|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 776
31 Οκτωβρίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
PALATINO DEVELOPMENTS LTD,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 320/2006)
Πολεοδομία και Χωροταξία ― Αίτηση τροποποίησης πολεοδομικής άδειας ― Κατά πόσο υφίσταται οποιοσδήποτε περιορισμός στον τρόπο εξέτασής της από την πολεοδομική αρχή δυνάμει της ρύθμισης που περιέχει ο Καν. 2(3) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Αιτήσεις και Ιεραρχικές Προσφυγές) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 55/90).
Διοικητική Πράξη ― Εκτελεστή σε αντιδιαστολή προς πράξη στερούμενη εκτελεστότητας ― Η από οποιαδήποτε άποψη απορριπτική απόφαση της διοίκησης, επί θεσμικώς προβλεπομένου αιτήματος, δεν μπορεί παρά να είναι εκτελεστή ― Η περίπτωση της αίτησης τροποποιήσεως πολεοδομικής άδειας.
Οι αιτητές αξίωσαν την ακύρωση της απόφασης απόρριψης της αίτησής τους, για τροποποίηση της πολεοδομικής άδειας που, είχαν προηγουμένως εξασφαλίσει για ανάπτυξη ακινήτου τους.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Οι περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Αιτήσεις και Ιεραρχικές Προσφυγές) Κανονισμοί του 1990 (Κ.Δ.Π. 55/90), οι οποίοι ρυθμίζουν την ακολουθητέα διαδικασία εφαρμογής του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, προνοούν μεταξύ άλλων και για τα απαιτούμενα πολεοδομικής αίτησης. Σχετικός είναι ο Καν. 2.
Είναι προφανές ότι ο Καν. 2(3) δεν εισάγει διάκριση ουσίας σε αιτήσεις για πολεοδομική άδεια, διάκριση δηλαδή ανάλογα με το κατά πόσο πρόκειται για αίτηση με την οποία ζητείται η τροποποίηση ήδη εκδοθείσας άδειας ή για αίτηση έκδοσης άδειας για πρώτη φορά ή άλλη, ανεξάρτητη, μελλοντικά. Ούτε ο Νόμος ούτε ο Κανονισμός δεν δικαιολογούν τέτοιου είδους ταξινομήσεις. Η κάθε αίτηση, είτε είναι η αρχική είτε κάποια μεταγενέστερη για τροποποίηση, για μικρές ή για ριζικές αλλαγές, εξετάζεται ως ανεξάρτητη και αυτοτελής με βάση τις ιδιαίτερές της ανάγκες, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται, ανάλογα με την περίπτωση, και ο συσχετισμός της με υφιστάμενη κατάσταση, όπως διαμορφώθηκε με προηγούμενη άδεια. Η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής, εν προκειμένω, να μην εξετάσει την υποβληθείσα αίτηση προέκυπτε από τη νομικά εσφαλμένη αντίληψη ότι οι πολεοδομικές αιτήσεις ταξινομούνται ανάλογα με το περιεχόμενό τους. Τέλος, η από οποιαδήποτε άποψη αρνητική απόφαση της διοίκησης, σε αίτημα θεσμικά προβλεπόμενο, δεν μπορεί παρά να είναι εκτελεστή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Προσφυγή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Α. Ζερβού, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Στις 2 Σεπτεμβρίου 2003 η αιτήτρια εταιρεία υπέβαλε αίτηση για πολεοδομική άδεια διαίρεσης του τεμαχίου 589, Φ/Σχ. LIV 44. Στις 10 Δεκεμβρίου 2003, προτού εκδοθεί η άδεια, η αιτήτρια υπέβαλε και δεύτερη αίτηση για πολεοδομική άδεια, η οποία αφορούσε την ανάπτυξη σε ένα από τα οικόπεδα που θα προέκυπταν από τη διαίρεση, το οικόπεδο υπ' αρ. 2, με την ανέγερση σ' αυτό 16 κατοικιών. Στο στάδιο της μελέτης των αιτήσεων, κατόπιν συνεννόησης μεταξύ της Πολεοδομικής Αρχής και της αιτήτριας, το αρχικό σχέδιο διαίρεσης διαφοροποιήθηκε, με αποτέλεσμα την αλλαγή του εμβαδού του οικοπέδου στο οποίο θα ανεγείροντο οι κατοικίες. Επακόλουθα, η αιτήτρια υπέβαλε τροποποιημένα σχέδια για την ανέγερση 15 αντί 16 κατοικιών. Εν τέλει, με αυτά τα δεδομένα, η Πολεοδομική Αρχή εξέδωσε στις 24 Μαρτίου 2005 τις εν λόγω άδειες: την ΛΕΜ/1751/2003 για τη διαίρεση της γης και την ΛΕΜ/2463/2003 για την ανέγερση των 15 κατοικιών στο οικόπεδο υπ' αρ. 2.
Στις 7 Ιουνίου 2005 η αιτήτρια υπέβαλε, στο πλαίσιο της άδειας για τις κατοικίες, αίτηση για τροποποίηση. Ζήτησε την κατάργηση μιας από τις 15 εγκριθείσεις κατοικίες και την αντικατάσταση της με 2 νέες. Κατά την αιτήτρια, αυτό το διάβημα αποτελούσε μέρος της προηγηθείσας διευθέτησης για μείωση των κατοικιών κατά μία. Ισχυρίζεται ότι:
«Λόγω της μεγάλης καθυστέρησης που υπήρξε για την εξέταση της αιτήσεως και κατόπιν υποδείξεως του Τμήματος Πολεοδομίας για ελαφρά αλλαγή του οδικού δικτύου υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, συμφωνήθηκε μεταξύ αιτητών και του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως όπως μετατραπούν τα σχέδια της ανάπτυξης με τέτοιο τρόπο που να μπορούσε να εκδοθεί άμεσα η πολεοδομική άδεια άμεσα, μειώνοντας προσωρινά τον αριθμό των κατοικιών από 16 σε 15 ταυτόχρονα να γίνει νέα αίτηση για μετατροπή των σχεδίων ώστε να υπάρξει και μία άλλη κατοικία.»
Η Δημοκρατία δεν έχει απαντήσει ευθέως σε αυτό τον ισχυρισμό. Υποδεικνύει όμως ότι η μείωση των κατοικιών ήταν το αποτέλεσμα της αλλαγής στο εμβαδόν του οικοπέδου υπ' αρ. 2 και παραπέμπει στην ακόλουθη επιστολή του αρχιτέκτονα της αιτήτριας, ημερ. 23 Φεβρουαρίου 2005:
«Αναφερόμαστε στο πιο πάνω θέμα και σε προσωπική συνάντηση μας με τον κ. Βακανά Φρίξο καταλήξαμε στη τελική διευθέτηση του διαχωρισμού για το τεμάχιο 589, όπως αυτή φαίνεται στα επισυνημμένα σχέδια.
Το τεμάχιο με αρ. 2 που προκύπτει από τον διαχωρισμό του τεμαχίου 589 για το οποίο καταθέσαμε πολεοδομική αίτηση για ενιαία ανάπτυξη με αρ. φακ. ΛΕΜ2463/03 έχει εμβαδό 5267m² σύμφωνα με τη νέα διευθέτηση.
Στο τεμάχιο αρ. 2 δεν ζητείται πλέον άδεια για την οικοδομή με αρ. 9-3Α και εμβαδό 127m² οπότε και η συνολική δόμηση είναι 1466,8m² (ποσοστό 27,85%).
Κατόπιν των πιο πάνω σας επισυνάπτουμε σειρές τροποποιημένων σχεδίων που αφορούν την πιο πάνω διευθέτηση.»
Στη νέα πολεοδομική αίτηση για «έγκριση τροποποιημένων σχεδίων ενιαίας οικιστικής ανάπτυξης», στην οποία άμεσα αφορά η παρούσα προσφυγή, η Πολεοδομική Αρχή απάντησε αρνητικά. Η προσβαλλόμενη απόφαση, ημερ. 25 Νοεμβρίου 2005, συνίστατο στα εξής:
«(500) Σύμφωνα με τα υποβληθέντα με την παρούσα αίτηση σχέδια η ανάπτυξη έχει διαφοροποιηθεί ουσιωδώς από τα εγκριμένα σχέδια με την αρχική πολεοδομική άδεια με αρ. ΛΕΜ/2463/2003. Συνεπώς δεν πρόκειται για ανάπτυξη η οποία θα ήταν δυνατό να μελετηθεί στα πλαίσια αίτησης για έγκριση τροποποιημένων σχεδίων εξουσιοδοτηθείσας ανάπτυξης.
Σημειώσεις :
(α) Ενόψει του πιο πάνω λόγου άρνησης η αίτηση δεν μελετήθηκε σε παραπέρα λεπτομέρεια,
(β) Η ανάπτυξη θα μπορούσε να μελετηθεί στα πλαίσια νέας αίτησης.»
Η εν λόγω προσέγγιση στο θέμα λάμβανε υπόψη τις οδηγίες του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, οι οποίες καταγράφηκαν σε επιστολή του Διευθυντή, ημερ. 18 Απριλίου 2005. Περιλάμβαναν τα ακόλουθα:
«3. Αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας που υποβάλλεται στην Πολεοδομική Αρχή και πριν την λήψη απόφασης υποβάλλεται αίτημα για τροποποίηση της αίτησης, τότε μπορεί να εξεταστεί με βάση την ήδη υποβληθείσα αίτηση, με ανάλογες ενέργειες, παραδείγματος χάριν σε περίπτωση που υποβάλλονται τροποποιημένα σχέδια ακυρώνονται τα αρχικά υποβληθέντα και αν χρειάζεται πληρώνονται επιπλέον δικαιώματα «σε περίπτωση που υπάρχει αύξηση του εμβαδού ή επιπλέον χρήση). Σε περίπτωση που διαφέρει ουσιαστικά η νέα προτεινόμενη ανάπτυξη είναι δυνατό να ζητηθεί η υποβολή νέας αίτησης και να αποσυρθεί η αρχικά υποβληθείσα.
........................
6. Ως ριζικές αλλαγές σε σχέση με πολεοδομική άδεια που χορηγήθηκε για ανάπτυξη, μπορεί να θεωρηθούν η ουσιώδης τροποποίηση της χρήσης (εντατικοποίηση ή αλλαγή χρήσης) και σημαντικές προσθήκες/ μετατροπές σε οικοδομή. Στις περιπτώσεις αυτές (αλλαγή χρήσης, προσθήκες/ μετατροπές) θα πρέπει να υποβάλλεται νέα αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας. Σε περιπτώσεις που η τροποποίηση αφορά τροποποίηση σχεδίων χωρίς ριζικές αλλαγές όπως αναφέρονται πιο πάνω, και νοουμένου ότι η χορηγηθείσα πολεοδομική άδεια είναι σε ισχύ, μπορεί να υποβληθεί αίτηση για έγκρισης τροποποιημένων σχεδίων. Αναφέρεται ότι, για παράδειγμα ως ουσιαστικές αλλαγές για τις οποίες απαιτείται χορήγηση νέας πολεοδομικής άδειας, θα μπορούσαν να θεωρηθούν αλλαγές οι οποίες δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν αν έχει ήδη υλοποιηθεί η ανάπτυξη (π.χ. χορήγηση πολεοδομικής άδειας για ανέγερση οικοδομής χωρίς υπόγειο και η αλλαγή που ζητείται αφορά οικοδομή με υπόγειο).»
Οι περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Αιτήσεις και Ιεραρχικές Προσφυγές) Κανονισμοί του 1990 (Κ.Δ.Π. 55/90), οι οποίοι ρυθμίζουν την ακολουθητέα διαδικασία εφαρμογής του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, προνοούν μεταξύ άλλων και για τα απαιτούμενα πολεοδομικής αίτησης. Σχετικός είναι ο Καν. 2 τον οποίο παραθέτω ολόκληρο για ευχερέστερη κατανόηση της παραγράφου (3) επί της οποίας, με τις αγορεύσεις, επικεντρώθηκε η προσοχή.
«2. - (1) Η αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας υποβάλλεται στην Πολεοδομική Αρχή σε τέσσερα αντίτυπα κατά τον τύπο που εκάστοτε καθορίζεται από τον Υπουργό και υπογράφεται από τον ιδιοκτήτη της ακίνητης ιδιοκτησίας ή τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του.
(2) Με την αίτηση συνυποβάλλονται τα ακόλουθα:
(α) Πιστοποιητικό εγγραφής της προς ανάπτυξη ακίνητης ιδιοκτησίας και, σε περίπτωση που η ιδιοκτησία αυτή είναι υποθηκευμένη, δήλωση του ενυπόθηκου δανειστή ότι δεν ενίσταται στην αιτούμενη ανάπτυξη.
(β) Κυβερνητικό χωρομετρικό σχέδιο της προς ανάπτυξη ακίνητης ιδιοκτησίας σε τέσσερα αντίτυπα, στη μεγαλύτερη διαθέσιμη κλίμακα, που να δείχνει την αιτούμενη ανάπτυξη.
(γ) Τα σχέδια και διαγράμματα που καθορίζονται στο αντίστοιχο έντυπο αίτησης, ανάλογα με το είδος της ανάπτυξης· και
(δ) οποιαδήποτε άλλη πληροφορία ή αποδεικτικό στοιχείο που θα απαιτηθεί για το χειρισμό της αίτησης.
(3) Κάθε μεταγενέστερη αίτηση για τροποποίηση της αρχικής πολεοδομικής άδειας ή κάθε συμπληρωματικό στοιχείο που απαιτείται σύμφωνα με όρο της αρχικής πολεοδομικής άδειας υποβάλλονται στην Πολεοδομική Αρχή σε τέσσερα αντίτυπα κατά τον τύπο που εκάστοτε καθορίζεται από τον Υπουργό.»
Η Δημοκρατία υπέδειξε ότι ο Καν. 2(3) «είναι καθαρά διαδικαστικός και αφορά μόνο τη ρύθμιση σε σχέση με τα έγγραφα που χρειάζεται να υποβληθούν όταν το αίτημα συσχετίζεται με υφιστάμενη άδεια». Πρόσθεσε ότι ο Νόμος δεν παρέχει εξουσία «για εξέταση του αιτήματος αποσπασματικά και σε απομόνωση από την πολεοδομική άδεια στο σύνολο της». Εισηγήθηκε, επομένως, ότι η Πολεοδομική Αρχή ορθά αποφάσισε να μην εξετάσει την αίτηση αφού επρόκειτο για αίτηση τροποποίησης. Επιπλέον, υπό αυτό το πρίσμα, η Δημοκρατία υπέβαλε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή για τον λόγο ότι με τη μη εξέταση «δεν υπήρξε μεταβολή της νομικής κατάστασης των αιτητών σε σχέση με το δικαίωμα ανάπτυξης της περιουσίας τους».
Είναι, κατά την άποψη μου, προφανές ότι ο Καν. 2(3) δεν εισάγει διάκριση ουσίας σε αιτήσεις για πολεοδομική άδεια, διάκριση δηλαδή ανάλογα με το κατά πόσο πρόκειται για αίτηση με την οποία ζητείται η τροποποίηση ήδη εκδοθείσας άδειας ή για αίτηση έκδοσης άδειας για πρώτη φορά ή άλλη, ανεξάρτητη, μελλοντικά. Ούτε ο Νόμος ούτε ο Κανονισμός δεν δικαιολογούν τέτοιου είδους ταξινομήσεις. Η κάθε αίτηση, είτε είναι η αρχική είτε κάποια μεταγενέστερη για τροποποίηση, για μικρές ή για ριζικές αλλαγές, εξετάζεται ως ανεξάρτητη και αυτοτελής με βάση τις ιδιαίτερες της ανάγκες, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται, ανάλογα με την περίπτωση, και ο συσχετισμός της με υφιστάμενη κατάσταση όπως διαμορφώθηκε με προηγούμενη άδεια. Η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής να μην εξετάσει την υποβληθείσα αίτηση προέκυπτε από τη νομικά εσφαλμένη αντίληψη ότι οι πολεοδομικές αιτήσεις ταξινομούνται ανάλογα με το περιεχόμενο τους. Τέλος, η από οποιαδήποτε άποψη αρνητική απόφαση της διοίκησης, σε αίτημα θεσμικά προβλεπόμενο, δεν μπορεί παρά να είναι εκτελεστή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με £700 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.