|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 674/05]
11 Απριλίου, 2008
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΛΟΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ
Αιτήτρια
v.
KYΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ
Καθ' ων η αίτηση
Ε. Γεωργίου για την αιτήτρια.
Ε. Παπαγεωργίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια, ως εκτοπισθείσα, μαζί με το σύζυγό της, διέμενε στην κατοικία με αριθμό 21 στην οδό Κουρίου στον Κυβερνητικό Οικισμό Π. Λακατάμειας, Ανθούπολη, από το 1978. Αυτή η κατοικία, μαζί με άλλες κρίθηκε κατεδαφιστέα και το 2002 το ζεύγος μετακινήθηκε σε άλλη κατοικία, όπως αναφέρεται στην ένσταση, μέχρι να ανεγερθούν οι οικίες της οδού Κουρίου. Αποπερατώθηκαν οι οικίες και το 2004 η αιτήτρια ζήτησε την επανεγκατάστασή της σε οικία στην οδό Κουρίου. Για να αντιμετωπίσει όμως άρνηση γιατί στο μεταξύ είχε αποβιώσει ο σύζυγός της. Η διαθέσιμη με τον αριθμό 29 αντίστοιχη προς την προηγουμένως εγκαταλειφθείσα και κενή κατοικία ήταν δυο υπνοδωματίων και δεν ήταν επιτρεπτό να της παραχωρηθεί, στη βάση των κριτηρίων που θεσπίστηκαν. Ανεξάρτητα από τους ανθρωπιστικούς λόγους που η αιτήτρια επικαλείτο αφού, στην ηλικία των 80 ετών, θα ήταν αναγκασμένη για ακόμα μια φορά να αλλάξει περιοχή διαμονής. Αυτά, με επιστολές εκ μέρους του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και είναι το πρώτο από τα θέματα που εγείρει η αιτήτρια η ανυπαρξία απόφασης που να αποτελεί το έρεισμα της απόρριψης του αιτήματός της, προερχόμενη από την αρμόδια τριμελή Επιτροπή.
Οι καθ' ων η αίτηση συμφωνούν πως αρμόδια για τη λήψη απόφασης επί του θέματος ήταν η τριμελής Επιτροπή που συστήθηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών απαρτιζόμενη από εκπροσώπους του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, του Υπουργείου Εσωτερικών και της Υπηρεσίας Μερίμνης και Αποκατάστασης Εκτοπισθέντων. Και δέχονται πως δεν υπάρχει πρακτικό συνεδρίας αυτής της Επιτροπής σε σχέση με το θέμα της αιτήτριας. Και ενώ ορθώς δεν αντιμάχονται την εισήγηση της αιτήτριας, υποστηριζόμενη με αναφορά στη νομολογία, πως η συνεδρία του αρμόδιου συλλογικού οργάνου και η λήψη απόφασης από αυτό, καταγραμμένη σε πρακτικά, συνιστά όρο για τη σύννομη δράση της διοίκησης, υποστηρίζουν πως άλλα στοιχεία πληρώνουν το κενό. Σε διάφορες επιστολές εκ μέρους του Διευθυντή Πολεοδομίας και Οικήσεως γίνεται αναφορά σε απόφαση που έλαβε η αρμόδια τριμελής Επιτροπή σε σχέση με το θέμα και, κατά την εισήγησή τους, αυτές «ισοδυναμούν με τήρηση πρακτικών».
Δεν μπορώ να συμφωνήσω. Δεν έχουμε τίποτε ως προς την κατά νόμο σύγκληση της τριμελούς επιτροπής και, βεβαίως, πρακτικά που θα αποτελούσαν και τη μόνη δυνατή πηγή πληροφόρησης ως προς τη διεξαγωγή των εργασιών της, την όποια απόφαση λήφθηκε και την αιτιολογία γι' αυτή, αντίθετα προς τις θεμελιώδεις αρχές που πάντα ίσχυαν σε σχέση με τη λειτουργία των συλλογικών οργάνων και που τώρα και ρητά καθορίζονται στα άρθρα 21, 23 και 24 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, (Ν. 158(Ι)/99). Σημειώνω συναφώς την απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Μελέτη (1991) 3 ΑΑΔ 433 στην οποία, με αναφορά και στην προηγούμενη νομολογία, τονίστηκε πως «θα ήταν αδιανόητο να γίνεται λόγος για λήψη αποτελεσματικής απόφασης από συλλογικό όργανο, πολύ λιγότερο για λήψη έγκυρης απόφασης, χωρίς την ύπαρξη πρακτικού που να την ενσωματώνει όπως απαιτούν στοιχειώδεις λόγοι καλής και χρηστής διοίκησης». Οπότε και η απόφαση που γνωστοποιήθηκε ακυρώθηκε, αφού απέκτησε οντότητα στο διοικητικό χώρο. Επίσης την απόφαση της Ολομέλειας στην Έπαρχος Λ/κος ν. Α. Ζacheos & Sons (Devel.) Ltd κ.α. (2000) 3 AAΔ 802. Και εκεί έγινε επίκληση καταχώρησης σε φάκελο ως αποκαλυπτικής της ύπαρξης απόφασης από το αρμόδιο συλλογικό όργανο και κρίθηκε πως δεν μπορούσε να θεωρηθεί ότι αυτό συνιστούσε το απαιτούμενο πρακτικό.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.300 έξοδα περιλαμβανομένου του ΦΠΑ. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/ΜΣι.