|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1893/2006)
13 Ιανουαρίου, 2009
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΛΕΝΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
2. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΤΑΡΕΝΟΥ,
3. ΜΑΜΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
4. ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Ελ. Παπαγεωργίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Π. Κυπριανού, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 1.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή οι Λένια Γεωργίου, Δημήτρης Σιταρένος, Μάμας Χριστοδούλου και Χρίστος Καραγιάννης (αιτητές) προσβάλλουν δύο ξεχωριστές αποφάσεις της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (η "Ε.Δ.Υ.") με τις οποίες προάχθηκαν στη θέση Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού οι Καλλιρόη Χατζηκυπρή-Κάρμενου και Σάββας Δράκου (ενδιαφερόμενα μέρη).
(α) Οι δύο προσβαλλόμενες διοικητικές πράξεις δεν είναι συναφείς.
Από το περιεχόμενο των δικογράφων και του διοικητικού φακέλου και κυρίως από τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ. παρουσιάζεται η εικόνα ότι οι δύο αποφάσεις λήφθηκαν μέσα στα πλαίσια δύο ξεχωριστών διαδικασιών. Όπως έχει καθιερωθεί νομολογιακά, όταν με το ίδιο δικόγραφο προσβάλλεται μία ή περισσότερες διοικητικές πράξεις, η προσφυγή μπορεί να εξεταστεί όταν οι πράξεις είναι συναφείς. Υπάρχει δε συνάφεια όταν μία πράξη αποτελεί προϋπόθεση άλλης ή όταν οι προσβαλλόμενες με το ίδιο δικόγραφο πράξεις αφορούν τον ίδιο αιτητή, βασίζονται στις ίδιες διατάξεις του νόμου, φέρουν ταυτόσημη αιτιολογία και εκδόθηκαν από το ίδιο όργανο, κατά την ίδια διοικητική διαδικασία. Όταν οι πράξεις δεν είναι συναφείς η προσφυγή θεωρείται ως παραδεκτή μόνο ως προς την πρώτη των προσβαλλομένων πράξεων (Χριστοδούλου κ.ά. ν. Νεοφύτου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 576).
Στην παρούσα περίπτωση δεν συντρέχουν οι πιο πάνω προϋποθέσεις εφόσον οι δύο προαγωγές ήταν το αποτέλεσμα δύο ξεχωριστών διαδικασιών, αφού δόθηκαν ξεχωριστές συστάσεις και τηρήθηκαν ξεχωριστά πρακτικά και επιπρόσθετα η αιτιολογία τους δεν είναι ταυτόσημη. Επομένως κρίνεται ως εξεταστέα η προτασσόμενη στην αίτηση ("θεραπεία Α") προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους Καλλιρόης Χατζηκυπρή-Κάρμενου. Η προσφυγή που στρέφεται εναντίον του ενδιαφερόμενου μέρους Σάββα Δράκου κρίνεται ως απαράδεκτη και απορρίπτεται.
(β) Τα γεγονότα και οι λόγοι προσφυγής.
Κατά τη διάρκεια της πλήρωσης της μόνιμης θέσης του Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού, η Ε.Δ.Υ. άκουσε το Διευθυντή του Τμήματος, ο οποίος σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος, τονίζοντας το πτυχίο Νομικής που κατείχε η συστηνόμενη, το οποίο έκρινε ως σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Ακολούθως η Ε.Δ.Υ. υιοθετώντας τη σύσταση επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος, αιτιολογώντας την επιλογή της με το σκεπτικό ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε ή/και δεν υστερούσε των ανθυποψηφίων της σε αξία, δεν υστερούσε σε προσόντα, είχε προβάδισμα αρχαιότητας, εκτός από εννέα συναδέλφους της οι οποίοι ήταν μεν αρχαιότεροι, υστερούσαν δε σε αξία είτε αισθητά, είτε οριακά και γιατί επιπρόσθετα η επιλεγείσα διέθετε τη σύσταση του Διευθυντή.
Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η πιο πάνω απόφαση είναι παράνομη γιατί,
(i) Η σύσταση του Διευθυντή είναι πάσχουσα και πεπλανημένη και γιατί,
(ii) Η απόφαση της Ε.Δ.Υ. είναι αναιτιολόγητη, πεπλανημένη και εσφαλμένη.
(γ) Η σύσταση του Διευθυντή.
