|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
&nb sp; Υπóθεση αρ. 1960/2006
25 Iουνίου, 2008
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO AΡΘΡΟ 146 TOY ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ ΓΑΛΑΝΟΣ
Αιτητής
- και -
ΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΟΜΕΤΙΟΥ
Καθών η αίτηση
........
Α. Παπαχαραλάμπους, για τον αιτητή
Κ. Μιχαηλίδης, για τους καθών η αίτηση
Καμιά εμφάνιση, για τα ενδιαφερόμενα μέρη
............
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά από το δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία που παραθέτω αυτούσια:
«Δήλωση και/ή απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερ. 19/10/04 η οποία γνωστοποιήθηκε στον αιτητή την 11/9/06 με επιστολή των καθ΄' ων η αίτηση και με βαση την οποία οι καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν να εγκρίνουν την έκδοση άδειας οικοδομής για προσθήκη βοηθητικής οικοδομής στην υφιστάμενη κύρια οικοδομή, δηλαδή την προσθήκη δώδεκα αποθηκών στο τμήμα του Τεμαχίου, Αρ. 694, Φ/Σχ. ΧΧΙ/45.3.111 Τμήμα Ν στην οδό Αθηνών 46 στον Άγιο Δομέτιο είναι άκυρη και/ή παράνομη και χωρίς κανένα νομικό αποτέλεσμα.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης της κατοικίας που βρίσκεται στην οδό Φιλίππου 43 στον Αγ. Δομέτιο και γειτνιάζει με το ακίνητο (διαμερίσματα) που βρίσκεται στην οδό Αθηνών 46, Αγ. Δομέτιο. Στις 9/3/04, οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων του ακινήτου της Οδού Αθηνών 46 (που είναι τριώροφη οικοδομή με υπόγειο χώρο στάθμευσης και η οποία αποτελείται από 12 διαμερίσματα), υπέβαλαν αίτηση με την οποία ζητούσαν άδεια οικοδομής για ανέγερση 12 μικρών αποθηκών στον πίσω κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας και πάνω στο σύνορο με το γειτνιάζον τεμάχιο του οποίου ένας εκ των ιδιοκτητών ήταν και ο αιτητής. Η Τεχνική Επιτροπή, συμφώνησε καταρχήν να εκδοθεί η αιτούμενη άδεια οικοδομής χωρίς να εξασφαλισθεί πολεοδομική άδεια και παρέπεμψε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο των καθών η αίτηση. Μετά την έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου όπως εξετασθεί η αίτηση χωρίς να εξασφαλισθεί πολεοδομική άδεια, το θέμα επανήλθε ενώπιον της Τεχνικής Επιτροπής του Δήμου την 6/10/04. Η δημοτική μηχανικός ανέφερε ότι οι αποθήκες, όπως προτείνονται, εφάπτονται του πισινού συνόρου του τεμαχίου και καλύπτουν μήκος 20 μέτρων του κοινού συνόρου, ενώ το επιτρεπόμενο μήκος θα έπρεπε, σύμφωνα με το Τοπικό Σχέδιο Λευκωσίας, να μην υπερβαίνει τα 11,5 μέτρα, πράγμα που επηρεάζει τις ανέσεις της γειτονικής οικοδομής.
Η Τεχνική Επιτροπή ζήτησε τότε όπως οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων (αιτητές για ανέγερση των αποθηκών) τροποποιήσουν τα σχέδια τους ώστε να συνάδουν προς το Τοπικό Σχέδιο Λευκωσίας, πράγμα το οποίο αρνήθηκαν να πράξουν και το θέμα παραπέμφθηκε στο Συμβούλιο στις 19/10/04 για περαιτέρω συζήτηση.
Στις 8/3/05 το Δημοτικό Συμβούλιο επανήλθε επί του θέματος, τονίζοντας ότι στις 19/10/04, παρά τη σύνταξη του πρακτικού, η απόφαση του ήταν θετική, δηλαδή η βοηθητική οικοδομή μπορούσε να καλύψει 20 μέτρα μήκος αντί 11 μέτρα. Ως αποτέλεσμα στις 29/10/04 εκδόθηκε η άδεια οικοδομής. Οι ιδιοκτήτες της γειτονικής οικοδομής (ανάμεσα τους και ο αιτητής) που έχει κοινό σύνορο με την επίδικη πολυκατοικία, έκαμαν παράπονο και το Δημοτικό Συμβούλιο σε συνεδρία του στις 13/10/05 αποφάσισε όπως σε πρώτο στάδιο γίνουν επαφές για σκοπούς συμβιβασμού. Μετά από αυτή την εξέλιξη, στις 24/11/05 ο Δημοτικός Γραμματέας ζήτησε αναστολή της εκτέλεσης των οικοδομικών εργασιών. Οι ιδιοκτήτες όμως των υποστατικών στο επίδικο ακίνητο δεν ανέστειλαν τις οικοδομικές τους εργασίες.
Τέλος το Δημοτικό Συμβούλιο σε συνεδρία του στις 30/6/06, αφού επανήλθε επί του θέματος, αποφάσισε να επιμείνει στην απόφαση του ημερ. 19/10/04 και 8/3/05 με την οποία έκδωσε οικοδομική άδεια στα ενδιαφερόμενα μέρη. Με επιστολή των δικηγόρων του αιτητή ημερ. 1/9/06 προς το Δήμαρχο και Δημοτικό Συμβούλιο Αγ. Δομετίου ζητήθηκε όπως τους κοινοποιηθεί γραπτώς η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου σχετικά με την παράνομη ανέγερση υποστατικού στη γειτονική πολυκατοικία και οι καθών η αίτηση απάντησαν με την επιστολή ημερ. 11/9/06 με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν ειδοποιηθεί μετά την καταχώρηση της προσφυγής και μερικά από αυτά προσήλθαν στο δικαστήριο και ανέφεραν ότι θα βασισθούν στην υπεράσπιση της υπόθεσης όπως αυτή θα προωθηθεί από το δικηγόρο των καθών η αίτηση.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθών η αίτηση προβάλλει προδικαστική ένσταση με την οποία ζητά την απόρριψη της παρούσας προσφυγής ως εκπρόθεσμης αφού, όπως ισχυρίζεται, η μόνη προσβαλλόμενη απόφαση είναι η άδεια οικοδομής η οποία εκδόθηκε στις 29/10/04, ενώ η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 10/10/06.
Αναφορικά με την ουσία της προσφυγής, η πλευρά του αιτητή προβάλλει ότι (α) η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε παράνομα και κατά παράβαση ουσιώδους τύπου αφού, όπως ισχυρίζεται, αυτή εκδόθηκε χωρίς να προηγηθεί η απαιτούμενη πολεοδομική άδεια και (β) ότι είναι αποτέλεσμα υπέρβασης εξουσίας, πλάνης περί τα πράγματα και αναιτιολόγητη.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Προέχει η εξέταση του ισχυρισμού ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη αφού, όπως ισχυρίζονται οι καθών η αίτηση, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι η άδεια οικοδομής η οποία εκδόθηκε στις 20/10/04, ενώ η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 10/10/06. Για να αρχίσει να μετρά η προθεσμία των 75 ημερών για σκοπούς καταχώρησης μιας προσφυγής σύμφωνα με τη νομολογία ισχύουν τα ακόλουθα: (α) σε περίπτωση που πρόκειται για πράξη που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας από την ημερομηνία αυτή. (β) Σε κάθε άλλη περίπτωση από την ημέρα που ο ενδιαφερόμενος έχει λάβει πραγματική γνώση της απόφασης. Πραγματική γνώση, σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου και την πάγια νομολογία, θεωρείται ότι λαμβάνει ένας αιτητής εφόσον περιέλθει σε γνώση του το περιεχόμενο της πράξης ή απόφασης ή παράλειψης. Σχετικά η Ολομέλεια στην απόφαση Ακίνητα Λούλας Ιωνίδου Λτδ. ν. Εφόρου Φόρου Εισοδήματος (2001) 3 Α.Α.Δ. 1011 επεσήμανε τα ακόλουθα:
«Έχει νομολογηθεί ότι για να κινήσει την προθεσμία για την άσκηση προσφυγής η κοινοποίηση πρέπει να είναι πλήρης και η πράξη να είναι με τέτοιο τρόπο διατυπωμένη ώστε να προκύπτει σαφώς το περιεχόμενο της (βλ. Pissas (No.1) v. E.A.C. (1966) 3 C.L.R. 634, 638).
Πλήρης είναι η γνώση η οποία επιτρέπει εις τον ενδιαφερόμενο να γνώσει με βεβαιότητα και ακρίβεια την υλική ή την ηθική ζημιά την οποία υφίσταται από τη δημοσιευόμενη ή κοινοποιούμενη πράξη (βλ. Θ.Δ. Τσάτσου «Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας», σελ. 74, Aspri ν. Republic (1979) 3 C.L.R. 490, 497, 498).
Στην Papaioannou v. Republic (1982) 3 Α.Α.Δ. 103, 108, 109, ο Πικής, Δ. - όταν τότε - υποδεικνύει πως από την επισκόπηση της σχετικής ελληνικής νομολογίας πηγάζουν οι πιο κάτω προτάσεις οι οποίες πρέπει να καθοδηγούν το δικαστήριο στο θέμα της προθεσμίας:
(1) Οσάκις ο Νόμος απαιτεί δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα τέτοια δημοσίευση είναι απαραίτητη για να θέσει σε κίνηση την προθεσμία σε σχέση με τρίτα πρόσωπα.
(2) Η γνωστοποίηση της απόφασης οσάκις προβλέπεται από το Νόμο δεν είναι ανάγκη να γίνεται με οποιοδήποτε επίσημο τύπο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοσδήποτε τύπος νοουμένου ότι είναι αποτελεσματικός.
(3) Η γνωστοποίηση δεν είναι ανάγκη να επεκτείνεται στην κάθε λεπτομέρεια της απόφασης. Εφόσο ενημερώνει τον επηρεαζόμενο για το αποτέλεσμα και τη βάση της αιτιολογίας θα θεωρηθεί επαρκής παρά την απουσία ασήμαντων λεπτομερειών.
(4) Οσάκις ο Νόμος απαιτεί έγγραφη γνωστοποίηση η αποστολή της γνωστοποίησης δεν αποτελεί κατ' ανάγκη προϋπόθεση για την ενεργοποίηση της προθεσμίας. Η προθεσμία κινείται από την στιγμή που ο επηρεαζόμενος λαμβάνει γνώση της απόφασης. Έτσι αν η γνώση αποκτηθεί με άλλο τρόπο η προθεσμία αρχίζει να κινείται από τότε.
(5) Η γνώση η οποία απαιτείται για να θέσει σε κίνηση την προθεσμία που προβλέπεται από το άρθρο 146.3 του Συντάγματος πρέπει να είναι αρκετά εκτεταμένη έτσι που να πληροφορεί τον επηρεαζόμενο διάδικο επαρκώς για τις επιπτώσεις της απόφασης επί της κατάστασης και θέσης του και να τον καθιστά ικανό να λάβει τα θεραπευτικά μέτρα που προσφέρονται από το Νόμο.»
Στρεφόμενος στα γεγονότα της δικής μας περίπτωσης, με βάση τα πραγματικά περιστατικά, προκύπτει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, (έκδοση άδειας οικοδομής), εκδόθηκε στις 29/10/04. Ακολούθησε η από μέρους του αιτητή (ουσιαστικά της μητέρας του που ήταν τότε η ιδιοκτήτρια της κατοικίας στην οδό Φιλίππου 43) υποβολή σχετικού παραπόνου ημερ. 26/9/05. Όμως από την εν λόγω επιστολή (παράπονο) δεν προκύπτει ότι η μητέρα του αιτητή είχε γνώση οποιασδήποτε απόφασης των καθών η αίτηση σχετικά με τις βοηθητικές οικοδομές (αποθήκες), αλλά αντίθετα φαίνεται να θεωρούσε ότι η ανέγερση τους ήταν παράνομη. Μεσολάβησαν οι προσπάθειες επίλυσης του θέματος. Σαφής πληροφόρηση σχετικά με το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης δόθηκε από τους καθών η αίτηση στις 11/9/06 αφού προηγήθηκε και προσπάθεια συμβιβασμού. Με αυτά τα γεγονότα καταλήγω ότι η προθεσμία αρχίζει από τις 11/9/06 ημερομηνία κατά την οποία ο αιτητής έλαβε πραγματική γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης. Έτσι καταλήγω ότι η προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί.
Επί της ουσίας ο συνήγορος του αιτητή προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε παράνομα και κατά παράβαση ουσιώδους τύπου αφού, όπως ισχυρίζεται, αυτή εκδόθηκε χωρίς να προηγηθεί η απαιτούμενη πολεοδομική άδεια. Η άποψη μου είναι ότι ο εν λόγω λόγος ακυρώσεως ευσταθεί. Απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση οικοδομικής άδειας είναι η προηγούμενη έκδοση πολεοδομικής άδειας. Σχετικά ο Χρυσοστομής Δ στην απόφασή του Πρωτοπαπάς ν. Συμβ. Βελτιώσεως Φρενάρους (1997) 4 Ε Α.Α.Δ. 2922 στη σελ. 2928 αναφερει:
«Περαιτέρω, κρίνω ότι η αρμόδια αρχή για έκδοση άδειας οικοδομής δεσμεύεται, κατά την εξέταση αιτήσεων προς αυτήν, από οποιαδήποτε εκδοθείσα πολεοδομική άδεια, ως προς τη συγκεκριμένη ανάπτυξη για την οποία εκδόθηκε η πολεοδομική άδεια και τους περιλαμβανομένους σ' αυτήν όρους. Η πολεοδομική άδεια προηγείται της άδειας οικοδομής, αποτελεί δε συνάμα και απαραίτητη προϋπόθεσή της. Η αρμόδια αρχή για έκδοση άδειας οικοδομής δεν μπορεί να ασκήσει οποιοδήποτε ιεραρχικό έλεγχο επί της ήδη εκδοθείσας από την πολεοδομική αρχή άδειας, ούτε να αμφισβητήσει τελεσίδικη πολεοδομική άδεια. Η εξουσία της περιορίζεται στη διασφάλιση των προνοιών του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου και των εκδοθέντων δυνάμει τούτου Κανονισμών, σε όποιο βαθμό δεν συγκρούονται με τις πρόνοιες του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου. Σχετική είναι η υπόθεση Ζαντή ν. Επαρχου Λευκωσίας, υπ' αρ. 1131/91, ημερ. 23.12.92, από την οποία παραθέτω τα πιο κάτω, με τα οποία συμφωνώ.
«....Η πολεοδομική άδεια είναι πραγματοπαγής χρονικής διάρκειας 3 ετών (Βλ. Άρθρο 28 και τροποποιητικό νόμο 91(1)/92). Συνεπώς η πολεοδομική άδεια είναι καθοριστική για την αναπτυξιακή υπόσταση του ακίνητου στο οποίο αφορά. Η πολεοδομική άδεια αποτελεί ενιαίο διοικητικό μέτρο καθοριστικό τόσο για τη φύση της επιτρεπόμενης ανάπτυξης όσο και τους όρους κάτω από τους οποίους μπορεί να συντελεστεί (΄³Αρθρο 25).
.........................
Μετά την ενεργοποίηση του Ν.90/72 η άδεια οικοδομής η οποία προβλέπεται στον περί Οδών και Οικοδομών Νόμο, Κεφ. 96, έπαυσε να αποτελεί το θεμέλιο για την οικοδομική ανάπτυξη. Η εμβέλεια της περιορίζεται στην εκτέλεση της ανάπτυξης που εξουσιοδοτείται με την πολεοδομική άδεια και τον καθορισμό λεπτομερειών που δεν προσδιορίζονται σ' αυτή. Το Αρθρο 85(1) προβλέπει ότι υπερισχύουν οι διατάξεις του Ν. 90/72 έναντι των προνοιών του Κεφ. 96 σε οποιοδήποτε βαθμό και έκταση οι διατάξεις των δύο νόμων ή κανονισμών που εκδόθηκαν ή εκδίδονται βάσει των προνοιών του, συγκρούονται μεταξύ τους. (βλ επίσης τροποποιητικό νόμο, Ν. 56/82).
Η πολεοδομική άδεια συνιστά αυτοτελή πράξη, εκτελεστή σ' όλη την έκτασή της, καθοριστική για τα δικαιώματα του ιδιοκτήτη να προβεί σε ανάπτυξη της γης στην οποία αναφέρεται. (Για τα χαρακτηριστικά και συνέπειες προπαρασκευαστικών πράξεων βλ. Τσάτσου - Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, σελ. 124 κ.ε., Στασινόπουλου - Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων, σελ. 123 κ.ε., και Frangos & Others v. Republic (1982) 3 C.L.R. 53). Η πολεοδομική άδεια αποτελεί το θεμέλιο, την προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης για την παροχή άδειας οικοδομής. Χωρίς το θεμέλιο αυτό δεν παρέχεται εξουσία στην αρμόδια, βάσει του Κεφ. 96, αρχή να εξετάσει τη δυνατότητα παροχής άδειας οικδομής. Ο κάτοχος πολεοδομικής άδειας ο οποίος απευθύνεται για άδεια οικοδομής, δεσμεύεται εκ προοιμίου από αυτή εφόσο αυτό τούτο το δικαίωμα του για ανάπτυξη στοιχειοθετείται από τους όρους της. Η άδεια οικοδομής ορθά χαρακτηρίζεται ως άδεια για την εκτέλεση των εγκριθέντων με την πολεοδομική άδεια έργων. Η εξουσία της αρμοδίας αρχής περιορίζεται ουσιαστικά στον καθορισμό των όρων της εκτέλεσης.»
Ενόψει των πιο πάνω, που ισχύουν κατ' αναλογία και στη δική μας περίπτωση, καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε παράνομα, αφού δεν είχε προηγηθεί σχετική πολεοδομική άδεια και εν πάση περιπτώσει η παραχωρηθείσα άδεια οικοδομής ήταν αντίθετη με τις εισηγήσεις της Τεχνικής Επιτροπής. Άλλωστε και οι καθών η αίτηση ουσιαστικά βασίζονται στο εκπρόθεσμο της προσφυγής, ισχυρισμός όμως που απορρίφθηκε.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.200 έξοδα εναντίον των καθών η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς