|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 62/2006)
23 Ιανουαρίου, 2008
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 25, 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΦΑΡΜΑ ΑΝΔΡΕΟΥ & ΚΩΣΤΗ ΛΤΔ (ΠΡΩΗΝ Κ & Κ
ΑΝΔΡΕΟΥ ΛΤΔ),
2. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΡΑ,
3. ΕΛΕΝΗ Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΗ,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - - -
Ν. Οικονόμου για Α. Ανδρέου, για τους Αιτητές.
Ε. Λοϊζίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για το Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές είναι εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες των ακινήτων με αρ. τεμαχίων 3, 4, 5, 6, 65 και 333 Φ/Σχ. L/37, στην Τερσεφάνου, της επαρχίας Λάρνακας.
Στις 20.6.1983 εκδόθηκε στους αιτητές άδεια οικοδομής από τον Έπαρχο Λάρνακας, με αρ. 013616, η οποία αφορούσε την ανέγερση χοιροστασίου στα τεμάχια αρ. 6 και 65 του Φ/Σχ. L/37.
Στις 20.7.1984, με την ΚΔΠ208/84, δημοσιεύθηκαν πολεοδομικές ζώνες για την περιοχή Τερσεφάνου σύμφωνα με τις οποίες τα προς ανάπτυξη τεμάχια εντάχθηκαν στην κτηνοτροφική ζώνη Δ.1 μέσα στην οποία δεν επιτρεπόταν η ανέγερση υποστατικών για την εκτροφή χοίρων.
Στις 7.12.1987, μετά από σχετική αίτηση, εκδόθηκε καλυπτική άδεια οικοδομής στους αιτητές, με αρ. 005753, για αυθαίρετες προσθήκες, αφού προηγουμένως εγκρίθηκε χαλάρωση με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 14(2) του περί Ρύθμισης Οδών και Οικοδομών Νόμου.
Στις 20.11.1992, με την ΑΔΠ18/98, τα προς ανάπτυξη τεμάχια εντάχθηκαν σε γεωργική ζώνη Γ3.
Στις 27.12.1994 εγκρίθηκε στους αιτητές προσωρινή πολεοδομική άδεια, διαρκείας δύο χρόνων, για τη δημιουργία βιολογικού σταθμού επεξεργασίας λυμάτων του χοιροστασίου στο παρακείμενο τεμάχιο με αρ. 74 και, στις 4.7.1996, πολεοδομική άδεια, για προσθηκομετατροπές στο χοιροστάσιο, και παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής.
Στις 27.12.1996, με τη λήξη της προσωρινής πολεοδομικής άδειας για το βιολογικό σταθμό, έληξε αυτόματα και η πολεοδομική άδεια για προσθηκομετατροπές στο χοιροστάσιο εφόσον, σύμφωνα με τον όρο 500 της άδειας αυτής, η ισχύς της θα ήταν για όσο χρόνο θα είχε ισχύ η πολεοδομική άδεια για το βιολογικό σταθμό. Σημειωτέον ότι αίτηση για παράταση της ισχύος της πολεοδομικής άδειας για το βιολογικό σταθμό υποβλήθηκε προς την Πολεοδομική Αρχή εκπρόθεσμα, με αποτέλεσμα να απορριφθεί.
Στις 16.7.1998 οι αιτητές υπέβαλαν δύο νέες αιτήσεις, ήτοι (α) την αίτηση ΛΑΡ/460/98 για προσθηκομετατροπές, και (β) την αίτηση ΛΑΡ/461/98 για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για κατασκευή βιολογικού σταθμού στο παρακείμενο τεμάχιο με αρ. 74.
Στις 21.12.1999 η Πολεοδομική Αρχή, με επιστολή της προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών, ζήτησε να πληροφορηθεί κατά πόσο η εγκριθείσα παρέκκλιση εξακολουθούσε να ισχύει ή κατά πόσο απαιτείτο νέα απόφαση. Εις απάντηση, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών πληροφόρησε την Πολεοδομική Αρχή ότι θα έπρεπε να καθοδηγηθούν οι αιτητές ότι, εφόσον η εγκριθείσα παρέκκλιση έληξε με τη λήξη της πολεοδομικής άδειας, αυτοί θα έπρεπε να υποβάλουν νέες αιτήσεις οι οποίες και θα έπρεπε να εξεταστούν αφού λαμβανόταν υπόψη και το θέμα της απόστασης από την βιοτεχνική / οικιστική ζώνη, σύμφωνα με την πολιτική 9(Δ) παράγραφος 5(γ) της Δήλωσης Πολιτικής.