Έχει υποβληθεί από τον ευπαίδευτο συνήγορο των αιτητών ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν αποκαλύπτει τις πηγές και τα στοιχεία των πληροφοριών του, δεν περιέχει συγκριτική αναφορά των υποψηφίων και έχει εκμηδενίσει το πανεπιστημιακό προσόν και την αρχαιότητα του αιτητή Χ. Καραγιάννη, καθώς και την αρχαιότητα των υπόλοιπων αιτητών. Κρίνω σκόπιμο σε αυτό το στάδιο να παραθέσω το κείμενο της σύστασης του Διευθυντή, το οποίο σχετίζεται με τους πιο πάνω ισχυρισμούς:
"Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους τα τελευταία έξι χρόνια, αφ' ότου ανέλαβα ως Διευθυντής του Τμήματος. Προκειμένου, όμως, να προβώ στη σύστασή μου, έχω πάρει στοιχεία και πληροφορίες από τους, κατά καιρούς, προϊσταμένους τους, σ' ό,τι αφορά την απόδοση στην εργασία τους και την εν γένει προσφορά τους στο Τμήμα. Έχω, επίσης, μελετήσει τα στοιχεία τόσο των Προσωπικών Φακέλων όσο και τα στοιχεία των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων όλων των υποψηφίων.
Για να προχωρήσω στις συστάσεις μου, έλαβα σοβαρά υπόψη την αξία των υποψηφίων, όπως αυτή καταγράφεται τα τελευταία πέντε χρόνια, χρονική περίοδο που θεωρώ ως επαρκή για να διαφανεί η ανελικτική πρόοδος των υποψηφίων.
Σ' ό,τι αφορά τα προσόντα, όλοι οι υποψήφιοι πληρούν τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας του Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού. Αρκετοί απ' αυτούς, όπως αναφέρεται ονομαστικά πιο κάτω, κατέχουν πανεπιστημιακή μόρφωση, χωρίς όμως αυτή να αποτελεί απαραίτητο προσόν για την προαγωγή τους. Μερικών τα διπλώματα/πτυχία σχετίζονται με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, ενώ άλλων υποψηφίων είναι άσχετα. Την έλαβα υπόψη μου, δίδοντάς της και την ανάλογη βαρύτητα.
...........................
Με βάση τα πιο πάνω και αφού προέβηκα σε μια συνολική σύγκριση όλων των υποψηφίων και συνεκτίμησα όλα τα στοιχεία κρίσης - αξία, προσόντα, αρχαιότητα -, συστήνω για προαγωγή την υποψήφια με α/α 11, Χατζηκυπρή-Κάρμενου Καλλιρόη, την οποία θεωρώ ως την καταλληλότερη για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση.
Η Χατζηκυπρή-Κάρμενου σ' ό,τι αφορά την αξία, υπερτερεί ή και δεν υστερεί έναντι των άλλων υποψηφίων, με βάση τις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις και με ιδιαίτερη έμφαση σ' αυτές των τελευταίων πέντε χρόνων. Σ' ό,τι αφορά τα προσόντα, κατέχει επιπλέον και πτυχίο στη Νομική, το οποίο σχετίζεται με τα προσόντα της υπό πλήρωση θέσης, γι' αυτό το λαμβάνω υπόψη μου και του προσδίδω την πρέπουσα βαρύτητα. Έχω την άποψη ότι η αρχαιότητα των υποψηφίων με α/α 1 - 4, που οφείλεται, ουσιαστικά, στην προαγωγή τους στην τότε θέση Κτηματολογικού Γραφέα, 1ης Τάξης, και των υποψηφίων με α/α 5, 6, 7, 9 και 10, που οφείλεται στην ημερομηνία γέννησης, δεν μπορεί να αναιρέσει και να παραγκωνίσει τα σημεία αυτά."
Οι σχετικές εισηγήσεις του αιτητή αναφορικά με τη σύσταση του Διευθυντή είναι ανεδαφικές. Έχει νομολογιακά καθιερωθεί ότι η αναζήτηση πληροφοριών από τους προϊσταμένους των υποψηφίων είναι αποδεκτή και δεν επηρεάζει καθ' οιονδήποτε τρόπο τη σύσταση. Ιδιαίτερα σε περιπτώσεις, όπως η παρούσα, όταν οι υποψήφιοι υπηρετούν σε διαφορετικά Επαρχιακά Γραφεία και αξιολογούνται από διαφορετικούς λειτουργούς, τέτοια γνώση είναι θεμιτή και αναγκαία (Λύωνας ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038). Έχει επίσης καθιερωθεί νομολογιακά ότι ο Διευθυντής δεν έχει υποχρέωση καταγραφής των απόψεων που συνέλεξε από τους άμεσα προϊσταμένους των υποψηφίων, ούτε αποκάλυψης των σχετικών πηγών και πληροφοριών (Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480 και Μεστάνας ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 213) και ότι ο προϊστάμενος δεν έχει υποχρέωση να αναφερθεί σε όλους τους υποψήφιους ή σε υποψήφιους που δεν επιθυμεί να συστήσει (Καψοσιδέρης ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 170).
Στην παρούσα περίπτωση με βάση τις υπηρεσιακές εκθέσεις της περιόδου 2000 - 2004, στην οποία δόθηκε βαρύτητα από το Διευθυντή, παρουσιάζεται ισοδυναμία στη βαθμολογημένη αξία μεταξύ του ενδιαφερόμενου μέρους και των αιτητών Λ. Γεωργίου, Δ. Σιταρένου και Μ. Χριστοδούλου, αφού κρίθηκαν ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία αξιολόγησης. Το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει απέναντι του αιτητή Χ. Καραγιάννη, ο οποίος κατά την ίδια περίοδο βαθμολογήθηκε τρεις φορές ως πολύ ικανοποιητικός στη Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα (2002, 2003 και 2004) και μία φορά ως πολύ ικανοποιητικός στο κριτήριο του Υπηρεσιακού Ενδιαφέροντος. Αναφορικά δε με τα προσόντα, σημειώνεται ότι το ενδιαφερόμενο μέρος διέθετε Δίπλωμα Νομικής και ο αιτητής Χ. Καραγιάννης Δίπλωμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, τα οποία ήταν πρόσθετα, μη προβλεπόμενα στο σχέδιο υπηρεσίας προσόντα που κρίθηκαν όμως ότι ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Σε σχέση με την αρχαιότητα οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος είχαν διοριστεί στη θέση Κτηματολογικού Γραφέα, 2ης Τάξης, την ίδια ημερομηνία (8/11/1985) και υπήρχε ένα προβάδισμα του αιτητή Χ. Καραγιάννη με αναφορά μόνο στην ημερομηνία γέννησης.
Όπως φαίνεται από τη σύσταση, το στοιχείο που βάρυνε στην κρίση του Διευθυντή ήταν το πρόσθετο προσόν του Διπλώματος Νομικής του ενδιαφερόμενου μέρους, το οποίο θεωρήθηκε ως υποβοηθητικό της προοπτικής για επιτυχή εκπλήρωση των καθηκόντων της θέσης. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια δεν αγνοήθηκε το προσόν του αιτητή Χ. Καραγιάννη, όμως εναπόκειτο στην αρμόδια αρχή να τα σταθμίσει και να καταλήξει στην επιλογή της η οποία εκφεύγει του δικαστικού ελέγχου. Όπως τονίστηκε στην Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374:
". τα πρόσθετα, μη προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, λαμβάνονται υπόψη εφόσον είναι συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης. Απόκειται πια στην αρμόδια αρχή να τα αξιολογήσει και να σταθμίσει την κατά περίπτωση σημασία τους, αποφεύγοντας δύο άκρα: αφενός να μην είναι η βαρύτητα υπερβολική ώστε να φτάνει στο σημείο απόδοσης έκδηλης υπεροχής και, αφετέρου, να μην είναι εντελώς οριακή, όπως θα ήταν, αν τα πρόσθετα προσόντα δεν είχαν σχέση με τα καθήκοντα της θέσης. Μέσα σε αυτά τα όρια, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση και στάθμιση στοιχείων και παραγόντων."
Σχετικά με την αρχαιότητα του αιτητή Χ. Καραγιάννη, που στηρίζεται σε διαφορά ηλικίας, έχει ήδη λεχθεί ότι πρόκειται για συμβολική και όχι ουσιαστική αρχαιότητα (Αλευρά κ.ά. ν. Ηρακλέους κ.ά. (2005) 3 Α.Α.Δ. 85).
Με βάση τα πιο πάνω δεν έχω πεισθεί ότι η σύσταση πάσχει σε βαθμό που κλονίζεται η εγκυρότητα της και η μετέπειτα υιοθέτηση της από την Ε.Δ.Υ.
(δ) Η απόφαση της Ε.Δ.Υ. είναι αναιτιολόγητη και πεπλανημένη.
Η εισήγηση του αιτητή ότι η επίδικη απόφαση της Ε.Δ.Υ. είναι αναιτιολόγητη και ότι απλά λειτούργησε ως "σφραγίδα της πάσχουσας σύστασης του Διευθυντή" χωρίς τη διενέργεια δικής της έρευνας, παραγνωρίζοντας την αρχαιότητα των αιτητών και το πανεπιστημιακό προσόν του αιτητή Χ. Καραγιάννη είναι επίσης ανεδαφική. Η σύσταση του Διευθυντή, όπως και η τελική κρίση της Ε.Δ.Υ. πάνω στη βάση των στοιχείων της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας, των διαδίκων βρίσκονται μέσα στα όρια της διακριτικής εξουσίας τους. Η Ε.Δ.Υ. έστρεψε την προσοχή της και στα πρόσθετα προσόντα ορισμένων υποψηφίων, περιλαμβανομένων του ενδιαφερόμενου μέρους και του αιτητή Χ. Καραγιάννη και τα συνεκτίμησε. Με δεδομένη την υπεροχή σε αξία του ενδιαφερόμενου μέρους και την υπέρ του σύσταση η οποία, όπως έχει σημειωθεί δεν είναι τρωτή, το προβάδισμα της αρχαιότητας του Χ. Καραγιάννη δεν μπορούσε να τροποποποιήσει το ισοζύγιο.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €1.500 έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.