|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Συνεκδικαζόμενες Υπόθ. Αρ.737/2006 και 738/2006)
31 Ιουλίου, 2008
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 737/2006)
ΜΑΡΙΝΑ ΜΑΡΚΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 738/2006)
1. ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ,
2. ΘΕΚΛΑ ΜΑΡΚΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Ε. Γαβριήλ, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν γιατί παρουσιάζουν κοινά πραγματικά γεγονότα και νομικά σημεία.
Οι αιτητές είναι συνιδιοκτήτες του κτήματος με αρ. τεμαχίου 374, Φ/Σχ. XLV 34 στο χωριό Τάλα της Επαρχίας Πάφου.
Υπέβαλαν στις 14.3.2003 δύο πανομοιότυπες αιτήσεις για έκδοση πολεοδομικής άδειας (ΠΑΦ/739/03 και ΠΑΦ/740/03) για την ίδια ακριβώς ανάπτυξη, την ανέγερση κατοικίας με κολυμβητική δεξαμενή στο εν λόγω τεμάχιο.
Η Πολεοδομική Αρχή μελέτησε τις αιτήσεις με βάση τις πρόνοιες του τροποποιημένου Τοπικού Σχεδίου Πάφου, που δημοσιεύτηκε στις 21.3.2003 και ίσχυε κατά την ημερομηνία λήψης της απόφασης και αποφάσισε να απορρίψει τις αιτήσεις για τον ακόλουθο λόγο:
«Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 7.4.1(α) η οποία αφορά τη μεμονωμένη κατοικία που προνοεί ελάχιστο εμβαδό 6.000 τ.μ.»
Οι αιτητές υπέβαλαν μέσω του δικηγόρου τους ιεραρχικές προσφυγές.
Το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού έλαβε τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής και του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, εισηγήθηκε στην Υπουργική Επιτροπή την απόρριψη των ιεραρχικών προσφυγών για τους ίδιους λόγους για τους οποίους απορρίφθηκε η αίτηση από την Πολεοδομική Αρχή, κρίνοντας ότι η απόφασή της ήταν μέσα στα πλαίσια του σχετικού Νόμου και των προνοιών του Τοπικού Σχεδίου Πάφου, που δημοσιεύτηκε στις 21.3.2003.
Η αρμόδια Υπουργική Επιτροπή, αφού μελέτησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, αποφάσισε να απορρίψει τις ιεραρχικές προσφυγές.
Η αιτήτρια στην προσφυγή αρ. 737/2006 προσβάλλει την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής εναντίον της απορριπτικής απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής να χορηγήσει πολεοδομική άδεια στην αίτηση ΠΑΦ/0739/2003.
Οι αιτητές στην προσφυγή αρ. 738/2006 προσβάλλουν την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής εναντίον της απορριπτικής απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής να χορηγήσει πολεοδομική άδεια στην αίτηση ΠΑΦ/0740/2003.
Ο δικηγόρος των αιτητών πρόβαλε ότι πάσχει η διαδικασία εξέτασης των ιεραρχικών προσφυγών. Είναι η θέση του ότι ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών ενήργησε χωρίς νόμιμη εντολή, αφού δεν είναι δυνατή περαιτέρω εκχώρηση προς το Γενικό Διευθυντή του εν λόγω Υπουργείου της ήδη εκχωρηθείσας αρμοδιότητας του Υπουργικού Συμβουλίου στην Υπουργική Επιτροπή. Υποστήριξε ότι παραβιάστηκε ο Κανονισμός 7(5) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Αιτήσεις και Ιεραρχικές Προσφυγές) Κανονισμών (ΚΔΠ 55/90).
Η ιεραρχική προσφυγή εξετάζεται με βάση το άρθρο 31(2) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 (Ν. 90/72), όπως τροποποιήθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο εκχώρησε με την ΚΔΠ 196/93 τις εξουσίες του στην Υπουργική Επιτροπή.
Ο Κανονισμός 7(5) που επικαλείται ο αιτητής καθορίζει:
«Το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί να αναθέτει σε Υπουργό ή επιτροπή από Υπουργούς την εξέταση ορισμένων θεμάτων σχετικών με την προσφυγή και να αναμένει το πόρισμά τους, πριν εκδώσει την απόφασή του για την προσφυγή.»
Ο κανονισμός αυτός ερμηνεύτηκε στη Στρούθος ν. Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 72 και Χριστοδούλου κα ν. Επάρχου Λευκωσίας (2001) 3 ΑΑΔ 810. Σ΄ αυτές προβλήθηκε ο ίδιος ισχυρισμός και απορρίφθηκε. Κρίθηκε ότι ήταν νόμιμη η ανάμειξη του Υπουργείου Εσωτερικών.
Ακολούθως ο δικηγόρος των αιτητών πρόβαλε ότι οι αιτητές στερήθηκαν του δικαιώματος ακρόασης και συνεπώς οι καθ΄ ων η αίτηση παραβίασαν τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης.
Ο κανονισμός 7(4) καθορίζει διακριτική ευχέρεια στο Υπουργικό Συμβούλιο να ακούσει τον ενδιαφερόμενο. Την παραθέτω:
«Το Υπουργικό Συμβούλιο εξετάζει την προσφυγή χωρίς υπαίτια βραδύτητα και κοινοποιεί το ταχύτερο την απόφασή του στο πρόσωπο που άσκησε την προσφυγή, αφού προηγουμένως, αν το κρίνει σκόπιμο, ακούσει ή δώσει την ευκαιρία στον ενδιαφερόμενο να υποστηρίξει τους λόγους στους οποίους βασίζεται η προσφυγή.»
(Βλ. Χριστοδούλου ανωτέρω).
Πρόβαλε στη συνέχεια ότι οι επίδικες αποφάσεις πάσχουν από ελλιπή έρευνα και αιτιολογία.
Είναι η θέση του δικηγόρου των αιτητών ότι η Υπουργική Επιτροπή παρέλειψε να προβεί η ίδια σε έρευνα, με αποτέλεσμα η απόφασή της να ήταν απλή σφραγίδα ενεργειών και απόψεων του Επαρχιακού Λειτουργού του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου και του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως.
Δεν είναι επιβεβλημένη η διενέργεια της έρευνας από το ίδιο το αποφασίζον όργανο. Το τελευταίο μπορεί να αναθέσει σε άλλο όργανο τη διεξαγωγή έρευνας και τη συλλογή στοιχείων. Αυτό που επιβάλλεται είναι επαρκής έρευνα όλων των σχετικών με την υπόθεση γεγονότων.
Περαιτέρω, δεν διαπιστώνω ότι υπάρχει ελλιπής αιτιολογία. Η Υπουργική Επιτροπή αναφέρθηκε στο Σημείωμα του Υπουργείου Εσωτερικών το οποίο περιέχει το ιστορικό της υπόθεσης, το νομικό της πλαίσιο και τους λόγους απόρριψης των αιτήσεων, στοιχεία που ικανοποιούν την υποχρέωση της διοίκησης για αιτιολόγηση των πράξεων που εκδίδει.
Οι επίδικες αποφάσεις απόρριψης των ιεραρχικών προσφυγών των αιτητών κρίνω ότι λήφθηκαν μέσα στα νόμιμα όρια άσκησης της εξουσίας των καθ΄ ων η αίτηση. Δεν διαπιστώνεται περιθώριο παρέμβασης του Δικαστηρίου.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με €1000 έξοδα εναντίον των αιτητών.
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.
ΣΦ.