|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 324
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Συνεκδικασθείσες υποθέσεις αρ. 349/2005, 350/2005
365/2005, 381/2005, 392/2005, 431/2005, 432/2005 και 458/2005
16 Νοεμβρίου, 2007
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Υπόθεση αρ. 349/05
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Αιτητής
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
3. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗΣ ΜΗΤΡΩΟΥ ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Καθών η αίτηση.
........................
Υπόθεση αρ. 350/05
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Αιτητής
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
3. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗΣ ΜΗΤΡΩΟΥ ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Καθών η αίτηση.
,.......
Υπόθεση αρ. 365/05
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Αιτητής,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Καθών η αίτηση.
.........
Υπόθεση αρ. 381/05
ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΧΑΡΙΤΟΥ
Αιτητής
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Καθών η αίτηση.
..........
Υπόθεση αρ. 392/05
1. ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥΜΑΖΟΥ
2. ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
3. ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΕΤΑΞΑ
Αιτητές
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
3. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
4. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗΣ ΜΗΤΡΩΟΥ ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Καθών η αίτηση.
.....
Υπόθεση αρ. 431/05
ΣΟΛΩΜΟΣ ΣΟΛΩΜΟΥ
Αιτητής
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2.ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
3. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗΣ ΜΗΤΡΩΟΥ ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Καθών η αίτηση.
........
Υπόθεση αρ. 432/05
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΕΡΥΝΙΩΤΗΣ
Αιτητής
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
2.ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
3.ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗΣ ΜΗΤΡΩΟΥ
ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Καθών η αίτηση.
.............................
Υπόθεση αρ. 458/05
ΞΕΝΟΦΩΝ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
Αιτητής
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1.ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2.ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
3. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗΣ ΜΗΤΡΩΟΥ ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Καθών η αίτηση.
-----------------------
Μ. Καλλιγέρου(κα), για τους αιτητές στις προσφ. 349/05 και 350/05
Α. Τσάρκατζιης για Χρ. Πατσαλίδη, για τον αιτητή στην προσφ. 365/05
Αλ. Μαρκίδης, για τον αιτητή στην προσφ. 381/05
Ι. Νικολάου, για τους αιτητές στην προσφ. 392/05
Γ. Καραπατάκης, για τους αιτητές στις προσφ. 431/05 και 432/05
Α. Παπαχαραλάμπους, για τον αιτητή στην προσφ. 458/05
Λ. Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθών η αίτηση
Καμιά εμφάνιση, για τα ενδιαφερόμενα μέρη
.........................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με τις πιο πάνω συνεκδικαζόμενες προσφυγές οι αιτητές ζητούν απόφαση του δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται η απόφαση των καθών η αίτηση που γνωστοποιήθηκε με δημοσίευση στις εβδομαδιαίες διαταγές της Αστυνομίας Κύπρου της 7ης Φεβρουαρίου του 2005 και με την οποία τα πιο κάτω αναφερόμενα ενδιαφερόμενα πρόσωπα (βλ. παραγράφους Α, Β, Γ) προάχθηκαν (με βάση τις πρόνοιες του Νόμου 24(1)/2001) ως Μαχητές της Αντίστασης στη θέση του Ανώτερου Υπαστυνόμου, Υπαστυνόμου, και Λοχία αντίστοιχα, από 1/1/05.
Α. Σε Ανώτερο Υπαστυνόμο (προσφυγές 350/05, 365/05 και 381/05)
Η προσφυγή 350/05 αφορά 16 ενδιαφερόμενα μέρη τα εξής:
1. Α. Παπαευσταθίου (Π.Φ 1520), 2. Μ. Μιχαήλ (Π.Φ. 1516) 3. Α. Κυριάκου (Π.Φ. 1532) 4. Κ. Κυπριανού (Π.Φ. 1533) 5. Α. Σάββα (Π.Φ. 1534), 6. Κ. Κουγιούντας (Π.Φ. 1539) 7. Α. Στυλιανίδης (Π.Φ. 1561), 8. Α. Κοκκινόφτας (Π.Φ. 1562) 9. Ν. Μακρίδης (Π.Φ. 1572) 10. Κ. Θεοδώρου (Π.Φ. 1579), 11. Α. Κυριάκου (Π.Φ. 1580), 12. Δ. Δημητριάδης (Π. Φ. 1584) 13. Μ. Περικλέους (Π.Φ. 1588) 14. Η. Χρυσάνθου (Π.Φ. 1594), 15. Σ. Χαραλάμπους (Π.Φ. 1802) και 16. Ν. Θεοδώρου (Π.Φ. 1603).
Η προσφυγή 365/05 αφορά 3 ενδιαφερόμενα μέρη τα εξής:
1. Γεννάρης Μάριος, 2. Θεοδώρου Κοσμάς και 3. Κυριάκου Ανδρέας
Η προσφυγή 381/05 αφορά 49 ενδιαφερόμενα μέρη τα εξής:
1. Ανδρέας Αναστάση, 2. Βαρνάβας Γαβριήλ, 3. Μάριος Γεννάρης, 4. Γεώργιος Γεωργίου, 5. Κώστας Γεωργίου, 6. Δημήτριος Δημητριάδης, 7. Ιάκωβος Θεμιστοκλέους, 8. Ανδρέας Θεοδώρου, 9. Νικόλαος Θεοδώρου, 10. Σοφοκλής Ιωάννου 11. Σωτήρης Κοτζίκας, 12. Κύπρος Κυπριανού, 13. Αλκιβιάδης Κυριάκου, 14. Ανδρέας Κυριάκου, 15. Δημήτριος Κωνσταντίνου, 16. Νίκος Λοϊζου, 17. Χαράλαμπος Μιχαήλ, 19. Δημητράκης Ναπολέοντος, 20. Νίκος Νικολάου,21. Πανίκκος Παναγίδης, 22. Νικόλας Παναγιώτου, 23. Κυριάκος Παντελή, 24. Άγγελος Παπαευσταθίου, 25. Μιλτιάδης Περικλέους, 26. Στέλιος Ποταμάρη, 27. Ανδρέας Σάββα, 28. Ανδρέας Στυλιανίδης, 29. Κυριάκος Τέκλος, 30. Κώστας Τριανταφυλλίδης, 31. Ανδρέας Τζιουππής, 32. Παναγιώτης ΧατζηΠαναγιώτου, 33. Χαράλαμπος Χαραλάμπους 34.Παντελής Χριστοδούλου, 35.Χριστόδουλος Χριστοδούλου, 36. Γεώργιος Σταύρου 37. Μενέλαος Ηρακλέους, 38. Κοσμάς Θεοδώρου, 39. Κυριάκος Κουγιούντας, 40. Μιχαήλ Μιχαήλ, 41. Παναγιώτης Παναγιώτου, 42. Γεώργιος Γεωργίου, 43. Ανδρέας Κοκκινόφτας, 44. Χριστάκης Ναθαναήλ, 45. Ηρόδοτος Χρυσάνθους, 46. Ανδρέας Καμιναρίδης, 47. Κώστας Παναγιώτου, 48. Αρτέμης Χαραλάμπους και 49.Σάββας Χριστοδούλου.
Β. Σε υπαστυνόμο (οι προσφυγές 349/05 και 431/05).
Η προσφυγή 349/05 αφορά 15 ενδιαφερόμενα μέρη, τα εξής:
1. Γεώργιος Βακανάς (3809), 2. Ρένος Δωράτης (3894), 3. Σπύρος Ιωάννου (3959) 4. Κυριάκος Κυριάκου (3419), 5. Νίκος Μενελάου (3239), 6. Χριστόδουλος Νεοφύτου (3353) 7. Γεώργιος Παπαγεωργίου (3458), 8. Ανδρέας Παπανικολάου, (3365) 9. Χαράλαμπος Παχίτης (772) 10. Χαράλαμπος Πετρίδης (3289) 11. Ανδρέας Προκοπίου (3377), 12. Πολύδωρος Σάββα (3815) 13. Γεώργιος Τοουλιάς (2941) 14. Λεόντιος Φιλίππου (750) και 15. Περικλής Χριστοδούλου (3359).
Η προσφυγή 431/05 αφορά 7 ενδιαφερόμενα μέρη τα εξής:
1. Γεώργιος Βακανάς, 2. Ρένος Δωράτης, 3. Α. Θεοδοσίου, 4. Χρ. Χριστοδούλου, 5. Η. Χαραλάμπους, 6. Πολύδωρος Σάββα και 7. Λ. Χατζηχριστοφόρου.
Γ. Σε λοχία (προσφυγές 392/05, 432/05 και 458/05).
Η προσφυγή 392/05 αφορά 15 ενδιαφερόμενα μέρη, τα εξής:
1. Ανδρέας Αριστοβούλου (Π.Φ 154), 2. Κωνσταντίνος Αλεξανδράκης (Π.Φ. 250), 3. Λεωνίδας Λεωνίδου (Π.Φ. 3479), 4. Ανδρέας Πίτσιλλου (Π.Φ. 129), 5. Αντώνης Χαραγιάννης (Π. Φ. 1665), 6. Χριστάκης Χαραλάμπους (Π.Φ. 3561 7. Αχιλλέας Νικολάου (Π.Φ. 2515) 8. Γεώργιος Κολώτας (Π.Φ. 1365) 9. Ανδρέας Ασπρομάλλης (Π.Φ. 2275), 10. Χαράλαμπος Φιακάς (Π.Φ. 3563) 11. Ντίνος Χαραλάμπους (Π.Φ. 3647) 12. Νίκος Χριστοδούλου (Π.Φ. 1343) 14. Ανδρέας Λάμπρου (Π.Φ. 3948) 15. Γεώργιος Χριστοδούλου (Π.Φ. 3683).
