|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 4 ΑΑΔ 695
13 Αυγούστου, 2008
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 111/2006)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Απαιτούμενα προσόντα ― Η περίπτωση παράλειψης της Ε.Δ.Υ. να εξειδικεύσει το σκεπτικό, με το οποίο κατέληξε, ότι συγκεκριμένοι υποψήφιοι για προαγωγή ήταν προσοντούχοι ― Εφαρμογή της δεσμευτικής νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στα γεγονότα της κριθείσας περίπτωσης.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους, στη θέση Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Η γενικότητα, με την οποία είναι διατυπωμένη η κατάληξη της Ε.Δ.Υ., ότι το ενδιαφερόμενο μέρος, αλλά και ο αιτητής, πληρούν τα προβλεπόμενα προσόντα δεν επιτρέπει το δικαστικό έλεγχο. Δεν είναι έργο του δικαστηρίου να υπολογίσει την υπηρεσία του ενδιαφερομένου μέρους, για να καταλήξει στη βάση ποιου στοιχείου, από τα προβλεπόμενα στο Σχέδιο Υπηρεσίας, αυτό είναι προσοντούχο.
Έχοντας υπόψη, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος απουσίαζε με άδεια άνευ απολαβών για μεγάλο διάστημα - (σχεδόν τέσσερα χρόνια) - η Ε.Δ.Υ. είχε καθήκον να ασχοληθεί ειδικά και να εξειδικεύσει με ποιο από τα προβλεπόμενα στο Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, αυτό μπορούσε να θεωρηθεί ως προσοντούχο. Η αναφορά από τη συνήγορο των καθ' ων η αίτηση στο Παράρτημα 5, όπου φαίνεται η υπηρεσία του ενδιαφερομένου μέρους και η διάρκεια της άδειας απουσίας του, δεν αρκεί και ούτε οι παραλείψεις μπορούν να συμπληρωθούν, εκ των υστέρων, με δηλώσεις των συνηγόρων. Από τα πιο πάνω, προκύπτει, ότι η έρευνα της Ε.Δ.Υ., σε σχέση με την πτυχή αυτή, δεν ήταν πλήρης και η απόφασή της, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος πληροί τα προβλεπόμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, είναι αναιτιολόγητη.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Λοϊζίδου - Pouradier Duteil κ.ά. (2008) 3 Α.Α.Δ. 311,
Δημοκρατία κ.ά. ν. Αναστασιάδου κ.ά. (1995) 3 Α.Α.Δ. 119.
Προσφυγή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ρ. Παπαέτη - Χατζηκώστα, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή, ο αιτητής αμφισβητεί τη νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, (η «Ε.Δ.Υ.»), η οποία αφορά στην προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους Ανδρούλλας Σταύρου στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων.
Η Ε.Δ.Υ., σε συνεδρία της ημερομηνίας 20/10/2004, επιλήφθηκε του θέματος της πλήρωσης μιας κενής θέσης Ανώτερου Τεχνικού, στο Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων, (θέση Προαγωγής), μετά από επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, (ο «Διευθυντής»). Στη συνεδρία κλήθηκε και παρέστη ο Διευθυντής, ο οποίος σύστησε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι, προτού καταλήξει για όσα στη συνέχεια παρατίθενται για τους υποψηφίους, επειδή δεν τους γνώριζε όλους προσωπικά, ζήτησε και πήρε πληροφορίες από τους άμεσα προϊσταμένους τους. Επίσης, μελέτησε τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεών τους:-
«Έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω, καθώς και τα νομολογημένα κριτήρια στο σύνολό τους, αξία, προσόντα, αρχαιότητα, την προσφορά των υποψηφίων και τις ικανότητες και δυνατότητές τους να αναλάβουν τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης, συστήνω την υπ' αρ. 12 υποψήφια, Σταύρου Ανδρούλλα, για την πλήρωση της θέσης.
Η Σταύρου Ανδρούλλα εργάζεται στα Χημεία των Διυλιστηρίων Νερού της Υπηρεσίας Διαχείρισης, Λειτουργίας και Συντήρησης Κυβερνητικών Υδρευτικών Συστημάτων του Τμήματος.
Όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στις Εκθέσεις των τελευταίων πέντε ετών, η Σταύρου Ανδρούλλα βρίσκεται στα ίδια περίπου επίπεδα με όλους τους υποψηφίους που προηγούνται αυτής σε αρχαιότητα. Σε σχέση με τους υποψηφίους που έπονται σε αρχαιότητα, η Σταύρου Ανδρούλλα υπερέχει σε αξία ή βρίσκεται στα ίδια περίπου επίπεδα.
Από πλευράς προσόντων, η Σταύρου Ανδρούλλα είναι κάτοχος Διπλώματος Χημείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, και, παρά το γεγονός ότι δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, συνεκτιμάται με τα άλλα στοιχεία κρίσης και λαμβάνεται υπόψη στο δέοντα βαθμό.
Από πλευράς αρχαιότητας, υστερεί των υποψηφίων με αύξοντα αριθμό 3, 6 και 7 κατά δύο χρόνια και τέσσερις μήνες ως προς την παρούσα τους θέση, της υπ' αρ. 8 κατά ένα χρόνο και ένα μήνα, επίσης στην παρούσα τους θέση, των υπ' αρ. 9 έως 11 ως προς την ημερομηνία γέννησης και υπερέχει των υπολοίπων. Παρόλο που η διαφορά αρχαιότητας από τους υπ' αρ. 3, 6 και 7 υποψηφίους είναι μεγαλύτερη των δύο ετών, εντούτοις η υπεροχή της Σταύρου Ανδρούλλας σε αξία (έναντι των υποψηφίων με αύξοντα αριθμό 3 και 6) και σε προσόντα (έναντι του υποψηφίου με αύξοντα αριθμό 7) κλίνει την πλάστιγγα υπέρ της.
Σε συνεκτίμηση όλων των κριτηρίων και της καθόλα προσφοράς των υποψηφίων, κρίνω τη Σταύρου Ανδρούλλα ως την καταλληλότερη για την υπό πλήρωση θέση και τη συστήνω για προαγωγή.
Έλαβα επίσης υπόψη ότι οι υποψήφιοι Κωνσταντίνου Ανδρέας και Νικολάου Νίκος καλύπτονται από τις πρόνοιες του περί Παροχής Ίσων Ευκαιριών για την Επαγγελματική Αποκατάσταση των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμου, (Ν. 87(Ι)/2004), λαμβανομένων όμως υπόψη όλων των κριτηρίων, οι υποψήφιοι αυτοί δεν κρίνονται περίπου ισοδύναμοι με τη συστηνόμενη για να τύχουν προτίμησης.»
Ακολούθως, η Ε.Δ.Υ., αφού ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, αποφάσισε, για λόγους που καταγράφονται στο πρακτικό της και στους οποίους θα αναφερθώ, εφόσον είναι αναγκαίο, ότι η Σταύρου Ανδρούλλα είναι καταλληλότερη για προαγωγή.
Με τη γραπτή του αγόρευση, ο συνήγορος του αιτητή προβάλλει σειρά νομικών σημείων, τα οποία, κατά την εισήγησή του, τεκμηριώνουν λόγους ακυρότητας.
Με το πρώτο από αυτά, υποστηρίζει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν ήταν προσοντούχο και ότι η επίδικη απόφαση είναι προϊόν μη δέουσας έρευνας. Η Ε.Δ.Υ., αναφέρει, στο σχετικό πρακτικό της στις 20/10/2004, δε διευκρινίζει με βάση ποιο από τα προσόντα του το ενδιαφερόμενο μέρος κρίθηκε ότι ικανοποιούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας.
