|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 936/2006)
13 Νοεμβρίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΦΑΚΟΝΤΗ,
Αιτητής,
v.
ΔΗΜΟΥ ΠΕΓΕΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Επ. Κορακίδης και Μ. Κορακίδου (κα), για τον Αιτητή.
Γ. Φιλίππου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής εξασφάλισε από το 2002 πολεοδομική άδεια για ανέγερση εννιά κατοικιών σε τεμάχιο εντός των δημοτικών ορίων Πέγειας. Αποτάθηκε στις 19.3.2003 στο Δήμο Πέγειας για άδεια οικοδομής, έκτοτε όμως δεν έλαβε οποιανδήποτε απάντηση. Γι΄ αυτό καταχώρησε την παρούσα προσφυγή αξιώνοντας ακύρωση της παράλειψης του Δήμου Πέγειας να εκδώσει απόφαση για χορήγηση άδειας οικοδομής, ζητώντας συνάμα πως οτιδήποτε παραλείφθηκε θα έπρεπε να εκτελεστεί.
Στις 30.10.2006 για τους καθ΄ ων η αίτηση παρουσιάστηκε ο δικηγόρος κ. Γ. Φιλίππου ο οποίος ζήτησε χρόνο. Η υπόθεση αναβλήθηκε τουλάχιστον τρεις φορές χωρίς οι καθ΄ων η αίτηση να καταχωρήσουν ένσταση, μέχρι που φτάσαμε στις 12.2.2007. Σε καμιά δικάσιμο πέραν της ημερομηνίας αυτής εμφανίστηκε για τους καθ΄ ων η αίτηση οποιοσδήποτε δικηγόρος, παρά το ότι, κάθε φορά, το πρακτικό της διαδικασίας, ύστερα από οδηγίες του δικαστηρίου κοινοποιείτο τόσο στο διορισθέντα δικηγόρο, όσο και στους ίδιους τους καθ΄ ων η αίτηση. Τελικά στις 16.4.2007, αφού οι καθ΄ ων η αίτηση συνέχισαν να μην εμφανίζονται, το δικαστήριο έδωσε οδηγίες για καταχώρηση της γραπτής αγόρευσης του αιτητή. Και πάλιν και παρά την προειδοποίηση ότι την επομένη φορά θα εκδιδόταν διάταγμα για την παρουσίαση των φακέλων, οι καθ΄ ων η αίτηση συνέχισαν να μην παρουσιάζονται.
Στις 6.6.2007, όταν η υπόθεση ήταν ορισμένη για διευκρινίσεις, εκδόθηκε εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση διάταγμα για παρουσίαση των διοικητικών φακέλων. Η υπόθεση αναβλήθηκε ξανά για να φτάσουμε στις 25.6.2007. Παρ΄όλον ότι οι καθ΄ ων η αίτηση είχαν για μια ακόμα φορά ειδοποιηθεί και παρά την επίδοση σ΄ αυτούς διατάγματος για παρουσίαση του διοικητικού φακέλου, παρέλειψαν να συμμορφωθούν. Μόνη διέξοδος παρέμεινε η έκδοση εντάλματος σύλληψης του Δημάρχου. Τελικά, η υπόθεση ολοκληρώθηκε στις 3.7.2007, μετά την εκτέλεση του διατάγματος σύλληψης.
Ο κ. Φιλίππου απολογήθηκε για την παράλειψή του να παρουσιαστεί κατά τις προηγούμενες δικασίμους. Η φραστική αυτή απολογία όμως κανένα ουσιαστικό λόγο για την επανειλημμένη παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση, αλλά και του ίδιου να παρουσιαστούν, δεν αποκάλυψε. Αντ΄ αυτού επιβεβαίωσε ότι οι καθ΄ ων η αίτηση χωρίς οποιαδήποτε αιτιολογία έχουν παραλείψει μέχρι και σήμερα να εκδώσουν την αιτούμενη άδεια οικοδομής ή να απαντήσουν στο αίτημα του αιτητή.
Από την απολογία του Δημάρχου έγινε αντιληπτό ότι ο λόγος της μη εμφάνισης των καθ΄ ων η αίτηση στο δικαστήριο και της μη συμμόρφωσής τους με το διάταγμα για κατάθεση των φακέλων, ήταν η παράλειψη του δικηγόρου τους να τους ενημερώσει σχετικά.
Το ΄Αρθρο 29.1 του Συντάγματος δημιουργεί στη διοίκηση υποχρέωση απάντησης. Σκοπός του ΄Αρθρου είναι η διασφάλιση ότι το αίτημα ή παράπονο θα εξετάζεται αρμοδίως και θα επιλύεται ταχύτατα και αιτιολογημένα (Kyriacou v. C.B.C. (1965) 3 C.L.R. 482).
Οι υποχρεώσεις της διοίκησης όπως προκύπτουν από το ΄Αρθρο 29, καθορίζονται αναλυτικά στην υπόθεση Christoforou v. Municipal Committee of Ay. Dhometios (1987) 3 C.L.R. 1464. Το Σύνταγμα επιβάλλει στη διοίκηση υποχρέωση ως αναγκαίο όρο για την τήρηση και κατοχύρωση ενός θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματος, να εξετάζει και αποφασίζει ταχέως κάθε αίτηση και να κοινοποιεί την δεόντως αιτιολογημένη απόφασή της το αργότερο μέσα σε 30 ημέρες. Όπως σημειώνεται και στην υπόθεση Γεωργίου ν. Δήμου Λεμεσού (1991) 4 Α.Α.Δ., 2508, ενόσω διαρκεί η εκκρεμότητα του αιτήματος, υπάρχει παράλληλα εκκρεμής υποχρέωση της διοίκησης να συμμορφωθεί στις διατάξεις του ΄Αρθρου 29 του Συντάγματος.
Το ΄Αρθρο 146.4 του Συντάγματος προβλέπει ότι το Ανώτατο Δικαστήριο δύναται να κηρύξει την παράλειψη της διοίκησης εν όλω ή εν μέρει άκυρη και να διατάξει ό,τι παν το παραλειφθέν έδει να είχε εκτελεστεί. Στη συνέχεια το ΄Αρθρο 146.5 προβλέπει ότι η απόφαση δεσμεύει κάθε δικαστήριο, όργανο ή αρχή στη Δημοκρατία και τα αρμόδια όργανα, αρχές ή πρόσωπα υποχρεούνται σε ενεργό συμμόρφωση προς την απόφαση (βλέπε επίσης Panayiotis Kyriacou and Others v. The Minister of Interior (1988) 3 C.L.R. 643, 648).
Είχα την ευκαιρία και προηγουμένως (P. A. College Ltd v. Δημοκρατίας (1997) 4 Α.Α.Δ. 1144, 1149, 1150), να σημειώσω ότι δεν είναι νοητή η κήρυξη παράλειψης ως άκυρης και τούτο παρά τη διατύπωση που χρησιμοποιείται στο ΄Αρθρο 146.4 (γ) του Συντάγματος. Δεν είναι δικαστικά δυνατόν να εκδοθεί δήλωση του δικαστηρίου που να κηρύττει παράλειψη διοικητικού οργάνου, άκυρη. Στην υπόθεση Djirkalli v. Republic, 1 R.S.C.C. 36, το δικαστήριο κατέληξε ότι το ελληνικό και το αγγλικό κείμενο του Συντάγματος δεν ήταν ταυτόσημα. Αποφάσισε ότι για το ορθό νόημα της σχετικής διάταξης, δηλαδή του ΄Αρθρου 146.4 (γ), θα πρέπει να υιοθετείται η διατύπωση στα αγγλικά, στην οποία δεν γίνεται καμιά απολύτως αναφορά σε κήρυξη της παράλειψης ως άκυρης. Θα πρέπει να αξιώνεται μόνο δήλωση ότι οτιδήποτε έχει παραλειφθεί, θα έπρεπε να είχε εκτελεστεί, η δε διοίκηση να καλείται να εκτελέσει παν το παραλειφθέν.
Στην παρούσα υπόθεση, για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι καθ΄ ων η αίτηση, όπως και οι ίδιοι παραδέκτηκαν, παρέλειψαν να απαντήσουν στο αίτημα του αιτητή για έκδοση άδειας οικοδομής. Όχι μόνο αυτό, παρέλειψαν επανειλημμένα να εμφανιστούν στη διαδικασία, παρουσίασαν δε τους διοικητικούς φακέλους μόνο μετά την έκδοση εντάλματος σύλληψης του Δημάρχου.
Υπό το φως των ενώπιόν μου στοιχείων, δεν έχω άλλη επιλογή από του να προχωρήσω και να καταλήξω ότι οι καθ΄ ων η αίτηση παρέλειψαν να συμμορφωθούν με τη συνταγματική τους υποχρέωση απάντησης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα, τα οποία θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή. Κηρύσσεται βάσει του ΄Αρθρου 146.4 (γ) του Συντάγματος ότι δεν θα έπρεπε να είχε προκύψει η προσβαλλόμενη παράλειψη απάντησης στο αίτημα του αιτητή για έκδοση άδειας οικοδομής και ό,τι παν το παραλειφθέν θα έπρεπε να είχε εκτελεστεί.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