ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                                        (Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις

Αρ. 861/2006, 876/2006, 935/2006)

 

 

21 Φεβρουαρίου, 2008

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

(Υπόθεση Αρ. 861/2006)

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ,

                                    Αιτητής,

ν.

 

ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,

                                    Καθ΄ ης η αίτηση.

 

 

(Υπόθεση Αρ. 876/2006)

ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ,

                                    Αιτητής,

ν.

 

ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,

                                    Καθ΄ ης η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 935/2006)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ,

                                    Αιτητής,

ν.

 

ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,

                                    Καθ΄ ης η αίτηση.

- - - - - -

Ι. Νικολάου, για τον Αιτητή στην 861/2006.

Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην 876/2006.

Α. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή στην 935/2006.

Κ. Στιβαρού, για την Καθ΄ ης η Αίτηση.

Γ. Σεραφείμ, για το Ενδ. Μέρος.

- - - - - -

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.:  Οι αιτητές και στις τρεις συνεκδικαζόμενες προσφυγές προσβάλλουν την απόφαση της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου («η Αρχή»), ημερομηνίας 17.4.06 για προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους Γιώργου Ασιήκαλη στη μόνιμη θέση Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού (Εργατικές Σχέσεις), Κλ. Α14. Η απόφαση για προαγωγή του ενδιαφερομένου ελήφθη κατόπιν  επανεξέτασης  μετά από τέσσερις  ακυρωτικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

 

Η πρώτη απόφαση της Αρχής για προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση  λήφθηκε στις 20.05.97, ακυρώθηκε όμως από το Ανώτατο Δικαστήριο κατόπιν δήλωσης των δικηγόρων της ΑΗΚ για το μόνο λόγο ότι η σύνθεση του διοικητικού οργάνου που έλαβε την απόφαση ήταν παράνομη.

 

Η ΑΗΚ σε συνεδρία της ημερ. 27.1.1998 η ΑΗΚ αποφάσισε την επανεξέταση της υπόθεσης συμμορφούμενη με το ακυρωτικό αποτέλεσμα, και για το σκοπό αυτό παρέπεμψε το θέμα στη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή. Η τελευταία, σύστησε και πάλι την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους. Η Αρχή σε συνεδρία της ημερομηνίας 23.2.1998 αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία μεταξύ των οποίων τις συστάσεις και απόψεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και τη σύσταση του εκλιπόντος τέως Γενικού Διευθυντή της Αρχής που είχε δοθεί προηγουμένως, προήγαγε εκ νέου αναδρομικά το ίδιο ενδιαφερόμενο μέρος.

 

Και η δεύτερη αυτή απόφαση της Αρχής είχε την ίδια τύχη με την προηγούμενη, αφού και αυτή ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο για το λόγο ότι η καθ΄ης η αίτηση, κατά παράβαση των κανόνων που διέπουν τη διαδικασία της επανεξέτασης, παρέλειψε να καλέσει το νέο Γενικό Διευθυντή για λήψη νέας σύστασης, αρκούμενη στη σύσταση του τότε Γενικού Διευθυντή που είχε αποβιώσει. (Βλέπε: Δημήτρης Τορναρίτης κ.ά. ν. ΑΗΚ, Υποθ. Αρ. 348/98 κ.ά., ημερομηνίας 2.2.2000).

 

Η Αρχή, σε συνεδρία της ημερ. 16.5.00 αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία και ιδιαίτερα τις απόψεις και τις συστάσεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και τη νέα σύσταση του Γενικού Διευθυντή, αποφάσισε και πάλι την αναδρομική προαγωγή του ενδ. μέρους. Με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 20.3.03 επί των προσφυγών που καταχώρησαν οι αιτητές στις 876/06 και 935/06 ακυρώθηκε και πάλι η πιο πάνω απόφαση για το λόγο ότι βασίστηκε στην αναιτιολόγητη και πεπλανημένη σύσταση του Διευθυντή.

 

Κατά την επανεξέταση στις 29.7.03 αφού η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή κατέληξε ξανά να συστήσει το ενδ. μέρος, το ίδιο και ο Διευθυντής με λακωνική αιτιολογία, το Διοικητικό Συμβούλιο υιοθέτησε τις πιο πάνω συστάσεις. Η απόφαση αυτή ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο  επειδή η εν λόγω σύσταση  υπέρ του ενδ. μέρους κρίθηκε ότι συγκρουόταν με τα στοιχεία των φακέλων και κατ' επέκταση με το δεδικασμένο. (Βλ. Κ. Γαβριηλίδης κ.α. ν. ΑΗΚ, Υπόθεση αρ. 878/03 και 880/03 ημερ. 28.4.05).

 

Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή ύστερα από τρεις συνεχείς συνεδριάσεις  αποφάσισε την αναβολή της επανεξέτασης μέχρι την έκδοση της απόφασης στην εκκρεμούσα έφεση ΑΕ3610 της Αρχής εναντίον της προηγούμενης ακυρωτικής απόφασης, η οποία όμως, αποσύρθηκε στις 8.12.05. Στη συνέχεια, η  Συμβουλευτική Υπεπιτροπή στις 10.11.05 αφού άκουσε τις απόψεις του νέου Διευθυντή και συμμορφούμενη με το νομικό και πραγματικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου, αποφάσισε να συστήσει την προαγωγή του αιτητή Ιωάννη Παπαγιώργη. Το ίδιο αποφάσισε και η Αρχή στις 14.2.06 με επτά ψήφους υπέρ και μια εναντίον.