Στις 27.7.2001 υποβλήθηκαν οι αιτήσεις με αρ. ΛΑΡ/0460/1998 και ΛΑΡ/0461/1998 για χορήγηση πολεοδομικών αδειών για την αναφερόμενη ανάπτυξη, κατά παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής.
Η αιτούμενη ανάπτυξη εξετάστηκε κατά παρέκκλιση γιατί δεν ήταν σύμφωνη με τις ακόλουθες πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής:
(α) Τις πρόνοιες της παραγράφου 1 της Πολιτικής 6(Α), γιατί η αιτούμενη ανάπτυξη χοροθετείται σε Γεωργική Ζώνη, όπου δεν επιτρέπεται, αφού δεν έχει άμεση σχέση με το γεωργικό τομέα.
(β) Τις πρόνοιες της παραγράφου 5(γ) της Πολιτικής 9(Δ), γιατί η προτεινόμενη ανάπτυξη βρίσκεται σε απόσταση 760μ. από τη Βιοτεχνική Ζώνη και 1180μ. από το όριο ανάπτυξης του χωριού, αντί να απέχει τουλάχιστον 2000μ. από αυτά.
(γ) Τις πρόνοιες της παραγράφου 1(γ) της Πολιτικής 3(Α) και της Εντολής 1/94 του Υπουργού Εσωτερικών, γιατί η ανάπτυξη διαθέτει διευρυμένο μονοπάτι (πλάτους πέραν των 4μ.), το οποίο δεν θεωρείται ικανοποιητική προσπέλαση για το συγκεκριμένο είδος ανάπτυξης με βάση τις πρόνοιες της Εντολής.
(δ) Τις πρόνοιες της Πολεοδομικής Ζώνης Γ3, στην οποία εμπίπτει η προς ανάπτυξη ιδιοκτησία, αφού ο συντελεστής δόμησης της ανάπτυξης (υφιστάμενης και προτεινόμενης) υπερβαίνει τον επιτρεπόμενο συντελεστή δόμησης που είναι 0,10:1 ή τον εγκριμένο με προηγούμενες άδειες, που είναι 0,26:1.
Στις 12.3.2003 η Πολεοδομική Αρχή, σύμφωνα με τον Κανονισμό 13(8)(α) των σχετικών Κανονισμών (ΚΔΠ309/99), ετοίμασε και υπέβαλε, στο Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων σχετική έκθεση. Η Πολεοδομική Αρχή, θεωρώντας ότι η έγκριση της αίτησης αιτιολογείται με βάση το κριτήριο (ζ) των σχετικών Κανονισμών, (ΚΔΠ309/99) εισηγήθηκε την έγκρισή της υπό την προϋπόθεση ότι, πριν την έκδοση της άδειας, θα διασφαλιζόταν, στο πλαίσιο Συμφωνίας με βάση το Άρθρο 43(Ι) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, η εφαρμογή των όρων για βελτίωση των συνθηκών που επικρατούσαν στο χοιροστάσιο προς ικανοποίηση των παρατηρήσεων του Κοινοτικού Συμβουλίου Τερσεφάνου. Σημειωτέον ότι, κατά τη μελέτη της αίτησης, η Πολεοδομική Αρχή εξασφάλισε τις απόψεις των Επάρχου Λάρνακας, Κοινοτικού Συμβουλίου Τερσεφάνου, Υγιειονολόγου Μηχανικού Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, Επαρχιακού Κτηνιατρικού Λειτουργού Λάρνακας, Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού Λάρνακας, Διευθυντή Υπηρεσίας Περιβάλλοντος και Επαρχιακού Μηχανικού Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων Λάρνακας και Αμμοχώστου.
Αφού, το Υπουργείο Εσωτερικών ετοίμασε σχετικό με την αίτηση Σημείωμα για το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων, το τελευταίο, στη συνεδρία του ημερομηνίας 9.6.2003, αφού μελέτησε την αίτηση και όλα τα σχετικά έγγραφα, διαπίστωσε ότι η αιτούμενη ανάπτυξη εμπίπτει στις πρόνοιες του Κανονισμού 16 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (ΚΔΠ309/99), για τις οποίες απαιτείται η διεξαγωγή Δημόσιας Ακρόασης, γι΄ αυτό και αποφάσισε τη διεξαγωγή Δημόσιας Ακρόασης στις 26.2.2004.
Η Δημόσια Ακρόαση διενεργήθηκε στις 26.2.2004 σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίστηκε στην Εντολή του Υπουργού Εσωτερικών με αρ. 1/2000 και σ΄ αυτή συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, και οι αιτητές με τους συμβούλους τους.
Το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων σε συνεδρία του, ημερομηνίας 21.3.2005, αφού μελέτησε την αίτηση και όλα τα ενώπιόν του έγγραφα και στοιχεία, περιλαμβανομένων των Πρακτικών της Δημόσιας Ακρόασης και γενικά όλες τις παραμέτρους που αφορούσαν την αίτηση, και λαμβάνοντας υπόψη τους λόγους που αναφέρονται στην παράγραφο Α 4.2.1 (α)-(γ) και Α 4.2.5 των Πρακτικών της αναφερόμενης Συνεδρίας, αποφάσισε ομόφωνα να εισηγηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο όπως αυτό, με βάση τις εξουσίες που του δίδονται από το άρθρο 26 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου:
(α) Απορρίψει τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής για την ανέγερση ή και την επέκταση των χοιροτροφικών υποστατικών αναπαραγωγής, πάχυνσης, απογαλακτισμού, κ.λ.π., θεωρώντας ότι αυτή δεν εμπίπτει σε κανένα από τα κριτήρια του Κανονισμού 19(1)(α)-(ιβ) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (ΚΔΠ309/99).
(β) Εγκρίνει τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας, κατά παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής, για την ανέγερση μόνο βιολογικού σταθμού, γραφείων, αποδυτηρίων, αποθηκών για ζωοτροφές (Silo) και άλλων συναφών βοηθητικών χρήσεων, θεωρώντας ότι η μερική αυτή έγκριση της αίτησης αιτιολογείται με βάση το κριτήριο (ζ) του Κανονισμού 19(1) των σχετικών Κανονισμών (ΚΔΠ309/99).
Το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων, σύμφωνα με τον Κανονισμό 15(3) των σχετικών Κανονισμών (ΚΔΠ309/99) ετοίμασε, στις 22.7.2005, σχετική αιτιολογημένη εισήγηση, την οποία διαβίβασε στον Υπουργό Εσωτερικών για την περαιτέρω προώθησή της προς το Υπουργικό Συμβούλιο, όπως προβλέπει ο Κανονισμός 3 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (ΚΔΠ309/99).
Στις 5.9.2005, το Υπουργικό Συμβούλιο, σύμφωνα με τον Κανονισμό 17(1) της ΚΔΠ309/99, εξέτασε την αίτηση και τη σχετική Πρόταση από τον Υπουργό Εσωτερικών και, ασκώντας τις εξουσίες του με βάση το άρθρο 26 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, και σύμφωνα με τους περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμούς του 1999, αποφάσισε:
(α) Να απορρίψει, σύμφωνα με τις εισηγήσεις του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων, την αίτηση ΛΑΡ/0460/1998 για τους λόγους που αναφέρονται στην εισήγηση του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων.
(β) Να εγκρίνει, αντί της αιτηθείσας ανάπτυξης, τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής, για την ανέγερση μόνο βιολογικού σταθμού, γραφείων, αποδυτηρίων, αποθηκών για ζωοτροφές (Silo) και άλλων συναφών βοηθητικών χρήσεων, θεωρώντας ότι τα πιο πάνω στοιχεία της αιτηθείσας ανάπτυξης ικανοποιούν το κριτήριο (ζ) του Κανονισμού 19(1), που αφορά την επίλυση ειδικών προβλημάτων σε σχέση με την ανάπτυξη.
(γ) Να εξουσιοδοτήσει την οικεία Πολεοδομική Αρχή να χορηγήσει πολεοδομική άδεια για τις αναπτύξεις που περιγράφονται υπό (β) πιο πάνω με τους όρους/προϋποθέσεις και αντισταθμιστικά μέτρα που εισηγήθηκε το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων και καταγράφονται στις παραγράφους 3.3 και 3.4 της εισήγησής του.
Η Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και αποστάληκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανονισμού 18(2) της ΚΔΠ309/99. Η αιτήτρια Ετιαρεία, τότε "Αδελφοί Κ & Κ Ανδρέου Λτδ", ενημερώθηκε σχετικά από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών με επιστολή ημερομηνίας 31.10.2005. Ανάλογης ενημέρωσης έτυχαν η Πολεοδομική Αρχή και ο Έπαρχος Λάρνακας.
Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου να απορρίψει την αίτησή τους με αρ. ΛΑΡ/0460/1998 για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για προσθηκομετατροπές στο χοιροστάσιό τους "θεωρώντας ότι αυτό δεν εμπίπτει σε κανένα από τα κριτήρια του Κανονισμού 19(1)(α)-(ιβ) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (ΚΔΠ309/99)" είναι άκυρη.
Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη ή μη επαρκώς αιτιολογημένη καθότι είναι γενική, αόριστη και ασαφής, επικαλούμενη απλώς τις προϋποθέσεις και/ή τα κριτήρια της ΚΔΠ309/99. Ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί. Η απλή επίκληση των κριτηρίων της ΚΔΠ309/99 γίνεται στην προς τους αιτητές επιστολή της 31.10.2005 με την οποία πληροφορήθηκαν την επίδικη απόφαση. Σχετική είναι η παράγραφος 2(α) της εν λόγω επιστολής. (Βλ. Παράρτημα Α στην Αίτηση). Όμως, στα πρακτικά της σχετικής συνεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου της 5.9.2005 (Παράρτημα ΧΧΙΙΙ στην Ένσταση) αναφέρεται ότι το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να απορρίψει την αίτηση για προσθηκομετατροπές στο χοιροστάσιο "για τους λόγους που αναφέρονται στην αιτιολογημένη εισήγηση του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται στην Πρόταση". Είναι, επομένως, πρόδηλο ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη με την έννοια ότι υιοθετεί πλήρως την εισήγηση του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων η οποία, με τη σειρά της, είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Η τελευταία έχει ως εξής (βλ. Παράρτημα ΧΧ στην Ένσταση):
"1.2 Περιοχή Ανάπτυξης
1.2.1 Τα προς ανάπτυξη τεμάχια βρίσκονται εκτός του Ορίου Ανάπτυξης του χωριού σε απόσταση 1180 μ. από αυτό και εμπίπτουν σε Γεωργική Ζώνη Γ3, η οποία προνοεί συντελεστή δόμησης και ποσοστό κάλυψης 0,10:1, αριθμό ορόφων 2 και ύψος 8,30 μ. Βρίσκονται σε απόσταση 760 μ. από τη Βιοτεχνική Ζώνη Τερσεφάνου και εφάπτονται διευρυμένου μονοπατιού πλάτους πέραν των 4,00 μ.
1.2.2 Τα τεμάχια βρίσκονται σε περιοχή που από το 1984 δεν επιτρέπεται η χοιροτροφική ανάπτυξη. Συγκεκριμένα, με τη δημοσίευση της Κ.Δ.Π. 208/84 στις 20.07.1984 τα τεμάχια εντάχθηκαν σε Κτηνοτροφική Ζώνη Δ.1, στην οποία δεν επιτρεπόταν η μαζική εκτροφή χοίρων και από τις 20.11.1992, με τη δημοσίευση της Κ.Δ.Π. 1898, τα τεμάχια εντάχθηκαν σε Γεωργική Ζώνη Γ3.
1.2.3 Σε σχέση με την προς ανάπτυξη ιδιοκτησία εκδόθηκε στις 10.06.1983 άδεια οικοδομής με αρ. 013616 για την ανέγερση του χοιροστασίου και στις 7.12.1987 καλυπτική άδεια με αρ. 005753 για προσθήκες σ΄ αυτό. Στςι 27.12.1994 χορηγήθηκε προσωρινή πολεοδομική άδεια με αρ. ΛΑΡ/0791/1994 διάρκειας δύο χρόνων για την ανέγερση βιολογικού σταθμού στο παρακείμενο τεμάχιο με αρ. 74 και στις 04.07.1996 πολεοδομική άδεια με αρ. ΛΑΡ/0596/1994 κατά παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής για προσθηκομετατροπές στο χοιροστάσιο. Οι αναφερόμενες πολεοδομικές άδειες είχαν συνδεθεί μεταξύ τους με συνεπακόλουθο να λήξουν στις 27.12.1996, γιατί σχετική αίτηση για παράταση της ισχύος της πολεοδομικής άδειας για το βιολογικό σταθμό υποβλήθηκε εκπρόθεσμα, με αποτέλεσμα να απορριφθεί από την Πολεοδομική Αρχή.
1.2.4 Σύμφωνα με την Πολεοδομική Αρχή, το εμβαδόν των αιτούμενων με την ΛΑΡ/0460/1998 προσθηκών είναι 3333 τ.μ. (πρόσθετος συντελεστής δόμησης 0,069:1) ενώ το εμβαδόν των αιτούμενων προσθηκών, με την νέα αίτηση με αρ. ΛΑΡ/0460/1998/Α, που υποβλήθηκε στις 05.07.2004 (δηλαδή μεταγενέστερα της δημόσιας ακρόασης) για συμπληρωματικές προσθήκες/τροποποιήσεις, είναι 631 τ.μ. με αποτέλεσμα ο συνολικός συντελεστής δόμησης της όλης ανάπτυξης να ανέρχεται σε 0,34:1 (πρόσθετος συντελεστής δόμησης 0,082:1).
1.3 Αντικείμενο Παρέκκλισης
1.3.1 Η αίτηση εξετάζεται κατά παρέκκλιση γιατί η αιτούμενη ανάπτυξη δεν είναι σύμφωνη με τις ακόλουθες πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής:
(α) Τις πρόνοιες της παραγράφου 1 της Πολιτικής 6(Α) για χωροθέτηση της ανάπτυξης σε Γεωργική Ζώνη, όπου δεν επιτρέπεται, αφού δεν έχει άμεση σχέση με το γεωργικό τομέα.
(β) Τις πρόνοιες της παραγράφου 5(γ) της Πολιτικής 9(Δ) ώστε η προτεινόμενη ανάπτυξη να βρίσκεται σε απόσταση 760 μέτρων από Βιοτεχνική Ζώνη και 1180 μ. από το όριο ανάπτυξης του χωριού αντί να απέχει τουλάχιστον 2000 μέτρα από αυτά.
(γ) Τις πρόνοιες της παραγράφου 1(γ) της Πολιτικής 3(Α) και της Εντολής 1/94 του Υπουργού Εσωτερικών, ώστε η ανάπτυξη να διαθέτει ως προσπέλαση διευρυμένο μονοπάτι πλάτους 4,00 μ., το οποίο δεν θεωρείται ικανοποιητική προσπέλαση για το συγκεκριμένο είδος ανάπτυξης με βάση τις πρόνοιες της αναφερόμενης Εντολής.
(δ) Υπέρβαση στο συντελεστή δόμησης, ώστε ο συντελεστής δόμησης της ανάπτυξης (υφιστάμενης και προτεινόμενης) να υπερβαίνει τον επιτρεπόμενο που είναι 0,10:1 ή τον εγκεκριμένο με προηγούμενες άδειες, που είναι 0,26:1.
2. Διαδικασία Εξέτασης:
2.1 Το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων, μέσα στα πλαίσια των εξουσιών του, κατά τη συνεδρία με αρ. 5/2003 ημερ. 09.06.2003, μελέτησε την πιο πάνω αίτηση και όλα τα ενώπιον του έγγραφα (Παράρτημα Ι) και αποφάσισε ότι, για την εξέταση της αίτησης, θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί Δημόσια Ακρόαση, αφού αυτή εμπίπτει στις πρόνοιες του Κανονισμού 16(1) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (Κ.Δ.Π. 309/99) (περίπτωση (19) σε συνδυασμό με την περίπτωση (13) στο Παράρτημα 3 των αναφερόμενων Κανονισμών) (Παράρτημα ΙΙΙ). Η Δημόσια Ακρόαση πραγματοποιήθηκε στις 26.02.2004.
2.2 Μετά τη διεξαγωγή της Δημόσιας Ακρόασης, οι αιτητές υπέβαλαν στις 05.07.2004 στην Πολεοδομική Αρχή συμπληρωματική αίτηση για πρόσθετες προσθήκες στην ανάπτυξη. Το Συμβούλιο δεν μπορούσε να προβεί στη λήψη απόφασης αναφορικά με την αρχική αίτηση, αφού είχε ενημερωθεί από την Πολεοδομική Αρχή για την υποβολή της νέας αίτησης και το πλαίσιο, που κατά την άποψή της, αυτή θα έπρεπε να εξεταστεί. Η Πολεοδομική Αρχή, στη συνέχεια απέστειλε στο Συμβούλιο συμπληρωματική έκθεση ημερ. 18.10.2004 με εισήγηση όπως στην υπό μελέτη αίτηση για παρέκκλιση συμπεριληφθούν και οι αναφερόμενες πρόσθετες προσθήκες και τοποθετήθηκε επί του θέματος.
2.3 Το Συμβούλιο στη συνέχεια εξέτασε την αίτηση με βάση τα ενώπιον του έγγραφα (Παράρτημα Ι) και τα συμπεράσματα του από τη Δημόσια Ακρόαση (αντίγραφο των Πρακτικών της Δημόσιας Ακρόασης ημερομηνίας 26.02.2004 επισυνάπτεται ως Παράρτημα ΙΙΙ), όπως επίσης και τα έγγραφα που λήφθηκαν πριν και μετά τη διεξαγωγή της Δημόσιας Ακρόασης (Παράρτημα IV) και στη συνεδρία του με αρ. 16/2004 ημερ. 13.12.2004, αποφάσισε να αναλάβει τη λήψη απόφασης με σκοπό να ζητηθούν διευκρινίσεις από την Πολεοδομική Αρχή σε σχέση με θέματα που προέκυψαν από την υποβολή στο Συμβούλιο της πιο πάνω αναφερόμενης συμπληρωματικής της Έκθεσης (Παράρτημα V).
3. Απόφαση Συμβουλίου:
3.1 Το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων, κατά τη συνεδρία του με αρ. 5/2005 ημερ. 21.03.2005, αφού μελέτησε ενδελεχώς και με τη δέουσα προσοχή όλες τις παραμέτρους που αφορούσαν την αίτηση, έλαβε υπόψη τα ακόλουθα:
(α) Η προτεινόμενη ανάπτυξη χωροθετεί σε απόσταση 760 μ. από τη Βιοτεχνική Ζώνη και 1180 μ. από την Οικιστική Ζώνη του χωριού αντί να απέχει τουλάχιστον 2000 μ. από αυτές (όπως καθορίζεται στη Δήλωση Πολιτικής), που είναι προφανώς η ελάχιστη απαιτούμενη απόσταση για τη διασφάλιση των βέλτιστων συνθηκών διαβίωσης των εργαζομένων στις καθορισμένες Βιοτεχνικές Ζώνες και των κατοίκων στις καθορισμένες Οικιστικές Ζώνες. Κατά συνέπεια, η επέκταση των υφιστάμενων και η ανέγερση νέων χοιροτροφικών υποστατικών στη μονάδα και η περαιτέρω εντατικοποίηση της συγκεκριμένης χρήσης στην περιοχή, θα έχει ως επακόλουθο να μην διασφαλίζονται επαρκώς οι ανέσεις και η ποιότητα ζωής των κατοίκων και των εργαζομένων στην περιοχή.
(β) Η ανάπτυξη προτείνεται να χωροθετηθεί σε περιοχή όπου από το 1984 δεν επιτρέπεται η χοιροτροφική ανάπτυξη και οι προτεινόμενες προσθήκες, οι οποίες είναι αρκετά εκτεταμένες (πρόσθετο εμβαδόν 4014 τ.μ., που αντιστοιχεί σε 32% νέες προσθήκες στη μονάδα (το εγκεκριμένο εμβαδόν της υφιστάμενης μονάδας, σύμφωνα με την Πολεοδομική Αρχή ανέρχεται σε 12519 τ.μ.) ως αποτέλεσμα των οποίων ο συντελεστής δόμησης να ανέρχεται σε 0,34:1, δηλαδή κατά πολύ μεγαλύτερος από τον επιτρεπόμενο σήμερα (0,10:1) ή τον εγκριμένο με άδειες οικοδομής (0,26:1), αναμένεται να εντατικοποιήσουν σημαντικά μία χρήση, η οποία δεν είναι επιτρεπόμενη στην περιοχή, εδώ και πολλά χρόνια.
(γ) Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, η λειτουργία του βιολογικού σταθμού επεξεργασίας των λυμάτων θα συμβάλει στην απάμβλυνση των επιβαρύνσεων στο περιβάλλον, από τη λειτουργία της μονάδας. Ωστόσο, όπως προέκυψε από τις ληφθείσες απόψεις και τη δημόσια ακρόαση ο βιολογικός σταθμός, ο οποίος επιδοτήθηκε από το Κράτος, δεν βρισκόταν σε πλήρη λειτουργία για αρκετό καιρό και κατά συνέπεια δεν εξυπηρετούσε το σκοπό για τον οποίο επιδοτήθηκε. Το γεγονός αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από τις αρμόδιες Υπηρεσίες/Τμήματα οι οποίες θα πρέπει να εποπτεύουν την λειτουργία του σταθμού σε τακτά χρονικά διαστήματα. Επιπρόσθετα, βοηθητικές χρήσης όπως γραφεία, αποδυτήρια, αποθήκες ζωοτροφών (silo) και άλλες παρόμοιες βοηθητικές χρήσεις, φαίνεται να είναι αναγκαίες για την εύρυθμη λειτουργία της μονάδας και δεν αυξάνουν τη δυναμικότητά της.
(δ) Το γεγονός ότι η απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής ημερ. 12.3.1996, με την οποία εγκρίθηκε κατά παρέκκλιση μεγάλο μέρος των αιτούμενων σήμερα προσθηκών (η ισχύς της σχετικής πολεοδομικής άδειας που εκδόθηκε έληξε ως αποτέλεσμα της λήξης της ισχύος της προσωρινής πολεοδομικής άδειας για το βιολογικό σταθμό) βασίστηκε στην τότε ισχύουσα Δήλωση Πολιτικής (Εγκριμένη 1994) ενώ στην ισχύουσα σήμερα Δήλωση Πολιτικής (Εγκριμένη 2000) με βάση την οποία εξετάζεται η παρούσα αίτηση έχουν εισαχθεί διαφοροποιημένες/επιπρόσθετες πρόνοιες για τη χωροθέτηση χοιροστασίων εκτός των καθορισμένων Ζωνών όπως ο καθορισμός ελάχιστης απόστασης από Ζώνες Ανάπτυξης όπως Οικιστικές, Τουριστικές, Βιομηχανικές, κλπ. και άλλες περιοχές, όπως επίσης και πρόνοιες για μη έγκριση ειδικών μονάδων αναπαραγωγής χοίρων μέσα στις ίδιες τις χοιροτροφικές μονάδες και γενικότερα σε Κτηνοτροφικές Ζώνες, αλλά σε απόσταση τουλάχιστον 750 μ. από αυτές, για καθαρά προληπτικούς λόγους σχετικά με τον Έλεγχο των Ασθενειών και την Υγιεινή των Ζώων.
3.2 Με βάση τα πιο πάνω, το Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να εισηγηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο, όπως αυτό, με βάση τις εξουσίες που διαθέτει από το Άρθρο 26 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου:
(α) Απορρίψει τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής για την ανέγερση ή και την επέκταση των χοιροτροφικών υποστατικών αναπαραγωγής, πάχυνσης, απογαλακτισμού, κλπ, θεωρώντας ότι αυτή δεν εμπίπτει σε κανένα από τα κριτήρια του Κανονισμού 19(1)(α)-(ιβ) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (Κ.Δ.Π. 309/99).
(β) Εγκρίνει τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής, για την ανέγερση μόνο βιολογικού σταθμού, γραφείων, αποδυτηρίων, αποθηκών για ζωοτροφές (silo) και άλλων συναφών βοηθητικών χρήσεων, θεωρώντας ότι η μερική αυτή έγκριση της αίτησης αιτιολογείται με βάση το κριτήριο (ζ) του Κανονισμού 19(1) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμών του 1999 (Κ.Δ.Π. 309/99), που αφορά στη επίλυση ειδικών προβλημάτων σε σχέση με την ανάπτυξη.
3.3 Περαιτέρω, το Συμβούλιο εισηγείται όπως το Υπουργικό Συμβούλιο εξουσιοδοτήσει την Πολεοδομική Αρχή να χορηγήσει την άδεια για το μέρος της ανάπτυξης που αναφέρεται στην παράγραφο 3.2(β) πιο πάνω, με κατάλληλους όρους περιλαμβανομένων και των ακόλουθων:
(α) Πριν τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας να διασφαλιστεί στο πλαίσιο Συμφωνίας με βάση το άρθρο 43(1) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου ότι θα υιοθετηθούν οι όροι για βελτίωση των συνθηκών που επικρατούν στο χοιροστάσιο, που τίθενται στην επιστολή του Κοινοτικού Συμβουλίου Τερσεφάνου ημερομηνίας 5.8.2002.
(β) Πριν τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας, να υποβληθεί Πλήρης Περιβαλλοντική Μελέτη, η οποία να αξιολογηθεί σύμφωνα με τον περί Εκτίμησης Επιπτώσεων στο Περιβάλλον από Ορισμένα Έργα Νόμο και οι όροι, που τυχόν τεθούν στη σχετική γνωμάτευση της Περιβαλλοντικής Αρχής, να περιληφθούν στους όρους της πολεοδομικής άδειας.
