|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Υπόθεση Αρ.1797/06)
15 Ιανουαρίου, 2008
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
NUDIA KHALIQ,
Αιτήτρια,
ν.
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ ης η αίτηση.
- - - - - -
Λ. Κληρίδης, για την Αιτήτρια.
Λ. Χριστοδουλίδου, για την Καθ΄ ης η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια κατάγεται από το Πακιστάν, είναι ενήλικη και μουσουλμάνα στο θρήσκευμα. Ηρθε νόμιμα στην Κύπρο στις 20.2.2003 ως φοιτήτρια και στις 9.12.2003 υπέβαλε αίτηση για παροχή ασύλου. Ισχυρίστηκε ότι εγκατέλειψε τη χώρα της λόγω των θρησκευτικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Ανέφερε συναφώς ότι ανήκει στη θρησκευτική οργάνωση Sunni και ότι ένα αγόρι που φοιτούσε στην τάξη της και ανήκε στη θρησκευτική οργάνωση Shia, ήθελε να την παντρευτεί. Αυτή αρνήθηκε γιατί δεν ήθελε να παντρευτεί κάποιο που δεν ανήκε στη θρησκεία της. Ο νεαρός προσπάθησε με διάφορους τρόπους να την πείσει αλλά αυτή ήταν ανένδοτη. Ο νεαρός, προκειμένου να επιτύχει αυτό που ήθελε, έφθασε στο σημείο να κτυπήσει την ίδια και τη μητέρα της και επιπρόσθετα την απείλησε ότι θα την απαγάγει και θα την σκοτώσει.
Η Υπηρεσία Ασύλου κάλεσε την αιτήτρια σε συνέντευξη στις 12.3.2004 και σε δεύτερη συνέντευξη στις 8.12.2004. Η αιτήτρια παρευρέθηκε και στις δυο συνεντεύξεις και επανέλαβε τους ισχυρισμούς που πρόβαλε στην αίτηση για παροχή ασύλου. Επιπρόσθετα ισχυρίστηκε ότι παρά τις καταγγελίες εναντίον του νεαρού αυτός δεν συλλαμβάνεται γιατί ο πατέρας του είναι γνωστό πρόσωπο και διαθέτει δύναμη. Ανέφερε επίσης ότι παντρεύτηκε στην Κύπρο ομοεθνή της ο οποίος είναι και αυτός αιτητής ασύλου. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης συνέντευξης ανέφερε ότι το Μάϊο του 2003 διέκοψε τις σπουδές της στην Κύπρο και πήγε στην πατρίδα της από την οποία επέστρεψε ξανά ως φοιτήτρια στις 7.8.2003.
Αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου εξέτασε την αίτηση υπό το φως όλων των στοιχείων που είχε ενώπιόν του. Για τους λόγους που καταγράφονται στην έκθεσή του, εισηγήθηκε την απόρριψη της αίτησης. Ο λειτουργός δεν διέκρινε δικαιολογημένο φόβο δίωξης ή ενδεχόμενο απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης της αιτήτριας σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα της. Η αιτήτρια ουσιαστικά κρίθηκε αναξιόπιστη και η αίτηση απορρίφθηκε. Η αιτήτρια, μέσω του δικηγόρου της, καταχώρησε διοικητική προσφυγή η οποία εξετάστηκε από την καθ΄ ης η αίτηση, Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων η οποία, κατ΄ ουσίαν, υιοθέτησε την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου και απόρριψε τη διοικητική προσφυγή.
Με την παρούσα αίτηση, αμφισβητείται η νομιμότητα της πιο πάνω απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων. Ο συνήγορος της αιτήτριας προώθησε τα πιο κάτω σημεία τα οποία συνιστούν, όπως εισηγείται, λόγους ακύρωσης.
«1. Η επίδικη απόφαση εξεδόθη αναρμοδίως υπό ενός μόνο μέλους της Αναθεωρητικής Αρχής Ασύλου αντί υπό της ολομέλειας κατά παράβαση του άρθρου 28(1)(4) του Νόμου 6(1) του 2000.
2. Η επίδικη απόφαση αντί να περιορίζεται στα σημεία τα οποία διαφώνησαν κατά την εξέταση της διοικητικής προσφυγής του αιτητή επανεξετάσθησαν σε εξέταση και απόφαση και άλλων θεμάτων τα οποία ουδέποτε ήσαν επίδικα αλλά και ουσιαστικά επί όλων των θεμάτων από της ημερομηνίας αφίξεως του αιτητή στην Κύπρο μέχρι της 2.9.95 ερήμην του αιτητή.
3. Τόσο η απόφαση στη διοικητική προσφυγή όσον και στην τελική απόφαση δεν ήταν δεόντως ητιολογημένες κατά παράβαση των στοιχειωδών κανόνων του διοικητικού δικαίου.
4. Η διαδικασία που ηκολουθήθει αντιβαίνει προς τες διατάξεις του Νόμου 6(1) του 2001 των κανονισμών ως και των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.»
Δεν ευσταθεί κανένας από τους πιο πάνω λόγους. Τα ζητήματα που εγείρονται καλύπτονται από αποφάσεις της Πλήρους Ολομέλειας η οποία σε σειρά παρόμοιων υποθέσεων εξέτασε τα ζητήματα που εδώ εγείρονται και δόθηκαν οι αυθεντικές απαντήσεις. Βλ. μεταξύ άλλων Singh v. Δημοκρατίας (2006) 3 ΑΑΔ 393, Ghasemi v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων (2006) 3 ΑΑΔ 383, Aydin v. Δημοκρατίας (2006) 3 ΑΑΔ 578 και Far v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων (2006) 3 ΑΑΔ 567.
Καταλήγοντας αποφαίνομαι ότι η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων εξέτασε την περίπτωση ενδελεχώς και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε ήταν ευλόγως επιτρεπτά. Η προσωπική διαφορά που προέκυψε κατά τον ισχυρισμό της αιτήτριας με το συμμαθητή της δεν συνιστά λόγο ο οποίος να δικαιολογεί το αίτημα.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €340 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.