ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                                   (Υπόθεση Αρ. 1308/2007)

6 Νοεμβρίου, 2008

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ,

                             Αιτητής,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

                             Καθ΄ ων η αίτηση.

- - - - - -

Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή.

Λ. Ουστά, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

Π. Παπαγεωργίου, για το Ενδ. Μέρος 1.

- - - - - -

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.:  O αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (εφεξής ΕΔΥ) ημερ.5.6.07 με την οποία προήγαγε τον Ευάγγελο Χρ. Ευαγγελή (ενδ. μέρος) στη μόνιμη θέση του Ανώτερου Κτηνιατρικού Λειτουργού από 15.6.07. Στην επίδικη συνεδρία παρέστη και ο Διευθυντής των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών ο οποίος σύστησε τον αιτητή αναφέροντας τους πιο κάτω λόγους:

 

«Ολοι οι υποψήφιοι κατέχουν τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας. Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους. Προκειμένου να προβώ σε συστάσεις, έχω μελετήσει με προσοχή τους Προσωπικούς τους Φακέλους καθώς και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεών τους. Πέραν της προσωπικής γνώσης γι΄ αυτούς έχω συζητήσει επίσης για τον καθένα από αυτούς με τον αντίστοιχο προϊστάμενο.

 

Εχοντας υπόψη τα πιο πάνω, καθώς και τη γενική εικόνα εκάστου των υποψηφίων, ως επίσης και τα νομολογημένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων να αναλάβουν τα καθήκοντα και τις ευθύνες που απορρέουν από αυτή, συστήνω για προαγωγή τον Κυριακίδη Γεώργιο.

 

Οσον αφορά την αξία, όπως προκύπτει από τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων χρόνων, όλοι οι υποψήφιοι είναι ισάξιοι, με εξαίρεση τον Ευαγγέλη Ευάγγελο, ο οποίος έχει μειωμένη αξιολόγηση για το 2006, και τον Ιωάννου Μιχαλάκη, ο οποίος έχει μειωμένη αξιολόγηση στα έτη 2003 και 2006.

 

Αναφορικά με τα προσόντα, ο Μιχαηλίδης Αντώνης δεν κατέχει το πλεονέκτημα της μεταπτυχιακής ή ειδικής εκπαίδευσης ενός ακαδημαϊκού έτους, έτυχε μόνο τρίμηνης εκπαίδευσης σε θέματα επιδημιολογίας στο πανεπιστήμιο του Reading. Επίσης, έχει παρακολουθήσει σειρά πολλών ολιγοήμερων εκπαιδευτικών σεμιναρίων σε θέματα κτηνιατρικής.

 

Οι Μιχαηλίδης Αντώνης, Ιωάννου Μιχαλάκης και Παπαευσταθίου Ανδρέας δεν κατέχουν το πλεονέκτημα της μεταπτυχιακής ή ειδικής εκπαίδευσης ενός ακαδημαϊκού έτους σε θέματα της Κτηνιατρικής Επιστήμης.

 

Οι Ευαγγέλη Ευάγγελος, Κυριακίδης Γιώργος και Στυλιανού Στέλιος κατέχον το πλεονέκτημα.

 

Ο Κυριακίδης Γεώργιος υπερτερεί έναντι του Ευαγγέλη Ευάγγελου ως προς την αξία και έναντι του Στυλιανού Στέλιου ως προς την αρχαιότητα (ημερομηνία προαγωγής στην παρούσα θέση).

 

Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι ο Κυριακίδης Γεώργιος υπερτερεί έναντι των υπολοίπων και τον συστήνω για προαγωγή.»

 

 

Η ΕΔΥ δεν υιοθέτησε τη σύσταση και λαμβάνοντας υπόψη τις εμπιστευτικές εκθέσεις, το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων των υποψηφίων, τα προσόντα τους και τον κατάλογο της αρχαιότητας  επέλεξε ως καταλληλότερο για προαγωγή στην επίδικη θέση το ενδ. μέρος. Παραθέτω αυτούσιο το απόσπασμα των πρακτικών στο οποίο εμφαίνεται η αιτιολογία που δόθηκε από την ΕΔΥ:

 

«Η Επιτροπή, επιλέγοντας τον Ευαγγέλη αντί του Κυριακίδη, που συστήθηκε από το Διευθυντή, έλαβε υπόψη ότι αυτός κατέχει το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, το οποίο κατέχει και ο συστηθείς, υπερέχει, έστω και οριακά έναντι αυτού σε αρχαιότητα, ενώ όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις της τελευταίας δεκαετίας, υστερεί οριακά έναντι του συστηθέντος (78 και 80 Εξαίρετα, αντίστοιχα).

 

Συγκρινόμενος ο Ευαγγέλη, με τους άλλους υποψηφίους που δεν επιλέγηκαν, όσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις της τελευταίας δεκαετίας, είναι ίσος ή/και υστερεί αυτών. Οσον αφορά την αρχαιότητα, υπερέχει όλων, εκτός του Μιχαηλίδη Αντώνη, έναντι του οποίου υστερεί κατά ένα έτος στην παρούσα θέση, εντούτοις, υπερτερεί έναντί του σε προσόντα διότι κατέχει το πλεονέκτημα, το οποίο δεν κατέχει ο Μιχαηλίδης. Το πλεονέκτημα κατέχει επίσης και ο Στυλιανού Στέλιος ο οποίος όμως υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του επιλεγέντος κατά 15 μήνες όσον αφορά την παρούσα θέση. Ως εκ τούτου, σε μια συνεκτίμηση όλων των στοιχείων, ο Ευαγγέλη κρίνεται καταλληλότερος για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση.»

 

 

Είναι η θέση του αιτητή ότι η πιο πάνω σύσταση του Διευθυντή ως αντικειμενική, δίκαιη και αιτιολογημένη σύμφωνα με τα στοιχεία των φακέλων, δεν μπορούσε να παραγνωριστεί από την ΕΔΥ χωρίς ειδική αιτιολογία. Η βαρύτητα της σύστασης, εξαρτάται από το βαθμό στον οποίο συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων και στην προκειμένη περίπτωση είναι απόλυτα αιτιολογημένη. Η αντικειμενική συγκριτική εικόνα των διαδίκων, όπως αναδεικνύεται από    τους φακέλους έχει ως εξής:

 

Το ενδ. μέρος στην αξιολογική έκθεση του 2006 βαθμολογήθηκε με Π.Ι. σε δυο στοιχεία (Υπευθυνότητα και Διευθυντική/διοικητική ικανότητα), ενώ ο αιτητής είναι καθόλα εξαίρετος. Η αξία του αιτητή έναντι του ενδ. μέρους  είναι πράγματι οριακή. ΄Εχοντας υπόψη ότι η βαθμολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι σε ένα τεράστιο ποσοστό εμφανίζονται όλοι εξαίρετοι, θεωρώ ότι ακόμα και η οριακή υπέρ κάποιου διαφορά, αποκτά σημασία. (Βλ. Κατερίνα Θεμιστοκλέους ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 654/01, ημερ. 19.11.02).

 

Αναφορικά  με την αρχαιότητα, διορίστηκαν και οι δυο στις 15/9/84 στην προηγούμενη θέση, οπότε βάσει των προνοιών του άρθρου 49 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου η αρχαιότητα τους ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης. Το ενδ. μέρος γεννημένος στις 13.11.50 έχει ηλικιακή αρχαιότητα έναντι του αιτητή που γεννήθηκε στις 2.10.51.

 

Στον τομέα των προσόντων υπάρχει ισοδυναμία αφού και οι δυο ήταν κάτοχοι του πλεονεκτήματος.

 

 Αναφορικά με τη σημασία της σύστασης προϊσταμένου, στην απόφαση Ιωάννου & άλλοι ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 390, λέχθηκαν τα πιο κάτω στις σελ. 418-419:

 

«Η σημασία των συστάσεων του προϊσταμένου ενός Τμήματος έχει τονιστεί σε σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Οι συστάσεις αυτές αποτελούν ένα ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως, προσδιοριστικό και επαυξητικό της αξίας των υποψηφίων, τόσο σημαντικό, ώστε να απαιτείται ειδική αιτιολόγηση και προσδιορισμός των λόγων για τυχόν απόκλιση απ΄αυτές από την Επιτροπή. Κι΄ αυτό γιατί οι Προϊστάμενοι των Τμημάτων βρίσκονται σε μοναδική θέση να εκτιμήσουν τις ανάγκες της υπηρεσίας, καθώς και τις ιδιότητες που απαιτούνται ώστε ν΄ανταποκριθεί ένας υποψήφιος στις απαιτήσεις μιας θέσης (Βλ. Ιοannou v. Republic (1977) 3 CLR 61, Δημοκρατία ν. Παπαμιχαήλ, Α.Ε. 745, ημερ. 12.4.89, Μάριος Μουρτζής ν. Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 955/88, ημερ. 4.7.89, Έλενα Σταύρου ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 104/87, ημερ. 22.5.89, Χαρής ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. Αρ. 699, ημερ. 24.1.89).»

 

 

Στη Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 695 διαβάζουμε τα εξής:

 

«Καταλήγουμε πως η σύσταση του προϊσταμένου εκδήλως δεν μπορεί να προσθέτει ή να αφαιρεί από την υπηρεσιακή εικόνα των υπαλλήλων. Δεν είναι πηγή τέτοιας πληροφόρησης και δε συναρτάται προς την αξία, ως του ενός από τα κριτήρια που προβλέπει ο Νόμος. Η σύσταση, στην οποία αναφέρεται ο Νόμος, εμπεριέχει μόνο τη συμβουλή ή γνώμη του προϊσταμένου ως προς τον κατάλληλο για προαγωγή στη βάση του συνόλου των κριτηρίων, με δοσμένη την υπηρεσιακή τους εικόνα όπως την αποτυπώνουν οι φάκελοι. Ο προϊστάμενος του τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση γνωρίζει στην πράξη τις ανάγκες εκείνης της θέσης και εξ αυτού προκύπτει και ο ρόλος του. Να επισημάνει τι από τα δεδομένα, δηλαδή από τις ιδιότητες και τις ικανότητες που καταφαίνεται ότι έχει ένας υπάλληλος, ταιριάζει καλύτερα σ' αυτές τις ανάγκες ώστε αυτός να αναδεικνύεται ως ο καταλληλότερος. Οπότε, και στην περίπτωση που η ΕΔΥ έχει άλλη άποψη ως προς το ποιος είναι ο καταλληλότερος, να χρειάζεται να αιτιολογήσει αυτή την απόκλιση ειδικά.»

 

 

 

 

Εδώ η υπεροχή του αιτητή σε αξία, ενισχυμένη από το ευεργέτημα της σύστασης του Διευθυντή, εύλογα  δημιουργούσε την ανάγκη ειδικής αιτιολόγησης της απόφασης της ΕΔΥ να αποστεί από τη σύσταση και να επιλέξει ως καταλληλότερο το ενδ. μέρος.

 

 Η απόφαση της ΕΔΥ, συνίσταται αποκλειστικά στην πρόσδοση υπέρτερης σημασίας στην αρχαιότητα, παρά στην αξία.  Ωστόσο η αρχαιότητα του ενδ. προσώπου που βασίζεται σε διαφορά  ηλικίας (κατά 1 μόλις  χρόνο), είναι συμβολική και όχι ουσιαστική (Ρέα Αλευρά κ.α. ν. Κων. Ι. Ηρακλέους κ.α.(2005) 3 Α.Α.Δ. 85). Δύσκολά δημιουργεί αρχαιότητα τέτοια που να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και τοσούτο μάλλον να γίνεται επίκληση της από την ΕΔΥ, χωρίς περαιτέρω αιτιολογία, για την παράκαμψη της σύστασης.

 

Θεωρώ λοιπόν ότι η αιτιολογία της  προσβαλλόμενης απόφασης  δεν πληρεί τις απαιτήσεις της ειδικής και ικανοποιητικής αιτιολογίας που θα έπρεπε να δώσει η ΕΔΥ προκειμένου να μην υιοθετήσει τη σύσταση και να στηρίξει την επιλογή του ενδ. μέρους. Συνεπώς  η προσφυγή κρίνεται σε αυτή τη βάση ως επιτυχής και όχι στη βάση της έκδηλης υπεροχής.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται βάσει του άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Επιδικάζονται €1200 έξοδα υπέρ του αιτητή.      

 

 

 

                                                                         Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

ΣΦ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο