ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                                                    (Συνεκδικαζόμενες Υπόθ. Αρ.1258/2006 και 1273/2006)

 

26 Μαρτίου, 2008

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

(Υπόθεση Αρ. 1258/2006)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ,

                                    Αιτητής,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

                                    Καθ΄ ης η αίτηση.

 

(Υπόθεση Αρ. 1273/2006)

ΚΟΥΛΑ ΑΦΡΟΔΙΣΗ,

                                    Αιτήτρια

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

                                    Καθ΄ ης η αίτηση.

 

Α. Κωνσταντίνου,, για τους Αιτητές.

Ρ. Παπαέτη, για την Καθ΄ ης η αίτηση.

Α.Σ. Αγγελίδης, για το Ενδ. Μέρος.

 

- - - - - -

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.:  Οι αιτητές των συνεκδικαζόμενων προσφυγών επιδιώκουν την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή») ημερ.18/4/06 με την οποία η Επιτροπή προήγαγε τον Κωνσταντίνο Κατσώνη (ενδ. μέρος) στη μόνιμη θέση Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης  στη Μέση Γενική Εκπαίδευση, Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού  από 1/9/06.

 

Οι αιτητές καθώς και το ενδ.  μέρος υπηρετούσαν ως επιθεωρητές Α΄ Μέσης Εκπαίδευσης και διεκδικούσαν ανάμεσα σε 13 υποψηφίους προαγωγή σε μια από τις 4 κενές επίδικες θέσεις οι οποίες προκηρύχθηκαν στις 9.12.05. Η Συμβουλευτική Επιτροπή δια της προέδρου της, Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, διαβίβασε την έκθεση της με την οποία σύστηνε όλους τους υποψηφίους που έκρινε ότι πληρούσαν όλα τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας. Η αιτήτρια στην προσφυγή 1273/06 υπέβαλε ένσταση για αναθεώρηση του καταλόγου προτεινομένων σε ό,τι αφορούσε την πρώτη της αξιολόγηση ως επιθεωρήτρια του 2002. Η ένσταση απορρίφθηκε και η Επιτροπή στις 5.4.06 εξετάζοντας τη νομιμότητα του προτεινομένου καταλόγου, διαπίστωσε ότι η ημερομηνία διορισμού της αιτήτριας στην θέση καθηγητή είναι η 23.9.71 και όχι η 3.9.70 και ότι το Post Graduate Diploma in Linguistics (TESOL), University of Surrey αποτελεί μέρος των σπουδών της που οδήγησαν στην απόκτηση του τίτλου MA Linguistics, επομένως δεν θεωρείται πρόσθετο προσόν. Η Επιτροπή κάλεσε τους υποψηφίους του τελικού καταλόγου σε συνεντεύξεις για τις οποίες είχε προκαθορίσει τους τομείς των  ερωτήσεων και τα κριτήρια αξιολόγησης. Από τη μελέτη των προσωπικών φακέλων και των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων, κατέγραψε σχόλια για τις «σπουδές-επαγγελματική ανέλιξη», την «επιμόρφωση» καθώς και τη «δράση» του καθενός. Στις συνεντεύξεις η απόδοση του  αιτητή Χρ. Χρίστου καθώς και της αιτήτριας Αφροδίση Κούλα χαρακτηρίστηκε «σχεδόν καλή» ενώ του ενδ. μέρους ως  «εξαίρετη». Η Επιτροπή κατέταξε με βάση τα τρία επιμέρους κριτήρια της αξίας (περιεχόμενο προσωπικού φακέλου, υπηρεσιακές εκθέσεις, απόδοση στη συνέντευξη) το ενδ. μέρος δεύτερο ενώ τον αιτητή  και την αιτήτρια 7ο και 8η αντιστοίχως. Σύμφωνα με το πρακτικό της Επιτροπής, τα προσόντα των υποψηφίων είναι τα ακόλουθα:

 

«Χρήστου Χρήστος

-         Πτυχίο Θεολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών (1974)

-         MA in Theology, University of Durham, UK (1993)

 

Αφροδίση Κούλα

-         Bachelor of Arts, Agnes Scott College, USA (1970)

-         MA in Linguistics (TESOL) University of Surrey, UK (1997)

 

Κατσώνης Κωνσταντίνος

-         Πτυχίο Φιλοσοφικής Σχολής Ελληνικής Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών )1978) (εξωτερική φοίτηση)

-         Med. The College of New Jersey (1998) (μέσω Intercollege Λάρνακας

-          

 

Το Πτυχίο Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου που κατείχε το ενδ. μέρος θεωρήθηκε από την καθ' ης η αίτηση ως επιπρόσθετο προσόν που δεν προνοείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ως πλεονέκτημα, γι' αυτό και δεν του έδινε προβάδισμα αλλά είχε, σύμφωνα με τη νομολογία, οριακή σημασία. Η αρχαιότητα των υποψηφίων κρίθηκε με βάση την ημερομηνία προαγωγής  τους στην προηγούμενη θέση, την οποία όλοι κατείχαν, ως ακολούθως:


 

Χρίστος Χρίστου 12.3.01

Αφροδίση Κούλα 15.3.02

Κωνσταντίνος Κατσώνης 15.9.04.

 

Η Επιτροπή συνεκτιμώντας τα τρία κριτήρια επέλεξε τέσσερις υποψηφίους, μεταξύ των οποίων και το ενδ. μέρος για προαγωγή στην επίδικη θέση με το εξής σκεπτικό:

 

«Είναι νομολογημένο ότι για υψηλόβαθμες θέσεις, η αξία και η απόδοση στη συνέντευξη είναι ουσιαστικά στοιχεία τα οποία πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από το Διορίζον Οργανο, όταν κρίνει την προσωπικότητα και τις διοικητικές και οργανωτικές ικανότητες των υποψηφίων, σύμφωνα με τη σχετική νομολογία που αναφέρεται στην παράγραφο 4.1. πιο πάνω. Η επίδικη θέση είναι η δεύτερη στην ιεραρχία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ο Πρώτος Λειτουργός Εκπαίδευσης αναλαμβάνει  καθήκοντα ως Επαρχιακός Επιθεωρητής και ως Προϊστάμενος Υπηρεσιών, όπως είναι η Υπηρεσία Συμβουλευτικής και Καθοδήγησης ή η Υπηρεσία Ανάπτυξης Προγραμμάτων. Συνεπώς, η θέση αυτή απαιτεί άτομο με ισχυρή προσωπικότητα και ουσιαστικές διοικητικές και ηγετικές δεξιότητες. Η Επιτροπή σημειώνει την παραπάνω νομολογία και θα τη λάβει υπόψη κατά την επιλογή των πέντε επικρατέστερων υποψηφίων για να καταλάβουν τις πέντε υπό πλήρωση θέσεις.

 

Η Επιτροπή δε θα μετατρέψει την απόδοση στη συνέντευξη σε υπερκριτήριο. Η απόδοση στη συνέντευξη θα θεωρηθεί ως συμπληρωματικό στοιχείο κρίσης της αξίας των υποψηφίων.

 

Ούτε και η αξία μόνη της θα αποβεί υπερκριτήριο για την επιλογή των τριών υποψηφίων. Το κριτήριο της αξίας θα συνυπολογιστεί με εκείνα τα προσόντων και της αρχαιότητας, προκειμένου να επιλεγούν οι πέντε υποψήφιοι.

 

Από τη συνεκτίμηση των τριών κριτηρίων η Επιτροπή έκρινε ότι επικρατέστεροι υποψήφιοι είναι οι Κωνσταντίνου Νικόλαος, Κατσώνης Κωνσταντίνος, Μαυρίδης Πέτρος, Νικολάου Χρυστάλλα και Πουλλή Ζήνα.

 

Ολοι οι πιο πάνω υπερέχουν σε αξία έναντι των συνυποψηφίων τους και δεν υστερούν σε προσόντα συγκρινόμενοι μαζί τους. Ο Κωνσταντίνου Νικόλαος υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του Χρήστου Χρήστου, η Πουλλή Ζήνα έναντι του Χρήστου Χρήστου, της Αφροδίση Κούλας, της Οικονομίδου Μαρίας και ο Κατσώνης Κωνσταντίνος έναντι όλων. Το ερώτημα εδώ είναι κατά πόσο η υπεροχή κάποιων υποψηφίων σε αρχαιότητα μπορεί να υπερσκελίζει την υπεροχή των συνυποψηφίων τους σε αξία και ιδιαίτερα την πολύ ψηλή απόδοση στην συνέντευξη. Για παράδειγμα μπορεί μεν ο υποψήφιος Κατσώνης Κωνσταντίνος να υστερεί των συνυποψηφίων του στην αρχαιότητα, το γεγονός, όμως, αυτό αντισταθμίζεται από την ψηλότερη απόδοσή του στην προσωπική συνέντευξη, στην οποία αξιολογήθηκε με το γενικό χαρακτηρισμό «Εξαίρετα».

 

Επαναλαμβάνεται ότι για την τελική της απόφαση, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τη σχετική νομολογία, που αναφέρεται στην παράγραφο 4.1 πιο πάνω, σύμφωνα με την οποία για θέσεις που είναι ψηλά στην ιεραρχία, η απόδοση στη συνέντευξη είναι ουσιαστικό στοιχείο, το οποίο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και να του δίδεται αυξημένη βαρύτητα, όταν κρίνεται η προσωπικότητα και οι ικανότητες των υποψηφίων, που είναι σημαντικές ιδιότητες για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης. Επομένως, δεδομένου του υψηλόβαθμου της θέσης, η  Επιτροπή κρίνει ότι η αρχαιότητα κάποιων υποψηφίων δεν υπερσκελίζει την έκδηλη υπεροχή των άλλων υποψηφίων σε αξία.»

 

 

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι έχουν καλύτερες εκθέσεις από το ενδ. μέρος, υπερέχουν σε πείρα και αρχαιότητα και έχουν ισοδύναμα προσόντα. Καθώς φαίνεται, αποτελεί κοινό έδαφος ότι η αιτήτρια στην προσφυγή 1273/2006 έχει πιο αξιόλογη δράση και πλουσιότερο περιεχόμενο στο προσωπικό της φάκελο από το ενδ. μέρος (βλ. σελ.11-12 Παραρτήματος Στ΄ στην ένσταση). Ισχυρίζονται συναφώς ότι η προφορική εξέταση υπήρξε το αποφασιστικό και/ ή αποκλειστικό κριτήριο επιλογής του ενδ. μέρους, αφού του προσέδωσε από μόνο του «έκδηλη υπεροχή» σε αξία.

 

Όπως προκύπτει από τις αξιολογικές εκθέσεις των υποψηφίων, το ενδ. μέρος είχε μόνο δυο για το έτος 2004. Η Επιτροπή έλαβε υπόψη της για χάρη ομοιογένειας μόνο τις βαθμολογίες  των υποψηφίων σε θέσεις εποπτικού προσωπικού. Η εικόνα είναι ελαφρώς πιο ευνοϊκή για τους αιτητές:

 

«Χρήστου Χρήστος (αιτητής)

2000:6(Ε), 2(ΠΙ)

2001:7(Ε), 1(ΠΙ)

2002:8(Ε)

2003:8(Ε)

2004:8(Ε)

 

Αφροδίση Κούλα (αιτήτρια)

2002:5(Ε), 3(ΠΙ)

2003:7(Ε), 1(ΠΙ)

2004:8(Ε)

 

Κατσώνης Κωνσταντίνος (ενδ. μέρος)

2004:6(Ε), 2 (ΠΙ)»

 

 

 

 

Το ενδ. μέρος είχε πρόσθετο προσόν που του προσέδιδε μια ελαφρά μόνο υπεροχή στα προσόντα, εφόσον  η σημασία του,  όπως ορθά σημείωσε και η ίδια η Επιτροπή, ήταν απλά οριακή.

 

Στο κριτήριο της αρχαιότητας υπερείχαν οι αιτητές κατά 2 ½ και 3 ½ χρόνια αντίστοιχα Το ότι η αρχαιότητα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εξαίρετους υπαλλήλους όπως στην προκειμένη περίπτωση, συνεπάγεται και μεγαλύτερη πείρα, με αποτέλεσμα την επαύξηση της αξίας του αρχαιότερου, έχει καθιερωθεί από σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δημοκρατία ν. Πετρίδη (1991) 3 ΑΑΔ 731). Η πείρα, παρά το ότι δεν περιλαμβάνεται στα τρία ξεχωριστά κριτήρια του άρθρου 35Β(10), που η Επιτροπή οφείλει να λάβει υπόψη, ωστόσο πρέπει να συνεκτιμάται ως στοιχείο που ανακύπτει από τους φακέλους των υποψηφίων και συμβάλλει στην γενικότερη αξία τους. Λαμβανομένων υπόψη των πολυσχιδών καθηκόντων της θέσης, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν αναφέρθηκε καθόλου στην πτυχή της πείρας, παρά το ότι ασχολήθηκε διεξοδικά με τα επιμέρους κριτήρια (προσωπικοί φάκελοι, εκθέσεις, απόδοση στις συνεντεύξεις) στην βάση των οποίων εκτίμησε την αξία των υποψηφίων.

 

Αναφορικά με τον ισχυρισμό του ευπαίδευτου συνηγόρου των αιτητών περί υπέρμετρης βαρύτητας στην προφορική εξέταση, έχει νομολογηθεί ότι σε υψηλόβαθμες θέσεις το αποτέλεσμα της προφορικής εξέτασης αποτελεί στοιχείο στο οποίο μπορεί να δοθεί αυξημένη βαρύτητα (Πούρος κ.α. ν. Χ'' Στεφάνου κ.α. (2001) 3 ΑΑΔ 374) και ότι η αρχαιότητα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία (Μικελλίδου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 107). Στην προκειμένη περίπτωση, τα  καθήκοντα της επίδικης θέσης επέβαλλαν τη διαπίστωση, μέσω των συνεντεύξεων, της καταλληλότητας των υποψηφίων να αντεπεξέλθουν σε μια θέση αυξημένων ευθυνών και ιδιαίτερων απαιτήσεων. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο η Επιτροπή προέβη στον καθορισμό των κριτηρίων αξιολόγησης των συνεντεύξεων, αποδίδοντας βαρύτητα στους τομείς των διοικητικών και οργανωτικών ικανοτήτων, του επιπέδου επαγγελματικής ενημέρωσης, της κριτικής ικανότητας αλλά και της γενικότερης αξιολόγησης της προσωπικότητας των υποψηφίων.

 

 Ωστόσο η παραπάνω θέση της νομολογίας δεν τυγχάνει εφαρμογής όπου ο υποψήφιος που υπερέχει σε αρχαιότητα δεν υστερεί σε αξία. Η αρχή αυτή προκύπτει από τα νομολογηθέντα στη Δημοκρατία ν. Αντωνίου κ.α., (2001) 3(Β) ,921.

 

Στην προκειμένη περίπτωση ενώ η Επιτροπή κατηύθυνε την προσοχή της στο κριτήριο της αρχαιότητας των αιτητών, ωστόσο η σαφώς καλύτερη απόδοση του ενδ. μέρους στη συνέντευξη (εξαίρετος έναντι σχεδόν καλά) είχε τελικά την αποφασιστική σημασία. Εδώ όμως η απόδοση του ενδ. μέρους στις συνεντεύξεις υπερνίκησε, ως στοιχείο συγκριτικής αξίας, την επί  σειρά ετών αντικειμενικά ψηλή αξία των αιτητών, την αναντίλεκτη πλουσιότερη δράση και επιμόρφωση της αιτήτριας Αφροδίση Κούλα όπως αποκαλύπττεται από το περιεχόμενο των φακέλων, μαζί, βέβαια και με όσα συνεπαγόταν η αρχαιότητα των αιτητών έναντι του ενδ. προσώπου. Συνεπώς, εδώ, η Επιτροπή κρίνοντας (παράρτημα Η στην ένσταση) ότι «η αρχαιότητα κάποιων υποψηφίων δεν υπερσκελίζει την έκδηλη υπεροχή των άλλων υποψηφίων, σε αξία», εννοούσε αποκλειστικά την υπεροχή στις συνεντεύξεις αφού τα υπόλοιπα αντικειμενικά κριτήρια της αξίας κάθε άλλο παρά δικαιολογούσαν υπεροχή του ενδ. μέρους. Θεωρώ ότι η εν λόγω εκτίμηση της Επιτροπής περί έκδηλης υπεροχής του ενδ. μέρους διαμορφώθηκε εκτός των  ορίων που θέτει η επιφύλαξη στο άρθρο 35Β(10) του Νόμου περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Ν. 65/87 (όπως τροποποιήθηκε) που προνοεί ότι :

 

«Εννοείται ότι η απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις θα λαμβάνεται υπόψη μόνο ως συμπληρωματικό στοιχείο κρίσης της αξίας τους.»

 

 

 

Για αυτούς τους λόγους και σε συνάρτηση με το ισοζύγιο των υπόλοιπων κριτήριων, θεωρώ ότι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις συνεντεύξεις διότι κατέστη το αποκλειστικό κριτήριο που προσέδωσε «έκδηλη υπεροχή» στο ενδ. μέρος, ευσταθεί. Οι προσφυγές επιτυγχάνουν και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται €1500 έξοδα υπέρ των αιτητών.

 

 

                                                                               Α. Κραμβής, Δ.

 

 

 

ΣΦ.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο