|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 4 ΑΑΔ 97
21 Φεβρουαρίου, 2008
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ
ΚΥΠΡΟΥ (Ε.Τ.Ε.Κ.),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1736/2006)
Διοικητική Πράξη ― Εκτελεστή σε αντιδιαστολή προς πράξη πληροφοριακού περιεχομένου ― Περιστάσεις του πληροφοριακού χαρακτήρα της προσβαλλόμενης επιστολής, στην κριθείσα περίπτωση.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία ― Προσφυγή κατά παραλείψεως απάντησης, σε αίτημα του διοικουμένου ―Άρθρο 29 του Συντάγματος ― Για να μπορεί να ελεχθεί ακυρωτικώς η παράλειψη απάντησης, πρέπει το αίτημα να αποσκοπεί στην έκδοση εκτελεστής διοικητικής πράξης.
Ο αιτητής ζήτησε με την προσφυγή του, την ακύρωση του περιεχομένου επιστολής των καθ' ων η αίτηση, με την οποία είχαν αρνηθεί να του παράσχουν την πληροφόρηση για την οποία είχε αποταθεί σε αυτούς.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η απάντηση των καθ' ων η αίτηση εν προκειμένω, δεν συνιστά εκτελεστή πράξη, η εγκυρότητα της οποίας θα μπορούσε να αμφισβητηθεί μέσα στα πλαίσια του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Έχει καθιερωθεί νομολογιακά σε αριθμό αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ότι πράξεις πληροφοριακού χαρακτήρα που πληροφορούν ένα αιτητή για μια κατάσταση πραγμάτων ή για τις πρόνοιες ενός νόμου, δεν θεωρούνται ως εκτελεστές. Στην παρούσα περίπτωση τα όσα αναφέρονται στην απαντητική επιστολή των καθ' ων η αίτηση, παραμένουν στη σφαίρα της πληροφόρησης και έτσι η σχετική επιστολή δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εκτελεστή πράξη.
2. Αναφορικά με τη δεύτερη αιτούμενη θεραπεία, που βασίζεται στην παράλειψη των καθ' ων η αίτηση να απαντήσουν στο αίτημα του αιτητή και/ή στην καθυστέρηση να δοθεί η σχετική απάντηση, σημειώνεται ότι η επιστολή του αιτητή στάληκε στις 4/4/2006, η σχετική απάντηση δόθηκε στις 6/7/2006 και η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 13/9/2006. Από τα πιο πάνω, φαίνεται ότι η απάντηση των καθ' ων η αίτηση είχε δοθεί έστω και κάπως καθυστερημένα, πριν από την καταχώριση της προσφυγής, με αποτέλεσμα το υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα μπορούσε να βασιστεί η προσφυγή να μην υπάρχει. Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, σημειώνεται ότι έχει καθιερωθεί νομολογιακά, ότι για να καταστεί δυνατή η ανάληψη δικαιοδοσίας από το Ανώτατο Δικαστήριο σε σχέση με παράλειψη συμμόρφωσης προς τις πρόνοιες του Άρθρου 29 του Συντάγματος, θα πρέπει το θέμα του γραπτού αιτήματος του πολίτη να εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου με βάση το Άρθρο 146, κάτι το οποίο, όπως έχει ήδη αναφερθεί, δεν ισχύει στην παρούσα υπόθεση, αφού η απάντηση των καθ' ων η αίτηση στο ερώτημα του αιτητή δεν ήταν κάτω από τις περιστάσεις εκτελεστή διοικητική ενέργεια, που θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Ιωσηφίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 863,
Γεναγρίτης ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 1029,
Συντεχνία Επιστημονικού Προσωπικού Α.Η.Κ. ν. Α.Η.Κ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 212,
Κεφάλα ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 133,
Xenofontos v. Republic, 2 R.S.C.C. 89,
Republic v. Nissiotou (1985) 3 C.L.R. 1335,
Pitsillos v. Minister of Interior (1971) 3 C.L.R. 397,
Δημοκρατία ν. Γιωργαλλή κ.ά. (1993) 3 Α.Α.Δ. 590.
Προσφυγή.
Χρ. Χριστοφόρου, για τον Αιτητή.
Κ. Κενεβέζος για Τ. Παπαδόπουλος & Συνεργάτες, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.:
(α) Τα γεγονότα.
Ο Ανδρέας Αλεξάνδρου (αιτητής), που είναι πρώην Καθηγητής Αγγλικού Πανεπιστημίου στον κλάδο Πολιτικής Μηχανικής και νυν μέλος του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (καθ'ων η αίτηση), ζήτησε με επιστολή του ημερομηνίας 4/4/2006 από τους καθ'ων η αίτηση, όπως του δώσουν τον ορισμό της έννοιας "Εργασία Πολιτικού Μηχανικού", όπως ο όρος αναφέρεται στο Άρθρο 8Α του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, για να καταστεί δυνατή εκ μέρους του η καταχώριση αίτησης για έκδοση άδειας οικοδομής. Πιο συγκεκριμένα η επιστολή του αιτητή ήταν η ακόλουθη:
"Παρακαλώ όπως μου δώσετε τον ορισμό και όρια της έννοιας 'ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ' που αναφέρεται στην Έγγραφη Βεβαίωση που εκδίδει το Ε.Τ.Ε.Κ. δυνάμει του Άρθρου 8Α του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου.
Εις περίπτωση αμφιβολίας ο Γενικός Εισαγγελέας συμβουλεύει τη χρήση βοηθημάτων στη γνωμάτευση του, επί του θέματος, προς το Υπουργείο Εσωτερικών ημερομηνίας 24-09-2004.
Θεωρώ τα ακόλουθα βοηθήματα ως χρήσιμα προς αναφορά.
1. Ο Ελληνικός Νόμος 4663/7/9 Μαΐου 1930, Μέρος Πέμπτον.
2. Πρωτόκολλο 51502 Γραφείου Πολεοδομίας Αθηνών με θέμα 'Δικαιώματα υπογραφής Μελετών οικοδομικών έργων υπό ιδιωτών Μηχανικών'.
3. Επαγγελματικός Οδηγός για το Νέο Μηχανικό για Δημόσια Έργα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος."
Η απάντηση των καθ'ων η αίτηση της 6/7/2006 ήταν απορριπτική με το πιο κάτω περιεχόμενο:
"Κύριε,
Θέμα: Έγγραφη Βεβαίωση Δυνάμει του Άρθρου 8Α του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου
Αναφερόμαστε στην επιστολή σας με ημερομηνία 04/04/2006 σχετικά με το πιο πάνω θέμα, απολογούμαστε για την καθυστέρηση στην απάντησή μας και σας γνωστοποιούμε τα εξής:
1. Από την ημερομηνία εφαρμογής της πρόνοιας του Άρθρου 8Α έχουν παρέλθει 6 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έγιναν συζητήσεις μεταξύ των μηχανικών αλλά και παρεμβάσεις προς αρμόδιες αρχές και άλλους κρατικούς φορείς. Ειδικότερα, ο Γενικός Εισαγγελέας και η Επίτροπος Διοικήσεως ασχολήθηκαν επισταμένα με το θέμα και εξέδωσαν σχετικές γνωματεύσεις και εκθέσεις.
2. Πλέον, η συγκεκριμένη νομοθετική πρόνοια εφαρμόζεται ικανοποιητικά. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει τη θέση μας ότι οι συνάδελφοι Αρχιτέκτονες και Πολιτικοί Μηχανικοί θα έβρισκαν τον τρόπο να λειτουργήσουν επαγγελματικά και επιστημονικά, βρισκόμενοι πάντοτε εντός των πλαισίων της δεοντολογίας, η οποία καθορίζει ότι ο κάθε μηχανικός θα πρέπει να ασχολείται μόνο με το γνωστικό του αντικείμενο.
3. Νομοθεσίες, συγγράμματα και βοηθήματα σχετικά με την άσκηση της μηχανικής υπάρχουν αναρίθμητα ανά τον κόσμο και κάθε χώρα έχει επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζει τον επαγγελματικό της κώδικα, έχοντας ως γνώμονα τις δικές της ιδιαίτερες συνθήκες και το συμφέρον της. Στην Κύπρο το δημόσιο συμφέρον, σε ότι αφορά την οικοδομική ανάπτυξη, καθορίζεται κατά κύριο λόγο από τον περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμο.
Με βάση τα πιο πάνω, το Ε.Τ.Ε.Κ. δεν προτίθεται να δώσει συνέχεια σε μια συζήτηση η οποία δεν θα έχει οποιοδήποτε ουσιαστικό όφελος για την μηχανική επιστήμη και για τον κάθε μηχανικό ξεχωριστά."
Ως αποτέλεσμα της πιο πάνω απορριπτικής απάντησης ο αιτητής καταχώρισε την παρούσα προσφυγή με την οποία ζητά:
(i) Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πιο πάνω απάντηση των καθ'ων η αίτηση είναι άκυρη, αφού παρέλειψαν να δώσουν τον ορισμό της έννοιας της "Εργασίας Πολιτικού Μηχανικού",
(ii) Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη και/ή άρνηση των καθ'ων η αίτηση να απαντήσουν στο αίτημα του αιτητή της 4/4/2006 είναι παράνομη.