(γ) Η λειτουργία του βιολογικού σταθμού να εποπτεύεται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες και Τμήματα σε τακτά χρονικά διαστήματα.
(δ) Τους όρους που θέτει ο Υγιεινολόγος Μηχανικός Λάρνακας στην επιστολή του (ενδοτμηματικό σημείωμα) ημερομηνίας 11.9.1998, σε συνδυασμό με τους όρους του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως στην επιστολή του ημερομηνίας 3.2.2004 και σε συνάρτηση με τις απόψεις του Διευθυντή Υπηρεσίας Περιβάλλοντος που διατυπώνονται στην επιστολή του ημερ. 25.2.2004.
(ε) Των όρων που θέτει ο Διευθυντής Τμήματος Γεωργίας στην επιστολή του ημερομηνίας 10.2.2004.
(στ) Το τμήμα της προς ανάπτυξη ιδιοκτησίας, που απαιτείται για τη διαπλάτυνση του υφιστάμενου μονοπατιού, για δημιουργία δρόμου πλάτους 35΄0» (όπως καθορίστηκε με τον όρο αρ. (502) στην πολεοδομική άδεια με αρ. ΛΑΡ/596/1994) να παραχωρηθεί και να εγγραφεί ως δημόσιος δρόμος, αφού διαμορφωθεί σύμφωνα με τις υποδείξεις της αρμόδιας Τοπικής Αρχής.
3.4 Επιπρόσθετα, το Συμβούλιο εισηγείται όπως, ως αντισταθμιστικό μέτρο, για σκοπούς προστασίας του τοπικού περιβάλλοντος και αντιμετώπισης των ενδεχόμενων επιβαρύνσεων που θα προκύψουν στην περιοχή από την παρέκκλιση, επιβληθεί στους αιτητές η καταβολή στην Τοπική Αρχή, σε ειδικό λογαριασμό, χρηματικό ποσό για κάλυψη των εξόδων ή μέρος τους για την τακτική συντήρηση των δρόμων που οδηγούν στην ανάπτυξη. Το ποσό που θα καταβληθεί θα καθοριστεί από τον Έπαρχο Λάρνακας σε συνεννόηση με την Κοινότητα."
Άλλος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε αυθαίρετα και/ή αγνοώντας αποφάσεις αρμόδιων διοικητικών οργάνων και/ή αντίθετα με τα πραγματικά γεγονότα, χωρίς τη δέουσα έρευνα και καθ΄ υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής εξουσίας του Υπουργικού Συμβουλίου. Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων, την εισήγηση του οποίου υιοθέτησε πλήρως το Υπουργικό Συμβούλιο, αφού διεξήγαγε τη δέουσα έρευνα, περιλαμβανομένης και δημόσιας ακρόασης όπου ακούστηκαν και οι αιτητές, διαμόρφωσε μια πλήρως αιτιολογημένη εισήγηση προς το Υπουργικό Συμβούλιο το οποίο, με τη σειρά του, υιοθετώντας την, δεν ενήργησε ούτε αυθαίρετα ούτε καθ΄ υπέρβαση της διακριτικής του εξουσίας.
Προβάλλεται, επίσης, ως λόγος ακυρώσεως ότι υπήρξε παραβίαση του Κανονισμού 6(4) της ΚΔΠ309/99 γιατί δεν καταγράφονται στα πρακτικά της συνεδρίας του Συμβουλίου Μελέτης Παρεκκλίσεων οι απόψεις όλων των μελών του. Ο ισχυρισμός αυτός δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Στη συνεδρία του Συμβουλίου της 21.3.2005 καταγράφονται λεπτομερώς οι θέσεις όλων των μελών του. Είναι δε σαφές ότι η απόφαση να γίνει εισήγηση για απόρριψη του αιτήματος των αιτητών ήταν ομόφωνη. (Βλ. Παράρτημα ΧΙΧ στην Ένσταση).
Προβάλλεται, τέλος, ως λόγος ακυρώσεως ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και της χρηστής διοίκησης. Και αυτός ο λόγος είναι αβάσιμος. Στους αιτητές δόθηκε κάθε ευκαιρία να θέσουν και αναπτύξουν τις απόψεις τους. Και το έπραξαν. Όσον αφορά τον ισχυρισμό για παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης, σημειώνω απλώς ότι αυτός παρέμεινε ατεκμηρίωτος.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €1.000 έξοδα εις βάρος των αιτητών.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΧΤΘ