|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 103
5 Μαρτίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΦΩΤΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 370/2005)
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος ― Λόγοι ακυρώσεως ― Έλλειψη αιτιολογίας ― Περιστάσεις βασιμότητας του λόγου αυτού ακυρώσεως στην κριθείσα περίπτωση.
Ακυρωτική απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου ― Επανεξέταση ― Πώς διενεργείται με βάση τη νομολογία ― Παράβαση των νομολογιακών κανόνων στην κριθείσα περίπτωση επανεξέτασης προαγωγής στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου.
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου ― Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Επανεξέταση προαγωγών που είχαν ακυρωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο ― Κρίθηκε πάσχουσα ― Περιστάσεις.
Ο αιτητής, αξίωσε την ακύρωση της κατ' επανεξέταση προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους, στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Προγραμμάτων Τηλεοράσεως.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Στα νομικά σημεία της προσφυγής συγκεκριμενοποιείται ως μόνο ζήτημα η έλλειψη αιτιολογίας. Ωστόσο, επαρκεί το ζήτημα της αιτιολογίας, το οποίο αυτόματα παραπέμπει στη σύγκριση μεταξύ του πρώτου ακυρωτικού αποτελέσματος και της δεύτερης απόφασης.
Όπως η Πλήρης Ολομέλεια επεσήμανε πρόσφατα στη Ναζίρης ν. Ρ.Ι.Κ. (2007) 3 Α.Α.Δ. 38, «η επανεξέταση διενεργείται στη βάση του ακυρωτικού αποτελέσματος και όχι εφ' όλης της ύλης». Στην προκείμενη περίπτωση το ΡΙΚ θα έπρεπε να είχε περιοριστεί στα ήδη αποκρυσταλλωμένα δεδομένα, ιδωμένα υπό το φως της δικαστικής διαπίστωσης, σύμφωνα με την οποία η μόνη πλημμέλεια ήταν η έλλειψη βάσιμης αιτιολογίας, λαμβανομένης ιδίως υπόψη της αρχαιότητας του αιτητή. Το Συμβούλιο δεν διατηρούσε δυνατότητα να επεκταθεί ευρύτερα. Δεν συνέτρεχε λόγος για οποιαδήποτε νέα διερεύνηση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Ρ.Ι.Κ. ν. Κωνσταντινίδου (1997) 3 Α.Α.Δ. 338,
Ναζίρης ν. Ρ.Ι.Κ. (2007) 3 Α.Α.Δ. 38,
Ιωσηφίδης κ.ά. ν. Δαβερώνα κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 147,
Παπαδόπουλος ν. Ιωσηφίδη κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 601,
Νικολάου ν. Ρ.Ι.Κ., Υπόθ. Αρ. 337/2003, ημερ. 23.6.2005,
Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695,
Α.ΤΗ.Κ. ν. Βαρνάβα, Α.Ε. 3907, ημερ. 15.1.2007,
Χριστοδούλου ν. Α.Η.Κ. (2006) 4 Α.Α.Δ. 390.
Προσφυγή.
Κ. Λοΐζου, για τον Αιτητή.
Π. Πολυβίου, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Ι. Νικολάου, για το Ενδιαφερόμενο Πρόσωπο.
Cur. adv. vult.
NIKOΛAOY, Δ.: Στις 25 Ιουνίου 2003 το ΡΙΚ προκήρυξε τρεις θέσεις (προαγωγής) Ανώτερου Λειτουργού Προγραμμάτων Τηλεόρασης. Υποβλήθηκαν έξι υποψηφιότητες. Η Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής έκρινε πως όλοι οι υποψήφιοι, στους οποίους συγκαταλέγονταν ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, Αγάθη Μαμμίδου, ήταν προσοντούχοι και παρέπεμψε όλες τις υποψηφιότητες στο Διοικητικό Συμβούλιο για περαιτέρω εξέταση. Με απόφαση, ημερ. 30 Ιουλίου 2003, το Συμβούλιο επέλεξε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και δύο άλλους υποψηφίους.
Ο αιτητής προσέβαλε την απόφαση του Συμβουλίου με την προσφυγή αρ. 869/2003. Στις 3 Νοεμβρίου 2004 το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση αναφορικά με την προαγωγή του ενδιαφερομένου προσώπου, κατόπιν που ο συνήγορος του ΡΙΚ δήλωσε ότι δεν μπορούσε να την υποστηρίξει. Ο συνήγορος αναφέρθηκε στα πρακτικά της συνεδρίας του Συμβουλίου, ημερ. 30 Ιουλίου 2003, κατά την οποία ζητήθηκε από τον κ. Παυλίδη, Αναπληρωτή Διευθυντή Προγράμματος Τηλεόρασης, να κάμει σύσταση για τον καταλληλότερο από τους υποψηφίους. Ο συνήγορος εξήγησε στο Συμβούλιο τα κριτήρια επιλογής, με αναφορά στα δεδομένα που αφορούσαν τον αιτητή και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και αφού, απεχώρησε, το Συμβούλιο προχώρησε στη λήψη απόφασης. Παραθέτω το σχετικό μέρος των πρακτικών:
«Ο κ. Παυλίδης ανέφερε:
Οι υποψήφιοι Φώτος Φωτιάδης και Χριστίνα Τσουρούλλη στερούνται τηλεοπτικής πείρας που είναι ιδιαίτερα απαραίτητη στις συγκεκριμένες θέσεις οι οποίες βρίσκονται πολύ ψηλά στην ιεραρχία του Τμήματος Προγρ. Τηλεόρασης. Με βάση όλα τα στοιχεία αναφορικά με την καταλληλότητα των υποψηφίων αλλά και τις υπηρεσιακές ανάγκες θεωρώ καταλληλότερους από τους υποψηφίους για προαγωγή στη θέση τους Κώστα Κόρτα, Νατάσα Λουκά και Αγάθη Μαμμίδου. Ο κ. Κόρτας είναι υπεύθυνος συντονισμού, η κα Νατάσα Λουκά υπερέχει των υπολοίπων σε αρχαιότητα και η κα Αγάθη Μαμμίδου είναι η μόνη που μπορεί να αναλάβει το ξένο πρόγραμμα, ο υπεύθυνος του οποίου αφυπηρετεί σύντομα. ........
Πριν την αποχώρηση του, ο Νομικός Σύμβουλος ερωτήθηκε για τα κριτήρια επιλογής στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ο κ. Π. Πολυβίου ανέφερε ότι με βάση τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κατά την κρίση του, η σύσταση του κ. Παυλίδη έπασχε νομικά, διότι είχε επικεντρωθεί σε "υπηρεσιακές ανάγκες" και, ουσιαστικά, σε εμπειρίες του παρελθόντος, που δεν μπορούσαν να αποτελέσουν κριτήρια επιλογής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ανέφερε ο Νομικός Σύμβουλος, δεν υπήρχε ενώπιο του Συμβουλίου λόγος για να αγνοηθεί η αρχαιότητα. Ήταν ορθό φυσικά - συνέχισε ο κ. Π. Πολυβίου - ότι η επιλογή έπρεπε να γίνει από το Συμβούλιο και ότι η αρχαιότητα δεν μπορούσε να αποτελέσει αποφασιστικό παράγοντα εκτός εκεί που τα άλλα στοιχεία αξίας και προσόντων ήταν περίπου ίσα. Αυτή όμως - κατά την άποψη του - ήταν μια τέτοια περίπτωση, και το Συμβούλιο έπρεπε να επικεντρωθεί στα βασικά κριτήρια καταλληλότητας για τη θέση και όχι σε νομικά τρωτούς λόγους, όπως εκείνοι που περιέχονταν στη σύσταση του κου Α. Παυλίδη.
..........................
Το Συμβούλιο έκρινε .... ότι η Μαμμίδου Αγάθη έπρεπε να προαχθεί αντί του Φωτιάδη Φώτου, καθότι τη θεώρησε καταλληλότερη για τη θέση εφόσον είχε και τη σύσταση του κ. Α. Παυλίδη. Επίσης έλαβε υπόψη ότι η κα Μαμμίδου για δικούς της λόγους δεν ενδιαφέρθηκε να διεκδικήσει τη θέση Λειτουργού Προγρ. Α΄ για την οποία ήταν η επικρατέστερη με αποτέλεσμα να διορισθεί σ' αυτήν η κα Ε. Παπαμιχαήλ.
..........................
Όταν επανήλθε στην αίθουσα και ενημερώθηκε για την απόφαση, ο Νομικός Σύμβουλος ανέφερε ότι κατά την άποψη του η επιλογή της κας Μαμμίδου Αγάθης δεν ήταν δεόντως αιτιολογημένη και πως, κατά την άποψη του, δεν υπήρχε τίποτε ενώπιο του Συμβουλίου που να δικαιολογεί την επιλογή της έναντι του Φωτιάδη Φώτου.»
Ενώπιον του Δικαστηρίου, για τους σκοπούς της πρώτης προσφυγής, ο ευπαίδευτος συνήγορος του ΡΙΚ προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Κατά την άποψη μου η επιλογή της κας Μαμμίδου Αγάθης πάσχει νομικά για τους λόγους που έχω αναφέρει στο πρακτικό του Συμβουλίου .. με αποτέλεσμα να μου είναι παντελώς αδύνατο να υποστηρίξω νομικά την επιλογή της κας Μαμμίδου ενώπιόν σας...Αναφέρομαι στη σελ. 8 όπου φαίνεται ότι είχα δηλώσει ότι η επιλογή της κας Αγάθης Μαμμίδου δεν ήταν δεόντως αιτιολογημένη και δεν μπορούσε έτσι να δικαιολογηθεί η επιλογή της.»
Το Δικαστήριο, συμφωνώντας με τα όσα είχε υποδείξει στο Συμβούλιο ο συνήγορος του ΡΙΚ, ακύρωσε την απόφαση διότι, καθώς ανέφερε:
«Δεν φαίνεται στα πρακτικά οποιαδήποτε σχετική αιτιολογία που θα δικαιολογούσε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους Αγάθης Μαμμίδου και ούτε λόγος για την παραγνώριση της αρχαιότητας του αιτητή.»
Θεωρώ χρήσιμο να σημειωθεί εδώ ότι (α) σε βαθμολογημένη αξία ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν ουσιαστικά ισοδύναμοι, με ασήμαντη διαφορά υπέρ του αιτητή· (β) ο αιτητής είχε και πρόσθετα προσόντα τα οποία όμως, καθώς έκρινε το Συμβούλιο, «δεν είχαν άμεση σχέση με τα καθήκοντα της θέσης» και επομένως δεν τους απέδωσε «σημαντική βαρύτητα»· και (γ) ο αιτητής, όπως το Συμβούλιο αναγνώρισε, είχε προβάδισμα σε αρχαιότητα, η οποία όμως δεν προσδιορίστηκε επακριβώς.
Στις 19 Μαΐου 2005 το Διοικητικό Συμβούλιο του ΡΙΚ προέβη σε επανεξέταση. Αποφάσισε, κατόπιν νομικής συμβουλής, «ότι ήταν ορθό να ληφθεί σύσταση από το Γενικό Διευθυντή για την καταλληλότητα των υποψηφίων». Στους Κανονισμούς του ΡΙΚ δεν προβλέπεται η υποβολή σύστασης ως αυτοτελές στοιχείο κρίσης αλλά παρέχεται δυνατότητα να ληφθούν υπόψη οι απόψεις προϊσταμένων για την καταλληλότητα των υποψηφίων. Στην υπόθεση Ρ.Ι.Κ. ν. Κωνσταντινίδου (1997) 3 Α.Α.Δ. 338 η Ολομέλεια εξήγησε (με απόφαση Πική, Π. στις σελ. 342-343) ότι:
«Ο Κανονισμός 8(1) των σχετικών Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 317/87), παρέχει ευχέρεια στο συμβούλιο του ιδρύματος να προβαίνει σε ".. Επαρκή έρευναν δια την καταλληλότητα των υποψηφίων", εξουσία η οποία του παρείχε τη δυνατότητα να ζητήσει τις απόψεις ... στελεχών του ιδρύματος αναφορικά με την καταλληλότητα των υποψηφίων για την πλήρωση της θέσης. ..... Πρέπει όμως να διευκρινίσουμε ότι οι απόψεις οι οποίες διατυπώνονται από οποιοδήποτε τμηματάρχη για την καταλληλότητα των υποψηφίων δεν υπέχουν τη σημασία που ενέχει η σύσταση προϊσταμένου τμήματος βάσει των προνοιών του Άρθρου 35(4) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1999 (Ν.1/90) και προηγουμένως βάσει του Άρθρου 44(3) του Ν.33/67. Οι απόψεις οι οποίες διατυπώνονται για την καταλληλότητα των υποψηφίων, από ανώτερα στελέχη του Ρ.Ι.Κ. αξιολογούνται, και αποτιμούνται, όπως και κάθε άλλο στοιχείο, διαφωτιστικό για την καταλληλότητα των υποψηφίων στο πλαίσιο της διακριτικής ευχέρειας στην απουσία οποιασδήποτε νομικής ιεράρχησης της σπουδαιότητάς τους.»
Ο Γενικός Διευθυντής σύστησε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Οι απόψεις του περιέχονται στο εξής απόσπασμα των πρακτικών της συνεδρίας, ημερ. 19 Μαΐου 2005:
«Ο Γενικός Διευθυντής ανέφερε ότι από την σύγκριση των υποψηφίων, όπως αυτή εξάγεται από τα στοιχεία των φακέλων, προκύπτει ότι όλοι οι υποψήφιοι είναι ισοδύναμοι σε αξία και στο θέμα των προσόντων ικανοποιούν τα απαραίτητα από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόντα. Όσον αφορά το στοιχείο της αρχαιότητας οι πλείστοι είναι περίπου ισοδύναμοι στην παρούσα θέση με περιθωριακή διαφορά στην προηγούμενη θέση, πλην της Τσουρούλλη Χριστίνας και της Μαμμίδου Αγάθης που κατέχουν κλίμακα Α8/9. Κατά την άποψη του επειδή όλοι οι υποψήφιοι ικανοποιούν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόντα η σύσταση του θα στηριχθεί στις ιδιότητες και ικανότητες των υποψηφίων να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στην εκτέλεση των καθηκόντων της υπό πλήρωση θέσης.
Θεωρώ, είπε ο Γενικός Διευθυντής, ότι η Μαμμίδου Αγάθη λόγω της άμεσης γνώσης της παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων, και της μακράς τηλεοπτικής πείρας που διαθέτει συγκεντρώνει τις ικανότητες και τις ιδιότητες για να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στην εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης του Ανώτερου Λειτουργού Προγραμμάτων Τηλεόρασης.
Ο Γενικός Διευθυντής ανέφερε ότι δεν παραγνωρίζει την αρχαιότητα των υπολοίπων υποψηφίων σε σχέση με την Μαμμίδου Αγάθη, ούτε και τις ικανότητες τους. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στον Φωτιάδη Φώτο ο οποίος ήταν άνθρωπος με ιδιαίτερη επίδοση στο Θέατρο και στη Σκηνοθεσία. Αλλά, όπως προσεκτική αξιολόγηση του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης καταδεικνύει, ο Ανώτερος Λειτουργός Προγραμμάτων Τηλεόρασης έχει, μεταξύ άλλων, οργανωτικά και εποπτικά καθήκοντα και διοικητικές ευθύνες. Η πρώτιστη ευθύνη είναι φυσικά η παραγωγή και η μετάδοση τηλεοπτικών προγραμμάτων και η οργάνωση και η εποπτεία της παραγωγής και μετάδοσης των προγραμμάτων αυτών. Στον τομέα αυτόν, τόνισε ο Γενικός Διευθυντής, κατά την άποψη του, υπερέχει η Μαμμίδου Αγάθη των άλλων υποψηφίων. Ο Γενικός Διευθυντής κατέστησε σαφές ότι δεν εστίαζε τη σύσταση του στα ιδιαίτερα καθήκοντα που εκτελούσε η Μαμμίδου Αγάθη στο παρελθόν, αλλά στις ιδιότητες, χαρακτηριστικά και δεξιότητες που είχαν διαφανεί από την εκτέλεση των προηγούμενων και νυν καθηκόντων της από την όλη υπηρεσία και πείρα της υπαλλήλου αυτής στο Ίδρυμα.»
Και, βέβαια, το Συμβούλιο πάλι επέλεξε την κα Μαμμίδου. Ο αιτητής προσέβαλε τη δεύτερη απόφαση με την παρούσα προσφυγή. Στα νομικά σημεία της προσφυγής συγκεκριμενοποιεί, στην παράγραφο 3, ως μόνο ζήτημα την έλλειψη αιτιολογίας. Στις προηγηθείσες δύο παραγράφους, τις μόνες άλλες, προβάλλει γενικά και αόριστα, με τη μια ότι η απόφαση «ελήφθη κατά κατάχρησιν και/ή καθ' υπέρβασιν εξουσίας και/ή είναι αποτέλεσμα πραγματικής πλάνης και/ή νομικής πλάνης και/ή είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα» και, με την άλλη, ότι η απόφαση «. είναι αντίθετη προς τις παραδεδεγμένες αρχές του Δημόσιου Δικαίου και/ή της Νομολογίας και/ή με τις αρχές του Φυσικού Δικαίου», χωρίς να τα συσχετίζει όλα αυτά με συγκεκριμένη πτυχή της υπόθεσης και να εξειδικεύει ζήτημα προς εξέταση. Ωστόσο, επαρκεί το ζήτημα της αιτιολογίας το οποίο αυτόματα παραπέμπει στη σύγκριση μεταξύ του πρώτου ακυρωτικού αποτελέσματος και της δεύτερης απόφασης.
Όπως η Πλήρης Ολομέλεια επεσήμανε πρόσφατα στη Ναζίρης ν. Ρ.Ι.Κ. (2007) 3 Α.Α.Δ. 38, «η επανεξέταση διενεργείται στη βάση του ακυρωτικού αποτελέσματος και όχι εφ' όλης της ύλης». Στην προκείμενη περίπτωση το ΡΙΚ θα έπρεπε να είχε περιοριστεί στα ήδη αποκρυσταλλωμένα δεδομένα, ιδωμένα υπό το φως της δικαστικής διαπίστωσης, σύμφωνα με την οποία η μόνη πλημμέλεια ήταν η έλλειψη βάσιμης αιτιολογίας, λαμβανομένης ιδίως υπόψη της αρχαιότητας του αιτητή. Το Συμβούλιο δεν διατηρούσε δυνατότητα να επεκταθεί ευρύτερα. Δεν συνέτρεχε λόγος για οποιαδήποτε νέα διερεύνηση: βλ. τις Ιωσηφίδης κ.ά. ν. Δαβερώνα κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 147 και Παπαδόπουλος ν. Ιωσηφίδη κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 601 στις οποίες παραπέμπει η Ναζίρης (ανωτέρω). Είναι άλλωστε προφανές ότι ο Γενικός Διευθυντής ανέπτυξε τα όσα ο κ. Παυλίδης είχε συντομογραφικά αναφέρει και στόχευε, ανεπιτρέπτως, στην αναμόρφωση της υπηρεσιακής εικόνας των υποψηφίων έξω από τα θεσμοθετημένα: βλ. τη Γιάννης Νικολάου ν. Ρ.Ι.Κ., Υπόθ. Αρ. 337/2003, ημερ. 23 Ιουνίου 2005, όπου σχολιάστηκε η εμβέλεια της Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695 και, στην ίδια γραμμή, τις υποθέσεις Α.ΤΗ.Κ. ν. Βαρνάβα, Α.Ε. 3907, ημερ. 15 Ιανουαρίου 2007 και Χριστοδούλου ν. Α.Η.Κ. (2006) 4 Α.Α.Δ. 390.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.