|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Υπόθεση Αρ. 1677/2006)
22 Δεκεμβρίου, 2008
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Χ. ΧΑΤΖΗΣΤΥΛΛΗΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΛΤΔ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
- - - - - -
Χρ. Πουργουρίδης, για τους Αιτητές.
Χρ. Τριανταφυλλίδης, για τον Καθ΄ ου η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι αιτητές είναι οι ιδιοκτήτες του κέντρου αναψυχής «Το απόμερο (Παρεκκλησιά)» το οποίο, από 1/3/01 κατατάσσεται στην κατηγορία Εστιατορίου τάξης Β με βάση την περί Κέντρων Αναψυχής Νομοθεσία Ν.29/1985 (όπως έχει τροποποιηθεί). Οι αιτητές είχαν ενημερωθεί για τη νόμιμη υποχρέωση τους να υποβάλουν στον καθ΄ ου η αίτηση οργανισμό («ΚΟΤ») δηλώσεις κύκλου εργασιών και να καταβάλλουν το ποσοστό του 3%, καθώς και τις πρόσθετες επιβαρύνσεις, πρόστιμα και τόκους για την επίδικη περίοδο, από 1/3/01 μέχρι 20/02/04. Στις 25/5/06 οι αιτητές υπέβαλαν εκπρόσθεσμα τις υπό αναφορά δηλώσεις χωρίς να καταβάλουν οποιοδήποτε ποσό. Σύμφωνα με την επιστολή ημερ. 9/01/06 που απέστειλε ο ΚΟΤ στους αιτητές, η παράλειψη τους να συμμορφωθούν μέσα στα νόμιμα χρονικά πλαίσια συνεπάγεται:
«(i) την καταβολή £15,00 (δέκα πέντε λιρών) για κάθε μήνα ή μέρος αυτού κατά τον οποίο διαρκεί η καθυστέρηση στην υποβολή του εντύπου,
(ii) πρόσθετη επιβάρυνση 10% επί του οφειλόμενου ποσοστού και
(iii) καταβολή απλού τόκου προς 9% ετησίως, ο οποίος υπολογίζεται από την εκπνοή της προθεσμίας των 30 ημερών μετά την 25η μέρα που έπεται της κάθε τριμηνίας μέχρι την ημερομηνία πληρωμής, πάνω στο οφειλόμενο ποσοστό και την πρόσθετη επιβάρυνση.»
Με την επιστολή ημερ. 27/06/06, οι αιτητές καλούντο να καταβάλουν το ποσό των ΛΚ 10.959 πλέον τόκο προς 9%, το οποίο αναλύεται ως εξής:
|
Ποσοστό 3% που δηλώθηκε |
Πρόσθετη Επιβάρυνση 10% |
Επιβάρυνση λόγω μη έγκαιρης υποβολής |
Τόκος 9% * |
|
|
£ |
£ |
£ |
|
|
2.340,02 |
234,00 |
8.385,00 |
Οι αιτητές απάντησαν με την επιστολή των δικηγόρων τους ημερ. 17/07/06 στην οποία ανάφεραν μεταξύ άλλων τα εξής:
«Με την επιστολή σας ζητάτε από τους πελάτες μας την πληρωμή κάποιων ποσών για την επιβάρυνση του 3% που επιβάλλεται από τον ΚΟΤ στα Κέντρα Αναψυχής. Μετά λύπης μας όμως παρατηρούμε ότι απαιτείτε από τους πελάτες μας το ποσό των ΛΚ8.385- ως επιβάρυνση λόγω της μη έγκαιρης υποβολής των εντύπων. Θα θέλαμε να σας επισημάνουμε ότι το ποσό αυτό ζητείται παρανόμως, αφού αυτό που οφείλουν οι πελάτες μας είναι το ποσό των ΛΚ195, το οποίο αντιστοιχεί σε δεκατρείς (13) τριμηνίες επί ΛΚ15 έκαστη τριμηνία.
Ως εκ τούτου σας πληροφορούμε ότι οι πελάτες μας είναι πρόθυμοι να σας καταβάλλουν τα ποσά που αναλογούν στο Ποσοστό 3% που δηλώθηκε, τα ποσά που αναλογούν στην Πρόσθετη Επιβάρυνση 10%, το ποσό των ΛΚ195 που αναλογεί στην Επιβάρυνση λόγω μη έγκαιρης υποβολής και τόκο προς 9% επί των πιο πάνω ποσών.»
Οι αιτητές με την παρούσα προσφυγή ζητούν την ακύρωση του μέρους της απόφασης η οποία τους κοινοποιήθηκε με την επιστολή ημερ. 27/6/06, με το οποίο καλούνται να καταβάλουν το ποσό των ΛΚ8.385- υπό μορφή επιβάρυνσης λόγω μη έγκαιρης υποβολής εντύπων. Ζητούν επίσης την έκδοση αναγνωριστικής απόφασης ότι το ποσό που αντιστοιχεί στην πιο πάνω οφειλή των αιτητών ανέρχεται στο ποσό των ΛΚ 195.
Ο καθ΄ ου η αίτηση εγείρει προδικαστική ένσταση και ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται εκτελεστότητας, διότι συνιστά χρηματική διαφορά η οποία εμπίπτει στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου.
Οι αιτητές αποφεύγουν να τοποθετηθούν επί της ουσίας της ενστάσεως και περιορίζονται να απαντήσουν ότι το ζήτημα δεν καλύπτεται δικογραφικά και εγέρθηκε για πρώτη φορά στο στάδιο των αγορεύσεων. Ισχυρίζονται πως είναι απαράδεκτη η εξέταση του διότι δεν προβλήθηκε αρχικά με την ένσταση. Ωστόσο, το θέμα της εκτελεστότητας μιας διοικητικής πράξης είναι θέμα δημόσιας τάξης και εξετάζεται αυτεπάγγελτα. (Δημοκρατία ν. Ματθαίου (1990) 3 ΑΑΔ 2452, 2464.)
Το κριτήριο αν πράξη εμπίπτει στη σφαίρα του δημόσιου ή του ιδιωτικού δικαίου είναι ο σκοπός που επιδιώκεται με αυτή. Αν πρωταρχικά επιδιώκεται η εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού τότε η πράξη είναι πράξη δημοσίου δικαίου. Αντίθετα, πράξεις που ρυθμίζουν ιδιωτικά δικαιώματα των πολιτών ανάγονται γενικά στον τομέα του ιδιωτικού δικαίου, όπου επίσης κατατάσσονται και οι πράξεις που σχετίζονται με τη διαχείριση της ιδιωτικής περιουσίας του κράτους, καθώς και οι διαφορές μεταξύ του κράτους και των πολιτών, όπως οι συμβατικές και χρηματικές διαφορές όταν το κράτος δεν ενεργεί ως imperium (βλέπε Ροτσίδης ν. ΡΙΚ (1998 ) 4 ΑΑΔ, 512). Σε σχέση με το ζήτημα της χρηματικής διαφοράς που γεννάται με μονομερή πράξη της διοίκησης που εκδίδεται με βάση τους κανόνες του διοικητικού δικαίου, έχει γίνει δεκτό από τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ότι εφόσον το αντικείμενο της αμφισβήτησης περιορίζεται σε απαίτηση συγκεκριμένου χρηματικού ποσού και δεν υπάρχει ενδεχόμενο άλλης εφαρμογής ή άλλης συνέπειας της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης, αρμόδια τυγχάνουν τα πολιτικά δικαστήρια Βλ. Ιωσηφίδης ν. Δημοκρατίας (1998) 4(Β) ΑΑΔ, 913 και Σάββα ν. Δήμου Αγίας Νάπας, υποθ. αρ. 866/00, ημερ. 29.6.01).
Στην προκειμένη υπόθεση οι αιτητές στις επιστολές τους ημερ. 1/6/06 και 17/06/06 (παράρτημα 9 στην ένσταση) φαίνεται να αναγνωρίζουν την οφειλή τους για το ποσοστό του 3%, την πρόσθετη επιβάρυνση (10%) και το νόμιμο τόκο προς 9%, αρνούνται όμως να καταβάλουν το πρόστιμο για την καθυστέρηση υποβολής εντύπου όπως προνοείται στο άρθρο 14 παρ.8(β). Το άρθρο προβλέπει τα εξής:
«14(8)(β) Κάθε επιχειρηματίας που παραλείπει ή αρνήται ή καθυστερεί να υποβάλει το έντυπο που αναφέρεται στο εδάφιο (7), μέσα στην καθορισμένη προθεσμία, υποχρεούται στην καταβολή δεκαπέντε λιρών (15) για κάθε μήνα ή μέρος αυτού κατά τον οποίο διαρκεί η εν λόγω παράλειψη, άρνηση ή καθυστέρηση.»
Ο ΚΟΤ υπολόγισε ότι το πιο πάνω πρόστιμο ανερχόταν σε ΛΚ 8.385 ενώ οι αιτητές το θεωρούν δυσανάλογο και εκτιμούν ότι το οφειλόμενο από αυτούς ποσό στη βάση της πιο πάνω επιβάρυνσης είναι ΛΚ195, το οποίο αντιστοιχεί σε δεκατρείς (13) τριμηνίες επί 15ΛΚ έκαστη τριμηνία. Δεν αμφισβητείται δηλαδή η υποχρέωση στην καταβολή που προκύπτει από διοικητική νομοθεσία αλλά ο τρόπος υπολογισμού και το ύψος του οφειλόμενου ποσού, που δεν μπορεί να εξεταστεί στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου. Συνιστά αμιγώς χρηματική διαφορά η οποία μπορεί να επιλυθεί από τα πολιτικά δικαστήρια.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Επιδικάζονται €1200 έξοδα προς όφελος του καθ' ου η αίτηση.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.