ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2008) 4 ΑΑΔ 968

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                          (Υποθ. αρ.864/2007)

30 Δεκεμβρίου, 2008

 

[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ]

 

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

 

XAΡΑΛΑΜΠΟΣ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ

                                                            Αιτητής,

- και -

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ

ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΠΑΦΟΥ

 

                                                                   Καθ΄ων η αίτηση.

------------------------

Α.Κορακίδου-Μακρίδου, (κα.) για τον Αιτητή.

Δ.Μ.Εργατούδη, (κα.), - δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση

-----------------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.:    Ο επιβληθείς όρος για παραχώρηση μέρος του κτήματος του αιτητή στο δημόσιο, με βάση την απόφαση του Επαρχιακού Λειτουργού του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου ημερ. 4.4.2007, αμφισβητείται από τον αιτητή ως παράνομος. 

 

Ο αιτητής είναι ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του ακινήτου υπ΄αριθμ.εγγραφής 13404 Φ/Σχ.ΧLV/37 τεμ.659 στην Τσάδα της επαρχίας Πάφου.  Στις 16.12.2004 κατέθεσε στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως στην Πάφο την αίτηση υπ΄αριθμό ΠΑΦ3201/4 για έκδοση πολεοδομικής αδείας με σκοπό την ανέγερση κατοικίας, περίφραξη, και βοηθητικής οικοδομής εντός του πιο πάνω ακινήτου.  Στις 5.12.2006 η Πολεοδομική Αρχή ζήτησε, από τον μελετητή του αιτητή, να καταθέσει διορθωτικό χωροταξικό σχέδιο γιατί «η προτεινόμενη ανάπτυξη επηρεάζετο από σχέδιο διεύρυνσης του οδικού δικτύου».   Για το σκοπό αυτό είχε επισυναφθεί και σχετικό χωρομετρικό.  Με επιστολή της δικηγόρου του αιτητή ημερ. 3.1.2007, προβλήθηκε η αδυναμία εφαρμογής των προτεινόμενων δεσμεύσεων γιατί δεν υπήρχε δημοσιευμένο ρυμοτομικό σχέδιο.  Η Πολεοδομική Αρχή επανήλθε με επιστολή ημερ. 30.1.2007 και σε απάντηση στη δικηγόρο του αιτητή ανέφερε ότι «μετά από μελέτη της αίτησης η Πολεοδομική Αρχή διαπίστωσε την αναγκαιότητα διεύρυνσης του εφαπτόμενου δρόμου καθώς και διάνοιξης οδικού δικτύου κατά μήκος του νοτιοδυτικού συνόρου του τεμαχίου ώστε να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες συνθήκες ανάπτυξης της περιοχής στην οποία ευρίσκεται το τεμάχιο και συγκεκριμένα το απαραίτητο οδικό δίκτυο όπως προνοείται από την Πολιτική 3(Α)1 της Δήλωσης Πολιτικής.  

 

Η Πολεοδομική Αρχή ζήτησε εκ νέου την υποβολή των ζητηθέντων, με την προηγούμενη επιστολή, στοιχείων και ο μελετητής του έργου απάντησε δηλώνοντας την αντίθεση του αιτητή, με επιστολή ημερ. 8.3.2007.  Η προτεινόμενη διάνοιξη νέου δρόμου στο νοτιοδυτικό σύνορο, προσθέτει στην επιστολή του ο μελετητής, επηρεάζει την έκταση του τεμαχίου και προϋποθέτει την κατασκευή τοίχου αντιστήριξης πέραν του επιτρεπόμενου ύψους και δημιουργία κλήσης του δρόμου πέραν της νομίμου επιτρεπόμενης. 

 

Οι πρόνοιες του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, (Ν.90/72), σκοπεύουν σε μια ορθολογιστική και προγραμματισμένη ανάπτυξη της γης και στη ρύθμιση της, σύμφωνα με συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής.  Η Πολεοδομική Αρχή ετοιμάζει Τοπικά Σχέδια, Σχέδια Περιοχής και Δήλωση Πολιτικής που καθορίζουν την προαγωγή και έλεγχο της ανάπτυξης σε μια περιοχή.  Η Δήλωση Πολιτικής, που μας ενδιαφέρει για την αντίκριση των θεμάτων της παρούσας αίτησης, διαγράφει τη γενική πολιτική για την προαγωγή και έλεγχο της ανάπτυξης στην ύπαιθρο.

 

 

Η Πολεοδομική Αρχή στις 4.4.2007 έκδωσε την πολεοδομική άδεια υπ΄αριθμ.ΠΑΦ/3201/04 και επέβαλε, μεταξύ άλλων, τον εξής υπό αντίρρηση όρο:  

 

«500.  Το τμήμα της υπό ανάπτυξη ακίνητης ιδιοκτησίας που δείχνεται με κόκκινη γραμμή και κίτρινο χρώμα στο εγκριμένο χωρομετρικό σχέδιο να παραχωρηθεί και να εγγραφεί ως δημόσιος δρόμος και να επιστρωθεί με πρέμιξ». 

 

Η επιβολή του όρου αυτού, αποτελεί, όπως προβλήθηκε από την αρμόδια αρχή και επαναλήφθηκε από τη συνήγορο της Δημοκρατίας, μια αναγκαιότητα  για την επέκταση και βελτίωση του οδικού δικτύου της περιοχής, που στόχο έχει την μελλοντική οικιστική ανάπτυξη.  Ο όρος αυτός έχει επιβληθεί με βάση την παράγραφο 3 της Πολιτικής 3(Α) της Δήλωσης Πολιτικής. 

 

Η δυνατότητα που παρέχεται στην πολεοδομική αρχή από την εν λόγω διάταξη, να απαιτήσει την παραχώρηση γης από την υπό ανάπτυξη ιδιοκτησία, για τη διάνοιξη ή τη διεύρυνση ή τη συνέχιση του οδικού δικτύου ή ακόμα και τη δημιουργία πεζοδρομίου, υφίσταται πάντοτε σε συνδυασμό με τις πρόνοιες του άρθρου 34(Α)(4) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου (Ν.90/72), το οποίο προβλέπει για την ετοιμασία και τη δημοσίευση συνοδευτικών χαρτών.  Σχετική είναι η υπόθεση Δημοκρατία ν. Λάμπρου (1999)3 Α.Α.Δ. 655

 

Στην πιο πάνω απόφαση τονίστηκε από τον Ηλιάδη, Δ., ότι:

 

          «Σε περιπτώσεις όπου με την υιοθέτηση σχεδίων ανάπτυξης επηρεάζονται τα δικαιώματα ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας, η διοίκηση θα πρέπει να συμπληρώνει την ολοκλήρωση των αναγκαίων εκείνων συγκεκριμένων σχεδίων για να δίνεται η ευχέρεια σε ένα επηρεαζόμενο να προβάλλει τις τυχόν ενστάσεις του».

 

Τούτο καταδεικνύει τη φιλοσοφία της πιο πάνω πρόνοιας, και παρέχει τη δυνατότητα ενεργοποίησης του άρθρου 18 του Νόμου.

 

Συναρτάται κατά συνέπεια η νομιμότητα επιβολής του σχετικού όρου, με την ύπαρξη ξεκάθαρου και ευδιάκριτου επηρεασμού του κτήματος, σε σχέδιο που δημοσιεύθηκε δυνάμει της Δήλωσης Πολιτικής. 

 

Συνακόλουθα, το ερώτημα που τίθεται είναι αν κατά τον ουσιώδη χρόνο, δηλαδή στις 4.4.2007 υπήρχε δημοσιευμένο Σχέδιο στο οποίο «με πλήρη σχεδιασμό και απόλυτη ακρίβεια» να φαίνεται η έκταση που επηρεάζεται.  Στην προκείμενη περίπτωση, η ανυπαρξία τέτοιου δημοσιευμένου Σχεδίου είναι αποδεκτό γεγονός από τη Δημοκρατία.  Η έλλειψη αυτής της παραμέτρου επιβεβαιεί το βάσιμο του παραπόνου του αιτητή και προκαθορίζει την επιτυχία της αιτήσεως ακυρώσεως.

 

Η διαπίστωση της πιο πάνω παρανομίας, στην επιβολή του εν λόγω όρου, εκθεμελιώνει βεβαίως τη χορηγηθείσα πολεοδομική άδεια στο σύνολο της.  Στην υπόθεση Κυπριακό Διυλιστήριο Πετρελαίου ν. Δήμου Λάρνακας (2000)3 Α.Α.Δ. 345, ερμηνεύτηκε η πρόνοια του άρθρου 25(2) του Νόμου 90/72, και τονίστηκε ότι οι τεθέντες σε μια άδεια όροι, θεωρούνται αναπόσπαστο μέρος της πολεοδομικής αδείας.  Η πράξη δεν είναι διαιρετή και οι όροι δεν μπορούν να προσβληθούν αυτοτελώς.  Βλέπε επίσης Σωτηράκης ΄Ανιφτος ν. Δημοκρατίας Υπόθ. αρ. 796/2000 ημερ. 17.5.2002.

 

Συνακόλουθα, ο επιβληθείς όρος 500 στην χορηγηθείσα πολεοδομική άδεια υπ΄αριθμ.ΠΑΦ/3201/04 είναι παράνομος.  Η πιο πάνω πολεοδομική άδεια ημερ. 4.4.2007, ακυρούται.

 

 

 

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1,700.00 έξοδα υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ΄ων η αίτηση.

 

 

                                                                                                                                Κ. Παμπαλλής, Δ.

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο