|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
HYDRIA LAND DEVELOPERS LTD ν. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ κ.α, Υπόθεση Αρ. 1320/2007, 23 Φεβρουαρίου 2009
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΦΑΡΚΩΝΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ κ.α. ν. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ κ.α., Υπoθεση Αρ. 1493/2008, 21/2/2013
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΑΠΕΡΗ ν. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ κ.α, Υπόθεση Αρ. 1283/2007, 17 Δεκεμβρίου 2008
(Υπόθεση Αρ.1737/2006)
26 Μαρτίου, 2008
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Αιτητές,
ν.
Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α. Λάντος, για τους Αιτητές.
Ε. Κλεόπα, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι αιτητές είναι οι εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες των τεμαχίων με αρ. 196 και 192, Φ/Σχ.2-295-374, στο Παραλίμνι. Τα εν λόγω τεμάχια βρίσκονται στη Ζώνη Προστασίας Ζ, εκτός του ορίου ανάπτυξης και ορίου υδατοπρομήθειας του Δήμου, όπου προβλέπεται (για τις χρήσεις που δυνατόν να επιτραπούν) συντελεστής δόμησης και ποσοστό κάλυψης 0,10:1, αριθμός ορόφων 2 και ύψος οικοδομών 8.25 μέτρα. Τα εν λόγω τεμάχια, εφάπτονται εγγεγραμμένου δημόσιου δρόμου, το πλάτος του οποίου δεν ξεπερνά τα δύο μέτρα.
Στις 24.1.2005 υποβλήθηκαν στην Πολεοδομική Αρχή (Επαρχιακός Λειτουργός Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Αμμοχώστου) η αίτηση με αρ. ΑΜΧ/00038/2005, η οποία αφορούσε στη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για ανέγερση δύο κατοικιών στο τεμάχιο 196 και η αίτηση με αρ. ΑΜΧ/00038/2005, που αφορούσε στη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για ανέγερση μιας κατοικίας στο τεμάχιο 192.
Οι εν λόγω αιτήσεις απορρίφθηκαν από την Πολεοδομική Αρχή. Η πρώτη απορρίφθηκε για τους πιο κάτω λόγους:
«(500) Το τεμάχιο στο οποίο προτείνεται η ανάπτυξη δεν διαθέτει ικανοποιητική προσπέλαση (ο εγγεγραμμένος δημόσιος δρόμος στον οποίο εφάπτεται είναι πολύ περιορισμένου πλάτους και δεν ξεπερνά τα 2.00 μέτρα) κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(γ) της Πολιτικής 3(Α) της Δήλωσης Πολιτικής.
(501) Το τεμάχιο δεν διαθέτει επαρκή, κατάλληλη και συνεχή δημόσια υδατοπρομήθεια κατά παράβαση της πρόνοιας της παραγράφου 2(α) της Πολιτικής 9(Γ)(β) της Δήλωσης Πολιτικής.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Λόγω των πιο πάνω σοβαρών προβλημάτων που χαρακτηρίζουν την αίτηση, αυτή δεν έχει μελετηθεί στην λεπτομέρειά της.»
Η δεύτερη αίτηση απορρίφθηκε επειδή,
«(500) Το τεμάχιο στο οποίο προτείνεται η ανάπτυξη δεν διαθέτει ικανοποιητική προσπέλαση (οι εγγεγραμμένοι δημόσιοι δρόμοι στους οποίους εφάπτεται είναι πολύ περιορισμένου πλάτους που δεν ξεπερνούν τα 2.00 μέτρα) κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(γ) της Πολιτικής 3(Α) της Δήλωσης Πολιτικής.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Λόγω του πιο πάνω σοβαρού προβλήματος που χαρακτηρίζει την αίτηση, αυτή δεν έχει μελετηθεί στη λεπτομέρειά της.»
Ενόψει των πιο πάνω απορριπτικών αποφάσεων της Πολεοδομικής Αρχής, οι αιτητές άσκησαν αντιστοίχως ιεραρχικές προσφυγές με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου.
Το Υπουργείο Εσωτερικών, ζήτησε και εξασφάλισε τις απόψεις: (α) της Πολεοδομικής Αρχής η οποία, στις σχετικές εκθέσεις της ημερομηνίας 23.1.2006, αιτιολογούσε τις προσβαλλόμενες αποφάσεις της, (β) του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, ο οποίος συμφωνούσε με τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής και εισηγείτο απόρριψη της Ιεραρχικής Προσφυγής και (γ) του Δήμου Παραλιμνίου, που δεν έφερε ένσταση στην παραχώρηση της αιτούμενης πολεοδομικής άδειας για μια κατοικία στο καθένα τεμάχιο. Υπό το φως των πιο πάνω απόψεων, το Υπουργείο Εσωτερικών ετοίμασε σχετικά Σημειώματα τα οποία υπέβαλε στα μέλη της Υπουργικής Επιτροπής για ενημέρωση και μελέτη στα πλαίσια εξέτασης των ιεραρχικών προσφυγών.
Η αρμόδια Υπουργική Επιτροπή, στη συνεδρία της ημερομηνίας 30.5.2006, εξέτασε τις υπό αναφορά ιεραρχικές προσφυγές και αφού έλαβε υπόψη τα πραγματικά γεγονότα και νομικά χαρακτηριστικά που σχετίζονταν με τις αντίστοιχες πολεοδομικές αιτήσεις, τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής, καθώς και τους λόγους που επικαλούντο οι αιτητές για υποστήριξη των προσφυγών τους, ενεργώντας σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, αποφάσισε να απορρίψει και τις δύο ιεραρχικές προσφυγές, κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής, για απόρριψη των αιτήσεων για τους λόγους που καταγράφονται στις σχετικές γνωστοποιήσεις, ήταν ορθή και σύμφωνη με τη σχετική νομοθεσία και τις πρόνοιες της ισχύουσας (από τον Μάϊο του 2003) Δήλωσης Πολιτικής.
Για τις αναφερόμενες αποφάσεις της Υπουργικής Επιτροπής, το Υπουργείο Εσωτερικών ενημέρωσε γραπτώς τόσο τους αιτητές, όσο και την Επαρχιακό Λειτουργό Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως (Πολεοδομική Αρχή), με τις επιστολές του ημερομηνίας 30.6.2006.
Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Υπουργικής Επιτροπής ημερ. 30.5.2006. Υποβάλλεται ότι η ερμηνεία που έδωσε ο Υπουργός με την εντολή του 1/94 στον όρο «ικανοποιητική προσπέλαση», του άρθρου 3Α(1) της Δήλωσης Πολιτικής είναι λανθασμένη. Το λάθος, σύμφωνα με την εισήγηση, εντοπίζεται στο γεγονός ότι η ερμηνεία που δόθηκε είναι νομική ενώ ο όρος «ικανοποιητική προσπέλαση» κατά την ορθή προσέγγιση, πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή για την οποία ζητείται η πολεοδομική άδεια.
Το πολεοδομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο στην περιοχή καθορίζεται στη Δήλωση Πολιτικής. Το Κεφάλαιο 3 της Δήλωσης Πολιτικής διαλαμβάνει «Γενικές Πρόνοιες Πολιτικής» που θα εφαρμόζονται σε όλες τις περιπτώσεις ανάπτυξης σε συσχετισμό με τις Ειδικές Πρόνοιες Πολιτικής που διαλαμβάνει η Δήλωση Πολιτικής.
Στην παράγραφο 3Α(1)(γ) της Δήλωσης Πολιτικής αναφέρεται ότι η ανάπτυξη επιτρέπεται μόνο εφόσον το ακίνητο διαθέτει «ικανοποιητική προσπέλαση». Με σχετική υποσημείωση διευκρινίζεται ότι ο όρος «ικανοποιητική προσπέλαση», ερμηνεύεται με εντολή του Υπουργού. Η εντολή του Υπουργού δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας δυνάμει του άρθρου 6 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 Ν. 90/1972. Στην προκείμενη περίπτωση, το υπό ανάπτυξη ακίνητο εφάπτεται εγγεγραμμένου δημόσιου δρόμου πλάτους 2 μέτρων. Το πολύ μικρό πλάτος του δρόμου κρίθηκε ως μη παρέχον ικανοποιητική προσπέλαση, ως απαραίτητη προϋπόθεση, για να επιτραπεί αρμοδίως η ανάπτυξη του συγκεκριμένου ακινήτου. Ο υφιστάμενος δημόσιος δρόμος δεν ικανοποιούσε τις πρόνοιες της παραγράφου 2.1. της εντολής εφόσον δεν προσφερόταν για απρόσκοπτη και άνετη χρήση με οχήματα.
Η ερμηνεία του όρου «ικανοποιητική προσπέλαση» που δίδεται στην Εντολή του Υπουργού, είναι ενδεικτική. Καθώς προκύπτει από το κείμενο, η ερμηνεία γίνεται υπό μορφή κατευθυντηρίων γραμμών πάνω στις οποίες κινείται και αποφασίζει το αρμόδιο διοικητικό όργανο. Στην προκείμενη περίπτωση, οι καθ΄ ων η αίτηση είχαν υποχρέωση να εξετάσουν το θέμα της προσπέλασης του ακινήτου και με βάση την επί τόπου πραγματική κατάσταση, να αποφασίσουν κατά πόσο η προσπέλαση στο ακίνητο είναι ικανοποιητική δηλαδή, κατά πόσο πληρούται ή όχι η συγκεκριμένη προϋπόθεση για τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας. Δεν διαπιστώνω οποιαδήποτε πλημμέλεια στη λήψη της απόφασης κατά την έκταση που αυτή αφορά στη συγκεκριμένη αυτή πτυχή του θέματος. Και στις δυο περιπτώσεις, οι καθ΄ ων η αίτηση ενήργησαν σύννομα και σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι σε άλλες περιπτώσεις είχαν χορηγηθεί άδειες ανάπτυξης υπό παρόμοιες συνθήκες. Ο εν λόγω ισχυρισμός προβλήθηκε με την ιεραρχική τους προσφυγή και έτυχε διερεύνησης. Στο σημείωμα που υποβλήθηκε στην Υπουργική Επιτροπή γίνεται λεπτομερής αναφορά στις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν οι αιτητές και δίδονται εξηγήσεις. Αναφέρεται συναφώς ότι επρόκειτο για άδειες οικοδομής που είχαν εκδοθεί από το Δήμο Παραλιμνίου, ως τότε αρμόδια αρχή κατά την ημερομηνία χορήγησης των αδειών, με βάση τον περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμο Κεφ. 96. Διαπιστώνεται ότι οι καθ΄ ων η αίτηση, ως η αρμόδια πολεοδομική αρχή κατά τον κρίσιμο χρόνο, δεν ενέκρινε καμιά τέτοια ανάπτυξη στο συγκεκριμένο δρόμο. Το γεγονός ότι εκδόθηκαν άδειες οικοδομής από το Δήμο Παραλιμνίου με βάση το προηγούμενο νομικό καθεστώς, δεν αποτελεί λόγο για παρέκκλιση από τις αρχές οι οποίες διέπουν την ανάπτυξη στην περιοχή όπως αυτές καθορίζονται με βάση τις σχετικές πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής η οποία τέθηκε σε εφαρμογή στο Δήμο Παραλιμνίου το Μάϊο 2003.
Το παράπονο των αιτητών περί διαφορετικής δυσμενούς μεταχείρισης που έτυχαν οι δικές τους περιπτώσεις έναντι άλλων στην ίδια περιοχή κάτω από παρόμοιες συνθήκες δεν συνιστά βάσιμο νομικό λόγο ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης. Με βάση τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου φαίνεται ότι οι άδειες που είχαν χορηγηθεί δεν ήταν πολεοδομικές άδειες αλλά άδειες οικοδομής που εκδόθηκαν πριν από την έγκριση και εφαρμογή του νόμου περί Πολεοδομίας. Το Τμήμα Πολεοδομίας απέρριψε αιτήσεις λόγω μη ικανοποιητικής προσπέλασης αναφορικά με τα τεμάχια 351, 991 και 992 στον ίδιο χωματόδρομο ενώ η περίπτωση αναφορικά με το τεμάχιο αρ. 486 του Φ/Σχ. ΧΧΧΙΙΙ 63.Ε2 & XL11.7E1 στο Παραλίμνι διακρίνεται από την παρούσα εφόσον το εν λόγω τεμάχιο βρίσκεται σε άλλη περιοχή και διέθετε διάβαση πλάτους 3.66 μ. καταλήγουσα σε εγγεγραμμένο δημόσιο δρόμο πλάτους 2 μέτρων ο οποίος έχει επί τόπου διαπλατυνθεί στα 42 πόδια και επιστρωθεί με χαβάρα από το δήμο Παραλιμνίου κατά μήκος του οποίου έχουν ανεγερθεί κατοικίες. Για τη σύνδεση του υφιστάμενου δρόμου με το οδικό δίκτυο της περιοχής έγινε απαλλοτρίωση και τέθηκαν όροι αναφορικά με το θέμα της ικανοποιητικής προσπέλασης του προαναφερόμενου υπό ανάπτυξη τεμαχίου προκειμένου να εκδοθεί η πολεοδομική άδεια. Επομένως η περίπτωση των αιτητών διακρίνεται από την προαναφερθείσα και συνεπώς δεν υπάρχει σταθερό μέτρο σύγκρισης.
Προκύπτει από το περιεχόμενο των φακέλων ότι και στις δύο περιπτώσεις η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση λήφθηκε κατόπιν διεξαγωγής δέουσας έρευνας και είναι δεόντως αιτιολογημένη. Η απόφαση για απόρριψη των αιτήσεων των αιτητών για πολεοδομική άδεια για το λόγο ότι τα υπό ανάπτυξη τεμάχια δεν διέθεταν ικανοποιητική προσπέλαση ήταν ευλόγως επιτρεπτή και εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας των καθ΄ ων η αίτηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Οι αιτητές να καταβάλουν €1000 έξοδα.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.