Η προσφυγή 432/05 αφορά 2 ενδιαφερόμενα μέρη τα εξής:
1. Σ. Αποστόλου και 2. Σ. Ιωάννου
Η προσφυγή 458/05 αφορά 10 ενδιαφερόμενα μέρη, τα εξής:
1. Χ. Θεοχάρους (3945) 2. Α. Αντωνίου (3966), 3. Α. Λάμπρου (3948) 4. Κ. Θεμιστοκλέους (3947) 5. Α. Χριστοδούλου (3949), 6. Σ. Ζαντής (3957) 7. Γ. Μαύρος (3930) 8. Π. Παναγιώτου (3965), 9. Π. Θεωρή (3986) και 10 Χρ. Χριστοφόρου (3978).
Οι πιο πάνω αιτητές με τις προσφυγές τους προσβάλλουν την προαγωγή των ενδιαφερόμενων μερών (πιο κάτω ε.μ.) σε θέσεις Αν. Υπαστυνόμου, Υπαστυνόμου και Λοχία αντίστοιχα αντί των ιδίων, με εξαίρεση τις προσφυγές 349/05, 350/05 και 458/05 που περιορίζονται στην προαγωγή των ε.μ.. Οι εν λόγω προαγωγές έγιναν με βάση τον περί Καθιέρωσης της 15ης Ιουλίου 1974 ως Ημέρας Μνήμης και Τιμής των Πεσόντων και Αγωνισθέντων για τη Δημοκρατία Νόμο του 2000 (Ν. 24(Ι)/2001) που προνοεί για την αναγνώριση και καθιέρωση της 15ης Ιουλίου του 1974, ως ημέρα κατά την οποία εκδηλώθηκε το πραξικόπημα για την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως μέρα καταδίκης του πραξικοπήματος και ως μέρα μνήμης και τιμής προς όσους έπεσαν αγωνιζόμενοι εναντίον του πραξικοπήματος. Με βάση το άρθρο 5 προβλέπεται η ίδρυση Επιτροπής Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης, το δε άρθρο 6 προνοεί ως ακολούθως:
"6.-(1) Η Επιτροπή καταρτίζει και τηρεί Μητρώο Μαχητών της Αντίστασης στο οποίο η εγγραφή γίνεται από την ίδια την Επιτροπή ή ύστερα από αίτηση που υποβάλλεται σ΄αυτή είτε από τον ίδιο το μαχητή της αντίστασης είτε από κληρονόμους ή διαχειριστές της περιουσίας του.
(2) Στην αίτηση παρέχονται όλες οι αναγκαίες πληροφορίες προς υποστήριξή της.
(3) Η περίληψη στο Μητρώο είναι στην απόλυτη κρίση της Επιτροπής, την οποία ασκεί το αργότερο εντός τριών μηνών από της υποβολής της αίτησης."
Με βάση το άρθρο 12 του πιο πάνω νόμου προνοούνται τα ακόλουθα:
"12.-(1) Στους μαχητές της αντίστασης που είναι καταχωρισμένοι στο Μητρώο απονέμονται ηθικές αμοιβές από την Κυπριακή Πολιτεία ύστερα από εισήγηση της Επιτροπής.
(2) Ηθικές αμοιβές που δύνανται να απονεμηθούν στους μαχητές της αντίστασης μπορεί ανάμεσα σ΄άλλα να είναι-
(α) Μετάλλια ή διπλώματα ή και τα δύο·
(β) μεταθανάτιες προαγωγές σε πεσόντες δημόσιους υπαλλήλους ή αστυνομικούς ή υπαλλήλους Ημικρατικών Οργανισμών·
(γ) προαγωγές επ΄ανδραγαθία."
Ο τότε Αρχηγός της Αστυνομίας, ενεργώντας με βάση τον πιο πάνω νόμο, σχετική γνωμοδότηση του Γενικού Εισαγγελέα και σχετική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου που λήφθηκε στις 16.11.04 και αφού έλαβε υπόψη τις εισηγήσεις της Επιτροπής Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης καθώς και επιστολή του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, προχώρησε στην υλοποίηση της απόφασης για προαγωγή των προαναφερθέντων ενδιαφερομένων μερών επ' ανδραγαθία ως μαχητών της αντίστασης, οι οποίοι καταγράφονται στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και είναι μέλη της Αστυνομίας Κύπρου.
Εξετάζοντας τους διάφορους νομικούς λόγους όπως αυτοί προωθήθηκαν με τις γραπτές αγορεύσεις των αιτητών, αυτοί μπορούν να συνοψισθούν ως ακολούθως: (α) ότι ο επίδικος νόμος παραβιάζει την αρχή της διάκρισης εξουσιών, (β) ότι το άρθρο 12(1)(γ) του Νόμου παραβιάζει την αρχή της ισότητας και συγκεκριμένα το άρθρο 28 του Συντάγματος, (γ) ότι η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου είναι αναιτιολόγητη, (δ) ότι παραβιάζονται οι πρόνοιες του περί Αστυνομίας Νόμου (Ν. 73(1)/04) και των περί Προαγωγών Κανονισμών (Κ.Δ,.Π. 214/04) και (ε) ότι είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας αλλά πραγματικής και νομικής πλάνης.
Από πλευράς των καθών η αίτηση προβάλλονται προδικαστικές ενστάσεις ως ακολούθως:
Προσφυγές που αφορούν προαγωγή σε ανώτερο υπαστυνόμο (350/05, 365/05 και 381/05).
Ο αιτητής στην 350/05 εφόσον δεν είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο ως μαχητής της αντίστασης το οποίο καταρτίζει και τηρεί η Επιτροπή που προβλέπεται από το σχετικό νόμο, δεν έχει έννομο συμφέρον να στρέφεται κατά της προαγωγής των ενδιαφερομένων προσώπων. Το συμφέρον που επικαλείται είναι μελλοντικό και όχι ενεστώς.
Στην 365/05 προβάλλεται η θέση ότι από τη στιγμή που ο αιτητής στρέφεται μόνο κατά του Αρχηγού Αστυνομίας και του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως και όχι της Επιτροπής Κατάρτισης και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης και εφόσον αναγκαία προϋπόθεση για την προαγωγή του είναι η εγγραφή στο Μητρώο και η σύσταση του από την Επιτροπή, δεν έχει έννομο συμφέρον να καταχωρήσει και προωθεί την προσφυγή.
Στην 381/05 προβάλλεται η ίδια ένσταση με αυτή της προσφυγής 365/05. Η Επιτροπή απέρριψε το αίτημα του για εγγραφή στο Μητρώο από τις 30/3/05 και η απόφαση αυτή δεν προσεβλήθη είτε με άλλη προσφυγή, είτε με την παρούσα.
Εξέτασα τις πιο πάνω προδικαστικές ενστάσεις. Όσον αφορά τις προσφυγές 365/05 και 381/05 από τη στιγμή που οι αιτητές δεν έχουν εγγραφεί από την Επιτροπή στο σχετικό Μητρώο και ιδιαίτερα εφόσον οι προσφυγές τους δεν στρέφονται και εναντίον της Επιτροπής, έχω καταλήξει όπως στην έκταση που οι προσφυγές τους αφορούν τη μη προαγωγή τους, δεχθώ τις προδικαστικές ενστάσεις. Όπως είναι διατυπωμένο το άρθρο 12 του Νόμου, αναγκαία προϋπόθεση για να απονεμηθεί σε κάποιον οποιαδήποτε από τις ηθικές αμοιβές που προβλέπει ο νόμος (Ν. 24(1)/01), είναι (α) η εγγραφή του προσώπου αυτού στο Μητρώο από την Επιτροπή και (β) η σύσταση του από την Επιτροπή. Εφόσον λοιπόν οι αιτητές δεν έχουν εγγραφεί στο Μητρώο (και κατ΄επέκταση δεν έχουν συστηθεί από την Επιτροπή) και δεν στρέφονται οι προσφυγές 365/05 και 381/05 κατά της Επιτροπής, οι προσφυγές αυτές, στην έκταση που παραπονούνται ότι δεν προάχθηκαν οι αιτητές, δεν μπορούν να προχωρήσουν. Αναφορικά με την προαγωγή των ε.μ. έχω επίσης καταλήξει, για τους λόγους που εξηγώ πιο κάτω σχετικά με την προσφυγή 350/05, όπως η προσφυγή απορριφθεί.
Αναφορικά με την προσφυγή 350/05 προβλήθηκε και εδώ ο ισχυρισμός ότι εφόσον δεν είναι εγγεγραμμένος ο αιτητής στο σχετικό Μητρώο, δεν νομιμοποιείται να παραπονείται για την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών.
Με απασχόλησε το κατά πόσον διαφοροποιείται εδώ η κατάσταση για τον λόγο ότι η προσφυγή αυτή (σε αντίθεση με τις προσφυγές 365/05 και 381/05) στρέφεται και κατά της Επιτροπής Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης που δεν ενέγραψε τον αιτητή στο Μητρώο. Σημειώνω ότι ο αιτητής αυτός, στο αιτητικό της προσφυγής του, δεν ισχυρίζεται ότι έπρεπε να προαχθεί ο ίδιος. Προσβάλλει απλώς την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών. Έτσι κανονικά δεν πρέπει να εξεταστεί θέμα για την μη προαγωγή του. Εν πάση περιπτώσει, από τα γεγονότα της προσφυγής δεν βρίσκω να υπάρχει οτιδήποτε που να δικαιολογεί το δικαστήριο να παρακάμψει το γενικό κανόνα ότι η εκτίμηση των γεγονότων μιας υπόθεσης είναι στη διακριτική ευχέρεια της αρμόδιας αρχής, εδώ της Επιτροπής Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης. (βλ. μεταξύ άλλων Panayiotis Georghiou (Catering) Ltd. ν. Δημοκρατίας (1997) 3 A.A.Δ. 221). Επομένως και αν ακόμα θα μπορούσε να εξεταστεί το θέμα κατά πόσον ορθά ή όχι δεν περιλήφθηκε το όνομα του αιτητή στο σχετικό Μητρώο, με τα ενώπιον μου γεγονότα, δεν μπορώ να αποφασίσω ότι η Επιτροπή ενήργησε έξω από τα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας. Εφόσον λοιπόν ο αιτητής δεν ήταν εγγεγραμμένος στο σχετικό Μητρώο και δεν είχε γίνει εισήγηση από την Επιτροπή για την προαγωγή του, δεν είχε ούτε και έχει έννομο συμφέρον να στρέφεται κατά του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως και του Αρχηγού της Αστυνομίας για την μη προαγωγή του ιδίου.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό των καθών η αίτηση ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλλει την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών, είμαι της άποψης ότι αυτός δεν ευσταθεί. Οι αυθεντίες που επικαλείται η ευπαίδευτη συνήγορος (βλ. ιδιαίτερα Λοχίας Γεωργίου κα ν. Παναγή κα & Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 81, σελ. 88) υποστηρίζουν το αντίθετο. Εδώ ο αιτητής, σύμφωνα με τον ισχυρισμό του που δεν έχει αμφισβητηθεί, ήταν ομοιόβαθμος (υπαστυνόμος) με τα ενδιαφερόμενα μέρη και μάλιστα είχε αρχαιότητα έναντι όλων, κυμαινόμενη από ένα μήνα μέχρι 2 ½ χρόνια. Επομένως με βάση τα όσα αποφασίστηκαν στην εν λόγω υπόθεση, είχε έννομο συμφέρον να παραπονείται για την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών αφού επηρεάζετο άμεσα στο θέμα αρχαιότητας στην υπηρεσία. Στην εξέταση του όλου θέματος δεν αγνόησα ότι οι προαγωγές στην παρούσα περίπτωση δεν ήταν για πλήρωση ορισμένου αριθμού κενών θέσεων και με το να πληρωθούν από τα ε.μ. αυτομάτως αποκλείοντο οι αιτητές. Ήταν σαφώς υπεράριθμες θέσεις για όσους ικανοποιούσαν τις πρόνοιες του Νόμου 24(1)/2001 για τις οποίες υπήρξε και σχετική πρόνοια στον προϋπολογισμό για τα έξοδα που θα συνεπάγονταν οι εν λόγω προαγωγές. Παρά τα πιο πάνω έχω την άποψη ότι με την προαγωγή των ε.μ. δημιουργείται άμεσος επηρεασμός στο θέμα ιεραρχίας των αιτητών. Επομένως μπορεί να εξεταστεί η νομιμότητα της προαγωγής των ε.μ. Εξετάζοντας όμως την υπόθεση στην ουσία της καταλήγω ότι δεν έχω ικανοποιηθεί ότι υπήρχε παρανομία στην προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών. Είχαν όλοι εγγραφεί στο σχετικό Μητρώο και υπήρχε η προβλεπόμενη από το νόμο (άρθρο 12) εισήγηση της Επιτροπής για την προαγωγή τους. ΄Ηδη ανάφερα ότι το δικαστήριο τούτο γενικά δεν επεμβαίνει στην εκτίμηση γεγονότων, στην απόφαση δηλαδή της Επιτροπής να εγγράψει τα ενδιαφερόμενα μέρη στο σχετικό Μητρώο, ιδιαίτερα στην παρούσα περίπτωση που σύμφωνα με το άρθρο 6(3) του Νόμου «η περίληψη στο Μητρώο είναι στην απόλυτη κρίση της Επιτροπής» εκτός της εξαίρεσης που διαλαμβάνει η επιφύλαξη στο ίδιο άρθρο.
Αναφορικά τώρα με τον ισχυρισμό για αντισυνταγματικότητα, με βάση την αρχή που τέθηκε μεταξύ άλλων στην υπόθεση Dias United Publishing Co. Ltd. v. Δημοκρατίας (1996) 1 Α.Α.Δ. 550, Βρούντου ν. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 78 και πιο πρόσφατα στις υποθέσεις αρ. 1795/06, 1705/06 Βάσος Κωνσταντίνου κα ν. Δημοκρατίας (απόφαση Πλήρους Ολομέλειας) ημερ. 1/6/07, ο έλεγχος της συνταγματικότητας νόμου εξετάζεται από το Ανώτατο Δικαστήριο μόνο όταν αυτό είναι αναγκαίο για την επίλυση του επίδικου θέματος, δηλαδή όταν η αποδοχή της αντισυνταγματικότητας θα οδηγούσε στην αποδοχή του αιτήματος του αιτητή. Το ζήτημα όμως δεν εξετάζεται αν η κήρυξη του Νόμου ως αντισυνταγματικού θα αποδειχθεί αλυσιτελής για το αίτημα του αιτητή. Στην παρούσα υπόθεση με το να κηρυχθεί ο σχετικό νόμος ως αντισυνταγματικός ο αιτητής δεν θα ωφεληθεί οτιδήποτε. Επομένως απορρίπτεται και αυτή η προσφυγή.
Οι ισχυρισμοί του αιτητή περί παράβασης του περί Ασυνομίας Νόμου (Ν. 73(1)/2004) και των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 2004 (Κ.Δ.Π. 214/04) κρίνω ότι δεν ευσταθεί αφού οι επίδικες προαγωγές, όπως ήδη ανάφερα, έγιναν ως υπεράριθμες και έξω από τις πρόνοιες των περί Αστυνομίας Νόμου και Κανονισμών αλλά κάτω από τις πρόνοιες του ειδικού για την περίπτωση Νόμου, του Ν. 24(1)/2001.
Ανεδαφικοί κρίνονται και οι ισχυρισμοί περί έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας. Τόσο η μη προαγωγή των αιτητών όσο και η προαγωγή των ε.μ. με όσα ανάφερα πιο πάνω και από τα γεγονότα της υπόθεσης όπως φαίνονται στα σχετικά έγγραφα που συνοδεύουν την ένσταση, φαίνεται να έγιναν σύμφωνα με την πρόνοια του σχετικού Νόμου.
Με βάση τα πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται.
Προαγωγές σε υπαστυνόμο (προσφυγές 349/05 και 431/05)
Με την προσφυγή 349/05 ήδη ανάφερα ότι ο αιτητής προσβάλλει την προαγωγή 15 ε.μ. Προβάλλεται και εδώ η ίδια προδικαστική ένσταση ότι δηλαδή εφόσον ο αιτητής δεν είναι εγγεγραμμένος στο σχετικό Μητρώο, δε νομιμοποιείται να καταχωρεί και προωθεί την παρούσα προσφυγή.
Εξέτασα τους αντίστοιχους ισχυρισμούς. Κρίνω ότι τα όσα ανάφερα πιο πάνω σχετικά με την προσφυγή αρ. 350/05 ισχύουν και για την παρούσα με αποτέλεσμα να υπόκειται και αυτή η υπόθεση σε απόρριψη.
Αναφορικά με την προσφυγή 431/05 (προσβάλλεται η προαγωγή 7 ε.μ), η προδικαστική ένσταση που έχει εγερθεί με τη γραπτή αγόρευση των καθών η αίτηση, αλλά μπορεί να εξεταστεί από το δικαστήριο ως θέμα δημόσιας πολιτικής, είναι ότι κατά το χρόνο που καταχωρήθηκε η προσφυγή ο αιτητής παρόλο που ήταν εγγεγραμμένος στο σχετικό Μητρώο που ετοίμασε η Επιτροπή «εκ παραδρομής», όπως αναφέρει η ευπαίδευτος δικηγόρος των καθών η αίτηση, δεν περιλήφθηκε στον κατάλογο των προσώπων που υποβλήθηκε το Νοέμβριο του 2004 στο Υπουργικό Συμβούλιο με εισήγηση της Επιτροπής για προαγωγή τους επ' ανδραγαθία. Όμως στη συνέχεια το όνομα του περιλήφθηκε σε νέο κατάλογο που υποβλήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο στις 22/6/05 (δηλαδή μετά την καταχώρηση της προσφυγής του) με εισήγηση την προαγωγή του. Επομένως η προσφυγή είναι πρόωρη.
Με τα πιο πάνω γεγονότα, εφόσον για τον αιτητή δεν υπήρχε κατά τον ουσιώδη χρόνο η εισήγηση της Επιτροπής (απλή εγγραφή στο Μητρώο δεν είναι αρκετή) για την προαγωγή του, τότε δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλλει την απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης και Αρχηγού Αστυνομίας για τη μη προαγωγή του. Αναφορικά με το έννομο συμφέρον να προσβάλλει την προαγωγή των ε.μ, ισχύουν όλα όσα ανάφερα σχετικά με την προσφυγή 350/05 με αποτέλεσμα να υπόκειται και η παρούσα υπόθεση σε απόρριψη. Επομένως η προσφυγή απορρίπτεται.
Προσφυγές για προαγωγή σε Λοχία (προσφ. 392/05, 432/05 και 458/05)
Στην προσφυγή 392/05 έχουμε 3 αιτητές. Αναφορικά με τον αιτητή αρ. 1 Ανδρέα Τουμάζο η συνήγορος των καθών η αίτηση προβάλλει την ίδια προδικαστική ένσταση ότι δηλαδή εφόσον το όνομα του δεν είχε περιληφθεί στον κατάλογο με εισήγηση της Επιτροπής για την επ' ανδραγαθία προαγωγή του, δεν έχει έννομο συμφέρον να προωθεί την προσφυγή. Βέβαια έχει στη συνέχεια περιληφθεί το όνομα του σε νέο κατάλογο που υποβλήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο στις 26/5/05 (μετά δηλαδή την καταχώρηση της προσφυγής) αλλά δικαίωμα για προσφυγή θα έχει μόνο αν μετά την εν λόγω εισήγηση το Υπουργικό Συμβούλιο δεν ικανοποιήσει το αίτημα του. Παρόμοιος ισχυρισμός περί έλλειψης εννόμου συμφέροντος προβάλλεται και για τον αιτητή αρ. 2 Ανδρέα Ε. Χαραλαμπους του οποίου το όνομα δεν έχει εγγραφεί στο σχετικό Μητρώο και δεν έχει αμφισβητήσει εμπρόθεσμα την απόφαση της Επιτροπής να μην τον εγγράψει στο Μητρώο. Για τον αιτητή αρ. 3 Ανδρέα Μεταξά η συνήγορος των καθών η αίτηση προβάλλει παρόμοια προδικαστική ένσταση ότι δηλαδή δεν έχει περιληφθεί το όνομα του στο σχετικό Μητρώο και ο ίδιος δεν αμφισβήτησε εμπρόθεσμα την απόφαση της Επιτροπής η οποία του είχε κοινοποιηθεί με επιστολή ημερ. 24/2/05. Οι επιστολές της Επιτροπής τόσο προς τον αιτητή 2 Ανδρέα Ε, Χαραλάμπους όσον και στον αιτητή 3 Ανδρέα Μεταξά είχαν σταλεί στη διεύθυνση που έδωσαν οι ίδιοι στις αιτήσεις τους. Εφόσον λοιπόν, συνεχίζει η συνήγορος, το όνομα τους δεν ήταν στο σχετικό Μητρώο και εφόσον επιπλέον δεν έχει γίνει εισήγηση της Επιτροπής για την επ' ανδραγαθία προαγωγή τους, δεν δικαιούνται να στρέφονται κατά της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου και/ή του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως και/ή του Αρχηγού Αστυνομίας για τη μη προαγωγή τους επ' ανδραγαθία.
Από τις ημερομηνίες που έδωσε η συνήγορος των καθών η αίτηση και εφόσον η προσφυγή στρέφεται και εναντίον της Επιτροπής Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης, θα θεωρήσω ότι αμφισβητείται εμπρόθεσμα και η απόφαση της Επιτροπής να μην εγγράψει τον αιτητή στο σχετικό Μητρώο και να συμπεριλάβει το όνομα του στο σχετικό κατάλογο με εισήγηση την προαγωγή του. Από τα ενώπιον μου όμως γεγονότα, φαίνεται να ισχύουν τα όσα ανάφερα πιο πάνω σχετικά με την προσφυγή 350/05, δηλαδή ότι το δικαστήριο τούτο γενικά δεν επεμβαίνει στην εκτίμηση γεγονότων αφού τούτο είναι έργο του αρμόδιου οργάνου και στην υπόθεση αυτή δεν έχουν τεθεί τέτοια γεγονότα που να επιτρέπουν στο δικαστήριο να επέμβει στην απόφαση της Επιτροπής να μην εγγράψει τον αιτητή στο σχετικό Μητρώο. Εφόσον λοιπόν δεν ήταν εγγεγραμμένος, πράγμα που αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για προαγωγή του επ' ανδραγαθία, καταλήγω ότι ορθά δεν προάχθηκε ο ίδιος. Αναφορικά τώρα με την προαγωγή των ε.μ., ισχύουν τα όσα ανάφερα στην προσφυγή 350/05 πιο πάνω. Έτσι και αυτή η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί.
Προσφυγή 432/05
Στην υπόθεση αυτή ισχύουν τα όσα ανάφερα σχετικά με την προσφυγή αρ. 431/05 δηλαδή ότι εφόσον το όνομα του αιτητή δεν είχε εγγραφεί, κατά τον ουσιώδη χρόνο, στο σχετικό Μητρώο τότε δεν μπορούσε να ζητά προαγωγή αφού αναγκαία προϋπόθεση είναι (α) η εγγραφή του στο Μητρώο από την Επιτροπή και (β) η εισήγηση της Επιτροπής για την προαγωγή του. Βέβαια οι καθών η αίτηση αναφέρουν ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν είχε περιληφθεί το όνομα του στον κατάλογο προς το Υπουργικό Συμβούλιο «εκ παραδρομής» και ότι τούτο έγινε αργότερα και συγκεκριμένα στις 22/6/05 (μετά την καταχώρηση της προσφυγής) ούτως ώστε η προσφυγή όσον αφορά τη δική του προαγωγή, να είναι πρόωρη. Αναφορικά με την προαγωγή των ε.μ., ισχύουν τα όσα ανάφερα στην προσφυγή 350/05. Κρίνω λοιπόν ότι και η παρούσα προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί.
Προσφυγή 458/05
Για τα ε.μ. 1 Χ. Θεοχάρους, 3. Α. Λάμπρου, 5. Α. Χριστοδούλου και 9. Π. Θεωρή, ο αιτητής έχει αποσύρει την προσφυγή του από τις 9/2/06 όταν αυτή ήταν ορισμένη ενώπιον άλλου συναδέλφου.
Αναφορικά με τα υπόλοιπα ε.μ. (ήταν όλοι 10) ισχύουν τα όσα ανάφερα στις προσφυγές 350/05 και 432/05. Σημειώνω και εδώ ότι το όνομα του αιτητή τελικά περιλήφθηκε στον κατάλογο που υποβλήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο στις 22/6/05 μετά την καταχώρηση της προσφυγής, ούτως ώστε η προσφυγή του, όσον αφορά το παράπονο του γιατί να μην προαχθεί ο ίδιος, να ήταν πρόωρη όπως ισχυρίζεται και η δικηγόρος των καθών η αίτηση. Απορρίπτεται λοιπόν και αυτή η προσφυγή.
Προτού τελειώσω (και επιπρόσθετα των πιο πάνω), το κρίνω ορθό να αναφέρω ότι στην έκταση που οι παρούσες προσφυγές αφορούν παράπονο των αιτητών ότι δεν έχουν προαχθεί και οι ίδιοι με βάση τις πρόνοιες του εν λόγω Νόμου, είμαι της άποψης ότι το παράπονο τους δεν ευσταθεί.
Σχετικά με το θέμα αυτό, κατά πόσο δηλαδή υπάρχει παράλειψη με την έννοια του άρθρου 146.1 του Συντάγματος, υπάρχει αρκετή νομολογία (βλ. μεταξύ άλλων, Hassan Mustafa v. Republic 1 R.S.C.C. 44, Costeas v. Repubblic (1983) 3 C.L.R. 115 σελ. 123, Mavrommatis & Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1006 σελ. 1023 και Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 165, 197). Σε μερικές από τις εν λόγω αποφάσεις γίνεται αναφορά στα ελληνικά συγγράμματα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1920-1959) σελ. 243 και Μ. Στασινόπουλος, «Δίκαιο Διοικητικών Διαφορών» Εκδ. 1964, σελ. 195).
Στην προαναφερθείσα υπόθεση Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας, σελ. 167 διαβάζουμε τα ακόλουθα:
«Το επίδικο θέμα, όπως στοιχειοθετείται στην προσφυγή, συνίσταται στην παράλειψη εκπλήρωσης καθήκοντος το οποίο επιβάλλει ο νόμος. Παραλείψεις της Διοίκησης είναι εκτελεστές και μπορεί να αποτελέσουν το αντικείμενο αναθεώρησης μόνο εφόσον η λήψη θετικής ενέργειας επιβάλλεται από το νόμο (βλ. μεταξύ άλλων Mustafa Humza Uludag v. Republic 5 R.S.C.C. 131, Police Association and Others v. Republic (1972) 3 C.L.R. 1. The Cyprus Tannery Ltd. V. the Republic (1980) 3 C.L.R. 405 και Ekaterini Colocassidou Costea v. Republic (1983) 3 C.L.R. 115).
Όπου ο νόμος παρέχει εξουσία για διοικητική ενέργεια και αφήνει την άσκησή της στη διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης, η παράλειψη του αρμόδιου οργάνου να προβεί στη λήψη απόφασης δεν είναι εκτελεστή. Η έκδοση απόφασης ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του οργάνου και ό,τι μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αναθεώρησης είναι η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας και απόφαση η οποία συναρτάται με αυτή.»
Το πιο πάνω απόσπασμα τυγχάνει πλήρους εφαρμογής στα γεγονότα της δικής μας υπόθεσης. Εφόσον με βάση το σχετικό Νόμο το Υπουργικό Συμβούλιο (το οποίο ενεργεί εκ μέρους της Κυπριακής Πολιτείας) έχει διακριτική ευχέρεια αν θα απονέμει μια από τις ηθικές αμοιβές που προβλέπονται (η «προαγωγή επ' ανδραγαθία» είναι μια από αυτές και όχι η μόνη), κρίνω ότι δεν έχουμε περίπτωση που το Υπουργικό Συμβούλιο να παρέλειψε να ασκήσει εξουσία με την έννοια του άρθρου 146.1 του Συντάγματος.
Επί της ίδιας γραμμής είναι και οι υποθέσεις Γρηγορίου Μιχάλης κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, υποθ. Αρ. 170/2006 ημερ. 10/8/07, Τ. Ηλιάδης Δ., και Σαββάκης Στυλιανού κα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, υποθ. Αρ. 229/06 ημερ. 8/10/07, Νικολαϊδης Δ.
Ενόψει όλων των πιο πάνω οι παρούσες προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθών η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς