|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 990/2006]
18 Ιανουαρίου, 2008
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ων η αίτηση
Ρ. Καλλιγέρου για τον αιτητή.
Ε. Παπαγεωργίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Προσβάλλεται η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ημερομηνίας 28.2.06, με την οποία, μετά από επανεξέταση ενόψει της ακυρωτικής μου απόφασης στην Ανδρέας Ησαΐας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 799/03, ημερομηνίας 19.9.05, προήγαγε τον Α. Ησαΐα, (ο ενδιαφερόμενος) τότε αιτητή, στη μόνιμη θέση Προϊστάμενου Εκπαιδευτικού Επαγγελματικού Εργαστηρίου, στο Κέντρο Παραγωγικότητας.
Ως προς την αξία, με βάση τις αξιολογήσεις στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις, ήταν ίσοι. Ως προς την αρχαιότητα, όμως, κατά τα στοιχεία όπως αυτά είχαν θεωρηθεί δεδομένα, ο ενδιαφερόμενος υπερείχε κατά 13½ χρόνια στην προηγούμενη θέση. Ο διευθυντής του Κέντρου Παραγωγικότητας, με αναφορά σε ανώτερα προσόντα του αιτητή, τα οποία η ΕΔΥ συγκεκριμενοποίησε ως το Diploma in Advanced Engineering που απέκτησε το 1979, σύστησε τον αιτητή και η ΕΔΥ τον επέλεξε ακριβώς πάνω σε αυτή τη βάση. Έκρινα πως, ενώ το πιο πάνω προσόν του αιτητή εύλογα αποτιμήθηκε ως επιπέδου ΗΝD όπως ήταν η δική του θέση, προέκυπτε ζήτημα αναφορικά με τη σχετικότητά του αλλά και τη σημασία του στο πλαίσιο του συνόλου των στοιχείων κρίσης. Είχα καταλήξει ως ακολούθως:
«Οπότε προαπαιτείται και στάθμιση ουσίας, την αρμοδιότητα για την οποία έχει η ΕΔΥ. Στο πλαίσιο της οποίας, με κατάλληλη αιτιολόγηση, θα καταφαίνεται και η σημασία που θα δικαιολογείτο να προσδοθεί στο δίπλωμα του ενδιαφερόμενου, ενόψει και των προσόντων του αιτητή αλλά και όλων των άλλων παραμέτρων, περιλαμβανομένης και της διαχρονικά εξαίρετης απόδοσής τους. Ενώ, όπως προκύπτει, η τελική κρίση εξαρτήθηκε απλώς από το ξηρό γεγονός ότι πριν από 24 χρόνια ο ενδιαφερόμενος εξασφάλισε δίπλωμα που ήταν ανώτερου επιπέδου ή επιπέδου HND.»
Κατά την επανεξέταση, αφού η ΕΔΥ προσέγγισε τη σύσταση υπό το πρίσμα της ακυρωτικής απόφασης, αποφάσισε να μην την ακολουθήσει, ως ακολούθως:
«Επιλέγοντας τον Ησαΐα αντί του Παναγιώτου που συστήθηκε από το Διευθυντή, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτός υπερέχει του ανθυποψήφιού του ουσιωδώς σε αρχαιότητα, κατά 13½ χρόνια στην προηγούμενή τους θέση, και δεν υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις των υποψηφίων, με έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη (μη λαμβανομένου υπόψη του έτους 2000, για το οποίο δεν γίνεται σύγκριση, δεδομένου ότι για το εν λόγω έτος η Ετήσια Υπηρεσιακή Έκθεση του Παναγιώτου ακυρώθηκε), στα οποία αποδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα, αξιολογηθείς, όπως και ο ανθυποψήφιός του, ως καθόλα εξαίρετος.
Σ' ό,τι αφορά τα προσόντα, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι και οι δύο υποψήφιοι έχουν παρακολουθήσει, κατά τη διάρκεια της καριέρας τους, διάφορα προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης, σεμινάρια και σειρές μαθημάτων σχετικές με το επάγγελμά τους και διαθέτουν και οι δύο υπέρτερα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα τους, ο μεν Ησαΐας διετές δίπλωμα «Diploma of Advanced Vocational Training» ο δε Παναγιώτου τριετές δίπλωμα «Diploma in Automobile Engineering», επιπέδου ΗΝD, τα οποία, όμως, δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν και, ως εκ τούτου, τους αποδόθηκε η ανάλογη βαρύτητα.
Σε ένα συνυπολογισμό όλων των στοιχείων κρίσης, η Επιτροπή έκρινε ότι η σημαντική διαφορά του επιλεγέντος σε αρχαιότητα και, ως εκ τούτου, η ευρύτερη πείρα που διαθέτει, σε συνάρτηση με το γεγονός ότι ο επιλεγείς δεν υστερεί σε αξία και κατέχει, όπως και ο ανθυποψήφιός του υπέρτερα προσόντα, τον καθιστούν καταλληλότερο για προαγωγή».
Οι ισχυρισμοί του αιτητή αφορούν βασικά στα όσα συνυπολογίστηκαν υπέρ του ενδιαφερόμενου. Ειδικά, στο εξειδικευθέν Diploma of Advanced Vocational Training και στην έκταση της αρχαιότητάς του. Περαιτέρω, στο γεγονός ότι επιπλήχθηκε για πρόσφατο πειθαρχικό παράπτωμα. Ο ενδιαφερόμενος υποστήριξε πως τα αναφερόμενα στα δυο πρώτα, στο προσόν και στην αρχαιότητα, ενόψει των Παπαδόπουλος ν. Οργ. Χρημ. Στέγης (1998) 3 ΑΑΔ 608 και Ρένος Ναζίρης ν. ΡΙΚ, Προσφυγή αρ. 810/04 ημερομηνίας 12.2.07, δεν μπορούν τώρα να προωθούνται αφού δεν είχαν εγερθεί στο πλαίσιο της προηγούμενης προσφυγής αλλά δεν θεωρώ πως η περίπτωση δικαιολογεί εξαντλητική αναφορά στο θέμα. Σημειώνω όμως την απόκλισή μου υπέρ της άποψης πως αυτά δεν ήταν επίδικα στην πρώτη διαδικασία. Οι διάδικοι είχαν τότε αντίστροφη ιδιότητα και μου φαίνεται πως η γραμμή της νομολογίας μας όπως και πρόσφατα η Ολομέλεια είχε την ευκαιρία να την εξηγήσει στη Fred TV Ltd κ.α. ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης ΑΕ 5405 κ.α. ημερομηνίας 4.7.07, είναι σχετική. Θα εξετάσω, λοιπόν, τους ισχυρισμούς στην ουσία τους.
Το ακαδημαϊκό προσόν του ενδιαφερόμενου
Ο ενδιαφερόμενος το απέκτησε το 1968 και είναι ο πρώτος ισχυρισμός του αιτητή πως δεν ήταν επιτρεπτό να θεωρηθεί ως «ανώτερο» αφού, στην πραγματικότητα, ήταν εκείνο δυνάμει του οποίου, το 1972, είχε προσληφθεί στη θέση εκπαιδευτή. Αυτά, όμως, ως συμπέρασμα και όχι κατά αντιστοίχηση προς το σχέδιο υπηρεσίας το οποίο, κατά τα άλλα, ο ίδιος επικαλείται. Το σχέδιο υπηρεσίας τότε, απαιτούσε Δίπλωμα/Πιστοποιητικό Τεχνικού Κολλεγίου ισοδύναμο με το City and Guilds Final Certificate και πενταετή πείρα στη βιομηχανία. Διαζευκτικά, απολυτήριο Σχολής Μέσης Παιδείας ή Τεχνικής Σχολής, με δεκαετή πείρα στη βιομηχανία. Το δίπλωμα του ενδιαφερόμενου δεν ήταν δυνατό να είχε θεωρηθεί ως Απολυτήριο Σχολής Μέσης Παιδείας ή Τεχνικής Σχολής και το επιχείρημα είναι πως, κατ' ανάγκην, θα έπρεπε να εκληφθεί πως κρίθηκε ως ισοδύναμο προς το άλλο προσόν. Αυτό, με την περαιτέρω σκέψη πως αφού, ούτως ή άλλως, ο ενδιαφερόμενος δεν πρέπει να είχε τότε την απαιτούμενη πείρα, είτε την πενταετή είτε την οκταετή, το πιθανότερο είναι πως παραγνωρίστηκε η μικρότερη παρά η μεγαλύτερη έλλειψη σε πείρα, γεγονός που περαιτέρω στρέφει προς το πρώτο και όχι προς το δεύτερο προσόν.
Δεν μπορώ να συμμεριστώ αυτούς τους συλλογισμούς αφού αυτοί δεν είναι δυνατό να αποδοθούν στην ΕΔΥ, τότε. Πολύ λιγότερο αφού, μετά την επιλογή του ενδιαφερομένου, του τάχθηκε όρος να προσκομίσει Απολυτήριο Σχολής Μέσης Παιδείας ή Τεχνικής Σχολής το οποίο προσκόμισε (Απολυτήριο Τεχνικής Σχολής Λευκωσίας) και βρίσκεται στο φάκελό του. Επομένως, δεν είναι βάσιμος ο ισχυρισμός πως ο διορισμός του ενδιαφερομένου έγινε στη βάση του επίμαχου προσόντος.
Το δεύτερο επιχείρημα του αιτητή αφορά στο χαρακτηρισμό του επίμαχου διπλώματος του ενδιαφερομένου ως διετούς διάρκειας. Υποστηρίζει πως αυτό δεν δικαιολογείται από τα στοιχεία του φακέλου και, αφού αναπτύσσει διάφορες σκέψεις, καταλογίζει στην ΕΔΥ ελλιπή έρευνα και ουσιώδη πλάνη. Ευστόχως οι καθ' ων η αίτηση και ο ενδιαφερόμενος παραπέμπουν στο ίδιο το δίπλωμα που βρίσκεται στο φάκελο. Απονεμήθηκε στις 13.8.1968, μετά από φοίτηση μεταξύ της 21.4.1966 και 29.2.68 και ευλόγως χαρακτηρίστηκε, γενικά, ως διετούς διάρκειας.
Η αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου
Ο αιτητής υποστηρίζει πως, στην πραγματικότητα, ο ενδιαφερόμενος ήταν αρχαιότερος μόνο κατά τέσσερα χρόνια και πέντε μήνες από την 1.6.1981 μέχρι την 8.11.85 και όχι κατά 13½ χρόνια από την 1.5.1972 μέχρι την 8.11.1985 και θεωρεί ότι η πλάνη ως προς αυτή τη διάρκεια είναι ουσιώδης. Θα ήταν θέμα για συζήτηση το κατά πόσο τέτοια πλάνη θα μπορούσε να κριθεί ουσιώδης υπό τα δεδομένα της περίπτωσης αφού και τα τέσσερα χρόνια και πέντε μήνες είναι μεγάλο χρονικό διάστημα ενώ στην αξία και στα προσόντα, κατά το λοιπό μέρος της αξιολόγησης της ΕΔΥ, δεν υπερείχε ο ένας έναντι του άλλου. Είναι όμως και αβάσιμος ο ισχυρισμός. Ο ενδιαφερόμενος δεν είχε προσληφθεί ως έκτακτος το 1972 όπως ο αιτητής το 1980. Στο πλαίσιο του καθεστώτος που τότε διήπε τη θέση είχε προσληφθεί ως προσωρινός και, όπως εξηγήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο μέρος με αναφορά στα στοιχεία, η 1.6.81 ήταν η ημερομηνία μεταφοράς του ίδιου και άλλων στην ίδια θέση με αυτόν, στον τακτικό προϋπολογισμό μετά από τότε νομοθετική ρύθμιση. Αυτά παρέμειναν ουσιαστικά αναπάντητα όπως και η επίκληση από τους καθ' ων η αίτηση και τον ενδιαφερόμενο του άρθρου 48(1) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90) σύμφωνα με το οποίο, για σκοπούς αρχαιότητας, μετρά και η προσωρινή κατοχή θέσης. Καταλήγω πως δεν στοιχειοθετήθηκε πλάνη ως προς την αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου.
Έλλειψη απόδοσης οποιασδήποτε βαρύτητας στους προσωπικούς φακέλους
Ο αιτητής παραπέμπει σε καταγγελία που υποβλήθηκε στο παρελθόν κατά του ενδιαφερομένου ως σχετική προς την προσωπικότητα, την υπαλληλική του ικανότητα και την ποιότητά του. Ο ενδιαφερόμενος επισημαίνει και ο ίδιος αριθμό καταγγελιών κατά του αιτητή αλλά, βεβαίως, η ύπαρξη καταγγελίας κατά του ενός ή του άλλου δεν μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε, αφ' εαυτής. Το βασικό, κάτω από αυτό το κεφάλαιο, ήταν η επιβολή της πειθαρχικής ποινής της επίπληξης στον ενδιαφερόμενο το 2002, για μη συμμόρφωση σε οδηγία. Αυτό, όχι βέβαια με την εισήγηση πως απέκλειε την προαγωγή αφού, σύμφωνα με το άρθρο 35 του Ν. 1/90 τέτοιος αποκλεισμός επέρχεται μόνο στην περίπτωση πειθαρχικού παραπτώματος σοβαράς μορφής. Η εισήγηση ήταν πως, αφού το πειθαρχικό παράπτωμα δεν είχε διαγραφεί με βάση το άρθρο 80(1) του Ν. 1/90, θα έπρεπε να είχε συνυπολογιστεί. Όμως, κατά το τεκμήριο της κανονικότητας, έχει συνυπολογιστεί κάθε σχετικό στοιχείο και σημειώνω πως στον πίνακα που τέθηκε ενώπιον της ΕΔΥ καταγράφεται αυτή η ποινή της επίπληξης. Όπως και στον προσωπικό του φάκελο, με αναφορά στα δεδομένα της.
Ως προς την αξία ήταν ίσοι. Ως προς την αρχαιότητα και, βεβαίως, τη συνακόλουθη πείρα υπερέχει κατά πολύ ο ενδιαφερόμενος. Ως προς τα προσόντα, εύλογα κάτω από το σύνολο των δεδομένων δεν εντοπίστηκε υπεροχή του αιτητή, μάλιστα τέτοια που θα δικαιολογούσε καθορισμό του αποτελέσματος. Επρόκειτο για προσόντα σχετικά, όπως κρίθηκε αρμοδίως, αλλά μη απαιτούμενα που αποκτήθηκαν δεκαετίες πριν από τον ουσιώδη χρόνο, για να ακολουθήσει η μακρά υπηρεσία τους για την οποία αξιολογούνταν ετησίως. Σημειώνω συναφώς πως και η περαιτέρω αναφορά της ΕΔΥ σε διάφορα προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης, σεμινάρια και σειρές μαθημάτων σχετικά με τα καθήκοντά τους, βρίσκει έρεισμα στους φακέλους και, στο σύνολο, εύλογα δεν ακολουθήθηκε η σύσταση και επελέγη ο ενδιαφερόμενος.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1.300 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
ΜΣι.