Το Σχέδιο Υπηρεσίας, στην έκταση που εδώ ενδιαφέρει, προβλέπει τα εξής:-
«Απαιτούμενα προσόντα :
(1) Δεκαεξαετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Τεχνικού, από την οποία πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία στην Κλίμακα Α7.
...............................
Σημ.: Υπάλληλοι που κατείχαν τη θέση Τεχνικού στις 16.2.1996 μπορούν να προαχθούν ως ακολούθως:
(α) Όσοι κατείχαν την προηγούμενη θέση Τεχνικού, 1ης Τάξης (Κλ. Α7) κατά την 1η Δεκεμβρίου 1990 μετά τη συμπλήρωση 10ετούς τουλάχιστο συνολικής υπηρεσίας στη θέση Τεχνικού ή/και στις προηγούμενες θέσεις Τεχνικού, 1ης και 2ης Τάξης, από την οποία 5ετής τουλάχιστον υπηρεσία στην Κλίμακα Α7.
(β) Οι υπόλοιποι μετά τη συμπλήρωση δεκαπενταετούς τουλάχιστο συνολικής υπηρεσίας στη θέση Τεχνικού ή/και στις προηγούμενες θέσεις Τεχνικού, 1ης και 2ης Τάξης, από την οποία 5ετής τουλάχιστον υπηρεσία στην Κλίμακα Α7.»
Υποστηρίζει ο αιτητής ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία του Προσωπικού Φακέλου του ενδιαφερομένου μέρους - Τεκμήριο 2(α) - αυτό, από τις 22/11/1993 μέχρι τις 22/8/1997, βρισκόταν με άδεια άνευ απολαβών, για οικογενειακούς λόγους. Συνεπώς, καταλήγει, υπήρχε ανάγκη η Ε.Δ.Υ. να αναφερθεί ρητά στον τρόπο με τον οποίο υπολόγισε τη συνολική του υπηρεσία, για να είναι αντιληπτό πώς αυτό κρίθηκε προσοντούχο και αν ο χρόνος που τελούσε με άδεια άνευ απολαβών συμπεριλήφθηκε ως πραγματική υπηρεσία. Κατά τον αιτητή, ο συγκεκριμένος χρόνος δεν έπρεπε να συνυπολογιστεί. Βέβαια, σ' άλλο σημείο της γραπτής αγόρευσης του συνηγόρου του, γίνεται αποδεκτό ότι ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχουν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα.
Οι καθ' ων η αίτηση, με αναφορά στο Παράρτημα 5, στο οποίο φαίνεται η υπηρεσία του ενδιαφερομένου μέρους σε δημόσιες θέσεις και το διάστημα που αυτό απουσίαζε με άδεια άνευ απολαβών, αλλά και στα όσα προνοούνται στη σημείωση (α) των απαιτουμένων προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας, υποστηρίζουν ότι το ενδιαφερόμενο μέρος πληροί τη συγκεκριμένη σημείωση.
Στη Δημοκρατία ν. Άννας Λοϊζίδου - Pouradier Duteil κ.ά. (2008) 3 Α.Α.Δ. 311, όπου εξετάστηκε παρόμοιος ισχυρισμός, η Ολομέλεια υιοθέτησε τα αποφασισθέντα στη Δημοκρατία κ.ά. ν. Αναστασιάδου κ.ά. (1995) 3 Α.Α.Δ. 119, 125. Τα παραθέτω:-
«'. Η Συμβουλευτική και η Ε.Δ.Υ. δεν αναφέρουν στην απόφαση τους ποιο ή ποια από τα ακαδημαϊκά αυτά προσόντα έκριναν πως διαθέτουν οι υποψήφιοι.
Έχουμε την άποψη πως μόνο όπου τα στοιχεία είναι πρόδηλα και αναντίλεκτα, σε ότι αφορά τα ακαδημαϊκά προσόντα των υποψηφίων, το αρμόδιο όργανο μπορεί να μην κάμει ειδική αναφορά στα εκπαιδευτικά ενδεικτικά που τους καθιστούν προσοντούχους σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας.'