Οι καθ' ων η αίτηση εγείρουν θέμα έλλειψης εκτελεστότητας της επίδικης απόφασης και ζητούν την απόρριψη του αιτήματος του αιτητή για την καθυστέρηση τους να απαντήσουν στο αίτημα του της 4/4/2006, αφού η σχετική απάντηση δόθηκε στις 6/7/2006 και η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε τρεις μήνες αργότερα, στις 13/9/2006.
(β) Η νομική πλευρά.
(i) Ο αιτητής βασίζει την υποχρέωση των καθ' ων η αίτηση να απαντήσουν στο ερώτημα του στις πρόνοιες του Άρθρου 5(5)(ζ) του περί Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου Νόμου του 1990 (Ν. 224/90, όπως τροποποιήθηκε) το οποίο προνοεί ότι,
"5. Το Επιμελητήριο ασκεί κάθε αρμοδιότητα και εξουσία που του ανατίθεται με τον παρόντα ή οποιοδήποτε άλλο νόμο και έχει αρμοδιότητα να επιτελεί κάθε πράξη αναγκαία για την προώθηση των σκοπών του και ιδιαίτερα -
................................................................................................
(ζ) να ενημερώνει το κοινό με ανακοινώσεις, δημοσιεύσεις, εκδόσεις ή με άλλο πρόσφορο τρόπο, για οποιοδήποτε θέμα της αρμοδιότητάς του και βοηθά στην ευρύτερη κατανόηση των σχετικών θεμάτων και προβλημάτων."
Έχουν ήδη παρατεθεί τα κείμενα των δύο σχετικών επιστολών από τα οποία προκύπτει ότι η απάντηση των καθ'ων η αίτηση δεν συνιστά εκτελεστή πράξη, η εγκυρότητα της οποίας θα μπορούσε να αμφισβητηθεί μέσα στα πλαίσια του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Έχει καθιερωθεί νομολογιακά σε αριθμό αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι πράξεις πληροφοριακού χαρακτήρα που πληροφορούν ένα αιτητή για μια κατάσταση πραγμάτων ή για τις πρόνοιες ενός νόμου, δεν θεωρούνται ως εκτελεστές. Στην παρούσα περίπτωση τα όσα αναφέρονται στην απαντητική επιστολή των καθ' ων η αίτηση παραμένουν στη σφαίρα της πληροφόρησης και έτσι η σχετική επιστολή δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εκτελεστή πράξη. (Βλ. Ιωσηφίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 863, Γεναγρίτης ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 1029, Συντεχνία Επιστημονικού Προσωπικού Α.Η.Κ. ν. Α.Η.Κ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 212, Κεφάλα ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 133, κλπ).
(ii) Αναφορικά με τη δεύτερη αιτούμενη θεραπεία που βασίζεται στην παράλειψη των καθ' ων η αίτηση να απαντήσουν στο αίτημα του αιτητή και/ή στην καθυστέρηση να δοθεί η σχετική απάντηση, σημειώνεται ότι η επιστολή του αιτητή στάληκε στις 4/4/2006, η σχετική απάντηση δόθηκε στις 6/7/2006 και η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 13/9/2006. Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι η απάντηση των καθ' ων η αίτηση είχε δοθεί έστω και κάπως καθυστερημένα πριν από την καταχώριση της προσφυγής, με αποτέλεσμα το υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα μπορούσε να βασιστεί η προσφυγή να μην υπάρχει. Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω σημειώνεται ότι έχει καθιερωθεί νομολογιακά ότι για να καταστεί δυνατή η ανάληψη δικαιοδοσίας από το Ανώτατο Δικαστήριο σε σχέση με παράλειψη συμμόρφωσης προς τις πρόνοιες του Άρθρου 29 του Συντάγματος θα πρέπει το θέμα του γραπτού αιτήματος του πολίτη να εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου με βάση το Άρθρο 146, κάτι το οποίο, όπως έχει ήδη αναφερθεί, δεν ισχύει στην παρούσα υπόθεση αφού η απάντηση των καθ'ων η αίτηση στο ερώτημα του αιτητή δεν ήταν κάτω από τις περιστάσεις εκτελεστή διοικητική ενέργεια που θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής. (Βλ. σχετικά Charilaos Xenofontos v. Republic, 2 R.S.C.C. 89, Republic v. Nissiotou (1985) 3 C.L.R. 1335, Modestos Pitsillos v. Minister of Interior (1971) 3 C.L.R. 397 και Δημοκρατία ν. Γιωργαλλή κ.ά. (1993) 3 Α.Α.Δ. 590).
Η προσφυγή απορρίπτεται με €1.200 έξοδα, συν Φ.Π.Α., σε βάρος του αιτητή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.