 

 Μετά τη διερεύνηση του ενδεχομένου διεξαγωγής του μεταπτυχιακού κύκλου σπουδών που απαιτούσε η σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας*, από το Πανεπιστήμιο Κύπρου ή άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Κύπρου, διαφάνηκε ότι ο εν λόγω κύκλος σπουδών δεν διεξάγεται στην Κύπρο. Εξάλλου η Αρχή, είχε ερμηνεύσει κατά τον ουσιώδη χρόνο την απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας κατά τρόπο ώστε, η απόκτηση του μεταπτυχιακού να γινόταν από Πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών ή της Αγγλίας μόνο και μάλιστα της επιλογής της Αρχής. Σε αυτό συμφώνησαν με γραπτή δήλωση τους οι 13 υποψήφιοι ενώ οι 11 που δεν συναίνεσαν στη συγκεκριμένη προϋπόθεση, τέθηκαν εκτός υποψηφιότητας. Για τους πιο πάνω λόγους, στη συνεδρία ημερ. 2.5.06 η Αρχή προσέφερε προαγωγή στον αιτητή υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

 

«Κατ΄ επέκταση, τα Μέλη αποφάσισαν ότι ο κ. Ιωάννης Παπαγιώργης θα πρέπει να αποταθεί σε Πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών ή/και της Αγγλίας (θα δοθεί κατάλογος Πανεπιστημίων από την Αρχή Ηλεκτρισμού) και να προσπαθήσει να εξασφαλίσει θέση, ούτως ώστε να αποκτήσει Δίπλωμα Masters με εξειδίκευση στο Manpower Planning and Industrial Relations. Η Αρχή Ηλεκτρισμού βεβαίως θα παράσχει ότι είναι δυνατόν για την εξασφάλιση της θέσης. Η διάρκεια των σπουδών του θα πρέπει να είναι τουλάχιστον πλήρης παρακολούθησης ενός χρόνου, χωρίς διακοπή και θα πρέπει να είναι διατεθειμένος να ακολουθήσει τα πιο πάνω, ούτως ώστε τουλάχιστον σε δύο χρόνια από την ημερομηνία που θα του δοθεί η θέση να αποκτήσει το δίπλωμα Masters.

 

Τα Μέλη παρατήρησαν ότι ακριβώς αυτή η διαδικασία ακολουθήθηκε και κατά την αρχική πλήρωση της θέσης από τον κ. Γιώργο Ασιήκαλη.»

 

 

 

 

Ο αιτητής αποδέχτηκε τον διορισμό του, αλλά έθεσε ως προϋπόθεση την παρακολούθηση του μεταπτυχιακού προγράμματος στην Κύπρο, όρος που δεν έγινε αποδεκτός από την Αρχή με συνέπεια την αυτόματη ανάκληση του διορισμού του και την παραπομπή του θέματος για επανεξέταση στη Συμβουλευτική Υποεπιτροπή στις 5.4.06. Η Υποεπιτροπή σύστησε το ενδ. μέρος Γιώργο Ασιήκαλη και η Αρχή, αποφασίζοντας κατά πλειοψηφία, υιοθέτησε τη σύσταση και διόρισε αναδρομικά το ενδ. μέρος από 1.6.97.

 

Η δικηγόρος της Αρχής εγείρει προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής Παπαγιώργης στερείται εννόμου συμφέροντος διότι με την αποδοχή υπό όρους της προαγωγής στην επίδικη θέση, η οποία οδήγησε και στην ανάκληση της εν λόγω προαγωγής, ευλόγως συνάγεται ότι ο ίδιος έθεσε  εαυτόν εκτός της περαιτέρω διαδικασίας πλήρωσης της θέσης. Η ένσταση ευσταθεί. Ο αιτητής δεν ήταν καν υποψήφιος στην επίδικη επανεξέταση, αφ' ης στιγμής προηγήθηκε η άρνηση του να αποδεχθεί  τον όρο που έθεσε η Αρχή για πραγματοποίηση του μεταπτυχιακού σε συγκεκριμένα πανεπιστήμια του εξωτερικού που ισοδυναμούσε με απόρριψη της προαγωγής που του προσφέρθηκε στην επίδικη θέση. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο αιτητής ήταν ανάμεσα στους υποψηφίους που κατά την πρώτη πλήρωση της θέσης, είχαν αναλάβει τη δέσμευση της Σημείωσης του Σχεδίου Υπηρεσίας, υπογράφοντας σχετικό σημείωμα.

 

 Η Αρχή προχώρησε στην επανεξέταση για τη λήψη της επίδικης απόφασης με το δεδομένο της ανάκλησης του διορισμού του αιτητή, απόφαση που δεν έχει ακόμα ανατραπεί, και εύλογα δεν τον θεωρούσε πλέον υποψήφιο.

 

Επιπρόσθετα, ο αιτητής επέλεξε να καταχωρήσει άλλη προσφυγή, την ίδια μέρα με την παρούσα, εναντίον της προηγηθείσας, κατά τα πιο πάνω, ανάκλησης του διορισμού του, η οποία εκκρεμεί ενώπιον άλλου Δικαστή. (προσφυγή αρ.860/06). Οι πλείστοι ισχυρισμοί που προβάλλει στην παρούσα, τίθενται χωρίς νομιμοποίηση, αφού αφορούν στην ανάκληση και θα αποτελέσουν αντικείμενο εξέτασης στην άλλη προσφυγή. Η παρούσα προσφυγή του κρίνεται απαράδεκτη, λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος.

 

Ωστόσο, θεωρώ  σκόπιμο να επισημάνω παρενθετικά ότι τέτοιου είδους σημειώσεις σε σχέδια υπηρεσίας θέσεων πρώτου διορισμού και προαγωγής που με αναβλητικούς όρους καθιστούν κάποιους εσωτερικούς υποψηφίους προσοντούχους,  χωρίς αυτοί να κατέχουν κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης τους ένα απαραίτητο προσόν, θα πρέπει να αποφεύγονται. Διότι αφενός πλήττουν το ενιαίο μέτρο κρίσης μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών υποψηφίων και αφετέρου εισάγουν αβεβαιότητα και ανασφάλεια πλήρωσης των κριτηρίων και προσόντων στη βάση των οποίων κρίνεται το νομότυπο των υποψηφιοτήτων, κλονίζοντας έτσι την αξιοπιστία της Διοίκησης.

 

Είναι κοινός ισχυρισμός των αιτητών στις προσφυγές αρ. 876/06 και 935/06 ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή πάσχει γιατί παραβιάζει το δεδικασμένο και συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων. Ο Διευθυντής κάνει αναφορά σε όλα τα επιμέρους θεσμοθετημένα κριτήρια προαγωγής (Καν.23(2) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Οροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986 ΚΔΠ 291/86) ως εξής:

 

(α) Αξία-Ικανότητα

 

 

«Οσον αφορά στο κριτήριο της Αξίας, υπάρχει νομολογία από το Δικαστήριο, σύμφωνα με την οποία κρίνεται ο κ Γ Ασιήκαλης υπέρτερος των άλλων υποψηφίων.

 

Κατά συνέπεια ο Ασιήκαλης υπερέχει και στο κριτήριο της Ικανότητας, εφόσον η Ικανότητα, βάσει νομικής γνωμάτευσης των Νομικών μας Συμβούλων με ημερομηνία 18.4.2003, είναι ισόβαθμη με την αντικειμενική αξία των υποψηφίων και επομένως με τις βαθμολογίες των εμπιστευτικών εκθέσεων.»

 

 

 

 

Η απόδοση υπεροχής στο ενδ. μέρος από το Διευθυντή δεν μπορεί να λεχθεί ότι βρίσκει έρεισμα στα ευρήματα των προηγούμενων ακυρωτικών αποφάσεων. Αναφορικά με το μείζον κριτήριο της αξίας το όποιο δεδικασμένο προκύπτει, πηγάζει από το ακόλουθο απόσπασμα της απόφασης στις προσφυγές 964/00 κ.α. ημερ. 20/03/03:

 

«Οι ιδιότητες που αποδίδει στο ενδιαφερόμενο μέρος ο Γενικός Διευθυντής στη σύσταση του είναι από εκείνες που βαθμολογούνται στις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις.  Σ΄ αυτές γενικά οι αιτητές και ενδιαφερόμενο μέρος έχουν ως γενική απόδοση το «πολύ ικανοποιητικός».  Το ενδιαφερόμενο μέρος οριακά υπερέχει έναντι των αιτητών σε επί μέρους στοιχεία.  Δηλαδή το ενδιαφερόμενο μέρος έχει 17 Α έναντι 16 Α του αιτητή Κώστα Γαβριηλίδη, 15 Α του αιτητή Γιάγκου Φραγκουλίδη, 14 Α του αιτητή Χρίστου Χριστοδουλίδη και 10 Α του αιτητή Χρίστου Τραχωνίτη.  Στο στοιχείο «Διευθυντικές ικανότητες» όλοι βαθμολογούνται με το στοιχείο Β και είναι ισάξιοι.  Ο Γενικός Διευθυντής, στη σύστασή του, εξαίρει τις ικανότητες του ενδιαφερόμενου μέρους σ΄ αυτές και μάλιστα τις τονίζει, χωρίς να αναφέρεται καθόλου στους αιτητές.»

 

 

Η συνολική συγκριτική εικόνα της αξίας των διαδίκων αποτυπώνεται στους πιο κάτω πίνακες:

 

Αιτητής στην 876/06                                                                                                                          Κ. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
	1990	1991	1992 1/1 30/4	1992 1/5- 31/12	1993	1994	1995	1996
Διευθυντική/ Διοικητική Ικανότητα	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+
Ποιότητα Εργασίας	Β+	Β+	Β+	Β+	Α	Α	Α	Α
Συνεργασία	Β+	Β+	Α	Α	Α	Α	Α	Α
Ποσότητα Εργασίας	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+
Υπηρ. Κατάρτιση	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+
Πρωτοβουλία	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+	Β+
Αξιοπιστία	Β+	Β+	Β+	Α	Α	Α	Α	Α
Ζήλος για Εργασία	Α	Α	Α	Α	Α	Α	Α	Α
Ικανότ. Προφ. επικοιν.								Β+
Ικανότ. Γραπτ. επικοιν.								Β+

 

 

 

Αιτητής στην 935/06                                                                                                                ΧΡ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ
	1990	1991	1992		1993		1994		1995	1996
Διευθυντική/ Διοικητική Ικανότητα	Β+	Β+	Β+		Β+		Β+		Β+	Β+
Ποιότητα Εργασίας	Β+	Β+	Β+		Β+		Β+		Β+	Β+
Συνεργασία	Α	Α	Α		Α		Α		Α	Α
Ποσότητα Εργασίας	Α	Β+	Α		Α		Α		Α	Α
Υπηρ. Κατάρτιση	Β+	Β+	Β+		Β+		Β+		Β+	Β+
Πρωτοβουλία	Β+	Β+	Β+		Β+		Β+		Α	Α
Αξιοπιστία	Β+	Β+	Β+		Β+		Β+		Β+	Β+
Ζήλος για Εργασία	Α	Α	Α		Α		Β+		Α	Α
Ικανότ. Προφ. επικοιν.			22Α				Α			Β+
Ικανότ. Γραπτ. επικοιν.										Β+
Ε. Μέρος                                                                                                                                                Γ. ΑΣΙΗΚΑΛΗΣ
	1990	1991		1992		1993		1994	1995	1996
Διευθυντική/ Διοικητική Ικανότητα	Β+	Β+		Β+		Β+		Β+	Β+	Β+
Ποιότητα Εργασίας	Β+	Β+		Β+		Β+		Β+	Β+	Β+
Συνεργασία	Β+	Β+		Β+		Β+		Β+	Β+	Β+
Ποσότητα Εργασίας	Α	Α		Α		Α		Α	Α	Α
Υπηρ. Κατάρτιση	Α	Α		Α		Α		Α	Α	Α
Πρωτοβουλία	Β+	Β+		Β+		Α		Α	Α	Α
Αξιοπιστία	Α	Α		Α		Α		Α	Α	Α
Ζήλος για Εργασία	Β+	Β+		Β+		Β+		Β+	Β+	Β+
Ικανότ. Προφ. επικοιν.										Β+
Ικανότ. Γραπτ. επικοιν.										Α

 

 

 

 Τα 26 Α του ενδ. μέρους έναντι των 21 Α του Κ. Γαβριηλίδη και 22 Α του Χρ. Χριστοδουλίδη  συνιστούν μια έστω οριακή υπεροχή του ενδ. μέρους σε αξία. Το κριτήριο παραμένει η γενική εικόνα της βαθμολογίας. Στην υπόθεση Βασιλειάδης κ.α. ν. Τσιάππα (2005) 3 ΑΑΔ, 403  το Εφετείο έκρινε τη  διαφορά κατά 5 εξαίρετος στα τελευταία 5 έτη ως οριακή και τους διαδίκους ως ουσιαστικά ίσους. Ωστόσο η πιο πάνω αριθμητική διαφορά στις αξιολογικές εκθέσεις, χωρίς να δικαιολογεί μονολιθική υπεροχή του ενδ. μέρους, δεν παύει να δίνει οριακό προβάδισμα στην αξία   για το ενδ. μέρος και να δικαιολογεί τα συμπεράσματα του Διευθυντή  αναφορικά με την αξία και την ικανότητα.

 

(β) Επίδοση

 

Στη συνέχεια ο Διευθυντής αναφέρει:

 

«Στο κριτήριο της Επίδοσης, η οποία νομολογιακά κρίθηκε ότι αποτιμάται με τα τρία επιμέρους κριτήρια της Ποιότητας Εργασίας, Ποσότητας εργασίας και Ζήλου για Εργασία, αν και ο κ Γ Ασιήκαλης βαθμολογείται με 5Α και ως εκ τούτου υστερεί κατά 5Α του Χρ. Χριστοδουλίδη ο οποίος βαθμολογείται με 10Α και κατά 4Α έναντι του κ Κ Γαβριηλίδη ο οποίος βαθμολογείται με 9Α, στο κριτήριο της Απόδοσης, η οποία νομολογιακά κρίθηκε ότι αποτιμάται με τα πέντε επιμέρους κριτήρια της ποιότητας Εργασίας, Ποσότητας Εργασίας, Ζήλου για Εργασία, Πρωτοβουλία και Αξιοπιστία, ο Γ Ασιήκαλης βαθμολογείται με 14Α και υπερέχει του Χρ. Χριστοδουλίδη,  ο οποίος βαθμολογείται με 12Α και ισοβαθμεί με τον Κ Γαβριηλίδη, ο οποίος βαθμολογείται με 14Α.»

 

 

Το εν λόγω κριτήριο αποτιμάται με τα επιμέρους κριτήρια της «Ποιότητας εργασίας, ποσότητας εργασίας και ζήλου για εργασία» στα οποία στη χρονολογική βάση των 4 χρόνων που χρησιμοποιήθηκε για σκοπούς σύστασης, δίνουν μια υπεροχή των αιτητών, ενώ σε ευρύτερη χρονολογική βάση (βλ. πίνακα) το ενδ. μέρος συγκεντρώνει συνολικά στα εν λόγω κριτήρια 7 Α, έναντι 11 Α του αιτητή Γαβριηλίδη και 12 Α του αιτητή Χριστοδουλίδη. Συνεπώς υπάρχει μια σαφής υπεροχή των αιτητών στο εν λόγω κριτήριο όπως εξάλλου διαπιστώνει και ο Διευθυντής.

 

Εξέτασα στη συνέχεια το περιεχόμενο της σύστασης που σχετίζεται με την απόδοση που δεν αποτελεί νομοθετημένο κριτήριο.

 

Στην Ηλίας Πετρίδης ν. ΑΗΚ 321/98 και 392/98, 17.3.99 κρίθηκε ότι ο όρος «απόδοση» περιλαμβάνει το σύνολο των πράξεων ή διαδικασιών οι οποίες είναι απαραίτητες για την εκτέλεση των καθηκόντων τα οποία ανατίθενται σε κάποιο. Τα κριτήρια «ποιότητα εργασίας» και «ποσότητα εργασίας» δεν μπορούν να είναι τα μόνα κριτήρια αποτίμησης της «απόδοσης» αλλά η νομολογία ανέδειξε και τα κριτήρια «πρωτοβουλία», «αξιοπιστία» και «ζήλος στην εργασία», ως ενδεικτικά της απόδοσης.

 

Μελέτησα τη βαθμολογία στα πιο πάνω κριτήρια όπως προκύπτει από τις υπηρεσιακές εκθέσεις κατά τα έτη 1992 - 1996. Ο αιτητής Γαβριηλίδης συγκεντρώνει 14Α όπως και το ενδ. μέρος ενώ ο αιτητής Χριστοδουλίδης έχει συνολικά 11Α. Συνεπώς οι διάδικοι εμφανίζονται περίπου ίσοι στην απόδοση και η επιμέρους κρίση του Διευθυνή ότι το ενδ. μέρος είναι πιο αποδοτικός από τον αιτητή στην 935/06 δεν δικαιολογείται από την πιο πάνω βαθμολογική διαφορά.

 

(γ) Αρχαιότητα

 

«Στο κριτήριο της Αρχαιότητας υπάρχει δεδικασμένο ότι οι κ Γ Ασιήκαλης και Χρ. Χριστοδουλίδης έχουν την ίδια αρχαιότητα, δηλ. έχουν την ίδια ημερομηνία προσλήψεως και τις ίδιες ημερομηνίες ανέλιξης, είναι όμως κατά ένα χρόνο μεγαλύτερος σε ηλικία ο Χρ. Χριστοδουλίδης και μεταγενέστερος στην υπηρεσία και ηλικία ο κ Κ Γαβριηλίδης. Επομένως είναι οριακής σημασίας η υπεροχή του κ Χρ. Χριστοδουλίδη έναντι του κ Ασιήκαλη λόγω ηλικίας (ένα χρόνο).»

 

 

 

 

 

Είναι εύρημα της απόφασης στις προσφυγές 964/00 κ.α. (ανωτέρω) ότι το ενδ. μέρος υπερέχει κατά 9 μήνες έναντι του αιτητή Γαβριηλίδη («όσον αφορά την αρχαιότητα το ενδ. μέρος διορίστηκε στην προηγούμενη θέση την ίδια ημερομηνία με τους αιτητές Χρισοδουλίδη και Γιάγκο Φραγκουλίδη, υπερέχει δε κατά 7 μήνες έναντι του αιτητή Χρίστου Τορναρίτη και 9 μήνες έναντι του αιτητή Κώστα Γαβριηλίδη»). Είναι ισχυρισμός του αιτητή Γαβριηλίδη ότι επειδή η θέση κατατάσσεται ως πρώτου διορισμού και προαγωγής, η αρχαιότητα δεν επενεργεί ως λόγος προτίμησης. Δεν συμφωνώ διότι εδώ η σύγκριση έγινε μεταξύ υποψηφίων που διεκδικούσαν τη θέση ως θέση προαγωγής, οπότε πληρώθηκε ως τέτοια σύμφωνα με το νομικό καθεστώς της Αρχής.

 

  Είναι επίσης ορθή η διαπίστωση του Διευθυντή ότι ο αιτητής Χριστοδουλίδης έχει ηλικιακή αρχαιότητα 1 χρόνου έναντι του ενδ. μέρους, χωρίς βέβαια τέτοια αρχαιότητα να έχει οποιαδήποτε βαρύτητα.

 

(δ) Πείρα

 

Ο Διευθυντής αναφέρει σχετικά :

 

«Οσον αφορά την Πείρα, θεωρώ ότι και πάλιν υπερέχει ο κ Ασιήκαλης των άλλων υποψηφίων, καθότι η πείρα απορρέει από την ένταση και τα αποτελέσματα της εργασίας τους, τα οποία αποτελέσματα φαίνονται από τη βαθμολογημένη αξία.»

 

 

Οι αιτητές διατείνονται ότι υπερέχουν σε πείρα και πιο συγκεκριμένα ο αιτητής Χριστοδουλίδης επικαλείται ως λόγο τις εμπειρίες που απέκτησε ως αξιωματούχος των συντεχνιών των υπαλλήλων της Αρχής. Η συνδικαλιστική δράση, παρά το ότι εδώ πρόκειται για θέση Βοηθού Διευθυντή Προσωπικού, δεν θα μπορούσε να προσθέσει στην πείρα ως κριτήριο επιλογής και να δώσει πλεονέκτημα στον κάτοχο της. Λόγω της οριακής υπεροχής του ενδ. μέρους σε αξία και επειδή τουλάχιστον ως προς τον αιτητή Γαβριηλίδη υπερτερεί σε αρχαιότητα, ενεργεί υπέρ του το τεκμήριο που του προσδίδει υπεροχή και στο κριτήριο της πείρας.  

 

(ε) Προσόντα

 

Υπάρχει δεδικασμένο αναφορικά με το συγκεκριμένο κριτήριο που θεμελιώνεται στο πιο κάτω απόσπασμα της ακυρωτικής απόφασης στις  προσφυγές 964/00 κ.α. (ανωτέρω):

 

 

Όσον αφορά τα προσόντα οι αιτητές κατέχουν μεταπτυχιακό δίπλωμα ΜΒΑ (master in business administration) απόλυτα συναφές με τα καθήκοντα της θέσης.  Το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα.  Εν τούτοις ο Γενικός Διευθυντής στη σύσταση του, αποσιωπά το θέμα των προσόντων και αποδίδει μόνο στο ενδιαφερόμενο μέρος «πολύ καλές γνώσεις σε θέματα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης».  Τα καθήκοντα της θέσης, όπως διαγράφονται στο σχέδιο υπηρεσίας, έχουν άμεση σχέση με το μεταπτυχιακό δίπλωμα των αιτητών.

 

....................................................................»

 

Ένα επιπλέον στοιχείο είναι η παράλειψη του Γενικού Διευθυντή να αξιολογήσει τα υπέρτερα προσόντα των αιτητών, τα οποία είναι σχετικά με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης.»

 

 

 

Ο διευθυντής στην επίδικη σύσταση έλαβε υπόψη το πιο πάνω δεδικασμένο σε σχέση με τη βαρύτητα και αξιολόγηση των πρόσθετων προσόντων των αιτητών, εκφράζοντας τα εξής:

 

«Οσον αφορά τα προσόντα υπάρχει νομολογία ότι οι κ Χρ. Χριστοδουλίδης και Κ Γαβριηλίδης είναι υπέρτεροι του κ Γ Ασιήκαλη. Ελαβα υπόψη μου τα μεταπτυχιακά διπλώματα των υποψηφίων, δηλαδή το ΜΒΑ των υποψηφίων Χρίστου Χριστοδουλίδη, Γιάγκου Φραγκουλίδη, Δημήτρη Τορναρίτη, Χρίστου Τραχωνίτη και Κώστα Γαβριηλίδη, το οποίο προσόν δεν προνοείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, έχει όμως συνάφεια με την άσκηση των καθηκόντων της θέσης και του δόθηκε η σχετική βαρύτητα, καθώς και το MSc του Κώστα Γαβριηλίδη και του Δημήτρη Τορναρίτη και το PhD του Στέλιου Τσαγγαρίδη, τα οποία επίσης δεν προνοούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και στα οποία προσέδωσε ανάλογη σημασία, καθώς επίσης και το γεγονός ότι ο Γεώργιος Ασιήκαλης, κατά την ημερομηνία λήψης της πρώτης απόφασης το 1997, πέρασε τις εξετάσεις του διετούς μεταπτυχιακού διπλώματος Engineering Management Parts I και ΙΙ του Ινστιτούτου Μηχανολόγων Μηχανικών του Ηνωμένου Βασιλείου, που επίσης είναι συναφές με τα καθήκοντα της θέσης, στα οποία αποδίδεται οριακή βαρύτητα και είχε συμπληρώσει και αυτός όλα τα μαθήματα και παρακάθησε επιτυχώς στις εξετάσεις του ΜΒΑ.»

 

 

Οι αιτητές θεωρούν ότι ο Διευθυντής προσπάθησε να εξισώσει τα προσόντα που είχε αποκτήσει το ενδ. μέρος μεταγενέστερα του ουσιώδους χρόνου με τα δικά τους μεταπτυχιακά MBA, τα οποία καλύπτονται από το  δεδικασμένο ως πρόσθετα, σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, προσόντα. Η πιο πάνω αναφορά στη σύσταση αναφορικά με τις εξετάσεις που πέρασε το ενδ. μέρος δεν καθιστά τρωτή τη σύσταση ούτε παραβιάζει το δεδικασμένο, διότι  ο Διευθυντής δεν αποσιωπά ότι το ενδ. μέρος δεν έχει μεταπτυχιακό και μάλιστα τονίζει σαφώς  «...κατά την ημερομηνία λήψης της πρώτης απόφασης το 1997....» ώστε να μην παραβιάζεται το καθεστώς του ουσιώδους χρόνου. Επιπρόσθετα, εύλογα μπορεί να υποτεθεί ότι ο Διευθυντής αναφέρθηκε στην επιτυχία του ενδ. μέρους στις εν λόγω εξετάσεις, όχι ως πρόσθετο προσόν, αλλά ως στοιχείο ενδεικτικό του μορφωτικού επιπέδου και των εν γένει ικανοτήτων του, τα οποία είναι νόμιμο να προσμετρήσουν στην αξία του υποψηφίου ακόμη και αν έχουν αποκτηθεί μετά την υποβολή των αιτήσεων, ήτοι μέχρι και την ημέρα λήψης της απόφασης. (Δημοκρατία ν. Ανδρέου κ.α. (1993) 3 ΑΑΔ 153, 160).

 

Ο αιτητής στην προσφυγή 876/06 επαναφέρει τη θέση του ότι πληρούσε την απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας (παρ. ΙΙΙ β) για το εξειδικευμένο προσόν και ότι καθίστατο προσοντούχος χωρίς την σημείωση. Παρατηρώ ότι το ίδιο επιχείρημα πρότεινε και στην προσφυγή Γαβριηλίδης κ.α. ν. ΑΗΚ αρ. 878/03 κ.α. που οδήγησε στην ακυρωτική απόφαση χωρίς  όμως  πραγμάτευση του συγκεκριμένου ζητήματος. Ο αιτητής δεν άσκησε αντέφεση στις αντίστοιχες εφέσεις που είχε καταχωρήσει η καθ' ης η αίτηση τόσο εναντίον αυτής της απόφασης όσο και της προηγούμενης και συνεπώς δεν νομιμοποιείται να  επαναφέρει το θέμα. Επί του προκειμένου, έστειλε επιστολή μέσω του δικηγόρου του ημερ. 26.9.05 η οποία εξετάστηκε ενδελεχώς σε όλα τα στάδια της διαδικασίας (βλ. πρακτικό Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής ημερ. 28.9.05, σελ. 4 επ. ως παράρτημα 7 στην ένσταση, πρακτικό ημερ. 10.11.05 σελ. 4-5 ως παράρτημα 10 στην ένσταση, πρακτικό ημερ. 14.02.06 συνεδρίασης της Αρχής  ως παράρτημα 11, πρακτικά συνεδρίασης της Συμβουλευτικής Επιτροπής ημερ. 5.4.06, σελ.  ως  παράρτημα 14  και πρακτικό ημερ.17.4.06 ως  παράρτημα 15, σελ. 34-35).

 

Ο ισχυρισμός που προβάλλουν στη συνέχεια και οι δυο αιτητές, ότι δεν διενεργήθηκε η δέουσα έρευνα αναφορικά με τα προσόντα,  ανατρέπεται από το περιεχόμενο των πιο πάνω πρακτικών, που αποδεικνύουν ότι έγινε ενδελεχής έρευνα ως προς τα ΜΒΑ των αιτητών. Είναι ενδεικτικά τα όσα αναφέρθηκαν στη σελ.5 του παραρτήματος 14:

 

«Τα Μέλη ανέφεραν ότι αφού μελέτησαν τα μεταπτυχιακά διπλώματα ή τίτλους των υποψηφίων παρατήρησαν ότι όλα περιλαμβάνουν Finance, Production, Marketing και επίσης  Human Relations με διαφορετικές ονομασίες όπως human resources, human behaviours κλπ. Ανκαι για την απόκτηση των ΜΒΑ χρειάστηκαν κάποιες ώρες παρακολούθησης των θεμάτων, σίγουρα τα θέματα που αφορούν το Ανθρώπινο Δυναμικό και άλλα ανεξάρτητα θέματα, καλύπτουν μέρος αυτών των ωρών και είναι πολύ λίγες σε σχέση με τη συνολική διάρκεια του ΜΒΑ.

 

Συνεπώς τα Μέλη αποφάνθηκαν ότι τα εν λόγω προσόντα δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι έχουν το χαρακτήρα του εξειδικευμένου προσόντος σε θέματα Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού.

 

Τα Μέλη μελέτησαν επίσης επιστολή του δι8κηγόρου κ Α Σ Αγγελίδη, η οποία είχε τεθεί ενώπιον τους, ημερομηνίας 26 Σεπτεμβρίου 2005, σε σχέση με τον υποψήφιο Κώστα Γαβριηλίδη και αφού μελέτησαν το περιεχόμενο της, έκριναν ότι δεν διαφοροποιείται η πιο πάνω θέση τους, αφού το μεταπτυχιακό αλλά και τα θέματα που απαριθμούνται στην επιστολή και η διάρκεια τους, δεν μπορούν να εξισώσουν το εν λόγω προσόν με το εξειδικευμένο προσόν της απαίτησης του Σχεδίου Υπηρεσίας.»

 

 

Πρέπει δε να σημειωθεί ότι όλοι οι υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων και οι αιτητές, θεωρήθηκαν προσοντούχοι δυνάμει της Σημείωσης του Σχεδίου Υπηρεσίας και κατά τον χρόνο πρώτης πλήρωσης της θέσης αποδέχθηκαν την υποχρέωση να αποκτήσουν το εξειδικευμένο μεταπτυχιακό μετά την προαγωγή τους στην επίδικη θέση. Συνεπώς κανένα από τα προσόντα που ήδη διέθεταν δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις ως τέτοιο.  

 

Πέραν αυτού, η Αρχή όφειλε να διερευνήσει τη σχετικότητα των προσόντων των αιτητών και να τους αποδώσει την ανάλογη βαρύτητα, πράγμα που έκανε. Χαρακτηριστικά στη τελική συνεδρία της Αρχής  αναφέρθηκαν τα εξής για τους αιτητές:

 

«Σ΄ ότι αφορά τον υποψήφιο Χρίστο Χριστοδουλίδη, τα Μέλη διαπίστωσαν ότι είναι κάτοχος BSc in Electrical Engineering και κάτοχος ΜΒΑ. Παρατήρησαν επίσης ότι ο Χρίστος Χριστοδουλίδης είναι Associate Member of the Institute of Electrical Engineers - AMIEE και Μέλος του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου - ΕΤΕΚ. Με βάση τα ακαδημαϊκά του προσόντα, επιπρόσθετα από την Ελληνική Γλώσσα, έχει πολύ καλή γνώση και της Αγγλικής Γλώσσας.

 

Σ΄ ότι αφορά τον υποψήφιο Κώστα Γαβριηλίδη, τα Μέλη διαπίστωσαν ότι είναι κάτοχος BSc in Electrical Engineering, κάτοχος ΜΕng in Electric Power Engineering  και κάτοχος ΜΒΑ. παρατήρησαν επίσης ότι ο Κώστας Γαβριηλίδης είναι Associate Member of the Institute of Electrical Engineers -  AMIEE και Μέλος του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου - ΕΤΕΚ. Με βάση τα ακαδημαϊκά του προσόντα, επιπρόσθετα από την Ελληνική Γλώσσα, έχει πολύ καλή γνώση και της Αγγλικής Γλώσσας.»

 

 

Η σημασία τέτοιων προσόντων έχει νομολογηθεί ότι δεν πρέπει να είναι τέτοια ώστε να προσδίδουν έκδηλη υπεροχή ούτε όμως και εντελώς οριακή, όπως ως να μην ήταν συναφή με τα καθήκοντα της θέσης. (Παν. Πούρος ν. Χ»Στεφάνου κ.α. (2001) 3 ΑΑΔ). Θεωρώ ότι τόσο η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή όσο και η Αρχή κινήθηκαν μέσα σε αυτά τα όρια κατά τη συνεκτίμηση των πρόσθετων προσόντων των αιτητών, όπως φανερώνει η σχετική αναφορά στη σελ. 15 του Παραρτήματος 14 ότι οι αιτητές διέθεταν υπέρτερα προσόντα στα οποία προσέδωσε ανάλογη βαρύτητα.  Οπότε δεν προκύπτει λόγος επέμβασης.

 

Τέλος ετέθη θέμα αναφορικά με την ειδική ευνοϊκή μνεία του Διευθυντή  στο καταληκτικό μέρος της σύστασης του υπέρ του ενδ. μέρους «ότι ο εν λόγω υποψήφιος λαμβάνει πάντοτε αποφάσεις χωρίς δισταγμούς και υποδείξεις», σχόλιο που άπτεται του κριτήριου  της «πρωτοβουλίας» και στο οποίο όντως το ενδ. μέρος υπερτερεί σε βαθμολογία έναντι των αιτητών.  Ωστόσο παρόμοια επιτιμητικά σχόλια εντόπισα και στις εκθέσεις των αιτητών (π.χ. για τον αιτητή στην 876/06 ότι «ασχολείται με ένα ευρύ φάσμα εργασιών και έχει πολύτιμες εμπειρίες» ενώ για τον αιτητή στην 935/06 ότι «έχει πολλά προσόντα όσον αφορά κατασκευαστικές εργασίες» και ότι «η απόδοση του κρίνεται εξαιρετική»), στα οποία ο Διευθυντής, παρέλειψε να αναφερθεί.

 

Παρά τις αδυναμίες της σύστασης τις οποίες διαπίστωσα πιο πάνω, οι οποίες όμως δεν οδήγησαν σε ουσιώδη πλάνη ούτε μπορούν να ανατρέψουν το σκεπτικό επιλογής του ενδ. μέρους,  θεωρώ ότι η σύσταση αυτή τη φορά ήταν αιτιολογημένη και συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων σε συμμόρφωση με το δεδικασμένο.

 

Οι επόμενοι λόγοι ακύρωσης που προβλήθηκαν βάλλουν εναντίον της σύστασης της Συμβουλευτικής Υποεπιτροπής και της τελικής απόφασης ως αναιτιολόγητης. Στη βάση της συγκριτικής εικόνας και των παραδεδεγμένων κριτήριων προαγωγής στο σύνολο τους όπως λήφθηκαν υπόψη από τη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή (βλ. σελ. 15 και 16 του Παραρτήματος 14 στην ένσταση) προκειμένου να συστήσει το ενδ. μέρος, θεωρώ ότι δεν προκύπτει οποιαδήποτε πλάνη ή παραβίαση δεδικασμένου.

 

 Πιο συγκεκριμένα το ενδ. μέρος υπερέχει οριακά σε αξία και ικανότητα, έχει  υπεροχή σε αρχαιότητα της τάξεως των 9 μηνών έναντι του αιτητή Γαβριηλίδη, έχει κατά τεκμήριο ευρύτερη πείρα λόγω της υπεροχής του στη βαθμολογημένη αξία, είναι ισοδύναμος ως προς την απόδοση και έχει υπέρ του τη σύσταση του Διευθυντή. Υστερεί  στην  επίδοση (και μάλιστα σημαντικά) και στα προσόντα έναντι των αιτητών.

 

Η επιλογή του ενδ.μέρους ως του καταλληλότερου υποψηφίου από την Αρχή υιοθέτησε την αιτιολογία της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων. Θεωρώ την απόφαση εύλογη και ότι  οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή.

 

Η προσφυγή αρ. 861/06 κρίνεται ως μη παραδεκτή λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος και απορρίπτεται με €1200 έξοδα. Οι προσφυγές αρ. 876/06 και 935/06 αποτυγχάνουν και απορρίπτονται με €1200 έξοδα εκάστη. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

                                                                                           Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

ΣΦ.