|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 281
11 Μαΐου, 2007
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
(Υπόθεση Αρ. 87/2005)
ΣΟΦΙΑ ΜΑΛΑΗ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 89/2005)
1. ΓΚΛΟΡΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
2. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 87/2005, 89/2005)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Σύσταση του Διευθυντή ― Όροι νομιμότητας ― Δεν παραβιάστηκαν στην κριθείσα περίπτωση και η έγκυρη σύσταση παρέσχε επαρκές αιτιολογικό έρεισμα και στην τελική απόφαση επιλογής.
Οι αιτητές επιδίωξαν την ακύρωση της απόφασης προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Φοροθέτη, αντί των ιδίων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Η σύσταση του Διευθυντή εξετάζεται σε συσχετισμό με το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων των υποψηφίων και με βάση τα τρία θεσμοθετημένα κριτήρια, της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας. Η αιτιολογία της σύστασης δεν πρέπει να αντιστρατεύεται το περιεχόμενο των φακέλων των υποψηφίων. Σύσταση που δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων ή δεν είναι εύλογη υπό το φως των στοιχείων που ήταν ενώπιον του Διευθυντή δεν μπορεί να θεωρηθεί ως νόμιμη και αιτιολογημένη. Η σύσταση εν προκειμένω είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Ο Διευθυντής προ της ισοπεδωτικής, σχεδόν βαθμολόγησης των υποψηφίων αναζήτησε και στηρίχθηκε κυρίως στα άλλα δύο κριτήρια στα οποία και στήριξε τη σύστασή του. Η σύστασή του αυτή είναι σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων και ήταν εύλογη στην άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας.
2. Η τελική επίδικη απόφαση της ΕΔΥ βασίστηκε στους ίδιους λόγους και στην ίδια αιτιολογία την οποία έδωσε ο Διευθυντής στη σύστασή του. Η ΕΔΥ προέβη και η ίδια στην εξέταση όλων των στοιχείων που ήταν ενώπιόν της και κατέληξε στις ίδιες διαπιστώσεις όπως και ο Διευθυντής. Η ΕΔΥ ερεύνησε επαρκώς τα ενώπιόν της στοιχεία και κατέληξε στην ίδια αιτιολογία, όπως και ο Διευθυντής, αιτιολογία η οποία κρίθηκε επαρκής.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695.
Προσφυγές.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές και στις δύο Υποθέσεις.
Ε. Παπαγεωργίου, για την Καθ' ης η Αίτηση και στις δύο Υποθέσεις.
Α. Παπαχαραλάμπους, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 4, 5, 7, 8 και 10 και στις δύο Υποθέσεις.
Α. Παναγιώτου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 9.
Α. Δράκος, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 11.
Cur. adv. vult.
KPONIΔHΣ, Δ.: Με τις δύο συνεκδικαζόμενες προσφυγές οι αιτητές ζητούν ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) με την οποία προήχθησαν στις μόνιμες θέσεις Φοροθέτη στο Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων έντεκα ενδιαφερόμενα μέρη (Ε/Μ).
Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας οι αιτητές στις δύο προσφυγές τις απέσυραν όσον αφορά τα Ε/Μ αρ. 2 και 6 (Παυλίνα Χριστοφόρου και Ανδρούλα Πολυκάρπου, αντίστοιχα). Επίσης η αιτήτρια στην προσφυγή αρ. 87/2005 την απέσυρε όσον αφορά το Ε/Μ 9 (Μαρία Αποστολίδου).
Με επιστολές του σε διάφορες ημερομηνίες ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών ζήτησε την πλήρωση έντεκα κενών μόνιμων θέσεων Φοροθέτη (Φόρου Εισοδήματος), Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων.
Επειδή οι θέσεις ήταν θέσεις προαγωγής, η ΕΔΥ αποφάσισε να επιληφθεί της πρότασης πλήρωσης των θέσεων σε συνεδρία της στην οποία θα εκαλείτο να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων.
Η ΕΔΥ, σε συνεδρία της στις 17.11.2004, αφού άκουσε τις συστάσεις του Διευθυντή Εσωτερικών Προσόδων και έλαβε υπόψη τα στοιχεία των υποψηφίων που ήταν ενώπιον της, αποφάσισε την προαγωγή των Ε/Μ.
Με δύο βασικούς λόγους οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της επίδικης απόφασης. Πρώτο με τον ισχυρισμό ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει ως αναιτιολόγητη και δεύτερον ότι η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα και αιτιολογία.
Η σύσταση του Διευθυντή εξετάζεται σε συσχετισμό με το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων των υποψηφίων και με βάση τα τρία θεσμοθετημένα κριτήρια, της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας. Η αιτιολογία της σύστασης δεν πρέπει να αντιστρατεύεται το περιεχόμενο των φακέλων των υποψηφίων. Σύσταση που δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων ή δεν είναι εύλογη υπό το φως των στοιχείων που ήταν ενώπιον του Διευθυντή δεν μπορεί να θεωρηθεί ως νόμιμη και αιτιολογημένη. Έχουν λεχθεί στην απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695, στη σελίδα 719 τα εξής:-
«Καταλήγουμε πως η σύσταση του προϊσταμένου εκδήλως δεν μπορεί να προσθέτει ή να αφαιρεί από την υπηρεσιακή εικόνα των υπαλλήλων. Δεν είναι πηγή τέτοιας πληροφόρησης και δε συναρτάται προς την αξία, ως του ενός από τα κριτήρια που προβλέπει ο Νόμος. Η σύσταση, στην οποία αναφέρεται ο Νόμος, εμπεριέχει μόνο τη συμβουλή ή γνώμη του προϊσταμένου ως προς τον κατάλληλο για προαγωγή στη βάση του συνόλου των κριτηρίων, με δοσμένη την υπηρεσιακή τους εικόνα όπως την αποτυπώνουν οι φάκελοι. Ο προϊστάμενος του τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση γνωρίζει στην πράξη τις ανάγκες εκείνης της θέσης και εξ αυτού προκύπτει και ο ρόλος του. Να επισημάνει τί από τα δεδομένα, δηλαδή από τις ιδιότητες και τις ικανότητες που καταφαίνεται ότι έχει ένας υπάλληλος, ταιριάζει καλύτερα σ' αυτές τις ανάγκες ώστε αυτός να αναδεικνύεται ως ο καταλληλότερος. Οπότε, και στην περίπτωση που η ΕΔΥ έχει άλλη άποψη ως προς το ποιος είναι ο καταλληλότερος, να χρειάζεται να αιτιολογήσει αυτή την απόκλιση ειδικά.»
Στις παρούσες προσφυγές τόσον οι αιτητές όσο και τα Ε/Μ ισοπεδωτικά, τα πέντε τελευταία χρόνια έχουν την ίδια αξία. Όλοι σχεδόν έχουν βαθμολογηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια σε όλα τα σημεία ως εξαίρετοι. Υστερούν εντελώς οριακά η αιτήτρια στην προσφυγή αρ. 87/2005 και τα Ε/Μ 3 και 11 γιατί τα πέντε χρόνια και στα 40 εξαίρετα των άλλων υστερούν κατά 1 εξαίρετο.
Όσον αφορά την αρχαιότητα επίσης όλοι είναι ισοδύναμοι αφού διορίσθηκαν στην προηγούμενη θέση την ίδια ημερομηνία, ήτοι την 3.2.1992. Η αιτήτρια στην προσφυγή αρ. 87/05 όμως διορίσθηκε το 1985 στη θέση Γραφέα 2ης Τάξης και το Ε/Μ 1 Ανθή Ανθούλη το 1991 στη θέση Γενικού Γραφέα.
Η αρχαιότητα μεταξύ των διαδίκων μερών ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης τους στην οποία θα αναφερθώ πιο κάτω όταν θα είναι αναγκαίο.
Όσον αφορά τα προσόντα όλοι κατέχουν τα υπό του σχεδίου υπηρεσίας απαιτούμενα. Τα Ε/Μ όμως αρ. 4, 5, 7, 8 και 11 διαθέτουν μεταπτυχιακό το δε Ε/Μ 3 επαγγελματικό τίτλο άμεσα σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.
Ενόψει της πιο πάνω κατάστασης όσον αφορά τα στοιχεία των τριών θεσμοθετημένων κριτηρίων ο Διευθυντής σύστησε ως τους καταλληλότερους για προαγωγή τα Ε/Μ 3, 4, 5, 7, 8 και 11 για το λόγο ότι κατείχαν μεταπτυχιακό τίτλο ο οποίος αν και «δεν είναι άμεσα σχετικός με τα καθήκοντα της θέσης ούτε αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, του(ς) προσδίδει ευρύτητα για την εκτέλεση των καθηκόντων της υπό πλήρωση θέσης». Ο Διευθυντής σύστησε επίσης ως καταλληλότερους τα Ε/Μ 1, 9 και 10 γιατί υπερείχαν οριακά σε αξία έναντι της αιτήτριας στην προσφυγή αρ. 87/05. Τα Ε/Μ 1, 9 και 10 υπερέχουν οριακά πράγματι στην αρχαιότητα, αναγόμενη στην ημερομηνία γέννησης τους και είναι ίσοι σε αξία και προσόντα.
Είμαι της άποψης ότι η σύσταση είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Ο Διευθυντής προ της ισοπεδωτικής, σχεδόν βαθμολόγησης των υποψηφίων αναζήτησε και στηρίχθηκε κυρίως στα άλλα δύο κριτήρια στα οποία και στήριξε τη σύσταση του. Η σύσταση του αυτή είναι σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων και ήταν εύλογη στην άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας.
Καταλήγω κατά συνέπεια ότι ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
Με το δεύτερο λόγο ακύρωσης οι αιτητές και στις δύο προσφυγές ισχυρίζονται ότι η ΕΔΥ δεν προέβη σε δέουσα έρευνα με αποτέλεσμα η επίδικη απόφαση της να είναι αναιτιολόγητη.
Δεν συμφωνώ με τους ισχυρισμούς αυτούς. Η τελική επίδικη απόφαση της ΕΔΥ βασίστηκε στους ίδιους λόγους και στην ίδια αιτιολογία την οποία έδωσε ο Διευθυντής στη σύσταση του. Η ΕΔΥ προέβη και η ίδια στην εξέταση όλων των στοιχείων που ήταν ενώπιον της και κατέληξε στις ίδιες διαπιστώσεις όπως και ο Διευθυντής.
Είμαι συνεπώς της γνώμης ότι η ΕΔΥ ερεύνησε επαρκώς τα ενώπιον της στοιχεία και κατέληξε στην ίδια αιτιολογία, όπως και ο Διευθυντής, αιτιολογία η οποία κρίθηκε επαρκής.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους και οι δύο προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα υπέρ των καθ'ων η αίτηση και των ενδιαφερομένων μερών.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.