|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 363
8 Ioυνίου, 2007
[NΙΚΟΛAΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΤΣΑΛΗ,
Αιτητής,
v.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΕΩΠΟΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1625/2005)
Συμβούλιο Γεωπόνων Κύπρου ― Εγγραφή στο Μητρώο Γεωπόνων ― Τα απαιτούμενα ακαδημαϊκά προσόντα με βάση το κυπριακό δίκαιο, ως έχει τύχει εναρμόνισης με το ευρωπαϊκό κοινοτικό κεκτημένο ― Απόρριψη του αιτήματος εγγραφής αποφοίτου του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Θεσσαλονίκης, επικυρώθηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής επεδίωξε την ακύρωση της απόφασης απόρριψης της αίτησής του, για εγγραφή στο μητρώο γεωπόνων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Το ερώτημα που τίθεται στην εξεταζόμενη προσφυγή, είναι το κατά πόσο ο αιτητής ως απόφοιτος του Τμήματος Ζωικής Παραγωγής των Τ.Ε.Ι μπορεί να εγγραφεί ως γεωπόνος δυνάμει του περί Εγγραφής Γεωπόνων Νόμου του 1987, όπως τροποποιήθηκε.
Ο Νόμος δεν επιβάλλει υποχρέωση αναζήτησης των απόψεων άλλου οργάνου. Η συμβουλευτική γνώμη του ΚΥΣΑΤΣ είναι δυνητική.
Αρμόδιο όργανο για να κρίνει αν κάποιος τίτλος πληροί τις απαιτήσεις της άσκησης του γεωπονικού επαγγέλματος, είναι το ίδιο το καθ' ου η αίτηση Συμβούλιο.
Κάθε άτομο που δικαιούται να ασκεί επάγγελμα στο κράτος μέλος καταγωγής, δικαιούται και στην αναγνώριση του διπλώματός του, προκειμένου να ασκήσει το ίδιο επάγγελμα και στο κράτος μέλος υποδοχής.
Ο ανώτατος χαρακτήρας του πτυχίου του αιτητή δεν έχει εν προκειμένω αμφισβητηθεί, όμως είναι Τεχνολογικού Τομέα, δηλαδή διαφορετικής εκπαίδευσης, που στη χώρα προέλευσής του δεν αναγνωρίζεται για πρόσβασή του στο επάγγελμα του γεωπόνου.
Εφόσον λοιπόν το εν λόγω πτυχίο του αιτητή δεν αναγνωρίζεται στην Ελλάδα για πρόσβασή του στη νομοθετικά κατοχυρωμένη δραστηριότητα του γεωπόνου, δεν μπορεί ούτε και στην Κύπρο, χώρα υποδοχής του αιτητή, να τού δοθεί αυτόματη εγγραφή με σκοπό την άσκηση του επαγγέλματος του Γεωπόνου.
Το Συμβούλιο διεξήγαγε πλήρη έρευνα και επεξήγησε με σαφήνεια τους λόγους που το οδήγησαν στη λήψη της απόφασής του. Σε τέτοια περίπτωση έχει νομολογηθεί, πως όπου η διοίκηση ενεργεί εντός της διακριτικής της ευχέρειας, όπως αυτή έχει καθορισθεί από το Νόμο και όχι καθ' υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας, το διοικητικό δικαστήριο δεν επεμβαίνει.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Savvidou v. Republic (1970) 3 Α.Α.Δ. 118.
Προσφυγή.
Χ. Πατσαλίδης, Δικηγόρος Aιτητή.
Χ. Καραπατάκης, Δικηγόρος για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ: Προσβάλλεται η απόφαση του Συμβουλίου Γεωπόνων Κύπρου (καθ' ων η αίτηση) ημερομηνίας 20/9/2005 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτητή για εγγραφή του στο μητρώο Γεωπόνων.
Στις 18.3.2005 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για εγγραφή του στο μητρώο Γεωπόνων σύμφωνα με τις πρόνοιες του Περί Εγγραφής Γεωπόνων Νόμο του 1987 ως τροποποιήθηκε προσκομίζοντας πιστοποιητικό αποφοίτησής του από τη Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας (Τμήμα Ζωικής Παραγωγής), του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΤΕΙ) Θεσσαλονίκης.
Το Συμβούλιο στις 20 Σεπτεμβρίου 2005 αφού εξέτασε την αίτηση και έχοντας υπόψη τον Περί Εγγραφής Γεωπόνων Νόμο του 1987, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν150 (Ι) του 2004 και ειδικά τα άρθρα 4.1(α-γ) αποφάσισε να την απορρίψει σημειώνοντας στα πρακτικά της συνεδρίασης, τους ακόλουθους λόγους:
«Ενώ ο αιτητής πληροί τις πρόνοιες (α) και (β) του Άρθρου 4(1) δεν πληροί τις πρόνοιες του Άρθρου 4.1(γ) υποπαράγραφος (ι) και (ιι). Σύμφωνα με γνωμάτευση του ΚΥΣΑΤΣ «Τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ) θεωρούνται από τις 11 Ιουνίου 2001(ημερομηνία δημοσίευσης του Νόμου 2916/2001) ως αναγνωρισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα Ανώτατης Εκπαίδευσης της Ελλάδας και, συνεπώς οι τίτλοι που έχουν χορηγηθεί πριν και μετά την προαναφερθείσα ημερομηνία είναι αναγνωρίσιμοι ως ισότιμοι ή ισότιμοι και αντίστοιχοι προς Πτυχία Ανώτατης Εκπαίδευσης Τεχνολογικού Τομέα. Ακριβώς ο Τεχνολογικός χαρακτήρας των πτυχίων των αποφοίτων των ΤΕΙ, είναι εκείνος που διαφοροποιεί το πτυχίο των αποφοίτων των ΤΕΙ, από αυτό των Γεωπονικών Πανεπιστημίων.
Το Τμήμα Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας (χώρα κτήσεως του πτυχίου των ΤΕΙ), με επιστολή του ημερομηνίας 25/2/2005, προς το Συμβούλιο Γεωπόνων, διευκρινίζει τη διάκριση των Γεωπόνων Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και Τεχνολόγων Γεωπονίας. Η διάκριση αυτή όπως αναφέρεται στην επιστολή « εκτός από την εκπαίδευση αφορά και σε διαφορετικά επαγγελματικά δικαιώματα και τη δυνατότητα εγγραφής ή όχι, ως μέλους στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο στην Ελλάδα, στο οποίο εγγράφονται μόνο οι Γεωπόνοι του Πανεπιστημιακού τομέα». Σημειώνεται ότι η εγγραφή στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση Γεωπονίας στην Ελλάδα (Ν1474/84,ΦΕΚ/247Α, Ν2040/1992(ΦΕΚ 70Α και το Προεδρικό Διάταγμα 250/2000(ΦΕΚ 215Α)
Με βάση την Οδηγία 89/48/ΕΚ, προς την οποία έχει εναρμονιστεί ο Περί Γεωπόνων Νόμος, από 1/5/2004, για να αναγνωριστεί σε μία χώρα μέλος της ΕΕ, το δίπλωμα που έχει χορηγηθεί από αρμόδια αρχή σε άλλο κράτος μέλος πρέπει, ανάμεσα σε άλλα «να αναγνωρίζεται από αρμόδια αρχή του εν λόγω κράτους (δηλ. που χορήγησε το δίπλωμα) και εφόσον παρέχει τα ίδια δικαιώματα πρόσβασης, άσκησης ενός νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος » Στην Ελλάδα χώρα χορήγησης του πτυχίου των ΤΕΙ, με όσα εκτέθηκαν πιο πάνω, δεν είναι δυνατή η εγγραφή των αποφοίτων των ΤΕΙ Τεχνολογίας Γεωπονίας στο ΓΕΩΤΕΕ, αρμόδια αρχή για εγγραφή των Γεωτεχνικών, απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση γεωπονίας στην Ελλάδα. Σχετική είναι η επιστολή του Διευθυντή του ΓΕΩΤΕΕ, ημερομηνίας 10.6.2004 προς τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Γεωπόνων.»
Οι καθών η αίτηση πληροφόρησαν τον αιτητή για την αρνητική απόφαση τους και την αιτιολογία της με επιστολή τους 4 Οκτωβρίου 2005, το περιεχόμενο της οποίας το παραθέτω αυτούσιο.
«Το Συμβούλιο στην τακτική του συνεδρία της 20/912005 εξέτασε την αίτηση σας για εγγραφή στο Μητρώο Γεωπόνων και λαμβάνοντας υπόψη τον περί Γεωπόνων Νόμο του 1987, όπως τροποποιήθηκε μέχρι και τον Ν 150(1) 2004 και τα πιστοποιητικά που επισυνάψατε στην αίτησή σας διαπίστωσε ότι:
α) Το Τεχνoλoγικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα θεσσαλoνίκης του οποίου κατέχετε Πιστοποιητικό Αποφοίτησης δεν θεωρείται εκπαιδευτικό Ίδρυμα που πληροί τις πρόνοιες του Άρθρου 4.1.(γ) υποπαράγραφος (ί) του Περί Eγγραφής Γεωπόνων Νόμου. Το ίδρυμα αυτό είναι αναγνωρισμένο από το ΚΥΣΑΤΣ ως ίδρυμα Ανώτατης Εκπαίδευσης και οι τίτλοι που χορηγεί ως ισότιμοι και αντίστοιχοι προς Πτυχία Ανώτατης Εκπαίδευσης "Τεχνολογικού Τομέα". Αυτή ακριβώς η διάκριση είναι εκείνη που καθορίζει τη δυνατότητα άσκησης νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος.
Το Τμήμα Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και θρησκευμάτων της Ελλάδας χώρας χορήγησης του τίτλου σπουδών σας σε επιστολή προς το Συμβούλιο διευκρινίζει αυτή τη διάκριση μεταξύ Γεωπόνων Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και Τεχνολόγων Γεωπονίας η οποία εκτός από την εκπαίδευση αφορά και σε διαφoρετικά επαγγελματικά δικαιώματα και τη δυνατότητα εγγραφής ή όχι ως μέλους του ΓΕΩΤΕΕ στο oπoιo εγγράφονται οι Γεωτεχνικοί (γεωπόνοι, κτηνίατροι κτλ). Η εγγραφή στο ΓΕΩΤΕΕ είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση γεωπονίας, στην Ελλάδα με βάση Νομοθεσία και Προεδρικό Διάταγμα. Με βάση την Οδηγία 89/48/Εκ, προς την οποία έχει εναρμονιστεί ο Περί Γεωπόνων Νόμος, για να αναγνωριστεί σε μια χώρα μέλος της ΕΕ, το δίπλωμα που έχει χορηγηθεί από άλλο κράτος μέλος πρέπει, ανάμεσα σ' άλλα, να αναγνωρίζεται από αρμόδια αρχή στο κράτος που χορήγησε το δίπλωμα.
β) Δεν κατέχετε, επιπλέον δίπλωμα μεταπτυχιακών σπουδών ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους σε ένα �συγκεκριμένο Κλάδο της Γεωπονίας, όπως προνοεί το Άρθρο 4.1.(γ) (ίί) του ιδίου Νόμου.
Με βάση τα πιο πάνω το Συμβούλιο απoφάσισε ότι δεν μπορεί να σας εγγράψει στο Μητρώο Γεωπόνων.»
O αιτητής ισχυρίζεται ότι η πιο πάνω απορριπτική απόφαση του Συμβουλίου είναι λανθασμένη επειδή το Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Θεσσαλονίκης είναι ισότιμο με τα Ελληνικά πανεπιστήμια και ως εκ τούτου οι τίτλοι σπουδών είναι πανεπιστημιακοί άσχετα άν είναι τεχνολογικού τομέα. Οι καθ' ών η αίτηση δεν προέβησαν σε δέουσα έρευνα καθώς δεν έλαβαν υπόψη τους τις νέες συνθήκες που ισχύουν στην Κυπριακή Δημοκρατία μετά την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με την εγγραφή στο Μητρώο των Γεωπόνων και το γεγονός ότι το Κυπριακό Συμβούλιο Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών (ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ.) έχει αναγνωρίσει το πτυχίο του αιτητή στην ανώτατη εκπαιδευτική βαθμίδα δηλαδή στην Πανεπιστημιακή. Επιπλέον ισχυρίζεται ότι οι καθ' ών η αίτηση βάσισαν την απόφασή τους στο νομοθετικό καθεστώς που επικρατεί στην Ελληνική Δημοκρατία όπου η νομοθετική ρύθμιση για την άσκηση του επαγγέλματος του Γεωπόνου και ειδικότερα του Τεχνολόγου Γεωπόνου διαφέρει. Στην Κύπρο δεν υπάρχει τέτοια διάκριση και άρα όλοι οι απόφοιτοι των ανωτάτων σχολών γεωπονίας και τεχνολογίας γεωπονίας εντάσσονται σε ένα φορέα.
Το ερώτημα που τίθεται στην εξεταζόμενη προσφυγή είναι το κατά πόσο ο αιτητής ως απόφοιτος του Τμήματος Ζωικής Παραγωγής των Τ.Ε.Ι μπορεί να εγγραφεί ως γεωπόνος δυνάμει του περί Εγγραφής Γεωπόνων Νόμου του 1987 όπως τροποποιήθηκε.
Σύμφωνα με το Άρθρο 4 του περί Εγγραφής Γεωπόνων Νόμου του 1987 όπως τροποποιήθηκε με τον Ν 150(Ι)/2004
«(1) Παν πρόσωποv το οποίο ήθελε ικανοποιήσει το Συμβούλιο:
(α) ότι είναι πολίτης της Δημοκρατίας ή πολίτης κράτους μέλους και έχει την συvήθη αυτού διαμοvήv εν Κύπρω,
(β) ότι είvαι καλού χαρακτήρος και δεv είvαι, συvεπεία οιασδήποτε συμπεριφοράς ήτις θα εδικαιολόγει το Συμβούλιοv να λάβει μέτρα εναντίον του δυvάμει του Άρθρου 16, ακατάλληλοv πρόσωπο να εγγραφεί ως γεωπόvος και
(γ)(ι) κατέχει πτυχίο ή δίπλωμα γεωπονίας ή κλάδου αυτής παvεπιστημίου ή ετέρου εκπαιδευτικού ιδρύματος αvώτατης βαθμίδος αναγνωρισμένο από το Συμβούλιο το οποίο σε περίπτωση αμφιβολίας σ' ότι αφορά τηv ακαδημαϊκή αvαγvώριση πρoσόvτoς, μπορεί να ζητά τη συμβουλευτική γνώμη του ΚΥΣΑΤΣ, ήθελε εγκρίνει ή
(ιι) κατέχει πτυχίον ή δίπλωμα συναφούς επιστήμης προς τη γεωπονία πανεπιστημίου ή σχολής ανωτάτης βαθμίδος και επί πλέον κατέχει δίπλωμα μεταπτυχιακών σπουδών ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους εις ένα συγκεκριμένο κλάδον της γεωπονίας ως την υποπαράγραφον (ι) αναφέρεται:
(ιιι) έχει καλή γνώση της ελληνικής
εγγράφεται ως γεωπόνος ..»
Είναι πρόδηλο ότι ο Νόμος δεν επιβάλλει υποχρέωση αναζήτησης των απόψεων άλλου οργάνου. Η συμβουλευτική γνώμη του ΚΥΣΑΤΣ είναι δυνητική. Το ΚΥΣΑΤΣ ιδρύθηκε και λειτουργεί με βάση τον περί Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης και Παροχής Σχετικών Πληροφοριών Νόμο του 1996 (Νόμος 68/1)/96).
Αρμόδιο όργανο για να κρίνει αν κάποιος τίτλος πληροί τις απαιτήσεις της άσκησης του γεωπονικού επαγγέλματος είναι το ίδιο το καθ' ού η αίτηση Συμβούλιο. Σύμφωνα με το Άρθρο 4(ιι) του Νόμου 68(1)/96, το ΚΥΣΑΤΣ "παρέχει πληροφορίες για το σύστημα Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης ξένων χωρών και για τους τίτλους σπουδών που απονέμουν τα ιδρύματα Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης των χωρών αυτών".
Το Συμβούλιο στην προκείμενη περίπτωση ζήτησε τη συμβουλευτική γνώμη του ΚΥΣΑΤΣ.
Το ΚΥΣΑΤΣ με επιστολή του ημερομηνίας 5/2/2004 πληροφόρησε το Συμβούλιο ότι
«τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ΤΕΙ θεωρούνται από τις 11 Ιουνίου 2001 (ημερομηνία δημοσίευσης του Νόμου (2916/2001) ως αναγνωρισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα Ανώτατης Εκπαίδευσης της Ελλάδας και, συνεπώς οι τίτλοι που έχουν χορηγηθεί πριν και μετά την προαναφερθείσα ημερομηνία είναι αναγνωρίσιμοι ως ισότιμοι και αντίστοιχοι προς Πτυχία Ανώτατης Εκπαίδευσης Τεχνολογικού Τομέα...»
(Η υπογράμμιση είναι δική μου )
Αντίστοιχα το Τμήμα Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας (χώρα κτήσεως του πτυχίου των ΤΕΙ), με επιστολή του ημερομηνίας 25/2/2005 προς το Συμβούλιο διευκρινίζει τη διάκριση των Γεωπόνων Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και Τεχνολόγων Γεωπονίας.
Η διάκριση αυτή όπως αναφέρεται στην επιστολή « εκτός από την εκπαίδευση αφορά και σε διαφορετικά επαγγελματικά δικαιώματα και τη δυνατότητα εγγραφής ή όχι, ως μέλους στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο στην Ελλάδα, στο οποίο εγγράφονται μόνο οι Γεωπόνοι του Πανεπιστημιακού τομέα». Σημειώνεται ότι η εγγραφή στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση Γεωπονίας στην Ελλάδα (Δέστε Ν1474/84,ΦΕΚ/247Α, Ν2040/1992(ΦΕΚ 70Α και το Προεδρικό Διάταγμα 250/2000(ΦΕΚ 215Α).
Στα άρθρα 1 και 3 της οδηγίας του Συμβουλίου 89/48/ΕΟΚ σχετικά με το γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής:
Άρθρο 1
«.....
Εξομοιώνεται προς δίπλωμα κατά την έννοια του πρώτου εδαφίου, οποιοδήποτε δίπλωμα, πιστοποιητικό ή άλλος τίτλος ή οποιοδήποτε σύνολο τέτοιων διπλωμάτων, πιστοποιητικών ή άλλων τίτλων έχει χορηγηθεί από αρμόδια αρχή σε κράτος μέλος, εφόσον πιστοποιεί εκπαίδευση που έχει πραγματοποιηθεί εντός της Κοινότητας και που αναγνωρίζεται από αρμόδια αρχή του εν λόγω κράτους μέλους ως ισοτίμου επιπέδου και εφόσον παρέχει τα ίδια δικαιώματα πρόσβασης ή άσκησης ενός νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος·
Άρθρο 3
Όταν, στο κράτος μέλος υποδοχής, η πρόσβαση σε νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα ή η εξάσκησή του προϋποθέτει την κατοχή διπλώματος, η αρμόδια αρχή δεν μπορεί να αρνείται σε υπήκοο κράτους μέλους την πρόσβαση στο επάγγελμα αυτό ή την εξάσκησή του, υπό τους ίδιους όρους με τους ημεδαπούς, επικαλούμενη την έλλειψη προσόντων:
α) αν ο αιτών κατέχει το δίπλωμα που επιβάλλεται από άλλο κράτος μέλος για την πρόσβαση στο εν λόγω επάγγελμα ή την εξάσκησή του στο έδαφός του και το οποίο έχει ληφθεί σε ένα κράτος μέλος, ή
.........................»
Επιπλέον, στο Άρθρο 4 των περί Γενικού Συστήματος Αναγνώρισης των Επαγγελματικών Προσόντων Νόμων του 2002 και 2003 (Νόμοι 179(Ι)/2002 και 129(Ι)/2003), οι οποίοι έχουν ενσωματώσει τις πρόνοιες και το πνεύμα της πιο πάνω αναφερόμενης ευρωπαϊκής οδηγίας προνοείται:
«(1) Όταv η πρόσβαση σε κατοχυρωμένο επάγγελμα ή η άσκηση του στην Δημοκρατία προϋποθέτει την κατοχή διπλώματος, το αρμόδιο όργαvο δεv μπoρεί επικαλούμεvο τηv έλλειψη προσόvτωv, να αρvείται σε υπήκοο κράτους μέλους τηv πρόσβαση στο επάγγελμα αυτό ή τηv άσκησή του, υπό τους ίδιους όρους με τους ημεδαπούς, εφόσοv ο αιτητής�
(α) Κατέχει δίπλωμα το οποίο απαιτείται από άλλο κράτος μέλος για τηv πρόσβαση ή τηv άσκηση του επαγγέλματος αυτού στο έδαφός του και το οποίο αποκτήθηκε σε ένα κράτος μέλος».
Ενόψει λοιπόν των πιο πάνω νομοθετικών διατάξεων, κάθε άτομο που δικαιούται να ασκεί επάγγελμα στο κράτος μέλος καταγωγής δικαιούται και στην αναγνώριση του διπλώματος του προκειμένου να ασκήσει το ίδιο επάγγελμα και στο κράτος μέλος υποδοχής.
Η αρχή αυτή βασίζεται στην ταυτότητα της επαγγελματικής δραστηριότητας στο κράτος-μέλος καταγωγής και στο κράτος-μέλος υποδοχής.
Ο ανώτατος χαρακτήρας του πτυχίου του αιτητή δεν έχει εν προκειμένω αμφισβητηθεί, όμως είναι Τεχνολογικού Τομέα, δηλαδή διαφορετικής εκπαίδευσης, που στη χώρα προέλευσής του δεν αναγνωρίζεται για πρόσβασή του στο επάγγελμα του γεωπόνου.
Εφόσον λοιπόν το εν λόγω πτυχίο του αιτητή δεν αναγνωρίζεται στην Ελλάδα για πρόσβασή του στη νομοθετικά κατοχυρωμένη δραστηριότητα του γεωπόνου δεν μπορεί ούτε και στην Κύπρο, χώρα υποδοχής του αιτητή, να τού δοθεί αυτόματη εγγραφή με σκοπό την άσκηση του επαγγέλματος του Γεωπόνου.
Το Συμβούλιο εγγράφει αποφοίτους των ΤΕΙ δυνάμει του Άρθρου 4(γ)(ΙΙ) του Περι Εγγραφής Γεωπόνων Νόμου 1987, στην περίπτωση που επί πλέον κατέχουν δίπλωμα μεταπτυχιακών σπουδών ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους σε ένα συγκεκριμένο κλάδο της γεωπονίας. Στην περίπτωση του αιτητή κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Από τα στοιχεία που έχουν παρουσιασθεί προκύπτει ότι το Συμβούλιο έλαβε την προσβαλλόμενη απόφαση κατόπιν διεξαγωγής δέουσας έρευνας. Αξιολόγησε και συνεκτίμησε με τη δέουσα προσοχή την αίτησή του αιτητή με τα επισυνημμένα σ' αυτή στοιχεία, το πτυχίο και τα προσόντα του σε συνάρτηση βέβαια με τις ισχύουσες νομοθετικές πρόνοιες σχετικά με εγγραφή στο μητρώο των Γεωπόνων.
Το Συμβούλιο διεξήγαγε πλήρη έρευνα και επεξήγησε με σαφήνεια τους λόγους που το οδήγησαν στη λήψη της απόφασής του. Σε τέτοια περίπτωση έχει νομολογηθεί πως όπου η διοίκηση ενεργεί εντός της διακριτικής της ευχέρειας, όπως αυτή έχει καθορισθεί από το Νόμο και όχι καθ' υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας, το διοικητικό δικαστήριο δεν επεμβαίνει (Δέστε Savvidou v. Republic (1970) 3 Α.Α.Δ. 118, 121, 122).
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται στην ολότητά της. Έξοδα εναντίον του αιτητή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.