.........................................................................................................
Συμφωνούμε επί του προκειμένου με τον πρωτόδικο Δικαστή, ότι, αφού η Ε.Δ.Υ., όπως παρατέθηκε πιο πάνω, κάνει αναφορά σε όλα τα ακαδημαϊκά προσόντα του Ε.Μ., συμπεριλαμβανομένου και του τίτλου ΒΑ Economics, δεν μπορεί να διαπιστωθεί επακριβώς πώς εκτίμησε τα προσόντα του Ε.Μ.. Ως εκ τούτου είναι ορθή η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστή ότι η παράλειψη ρητής αναφοράς σε ποιο από τα πτυχία έχει βασισθεί, οδηγεί σε ακυρότητα.»
Ο πιο πάνω λόγος ακύρωσης που προβάλλεται ευσταθεί. Στο πρακτικό της Ε.Δ.Υ. ημερομηνίας 20/10/2004, σε σχέση με την κατοχή από τους υποψηφίους των προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας, αναφέρονται τα εξής:-
«Η Επιτροπή ασχολήθηκε με τον ενώπιόν της κατάλογο των υποψηφίων και έκρινε ότι προάξιμοι είναι οι υποψήφιοι με αύξοντα αριθμό 3 και 6 μέχρι 96. Οι υποψήφιοι με αύξοντα αριθμό 1, 2, 4 και 5 δεν λαμβάνονται υπόψη, διότι προάχθηκαν σε άλλες ίδιες θέσεις στα θέματα Β.(2)(2) και Β.(2)(3) της σημερινής συνεδρίας.»
(Ο αιτητής έχει αύξοντα αριθμό 19 και το ενδιαφερόμενο μέρος 12).
Η γενικότητα, με την οποία είναι διατυπωμένη η κατάληξη της Ε.Δ.Υ. ότι το ενδιαφερόμενο μέρος αλλά και ο αιτητής πληρούν τα προβλεπόμενα προσόντα δεν επιτρέπει το δικαστικό έλεγχο. Δεν είναι έργο του δικαστηρίου να υπολογίσει την υπηρεσία του ενδιαφερομένου μέρους, για να καταλήξει στη βάση ποιου στοιχείου, από τα προβλεπόμενα στο Σχέδιο Υπηρεσίας, αυτό είναι προσοντούχο.
Έχοντας υπόψη ότι το ενδιαφερόμενο μέρος απουσίαζε με άδεια άνευ απολαβών για μεγάλο διάστημα - (σχεδόν τέσσερα χρόνια) - η Ε.Δ.Υ. είχε καθήκον να ασχοληθεί ειδικά και να εξειδικεύσει με ποιο από τα προβλεπόμενα στο Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα αυτό μπορούσε να θεωρηθεί ως προσοντούχο. Η αναφορά από τη συνήγορο των καθ' ων η αίτηση στο Παράρτημα 5, όπου φαίνεται η υπηρεσία του ενδιαφερομένου μέρους και η διάρκεια της άδειας απουσίας του, δεν αρκεί και ούτε οι παραλείψεις μπορούν να συμπληρωθούν, εκ των υστέρων, με δηλώσεις των συνηγόρων. Από τα πιο πάνω, προκύπτει ότι η έρευνα της Ε.Δ.Υ., σε σχέση με την πτυχή αυτή, δεν ήταν πλήρης και η απόφασή της ότι το ενδιαφερόμενο μέρος πληροί τα προβλεπόμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα είναι αναιτιολόγητη.
Ενόψει της επιτυχίας του πιο πάνω λόγου, δεν παρίσταται ανάγκη να εξεταστούν οι υπόλοιποι λόγοι ακύρωσης που προβάλλονται.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με βάση το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.