|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 4 ΑΑΔ 53
30 Ιανουαρίου, 2008
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
AJET AVIATION LIMITED,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 135/2007)
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Αίτηση επαναφοράς προσφυγής ― Το κανονιστικό πλαίσιο και η νομολογία ― Περιστάσεις, υπό τις οποίες κρίθηκε δικαιολογημένη η επαναφορά της προσφυγής στην εξετασθείσα υπόθεση.
Οι αιτητές ζήτησαν την επαναφορά της προσφυγής τους, που είχε απορριφθεί λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος για προώθησή της.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, εγκρίνοντας την αίτηση, αποφάσισε ότι:
Η νομολογία καθιέρωσε αρχές, οι οποίες διέπουν το θέμα της επαναφοράς προσφυγής. Προσφυγή η οποία απορρίπτεται χωρίς να εξεταστεί επειδή λόγω έλλειψης προώθησης, θεωρήθηκε ως εγκαταλειφθείσα, μπορεί να επαναφερθεί, εφόσον φανεί στο Δικαστήριο ότι δεν υπήρξε στην πραγματικότητα εγκατάλειψη της προσφυγής. Στην προκείμενη περίπτωση, με βάση τα γεγονότα που εκτίθενται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, φαίνεται πως δεν ήταν η πρόθεση των αιτητών να εγκαταλείψουν την προσφυγή, η δε αίτηση για επαναφορά της προσφυγής υποβλήθηκε μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο από την απόρριψη της υπόθεσης. Κάτω από αυτές τις περιστάσεις, δικαιολογείται η επαναφορά της προσφυγής.
Η αίτηση εγκρίνεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Tsingis v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1262,
Rousos a.o. v. Republic (1985) 3 C.L.R. 119,
Ιωαννίδη ν. Δημοκρατίας (1992) 4(Ε) Α.Α.Δ. 3590,
Καρακάννα ν. Δημοκρατίας (2000) 4 Α.Α.Δ. 627,
Ελεύθερον Εργατικόν Σωματείον Μεταφορών και Γεωργίας ΣΕΚ κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 1.
Προσφυγή.
Μ. Φλωρέντζος και Χρ. Τοφαρίδου για Λ. Γεωργίου, για τους Αιτητές.
Θ. Μαυρομουστάκη, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι αιτητές ζητούν την επαναφορά της προσφυγής τους που έχει απορριφθεί λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος για την προώθησή της. Οι καθ' ων η αίτηση ενίστανται στο αίτημα.
Μετά την καταχώρηση της προσφυγής, η υπόθεση ορίστηκε από το πρωτοκολλητείο για οδηγίες στις 21.5.07. Κατά την πιο πάνω ημερομηνία, στην παρουσία των δικηγόρων των διαδίκων, δόθηκαν οδηγίες για καταχώρηση ένστασης και η υπόθεση αναβλήθηκε στις 10.7.07 για οδηγίες. Στις 10.7.07 ο δικηγόρος των αιτητών δεν εμφανίστηκε. Κατόπιν αιτήματος του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση δόθηκε παράταση του χρόνου καταχώρησης της ένστασης. Η υπόθεση αναβλήθηκε στις 11.9.07 για οδηγίες αλλά και πάλι ο δικηγόρος των αιτητών δεν εμφανίστηκε. Ωστόσο, δόθηκαν οδηγίες για την καταχώρηση της γραπτής αγόρευσής του μέσα σε 6 εβδομάδες και η υπόθεση αναβλήθηκε στις 23.10.07 για περαιτέρω οδηγίες. Κατά την εν λόγω ημερομηνία διαπιστώθηκε ότι δεν είχε καταχωρηθεί η γραπτή αγόρευση του δικηγόρου των αιτητών ο οποίος και πάλι, ήταν απών. Ενόψει τούτου, η προσφυγή απορρίφθηκε λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος των αιτητών για την προώθηση της υπόθεσής τους.
Η παρούσα αίτηση, συνοδεύεται από ένορκη δήλωση δικηγόρου που εργάζεται στο γραφείο των δικηγόρων των αιτητών και η οποία γνωρίζει, καθώς λέγει, τα γεγονότα της υπόθεσης. Αναφέρει στη δήλωσή της ότι ο λόγος για τον οποίο δεν εμφανίστηκε δικηγόρος του γραφείου τους στις 10.7.2007 που ήταν ορισμένη η υπόθεση για οδηγίες, οφειλόταν στο ότι, από λάθος ή παραδρομή δεν είχε σημειωθεί η ημερομηνία στο ημερολόγιο του γραφείου με αποτέλεσμα να παραπέσει ο φάκελος που δεν βρέθηκε τοποθετημένος στη θέση της αντίστοιχης ημερομηνίας ακρόασης της υπόθεσης. Παρά τα πιο πάνω, πληροφορήθηκαν ότι στις 10.7.07 δεν υπήρξε εμφάνιση δικηγόρου και πήραν από το πρωτοκολλητείο τη νέα δικάσιμο. Είτε από δικό τους λάθος είτε από λάθος του πρωτοκολλητείου, σημείωσαν στο ημερολόγιο του γραφείου τους ως νέα ημερομηνία την 9.11.2007 αντί την ορθή ημερομηνία που ήταν η 11.9.2007 με αποτέλεσμα τη μη εμφάνισή τους στις 23.10.07, που είχε απορριφθεί η προσφυγή. Λέγει περαιτέρω η δικηγόρος ότι ποτέ δεν ήταν η πρόθεση των αιτητών ή των δικηγόρων τους να εγκαταλείψουν την προσφυγή και ότι η επαναφορά της υπόθεσης είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης.
Η υπό συζήτηση αίτηση βασίζεται στο Άρθρο 18 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 όπως έχει τροποποιηθεί. Ο εν λόγω κανονισμός παραπέμπει στον ισχύοντα περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικό Κανονισμό ο οποίος εφαρμόζεται κατ' αναλογία εκτός αν προβλέπεται άλλη ρύθμιση. Στην προκείμενη περίπτωση τυγχάνει εφαρμογής η Δ.26, θ. 14 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας.
Η νομολογία* καθιέρωσε αρχές οι οποίες διέπουν το θέμα της επαναφοράς προσφυγής. Προσφυγή η οποία απορρίπτεται χωρίς να εξεταστεί επειδή λόγω έλλειψης προώθησης, θεωρείται ως εγκαταλειφθείσα μπορεί να επαναφερθεί εφόσον φανεί στο Δικαστήριο ότι δεν υπήρξε στην πραγματικότητα εγκατάλειψη της προσφυγής. Πρόκειται για προσέγγιση που επιβάλλει η φύση της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας. Επομένως στα πλαίσια της αίτησης για επαναφορά, εξετάζεται το κατά πόσο πράγματι δεν υπήρχε αυτό που είχε θεωρηθεί από το Δικαστήριο ως πρόθεση εγκατάλειψης της προσφυγής. Στην υπόθεση Ελεύθερον Εργατικόν Σωματείον Μεταφορών και Γεωργίας ΣΕΚ κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 1, διευκρινίστηκε ότι η αίτηση για επαναφορά θα πρέπει, για να επιτύχει, «να γίνεται μέσα σε εύλογα σύντομο χρόνο». Στην προκείμενη περίπτωση, με βάση τα γεγονότα που εκτίθενται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, φαίνεται πως δεν ήταν η πρόθεση των αιτητών να εγκαταλείψουν την προσφυγή η δε αίτηση για επαναφορά της προσφυγής υποβλήθηκε μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο από την απόρριψη της υπόθεσης. Κάτω από αυτές τις περιστάσεις, θεωρώ ότι δικαιολογείται η επαναφορά της προσφυγής.
Εκδίδεται διάταγμα για επαναφορά της προσφυγής. Τα έξοδα της αίτησης να βαρύνουν τους αιτητές.
Η αίτηση εγκρίνεται με έξοδα.