ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 867/06
16 Οκτωβρίου, 2007
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
Αιτητές,
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ MEΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - - -
Α. Γεωργίου για αιτητές
Χ. Κυθραιώτου(κα) για τους καθ΄ων η αίτηση.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι Σύριος και έφθασε στην Κύπρο στις 6.11.1996. Ο αιτητής, κατόπιν ανανέωσης της άδειας του παρέμεινε στην Κύπρο νόμιμα μέχρι τις 30.6.2005. Κατά τη διάρκεια αυτή περιοδικά έρχονταν στην Κύπρο νόμιμα η σύζυγος και τα παιδιά του, τα οποία έπασχαν από ορισμένες ασθένειες και ετύγχαναν ιατρικής περίθαλψης στην Κύπρο.
Μετά τη λήξη της άδειας παραμονής στις 30.6.05, επειδή ο αιτητής 1, κατά την άποψη των καθ΄ων η αίτηση δεν προτίθετο να αναχωρήσει, εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης του, αλλά αυτά δεν εκτελέστηκαν γιατί ο ίδιος και η οικογένεια του αναχώρησαν οικειοθελώς για την χώρα τους.
Στις 17.8.05 ο αιτητής τέλεσε στη Συρία πολιτικό γάμο με την αιτήτρια 2, επειδή όμως το διαζύγιο του αιτητή εκδόθηκε στις 22.8.05, θεωρήθηκε ότι είχε διαπράξει διγαμία και δεν έγινε αποδεκτό αίτημά του για να του επιτραπεί η είσοδος στην Κύπρο μαζί με την Κυπρία σύζυγό του.
Στη συνέχεια, μετά την εξασφάλιση του διαζυγίου, η αιτήτρια 2 μετέβη στη Συρία και τέλεσε νέο γάμο με τον αιτητή στις 15.1.06 και με επιστολή της ημερομηνίας 14.3.06 ζητούσε αναθεώρηση της απόφασης του Τμήματος για είσοδο του συζύγου της στην Κύπρο.
Στις 14.3.06 οι καθ΄ων η αίτηση απέρριψαν το αίτημα της αιτήτριας. Τόσο ο αιτητής όσο και η αιτήτρια, με την παρούσα προσφυγή προσβάλλουν την απόφαση αυτή.
Οι καθ΄ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση με τον ισχυρισμό ότι η αιτήτρια δεν μπορεί να προωθήσει την προσφυγή της, αφού η ίδια δεν έχει το επηρεαζόμενο ευθέως έννομο συμφέρον. Η θέση αυτή με βρίσκει σύμφωνο και ως εκ τούτου θεωρώ ότι η προσφυγή της αιτήτριας θα πρέπει να απορριφθεί.
Εν όψει τούτου θα προχωρήσει να εξετάσω την προσφυγή του αιτητή.
Η επίδικη απόφαση, που περιέχεται στην επιστολή της 14.3.06, αναφέρει τα ακόλουθα:
«Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερομηνίας 13.2.06 με την οποία ζητάτε όπως παραχωρηθεί άδεια εισόδου στον αλλοδαπό σύζυγό σας κ. Husaen Osman Nawari από τη Συρία και σας πληροφορώ ότι το αίτημά σας παρόλο που εξετάστηκε με κατανόηση δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί γιατί ο αναφερόμενος αλλοδαπός είναι Απαγορευμένος Μετανάστης λόγω παράνομης παραμονής.»
Eίναι προφανές ότι, με την επιστολή αυτή, η μόνη αιτιολογία που δίδεται για την απόρριψη του αιτήματος του αιτητή ήταν το γεγονός ότι αυτός είχε κριθεί ως απαγορευμένος μετανάστης λόγω παράνομης παραμονής. Από τα γεγονότα που παρέθεσα πιο πάνω, είναι προφανές ποια είναι η παράνομη παραμονή, δηλαδή αριθμός ημερών μετά τη λήξη της άδειάς του. Στην ουσία αυτός συμμορφώθηκε, αφού όπως προκύπτει και από τα γεγονότα, αναχώρησε οικειοθελώς χωρίς να εκτελεστούν τα εντάλματα απέλασης και κράτησης εναντίον του. Είναι προφανές ότι το γεγονός του γάμου του με Κυπρία υπήκοο δεν έτυχε οποιασδήποτε εξέτασης για να αποφασισθεί αν αυτό δικαιολογούσε διαφορετική κατάληξη στην κρίση της αρμόδιας αρχής.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή θεώρησε και άκυρη την απόφαση επικαλούμενος και τις πρόνοιες του περί Ελεύθερης Διακίνησης και Διαμονής των Υπηκόων των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Μελών των Οικογενειών τους, Νόμο 92(Ι)/2003, με βάση τον οποίο διασφαλίζεται δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης και διαμονής υπηκόων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μελών της οικογένειας του για άσκηση μισθωτής δραστηριότητας. Προς υποστήριξη της θέσης του ότι ο Νόμος αυτός εφαρμόζεται και για Κυπρίους πολίτες, παρέπεμψε στην ενδιάμεση απόφαση του Νικολαϊδη, Δ., σε ex parte Αίτηση στη Saiedi v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υπ. Αρ. 1241/06, ημερ. 28.7.06, στην οποία παρόμοιο επιχείρημα είχε πετύχει. Στην παρούσα περίπτωση θα αποφύγω να αποφανθώ επί του σημείου τούτου, καθώς η προσφυγή μπορεί να αποφασιστεί χωρίς να εξεταστεί αυτό το θέμα.
Κατά την κρίση μου, όπως προκύπτει από τα πιο πάνω, η παράλειψη των Αρχών να εξετάσουν και να λάβουν υπόψη το γεγονός του γάμου του αιτητή με Κυπρία πολίτιδα, ήταν μοιραία για τη νομιμότητα της απόφασης, αφού ήταν τούτο ουσιαστικό στοιχείο, που θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη κατά την εξέταση του αιτήματος του αιτητή.
Εν όψει των πιο πάνω η προσφυγή του αιτητή 1 επιτυγχάνει με £700 έξοδα υπέρ του.
Η προσφυγή της αιτήτριας 2 απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.