ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Συνεκδ. Υποθέσεις Αρ. 955/2005, 1123/2005,

1124/2005, 1127/2005, 1208/2005 και 1236/2005)

 

5 Φεβρουαρίου, 2008

 

 

[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

                                                           

                        (Υπόθεση Αρ. 955/2005)

 

ΜΑΡΙΟΣ ΜΙΚΕΛΛΙΔΗΣ,

                                                                                                Αιτητής,

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

                                                Καθ΄ης η αίτηση.

- - - - - -

 

                                                                                    (Υπόθεση Αρ. 1123/2005)

 

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΟΥΖΟΥΡΟΣ,

                                                                                                Αιτητής,

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

                                                Καθ΄ης η αίτηση.

- - - - - -

 

 

                                                                       

            (Υπόθεση Αρ. 1124/2005)

 

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΟΥΖΟΥΡΟΣ,

                                                                                                Αιτητής,

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

                                                Καθ΄ης η αίτηση.

- - - - - -

                                                                       

            (Υπόθεση Αρ. 1126/2005)

 

ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΑΡΑΘΕΥΤΗΣ,

                                                                                                Αιτητής,

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

                                                Καθ΄ης η αίτηση.

- - - - - -

           

            (Υπόθεση Αρ. 1127/2005)

 

ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΑΡΑΘΕΥΤΗΣ,

                                                                                                Αιτητής,

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ

                                                Καθ΄ου η αίτηση.

- - - - - -

                                                                       

            (Υπόθεση Αρ. 1208/2005)

 

ΑΙΚΑΤΕΛΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ,

                                                                                                Αιτήτρια,

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

                                                Καθ΄ης η αίτηση.

- - - - - -

                                                                       

            (Υπόθεση Αρ. 1236/2005)

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ,

                                                                                                Αιτητής,

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

                                                Καθ΄ης η αίτηση.

- - - - - -

 

Μ. Καλλιγέρου, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 955/2005.

Θ. Ιωαννίδης, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 1123/2005.

Θ. Ιωαννίδης, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 1124/2005.

Θ. Ιωαννίδης, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 1126/2005.

Θ. Ιωαννίδης, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 1127/2005.

Γ. Παπαντωνίου, για την Αιτήτρια στην Προσφυγή 1208/2005.

Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 1236/2005.

Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, για την Καθ΄ης η Αίτηση.

Α. Ευσταθίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 5 στην Προσφυγή 955/2005.

Α. Ευτυχίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 11 στην Προσφυγή 955/2005.

A. Πηλείδου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 1 στην Προσφυγή 1123/2005.

Α. Ευτυχίου, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 2 και 3 στην Προσφυγή 1123/2005.

Α. Πηλείδου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 2 στην Προσφυγή 1127/2005.

A. Ευτυχίου, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1 και 3 στην Προσφυγή 1127/2005.

Α. Ευσταθίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 4 στην Προσφυγή 1208/2005.

 

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με τις πιο πάνω προσφυγές, που συνεκδικάστηκαν λόγω ταυτότητας πραγματικού και νομικού υπόβαθρου, οι αιτητές επιδιώκουν την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων, σε κάθε προσφυγή, μερών, στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Δημοσίων Έργων.

 

Με την προσφυγή 955/2005 ο αιτητής Μάριος Μικελλίδης προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Αγαθοκλή Αγαθοκλέους (α/α12) και Ξένιας Δανιήλ-Ιωαννίδου (α/α35). (Η προσφυγή εναντίον και άλλων ενδιαφερομένων μερών απεσύρθη στην πορεία).

 

Με την προσφυγή 1123/2005 ο αιτητής Φίλιππος Μούζουρος προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Ελευθερίας Θεμιστοκλέους (α/α33), Ξένιας Δανιήλ-Ιωαννίδου (α/α35) και Αιμιλίας Φωτίου (α/α32).

 

Με την προσφυγή 1124/2005 ο αιτητής Φίλιππος Μούζουρος προσέβαλε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους Ρένου Σεργίδη (α/α29).

 

Με την προσφυγή 1126/2005 ο αιτητής Γιαννάκης Μαραθεύτης προσέβαλε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους Ρένου Σεργίδη (α/α29).

 

Με την προσφυγή 1127/2005 ο αιτητής Γιαννάκης Μαραθεύτης προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Ελευθερίας Θεμιστοκλέους (α/α33), Ξένιας Δανιήλ-Ιωαννίδου (α/α35) και Αιμιλίας Φωτίου (α/α32).

 

Με την προσφυγή 1208/2005 η αιτήτρια Αικατελού Ματθαίου προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Αχιλλέα Σπύρου (α/α14), Κυριάκου Αναστάση (α/α 9), Νικόλαου Χρυσαφή (α/α 7), Αγαθοκλή Αγαθοκλέους (α/α12), Ανδρέα Ιωάννου (α/α5), Φειδία Παυλίδη (α/α 3), Ανδρέα Πογιατζή (α/α 4), Λοϊζου Κόνιζου (α/α15) και Χριστάκη Ξερού (α/α 6).

 

Με την προσφυγή 1236/2005 ο αιτητής Ανδρέας Αυλωνίτης προσέβαλε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους Ρένου Σεργίδη (α/α29).

 

Το πραγματικό υπόβαθρο των προσφυγών έχει, σε συντομία, ως εξής:

 

Την 1.6.2005 Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων με επιστολή του προς την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ζήτησε την πλήρωση 15 κενών μόνιμων θέσεων Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Δημόσιων Έργων. Συνακόλουθα, δοθέντος ότι σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας οι θέσεις ήταν θέσεις προαγωγής, η ΕΔΥ αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος της πλήρωσής τους σε μεταγενέστερη ημερομηνία, όποτε και να παρίστατο ο Διευθυντής Τμήματος Δημόσιων Έργων για τις αναγκαίες συστάσεις. Στη συνέδρια της ΕΔΥ, ημερομηνίας 8.6.2005 παρέστη ο Αναπληρωτής Διευθυντής Δημόσιων Έργων, ο οποίος και σύστησε για προαγωγή 15 υποψηφίους. Στη συνεχεία, η ΕΔΥ προέβη σε σύγκριση και αξιολόγηση των υποψηφίων. Αφού μελέτησε τους σχετικούς φακέλους, και έλαβε, επίσης υπόψη τις συστάσεις του διευθυντή, τις οποίες και υιοθέτησε μερικώς, έκρινε ότι 15 υποψήφιοι υπερείχαν των άλλων και, στη συνεχεία, τους προήγαγε στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Δημόσιων Έργων.

 

Η Προσφυγή 955/2005

 

Ο αιτητής σύμφωνα με το περιεχόμενο του προσωπικού του φακέλου, είναι πτυχιούχος Πολιτικός Μηχανικός (Bsc in Εngineering-Dundee University, UK) Είναι εγγεγραμμένος Πολιτικός Μηχανικός στο Συμβούλιο Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών. Στις εμπιστευτικές του εκθέσεις είχε 36 "εξαίρετα" ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν 40 "εξαίρετα" Ο διευθυντής σύστησε για προαγωγή, μεταξύ άλλων, τον αιτητή και το ενδιαφερόμενο μέρος Αγαθοκλή Αγαθοκλέους, όχι όμως και το ενδιαφερόμενο μέρος Ξένια Δανιήλ.

 

Η σύσταση του Αναπλ. Διευθυντή αναφορικά με τον αιτητή είχε ως εξής:

 

"Σ΄ ό,τι αφορά τη σύγκριση του συστηνόμενου με όλους τους υπόλοιπους υποψήφιους, αυτοί υπερέχουν σε αξία και υστερούν σε αρχαιότητα, η οποία οφείλεται στην ημερομηνία γέννησης, εκτός από του υποψηφίους με α/α 37 και 38, οι οποίοι υστερούν σε αρχαιότητα κατά πέντε χρόνια στην παρούσα θέση. Ο συστηνόμενος υπερέχει όλων των υπολοίπων υποψήφιων σε προσόντα, κατέχει επιπρόσθετα προσόντα (πανεπιστημιακό δίπλωμα Πολιτικού Μηχανικού) τα οποία είναι σχετικά με τα καθήκοντα  και τις ευθύνες των υπό πλήρωση θέσεων, αλλά δεν απαιτούνται από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή προσθετό προσόν.

 

Συνυπολογίζοντας τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους κρίνω ότι ο συστηνόμενος υπερέχει όλων των πιο πάνω υπολοίπων υποψήφιων οι οποίοι πληρούν τα προσόντα για προαγωγή και δε συστήνονται"

 

Η ΕΔΥ αποφάσισε να μην υιοθετήσει της σύσταση του Διευθυντή για  πέντε υποψηφίους, μεταξύ των οποίων και ο αιτητής, διότι αυτοί, "συγκρινόμενοι με τους μη συστηθέντες, υστερούν σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές εκθέσεις, με έμφαση σ΄αυτές των πέντε τελευταίων χρόνων."

 

Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ είναι ακυρωτέες για το λόγο ότι η αιτιολογία που δίδεται από την ΕΔΥ για παραγνώριση της σύστασης του Διευθυντή δεν είναι επαρκώς "ειδική" ενώ ταυτόχρονα  είναι και αντιφατική. Ο λόγος αυτός ευσταθεί. Έχοντας εξετάσει με προσοχή την αιτιολογία της ΕΔΥ αναφορικά με την παραγνώριση της σύστασης του Διευθυντή, κρίνω ότι αυτή δεν ικανοποιεί τις προϋποθέσεις της νομολογίας. Δεν αποτελεί καθαρή, ειδική και πειστική αιτιολογία για παραγνώριση της σύστασης. Η αιτιολογία που δίδεται από την ΕΔΥ για μη υιοθέτηση της σύστασης του Διευθυντή είναι επίσης, αντιφατική. Αναφορικά με τον αιτητή έκρινε ότι δεν μπορούσε να ακολουθήσει τη σύσταση του Διευθυντή γιατί αυτός υστερούσε σε αξία, παρόλο που υπερτερούσε σε αρχαιότητα και σε σχετικά με τη θέση προσόντα, μη απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ενώ για άλλη υποψήφια η οποία υστερούσε και πάλι σε αξία έδωσε μεγαλύτερη βαρύτητα στο προσθετό προσόν της. Ενώ δηλαδή στην περίπτωση του αιτητή αγνοεί τα υπέρτερα προσόντα του, στην άλλη περίπτωση δίδει ιδιαίτερη σημασία σε αυτά.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Ξένιας Δανιήλ και απορρίπτεται έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Αγαθοκλή Αγαθοκλέους, χωρίς διαταγή για τα έξοδα.

 

Η Προσφυγή 1123/2005

 

Ο αιτητής προσελήφθη ως ωρομίσθιος υπάλληλος στο Τμήμα Δημόσιων Έργων (Κλάδος Χωρομετρίας)στις 3.9.1975 από δε το 1978 ήταν αποσπασμένος στον κλάδο κυκλοφοριακών μελετών. Στις 8.9.1980 διορίστηκε ως ωρομίσθιος υπάλληλος στο Τμήμα Δημόσιων Έργων. Στις 8.11.1985 διορίστηκε στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης στον κλάδο Κυκλοφοριακών Μελετών, με ειδίκευση στα Φώτα Τροχαίας, και την 1.12.1990  προήχθη στη μόνιμη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης, Τμήμα Δημόσιων Έργων. Ο αιτητής είναι αρχαιότερος των ενδιαφερόμενων μερών με βάση αποκλειστικά την ηλικία του. Ούτε ο αιτητής αλλά ούτε και τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκαν για προαγωγή από το Διευθυντή. Η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών έγινε από την ΕΔΥ στη βάση ότι, αν και τα ενδιαφερόμενα μέρη υστερούσαν σε αρχαιότητα του αιτητή, εν τούτοις, όλα ανεξαιρέτως υπερείχαν αυτού σε προσόντα, ενώ από πλευράς αξίας, όλοι ήσαν ισοδύναμοι.

 

Ο αιτητής  προβάλλει ως λόγο ακυρώσεως την έλλειψη δέουσας έρευνας αναφορικά με τη σχετικότητα των επιπρόσθετων προσόντων των ενδιαφερομένων μερών σε σχέση με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. Η ΕΔΥ έκρινε ότι τα προσόντα των ενδιαφερομένων μερών ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Αυτό ήταν αρκετό. Δεν ήταν απαραίτητο για την ΕΔΥ να καταγράψει στα πρακτικά της τη νοητική εργασία βάσει της οποίας κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα. (Βλ., μεταξύ άλλων, Νικολάου ν. Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, προσφυγή, 71/2003, 9.2.2005)

 

Άλλος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι η ΕΔΥ δεν προέβη στη δέουσα ερευνά αναφορικά με την αρχαιότητα του αιτητή, καθότι αυτός δεν υπερτερούσε σε αρχαιότητα μόνο λόγω ηλικίας. Είχε διοριστεί ως ωρομίσθιος από το 1975.

 

Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Σύμφωνα με τη νομολογία, υπηρεσία σε έκτακτη βάση δε λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό της αρχαιότητας. Σχετικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από τη Σταύρου ν. Δημοκρατίας (1991) 4 ΑΑΔ 317:

 

"Η οργανική ένταξη στη δημόσια υπηρεσία μεταξύ μονίμων μελών της υπηρεσίας αποτελεί την αφετηρία προσδιορισμού της αρχαιότητάς τους. Δεδομένου ότι υφίσταται ο δεσμός αυτός η αρχαιότητα καταλογίζεται ανεξάρτητα από τη βάση διορισμού του κατέχοντος τη θέση. Καταλήγουμε ότι η υπηρεσία και των τριών μερών επί έκτακτης βάσης πριν τον διορισμό τους δεν συνυπολογίζεται στον καθορισμό της αρχαιότητάς τους."

 

Άλλος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι ο αιτητής είχε περισσότερη "πείρα" από τα ενδιαφερόμενα μέρη λόγω της υπηρεσίας του από το 1975 και εφεξής. Και αυτός ο λόγος είναι αβάσιμος. Για να είναι αποφασιστικής σημασίας η πείρα πρέπει αυτή να αποκτηθεί στη θέση που προηγείται της επίδικης, εν προκειμένω στη θέση του Τεχνικού 1ης Τάξης. Πείρα σε προηγούμενες κατώτερες θέσεις ή σε έκτακτη βάση δεν μπορεί να έχει αποφασιστική σημασία.

 

Προβάλλεται επίσης ως λόγος ακυρώσεως ότι η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη και ή είναι πλημμελώς αιτιολογημένη.

 

Ούτε αυτός ο λόγος συσταθεί. Οπως προκύπτει από τα πρακτικά, η απόφαση της ΕΔΥ είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, διέθεταν υπέρτερα προσόντα από τον αιτητή στα οποία δόθηκε η δέουσα βαρύτητα, όπως ρητά αναφέρεται στα πρακτικά με την υπόμνηση ότι τα προσόντα αυτά, αν και δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ούτε και αποτελούν πλεονέκτημα, εν τούτοις, είναι σχετικά ή συναφή με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. (Βλ. σχετικά και Πούρος ν. Χατζηστεφάνου (1991) 3 ΑΑΔ 374).

 

Όσον αφορά το λόγο ακυρώσεως που άπτεται της σύστασης του Διευθυντή, δεν θεωρώ σκόπιμο να τον εξετάσω, εφόσον ούτε ο αιτητής ούτε οποιοδήποτε από τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκε από το Διευθυντή.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με €1.000 έξοδα εις βάρος του αιτητή.

 

Η Προσφυγή 1124/2005

 

Ο αιτητής είναι ο ίδιος και στην προσφυγή 1123/2005 (πιο πάνω).

 

Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι  ο Περί Παροχής Ίσων Ευκαιριών για την Επαγγελματική Αποκατάσταση των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμος αρ. 87(1)/2004 με βάση τον οποίο προήχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος είναι αντισυνταγματικός, ιδιαίτερα το άρθρο 3(1) γιατί παραβιάζει τις πρόνοιες του Άρθρου 28 του Συντάγματος. 

 

Ο αιτητής ισχυρίζεται  ο νόμος δεν παρέχει ίση μεταχείριση ή ίσες ευκαιρίες στους πολίτες της Δημοκρατίας να διεκδικήσουν θέσεις στο Δημόσιο ή να τύχουν προαγωγής σε δημόσια θέση αλλά ότι ο νόμος επιχειρεί να δώσει επιπρόσθετο προσόν σε μια τάξη ανθρώπων έναντι των συνάδελφών τους.

 

Το θέμα της συνταγματικότητας του επίδικου νόμου έχει λυθεί τελεσίδικα από την απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην ομόφωνη απόφαση Κιττής κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2006) 3 ΑΑΔ 734.  Σ' αυτή έχει κριθεί ότι ο επίμαχος νόμος είναι εξ ολοκλήρου αντισυνταγματικός.

 

Ενόψει της πιο πάνω κήρυξης του επίμαχου νόμου ως αντισυνταγματικού και επειδή η επίδικη απόφαση στηρίχθηκε στις διατάξεις του, κρίνω ότι επιβάλλεται η ακύρωσή της. 

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει  με €1.000 έξοδα υπέρ του αιτητή.

 

 

 

 

Η Προσφυγή 1126/2005

 

Ο αιτητής προσελήφθη στις 10.10.1977 ως ωρομίσθιος υπάλληλος στο Τμήμα Μελετών και Οδοποιίας του Τμήματος Δημοσίων Έργων. Την 1.5.1979 διορίστηκε με σύμβαση. Στις 8.11.1985 διορίστηκε στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης και την 1.12.1990 προήχθη στη μόνιμη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης.

 

Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι  ο Περί Παροχής Ίσων Ευκαιριών για την Επαγγελματική Αποκατάσταση των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμος αρ. 87(1)/2004 με βάση τον οποίο προήχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος είναι αντισυνταγματικός, ιδιαίτερα το άρθρο 3(1) γιατί παραβιάζει τις πρόνοιες του Άρθρου 28 του Συντάγματος. 

 

Ο αιτητής ισχυρίζεται  ο νόμος δεν παρέχει ίση μεταχείριση ή ίσες ευκαιρίες στους πολίτες της Δημοκρατίας να διεκδικήσουν θέσεις στο Δημόσιο ή να τύχουν προαγωγής σε δημόσια θέση αλλά ότι ο νόμος επιχειρεί να δώσει επιπρόσθετο προσόν σε μια τάξη ανθρώπων έναντι των συνάδελφων τους

 

Τα όσα αναφέρω στην προσφυγή 1124/2005  ισχύουν και εδώ.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.000  έξοδα υπέρ του αιτητή.

 

Η Προσφυγή 1127/2005

 

Ο αιτητής είναι ο ίδιος όπως και στην προσφυγή 1126/2005.

 

Ο αιτητής  προβάλλει ως λόγο ακυρώσεως την έλλειψη δέουσας έρευνας αναφορικά με τη σχετικότητα των επιπρόσθετων προσόντων των ενδιαφερομένων μερών σε σχέση με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης καθώς και ότι η ΕΔΥ δεν προέβη στη δέουσα ερευνά αναφορικά με την αρχαιότητα του αιτητή, καθότι αυτός δεν υπερτερούσε σε αρχαιότητα μόνο λόγω ηλικίας. Επίσης ότι ο αιτητής είχε περισσότερη "πείρα" από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Τέλος προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη και ή είναι πλημμελώς αιτιολογημένη

 

Τα όσα αναφέρω στην προσφυγή 1123/2005 ισχύουν και εδώ.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με €1.000 έξοδα εις βάρος του αιτητή.

 

Η Προσφυγή 1208/2005

 

Η αιτήτρια προσελήφθη στις 31.8.1978 ως ωρομίσθιος υπάλληλος στο Τμήμα Δημοσίων Έργων. Την 7.9.1980 διορίστηκε ως έκτακτη. Στις 8.11.1985 διορίστηκε στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης και την 1.12.1990 προήχθη στη μόνιμη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης. Κατέχει πτυχίο Οικονομικών Επιστήμων Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, απολυτήριο Εργοδηγού Τεχνικής Σχολής "Ο ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ" Θεσσαλονίκης.

 

Ο Διευθυντής σύστησε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη αλλά όχι την αιτήτρια λόγω του ότι υπερείχαν σε αξία και αρχαιότητα ( ηλικιακή).

 

Η σύσταση του Διευθυντή έχει ως ακολούθως:

 

Για τα Ενδιαφερόμενα μέρη 1,2,3,4,6,7,8

 

"Οι υποψήφιοι με α/α 19,20 (αιτήτρια),23,25 και 36 σε σύγκριση με τον συστηνόμενο υστερούν αυτού σε αξία και σε αρχαιότητα, η οποία οφείλεται στην ημερομηνία γέννησης, εκτός του υποψηφίου με α/α 36, ο οποίος υστερεί σε αρχαιότητα κατά πέντε χρόνια στην παρούσα θέση και έχουν περίπου ισοδύναμα προσόντα. Συνυπολογίζοντας τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους, κρίνω ότι ο συστηνόμενος υπερέχει των πιο πάνω υποψήφιων που πληρούν τα προσόντα για προαγωγή και δε συστήνονται.

 

Σ ό,τι αφορά τη σύγκριση του συστηνόμενου με όλους τους υπόλοιπους υποψηφίους, αυτοί έχουν ίση αξία και υστερούν σε αρχαιότητα, η οποία οφείλεται στην ημερομηνία γέννησης, εκτός των υποψήφιων με α/α 37 και 38, οι οποίοι υστερούν σε αρχαιότητα κατά πέντε χρόνια στην παρούσα θέση. Οι αναφερόμενοι ως υπόλοιποι υποψήφιοι έχουν περίπου ισοδύναμα προσόντα με τον συστηνόμενο, εκτός από τους υποψηφίους με α/α 20,32,33,34,35 και 37, οι οποίοι υπερέχουν σε προσόντα αφού κατέχουν επιπρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα και τις ευθύνες των υπό πλήρωση θέσεων, εκτός από την υποψήφια με α/α 20 που κατέχει επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν που δεν είναι σχετικό, τα εν λόγω όμως προσόντα δεν απαιτούνται από το οικείο σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή προσθετό προσόν.

 

Συνυπολογίζοντας τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους, κρίνω ότι ο συστηνόμενος υπερέχει όλων των πιο πάνω υπολοίπων υποψήφιων που πληρούν τα προσόντα για προαγωγή και δε συστήνονται."

 

Για το Ενδιαφερόμενο μέρος 5

 

"Ο συστηνόμενος σε σύγκριση με τους υποψηφίους με α/α 17-35 και 36-38, που δε συστήνονται, ουδενός υστερεί ή/και υπερέχει σε αξία και υπερέχει όλων σε αρχαιότητα. Ειδικότερα, ο συστηνόμενος υπερέχει σε αξία από τους υποψηφίους με α/α 19,20,23,25 και 36 και υπερέχει σε αρχαιότητα η οποία οφείλεται στην ημερομηνία γέννησης από τους υποψηφίους με α/α 17-35 και κατά πέντε χρόνια στην παρούσα θέση από τους υποψηφίους με α/α 36-38

 

Όλοι οι πιο πάνω υποψήφιοι (α/α 17-38) έχουν περίπου ισοδύναμα προσόντα με τον συστηνόμενο, εκτός των υποψήφιων με α/α 20,32,33,34,35 και 37, οι οποίοι υπερέχουν σε προσόντα αφού κατέχουν επιπρόσθετα προσόντα, τα οποία όμως, αν και σχετικά με τα καθήκοντα και τις ευθύνες των υπό πλήρωση θέσεων, εκτός από την υποψήφια με α/α 20, που κατέχει επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν που δεν είναι σχετικό , δεν απαιτούνται από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή προσθετό προσόν.

 

Συνυπολογίζοντας τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους, κρίνω ότι ο συστηνόμενος υπερέχει όλων των πιο πάνω υπολοίπων υποψήφιων που πληρούν τα προσόντα για προαγωγή και δε συστήνονται."

 

Για το ενδιαφερόμενο μέρος 9

 

"Οι υποψήφιοι με α/α 17-38, που δε συστήνονται, σε σύγκριση με τον συστηνόμενο άλλοι έχουν  οριακή υπέροχη σε αξία και άλλοι υστερούν αυτού σε αξία, υστερούν όμως όλοι αυτού σε αρχαιότητα. Ειδικότερα ο συστηνόμενος υπερέχει σε αξία από του υποψηφίους με α/α 19,20,23,25 και 36 και υπερέχει σε αρχαιότητα, η οποία οφείλεται στην ημερομηνία γέννησης από τους υποψηφίους με α/α 17-35 και κατά πέντε χρόνια στην παρούσα θέση από τους υποψηφίου με α/α 36-38.

 

Όλοι οι πιο πάνω υποψήφιοι (α/α 17-38) έχουν περίπου ισοδύναμα προσόντα με τον συστηνόμενο, εκτός από τους υποψηφίους με α/α 20,32,33,34,35 και 37, οι οποίοι υπερέχουν σε προσόντα αφού κατέχουν επιπρόσθετα προσόντα, τα οποία όμως, αν και σχετικά με τα καθήκοντα και τις ευθύνες των υπό πλήρωση θέσεων, εκτός από την υποψήφια με α/α 20, που κατέχει επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν που δεν είναι σχετικό, δεν απαιτούνται από το οικείο σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή προσθετό προσόν.

 

Συνυπολογίζοντας τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους, κρίνω ότι ο συστηνόμενος υπερέχει όλων των πιο πάνω υπολοίπων υποψήφιων που πληρούν τα προσόντα για προαγωγή και δε συστήνονται."

 

Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι η σύσταση του Αν. Γενικού Διευθυντή πάσχει λόγω έλλειψης έρευνας και/ή πλάνης περί τα πράγματα και  έλλειψης αιτιολογίας.

 

Ο λόγος είναι αβάσιμος. Εξέταση του περιεχομένου της σύστασης αποκαλύπτει ότι ο Διευθυντής σύστησε τα ενδιαφερόμενα μέρη λόγω του ότι υπερτερούν σε αρχαιότητα και σε αξία. Μ΄ αυτά τα δεδομένα, η σύσταση του Διευθυντή υπέρ των ενδιαφερομένων μερών ήταν πλήρως αιτιολογημένη. Στην Μουρτζή ν. Δημοκρατίας, (1997) 4 ΑΑΔ 1001 αναφέρθηκε ότι:

 

"Έχει καθιερωθεί νομολογιακά ότι η αρχαιότητα δεν αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα αλλά μπορεί να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ του ενός υποψηφίου όταν οι υποψήφιοι είναι ίσοι. (Βλ. Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 ΑΑΔ 56).".

 

Ο Διευθυντής στη σύστασή του αναφέρει ότι η αιτήτρια έχει πρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης και ότι έχει επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν μη σχετικό με τα καθήκοντα. Επομένως ήσαν ενώπιον του όλα τα προσόντα της αιτήτριας αλλά προχώρησε στη σύσταση των ενδιαφερομένων μερών λόγω του ότι υπερείχαν σε αρχαιότητα και αξία. Επομένως η σύστασή του δεν πάσχει.

 

Προβάλλεται επίσης ως λόγος ακυρώσεως ότι η απόφαση της ΕΔΥ πάσχει λόγω έλλειψης έρευνας και/ή πλάνης περί τα πράγματα. Ισχυρίζεται ότι λανθασμένα έκρινε ότι το Πτυχίο Οικονομικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου που κατείχε η αιτήτρια δεν ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.

 

Η  ΕΔΥ στο πρακτικό της αναφέρει ότι "δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι η Ματθαίου Αικατελού κατέχει προσθετό προσόν, το οποίο όμως δεν είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης." Επομένως η ΕΔΥ εξέτασε και σ' αυτήν ανήκει η αρμοδιότητα και όχι στο δικαστήριο αν τα στοιχεία αυτά μπορούσαν να συσχετισθούν με τα καθήκοντα ή τις ευθύνες της θέσης. Έκρινε ότι το πρόσθετο προσόν δεν ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και ορθά δεν το έλαβε υπόψη.

 

Προβάλλεται επίσης ως λόγος ακυρώσεως η έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνης περί τα πράγματα λόγω της μη λήψης υπόψη του απολυτήριου εργοδηγού Τεχνικής Σχολής

 

Όπως προκύπτει από τα πρακτικά η ΕΔΥ αναφέρθηκε μόνο στο Πτυχίο Οικονομικών της αιτήτριας το οποίο έκρινε ότι δεν ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης σε αντίθεση με το πτυχίο του εργοδηγού το οποίο είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.

 

Στην Πανίκος Πούρος κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 374  αναφέρθηκαν τα ακόλουθα από το Νικολάου, Δ.:

 

"Καταλήγουμε ότι τα πρόσθετα, μη προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, λαμβάνονται υπόψη εφόσον είναι συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης. Απόκειται πια στην αρμόδια αρχή να τα αξιολογήσει και να σταθμίσει την κατά περίπτωση σημασία τους, αποφεύγοντας δύο άκρα: αφενός να μην είναι η βαρύτητα υπερβολική ώστε να φτάνει στο σημείο απόδοσης έκδηλης υπεροχής. και, αφετέρου, να μην είναι εντελώς οριακή, όπως θα ήταν, αν τα πρόσθετα προσόντα δεν είχαν σχέση με τα καθήκοντα της θέσης. "

 

Η ΕΔΥ δεν κάνει οποιαδήποτε αναφορά σε αυτό το προσόν της αιτήτριας

Οπόταν υπήρχε πιθανότητα μεταβολής της γενικής εικόνας και πιθανόν να διαμορφωνόταν ίσως ευνοϊκότερη κατάσταση για την αιτήτρια.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.000 έξοδα υπέρ της αιτήτριας.

 

Η Προσφυγή 1236/2005

 

Ο αιτητής προσελήφθη στο Τμήμα Δημοσίων Έργων το 1976 ως ωρομίσθιος υπάλληλος. Στις 8.11.1985 διορίστηκε στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης και την 1.12.1990 προήχθη στη μόνιμη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης.

 

Ο αιτητής προβάλλει ως λόγο ακυρώσεως ότι  ο Περί Παροχής Ίσων Ευκαιριών για την Επαγγελματική Αποκατάσταση των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμος αρ. 87(1)/2004 είναι αντισυνταγματικός. Ισχυρίζεται ότι ο νόμος δίδει ευχέρεια στην ΕΔΥ να λαμβάνει αποφάσεις καθ΄ υπέρβαση και ή κατάχρηση εξουσίας και ότι με το τρόπο αυτό καταπατείται η αρχή της ισότητας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 28 του Συντάγματος.

 

Οι καθ΄ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους δεν βασίσθηκε αποκλειστικά στον νόμο και ότι υπερτερούσε σε προσόντα και αξία ενώ υστερούσε σε αρχαιότητα του αιτητή. Από μελέτη των φακέλων προκύπτει ότι ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος είναι ισοδύναμοι ως προς την άξια. Το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχει επιπρόσθετο, μη απαιτούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας, προσόν, ενώ υστερεί σε, ηλικιακή, αρχαιότητα του αιτητή.

 

Το πρακτικό της ΕΔΥ ως προς το θέμα που μας αφορά έχει ως ακολούθως:

 

"Σε ότι αφορά την μια εκ των θέσεων στην οποία επιλέγεται ο Σεργίδης Ρένος, λήφθηκε υπόψη ότι αυτό είναι παθών υπό την έννοια του Νόμου 87(Ι)/04 και στην περίπτωση του τυγχάνουν εφαρμογής οι πρόνοιες του πιο πάνω νόμου, γιατί αυτός κρίνεται περίπου ισοδύναμος ή/και υπερέχει σε σύγκριση με τους λοιπούς υποψήφιου."

 

Επομένως ένα από τα κριτήρια τα οποία έλαβε υπόψη της η ΕΔΥ για την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν και ο επίμαχος νόμος. Όσα αναφέρω στην προσφυγή αρ 1124/ 2005 ισχύουν και εδώ.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.000  έξοδα υπέρ του αιτητή.

 

 

 

Ρ. Γαβριηλίδης,

Δ.

 

/ΧΤΘ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο