|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 979/2005)
5 Σεπτεμβρίου, 2007
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΡΧΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ,
Καθ' ης η αίτηση.
Δ. Παπαστεφάνου για Κακογιάννη & Δημητρίου, για την Αιτήτρια.
Α. Ζερβού, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ' ης η αίτηση.
Ι. Νικολάου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (αιτήτρια) προσβάλλει την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών (καθ'ης η αίτηση) της 17/6/2005, με την οποίαν η καθ'ης η αίτηση αποδέχτηκε την ιεραρχική προσφυγή της εταιρείας ΒΕΞ Δράμας Α.Ε. (ενδιαφερόμενο μέρος) και ακύρωσε την απόφαση της αιτήτριας αναφορικά με τις Ομάδες Ι και ΙΙ του Διαγωνισμού αρ. 92/2004 για την προμήθεια 50.150 ξύλινων στύλων, διαφόρων μεγεθών εμποτισμένων με κρεοζωτέλαιο, για τις ανάγκες της αιτήτριας.
(α) Τα γεγονότα και οι λόγοι της προσφυγής.
Η αιτήτρια προκήρυξε τον υπ' αρ. 92/2004 Διαγωνισμό για την προμήθεια εμποτισμένων ξύλινων στύλων οι οποίοι διαχωρίζονταν σε τρεις ομάδες και η αξιολόγηση της προσφοράς θα γινόταν με βάση τους όρους του Διαγωνισμού κατά ομάδα. Οι τρεις Ομάδες ήταν οι ακόλουθες:
Ομάδα Ι - ποσότητα 21.200 στύλοι ύψους 10m. μεσαίας κατηγορίας.
Ομάδα ΙΙ - ποσότητα 9.500 στύλοι ύψους 12m. μεσαίας κατηγορίας.
Ομάδα ΙΙΙ - ποσότητα 19.450 στύλοι διαφόρων μεγεθών και κατηγοριών καθώς και 1000 ξυλοδοκοί.
Ο όρος 7.5.7 της προσφοράς προέβλεπε ότι όλοι οι στύλοι έπρεπε να ήταν μηχανικά ομαλοποιημένοι/αποφλοιωμένοι ("All poles shall be machine dressed to remove the cambium layer before preservation".)
Μεταξύ των επτά προσφοροδοτών που υπέβαλαν προσφορές ήταν και το ενδιαφερόμενο μέρος που υπέβαλε προσφορά μόνο για τις Ομάδες Ι και ΙΙ. Η προσφορά του ενδιαφερόμενου μέρους υποβλήθηκε μέσω των αντιπροσώπων της, N. Th. Karapittides Ltd. Για σκοπούς αξιολόγησης των προσφορών συστάθηκε τριμελής Τεχνική Επιτροπή Αξιολόγησης, κλιμάκιο της οποίας επισκέφθηκε τις εγκαταστάσεις του ενδιαφερόμενου μέρους στη Δράμα για αξιολόγηση των τεχνικών και κατασκευαστικών δυνατοτήτων της και στην έκθεση που ετοιμάστηκε μετά την επίσκεψη, η Τεχνική Επιτροπή σημείωσε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν σε θέση να εκτελέσει το Συμβόλαιο, νοουμένου ότι θα προηγείτο η εγκατάσταση του τόρνου αποφλοίωσης και ομαλοποίησης των στύλων εντός των χρονικών ορίων που καθορίστηκαν, δηλαδή δύο μήνες από την κατακύρωση. Στη συνέχεια το ενδιαφερόμενο μέρος απέστειλε προς την αιτήτρια απόδειξη για την αγορά του τόρνου αποφλοίωσης ο οποίος εγκαταστάθηκε και λειτούργησε τον Ιανουάριο του 2005.
Στην έκθεση αξιολόγησης που υπέβαλε στην Επιτροπή Προσφορών η Τεχνική Επιτροπή εισηγήθηκε την κατακύρωση των Ομάδων Ι και ΙΙ στο ενδιαφερόμενο μέρος και της Ομάδας ΙΙΙ στην εταιρεία SCANPOLE Νορβηγίας, που ήταν οι χαμηλότεροι αξιολογημένοι προσφοροδότες και πληρούσαν τις απαιτήσεις των όρων της προσφοράς.
Στη συνέχεια όμως, κατόπιν διαβουλεύσεων μεταξύ της Τεχνικής Επιτροπής, της Επιτροπής Προσφορών και του Νομικού Σύμβουλου της αιτήτριας, η Τεχνική Επιτροπή, έχοντας υπόψη τον όρο 7.5.7 ότι όλοι οι στύλοι έπρεπε να ήταν μηχανικά ομαλοποιημένοι/αποφλοιωμένοι, εισηγήθηκε να μη γίνει κατακύρωση της Ομάδας Ι δεδομένου ότι κανένας προσφοροδότης δεν πληρούσε τους όρους του Διαγωνισμού και αντί αυτού να γίνει άμεση προκήρυξη νέου Διαγωνισμού για τις ποσότητες που θα απαιτούνταν από την αιτήτρια κατά την τριετή ισχύ του προτεινόμενου Συμβολαίου και επιπρόσθετα εισηγήθηκε την κατακύρωση των Ομάδων ΙΙ και ΙΙΙ στην εταιρεία SCANPOLE.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της αιτήτριας αποφάσισε τελικά στις 5/4/2005 να υιοθετήσει τις πιο πάνω εισηγήσεις και ενημέρωσε το ενδιαφερόμενο μέρος ότι η προσφορά του αποκλείστηκε. Απαντώντας δε σε σχετικό διάβημα του αντιπροσώπου του ενδιαφερόμενου μέρους με το οποίο ζητήθηκαν οι λόγοι της απόρριψης, η αιτήτρια τους πληροφόρησε ότι η προσφορά τους απορρίφθηκε επειδή:
"(α) Κατά την ημερομηνία υποβολής των προσφορών, 11 Αυγούστου 2004, η εν λόγω εταιρεία δεν κατείχε τον απαραίτητο εξοπλισμό για να κατασκευάσει τους στύλους σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Διαγωνισμού.
(β) Εφόσον κατά την ημερομηνία υποβολής των προσφορών η εταιρεία δεν κατείχε τον απαιτούμενο εξοπλισμό δεν μπορεί να είχε ούτε και την απαιτούμενη πείρα στην παραγωγή μηχανικά επεξεργασμένων στύλων."
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης η αντιπρόσωπος του ενδιαφερόμενου μέρους καταχώρισε την Ιεραρχική Προσφυγή αρ. 24/2005 την οποίαν η Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών αποδέχτηκε ακυρώνοντας την προσβαλλόμενη απόφαση της αιτήτριας, γιατί η ερμηνεία του όρου 7.5.7 συνιστούσε τεχνικό και όχι νομικό θέμα και γιατί η προσφορά του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν εντός των όρων και προδιαγραφών του διαγωνισμού.
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια αμφισβητεί την εγκυρότητα της επίδικης απόφασης γιατί η καθ'ης η αίτηση λανθασμένα απέρριψε τις δύο προδικαστικές ενστάσεις που είχε εγείρει και γιατί υπήρξε πλάνη ως προς τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης και έλλειψη αιτιολογίας.
(β) Οι προδικαστικές ενστάσεις της αιτήτριας.
Κατά τη διαδικασία εξέτασης της Ιεραρχικής Προσφυγής η αιτήτρια πρόβαλε δύο προδικαστικές ενστάσεις, που απορρίφθηκαν από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων και με την παρούσα προσφυγή αμφισβητεί την ορθότητα της απόρριψης τους. Η πρώτη ήταν ότι η αντιπρόσωπος του ενδιαφερόμενου μέρους εταιρεία N. Th. Karapattides Ltd., δεν είχε έννομο συμφέρον να καταχωρίσει την Ιεραρχική Προσφυγή εκ μέρους του ενδιαφερόμενου μέρους γιατί δεν είχε η ίδια προσδοκία ανάθεσης της σύμβασης, όπως απαιτεί το άρθρο 56(1) του περί Σύναψης Συμβάσεων (Προμήθειες, Έργα και Υπηρεσίες) Νόμου του 2003, Ν. 101(Ι)/2003, αφού σύμφωνα με την αιτήτρια το άρθρο 56 επιτρέπει μόνο σε πρόσωπο στο οποίο θα μπορούσε να ανατεθεί συγκεκριμένη σύμβαση, δικαίωμα προσφυγής ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών.
Η δεύτερη προδικαστική ένσταση αφορούσε το άρθρο 56(2) του Ν. 101(Ι)/2003 και ειδικότερα την επιβαλλόμενη από αυτό υποχρέωση έγγραφης κοινοποίησης στην αναθέτουσα αρχή της πρόθεσης άσκησης Ιεραρχικής Προσφυγής από τον ενδιαφερόμενο. Η αιτήτρια υποστηρίζει ότι εφόσον η ενημερωτική επιστολή αποστάληκε σε αυτήν από την εταιρεία N. Th. Karapattides Ltd. και όχι από το ενδιαφερόμενο μέρος που είχε άμεσο συμφέρον ανάθεσης της σύμβασης, είχαν παραβιαστεί οι πρόνοιες του άρθρου 56(2).
Τα πιο πάνω επιχειρήματα δεν ευσταθούν. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών ορθά προχώρησε στην απόρριψη των προδικαστικών ενστάσεων της αιτήτριας. Στο ίδιο το έγγραφο της προσφοράς, στο κεφάλαιο όπου καταγράφονταν τα στοιχεία του προσφοροδότη με τον τίτλο "Δομή και Οργάνωση" (Structure and Organisation) (στοιχείο αρ. 7) γίνεται αναφορά σε τοπικό αντιπρόσωπο ή συνεργάτη στην Κύπρο ("Name and address of Local agent or any associates in Cyprus"). Με βάση αυτή την ιδιότητα η εταιρεία N. Th. Karapattides Ltd. ενεργούσε ως αντιπρόσωπος του ενδιαφερόμενου μέρους για τους σκοπούς του Διαγωνισμού. Μετά την ανακοίνωση της απόρριψης της προσφοράς του ενδιαφερόμενου μέρους η εταιρεία N. Th. Karapattides Ltd., στην οποία μάλιστα είχαν κοινοποιηθεί και οι λόγοι της απόρριψης, ενεργώντας με βάση πληρεξούσιο θεωρημένο από το Επιμελητήριο Δράμας, ενημέρωσε εγγράφως την αιτήτρια για την πρόθεση του ενδιαφερόμενου μέρους να ασκήσει Ιεραρχική Προσφυγή, η οποία τελικά υποβλήθηκε στις 21/4/2005 με αιτητή το ενδιαφερόμενο μέρος. Η επωνυμία, η διεύθυνση και η σφραγίδα της εταιρείας N. Th. Karapattides Ltd. περιλήφθηκαν στα στοιχεία του εντύπου, τα οποία αφορούσαν την εκπροσώπηση του ενδιαφερόμενου μέρους κατά τη διαδικασία ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών. Στο σημείο Η του εντύπου παρέχεται μάλιστα η διαζευκτική δυνατότητα είτε αυτοπρόσωπης παρουσίασης, είτε αντιπροσώπευσης.
Σημειώνεται ότι η αιτήτρια, η οποία από το προκαταρκτικό μέχρι το τελικό στάδιο της διαδικασίας αποδέχτηκε την αντιπροσώπευση του ενδιαφερόμενου μέρους προβαίνοντας μάλιστα σε ανταλλαγή επιστολών με την Karapittides, ανεπίτρεπτα επιδιώκει να θέσει σε αυτό το στάδιο θέμα έλλειψης νομιμοποίησης της τελευταίας. Επιδοκιμάζοντας και ταυτόχρονα αποδοκιμάζοντας φέρνει στο προσκήνιο το γνωστό νομολογιακό αξίωμα επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας (βλ. μεταξύ άλλων Δημοκρατία ν. China Wanbao Engineering Corporation (2000) 3 Α.Α.Δ. 406).
Η επίκληση της απόφασης Epsilon Electromechanical Ltd v. Α.Η.Κ. (2000) 3 Α.Α.Δ. 379 από την αιτήτρια, δεν ενισχύει τις απόψεις της αιτήτριας αφού σε εκείνη την περίπτωση ο αντιπρόσωπος του προσφοροδότη προσέβαλε ο ίδιος την κατακύρωση της προσφοράς σε τρίτο, χωρίς να έχει άμεσο έννομο συμφέρον.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω κρίνεται ότι ορθά η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων απέρριψε τις δύο προδικαστικές ενστάσεις για ισχυριζόμενες παραβιάσεις των προνοιών του άρθρου 56 του Νόμου 101(Ι)/2003.
(γ) Πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και έλλειψη αιτιολογίας.
Έχει υποβληθεί εκ μέρους της αιτήτριας ότι εφόσον η καθ'ης η αίτηση θεώρησε ότι το ζήτημα της ερμηνείας του επίδικου όρου 7.5.7 ήταν αμιγώς τεχνικό και ότι κακώς του δόθηκε νομική ερμηνεία, θα έπρεπε η ίδια η καθ'ης η αίτηση να αιτιολογήσει τη διαφωνία της χωρίς να υποκαταστήσει την κρίση των αρμόδιων Τεχνικών Επιτροπών, οι οποίες θεωρούσαν απαραίτητη την ύπαρξη τόρνου αποφλοίωσης για να καταστεί δυνατή η εκτέλεση της σύμβασης από το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η εισήγηση είναι ανεδαφική. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών στην επίδικη απόφαση της ασχολήθηκε με το θέμα του άρθρου 7.5.7 και αφού σημείωσε την αρχική θέση της Επιτροπής Αξιολόγησης, ότι σε κανένα σημείο των όρων του Διαγωνισμού ή των Τεχνικών Εγχειριδίων δεν αναφέρεται ρητά η απαίτηση για τόρνο αποφλοίωσης ή το κυριότερο, ότι ο εν λόγω εξοπλισμός ήταν απαραίτητο να υπάρχει κατά την ημερομηνία υποβολής των προσφορών, κατέληξε στα δικά της συμπεράσματα. Κρίνω σκόπιμο να παραθέσω προς τούτο το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων που απαντά στην εισήγηση που έχει προβληθεί εκ μέρους της αιτήτριας:
"Στην παρούσα υπόθεση ένα θέμα το οποίο ήταν πρώτιστα τεχνικό, δηλαδή η ερμηνεία του τεχνικού όρου (η υπογράμμιση δική μας) του διαγωνισμού 7.5.7 «All poles shall be machine dressed ..». «Όλοι οι στύλοι πρέπει να είναι μηχανικά επεξεργασμένοι...», λόγω της διαφωνίας της Επιτροπής Προσφορών με την Έκθεση της Τεχνικής Επιτροπής Αξιολόγησης ημερομηνίας 1.12.2004, κατέστη νομικό, με την παραπομπή του στον Νομικό Σύμβουλο της «ΑΗΚ» για γνωμάτευση.
.....................................................................................
Εμείς διαφωνούμε με τη νομική γνωμάτευση και κατά συνέπεια με την τελική ληφθείσα απόφαση για τους πιο κάτω λόγους.
(1)Η νομική γνωμάτευση στηρίχθηκε σε δύο σημεία όπως ο ίδιος ο Νομικός Σύμβουλος αναφέρει:
(α) Τόσο η Τεχνική Επιτροπή όσο και ο προσφοροδότης φαίνεται θεωρούν την ύπαρξη και λειτουργία του τόρνου αποφλοίωσης ως αναγκαία για την εργασία καθώς και αναγκαίο στοιχείο για τη συμμόρφωση με τον όρο 7.5.7.
(β) Με την επιστολή του ημερομηνίας 9.7.2004 ο ίδιος ο προσφοροδότης συνδέει την ύπαρξη του τόρνου για την συμμόρφωση με τις πρόνοιες του όρου 7.5.7 .....»
Για το πρώτο σημείο που αφορά την Τεχνική Επιτροπή υπάρχει απάντηση της ίδιας, στη Συμπληρωματική Έκθεση της ημερομηνίας 1.2.2005 η οποία δεν υπεγράφη από το Διευθυντή Προμηθειών (προφανώς λόγω διαφωνίας) και δεν προωθήθηκε στο Δ.Σ. της «ΑΗΚ» όπως οφείλετο και η οποία μεταξύ άλλων λέει:
«Η Επιτροπή Αξιολόγησης ουδόλως επιθυμεί το σχολιασμό της νομικής θέσης του έγκριτου Νομικού Συμβούλου της Αρχής παρά μόνο στο σημείο που συνάγεται ότι «Τόσο η Τεχνική Επιτροπή όσο και ο προσφοροδότης φαίνεται θεωρούν την ύπαρξη και λειτουργία του τόρνου αποφλοίωσης ως αναγκαία για την εργασία καθώς και αναγκαίο στοιχείο για τη συμμόρφωση με τον Όρο 7.5.7. Σε ότι αφορά το σημείο αυτό η Τεχνική Επιτροπή είχε αξιολογήσει πριν τη μετάβαση της στο εργοστάσιο του προμηθευτή όλα τα στοιχεία που περιελήφθησαν στην προσφορά του και ειδικότερα:
(α) Το Τεχνικό Εγχειρίδιο στο οποίο περιγράφεται πως θα γίνεται η μηχανική τους επεξεργασία και αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «The shaving and clearing process can be done either with hand tools or with a shaving machine. In the case of using a shaving machine removing sapwood would be carefully avoided and shaving would be solely limited into cutting protruding branches as well as removing the external and internal bark.» Αφού τεκμηριώνει περαιτέρω τη διαφωνία της στις παραγράφους (β), (γ), (δ), το πλήρες κείμενο αναφέρεται στα γεγονότα της απόφασής μας στην παράγραφο (9) και συνεχίζει:
«Σε κανένα σημείο των όρων του Διαγωνισμού δεν αναφέρεται ρητά ότι απαιτείται τόρνος αποφλοίωσης (pole peeling machine) ή ακόμα περισσότερο ότι αυτός είναι απαραίτητος εξοπλισμός κατά την ημερομηνία υποβολής των προσφορών - εμείς λέμε ότι ούτε ρητά αλλά ούτε ανάγεται κάτι τέτοιο από τους όρους του διαγωνισμού - «Το ίδιο δεν αναφέρεται επίσης στο σχετικό Βρετανικό Πρότυπο BS 1990: Part 1.»
Η αναφορά για "machine dressed poles" γίνεται στην παράγραφο 7.5 «Other Requirements» και είναι μια από τις 11 παραγράφους ....» και καταλήγει:
«Με βάση τα πιο πάνω η Τεχνική Επιτροπή προέκρινε τον προσφοροδότη και απεδέχθη την εγκατάσταση του τόρνου αποφλοίωσης ως αναβάθμιση του εξοπλισμού του γνωρίζοντας ότι ασφαλέστατα ο τόρνος αποφλοίωσης αυξάνει τη δυνατότητα παραγωγής και εφ' όσον η πρόταση αυτή είχε διατυπωθεί από τον προσφοροδότη αυτή θα έπρεπε να τύχει αξιοποίησης από την ΑΗΚ. Είναι γι' αυτό το λόγο που τέθηκε ως όρος για εγκατάσταση παρ' όλο που θα μπορούσαν να προσφερθούν μηχανικά επεξεργασμένοι στύλοι με άλλα μηχανικά μέσα.»
Αναφορικά με το δεύτερο σημείο της γνωμάτευσης που αναφέρεται στην επιστολή του προσφοροδότη που στάληκε στην ΑΗΚ στις 9.7.2004, η Έκθεση αναφέρει:
«Η Επιτροπή Αξιολόγησης δεν έλαβε υπόψη την επιστολή που απέστειλε ο προσφοροδότης στις 9.7.2004 αφού αυτό έγινε σε στάδιο πριν την υποβολή των προσφορών (ημερομηνία υποβολής ήταν η 11.8.2005) και συνεπώς δεν μπορούσε να αποτελέσει κριτήριο αξιολόγησης.»
Συμφωνούμε με τη θέση αυτή η οποία ενισχύεται και από τη νομολογία (απόφαση Tamassos Suppliers v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. σελίς 60). Επομένως η προσφορά των Αιτητών έπρεπε να κριθεί και αξιολογηθεί με την υποβολή της στις 11.8.2004 και όχι προηγουμένως.
Δεν συμφωνούμε ούτε με τη διαπίστωση του Νομικού Συμβούλου, ότι επειδή οι Αιτητές δεν είχαν τόρνο αποφλοίωσης κατά την τελευταία ημέρα υποβολής των προσφορών συνάγεται, ότι δεν είχαν ούτε την απαιτούμενη πείρα που απαιτούν οι όροι του διαγωνισμού.
Η δική μας θέση είναι, ότι οι όροι του διαγωνισμού αναφέρονται σε πείρα σε παρόμοια συμβόλαια. Οι Αιτητές κατέθεσαν με την προσφορά τους συμβόλαια που έκαμαν στην Ελλάδα και συμβόλαια που έκαμαν στο εξωτερικό (Βουλγαρία) τα τελευταία 8 χρόνια για την προμήθεια πέραν των 300,000 στύλων εμποτισμένων με κρεοζωτέλαιο, του τύπου Δασικής Πεύκης (Pinus Silvestris). Δηλαδή ποσότητες πολλαπλάσιες των όρων του διαγωνισμού.
Θεωρούμε λοιπόν ότι οι Αιτητές κάλυπταν τον όρο του διαγωνισμού 1.9.2 (c) που αφορά την πείρα.
Αναφορικά με την εγκυρότητα της προσφοράς της εταιρείας Scanpole AS την οποίαν αμφισβήτησαν οι Αιτητές, η θέση μας είναι ότι δεν απέδειξαν κάτι τέτοιο.
Ενόψει των πιο πάνω ευρημάτων μας καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι η προσφορά των Αιτητών ήταν εντός των όρων και προδιαγραφών του Διαγωνισμού.
Ως εκ τούτου, ομόφωνα αποφασίζουμε να ακυρώσουμε την προσβαλλόμενη απόφαση του Αναθέτοντος Φορέα «ΑΗΚ», αναφορικά με τις Ομάδες Ι και ΙΙ του Διαγωνισμού αρ. 92/2004."
Από τα πιο πάνω συνάγεται ότι το σκεπτικό της επίδικης απόφασης είναι επαρκώς αιτιολογημένο και η κατάληξη επιτρεπτή γιατί, όπως εξηγείται στην πιο πάνω απόφαση, η τεχνική κρίση του όρου 7.5.7 κατέληξε να αποτελέσει ζήτημα νομικής γνωμάτευσης η οποία επηρέασε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού αφού μετά από αυτήν, η Τεχνική Επιτροπή Αξιολόγησης άλλαξε την εισήγησή της, θεωρώντας ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν πληρούσε τους όρους του διαγωνισμού. Όπως αναφέρεται στην υπόθεση Λαμπριανίδης ν. Δήμου Λάρνακας (1990) 3 Α.Α.Δ. 664,
"Το Δικαστήριο δεν ελέγχει θέματα τεχνικής φύσης που λήφθηκαν υπόψη από τη Διοίκηση στην έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, γιατί η Διοίκηση είναι ο καλύτερος γνώστης και κριτής. Η κρίση της Διοίκησης σε ζητήματα τεχνικής φύσης ή ειδικών γνώσεων είναι γενικά ανέλεγκτη - (Βλ. Antigoni G. Eraclidou and Another v. Compensation Officer, (Minister of Labour and Social Insurance) (1968) 3 C.L.R. 44, σελ. 54, Stavrinou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1195. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 227, Κυριακοπούλου 'Ελληνικόν Διοικητικόν Δίκαιον', 4η Έκδοση, Τόμος Γ΄, σελ. 376). Το Δικαστήριο εξετάζει, βέβαια, εάν η Διοίκηση ενήργησε σύμφωνα με το Σύνταγμα και το Νόμο και αν άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια χωρίς υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας."
(Βλ., επίσης, Crown Insur. Agencies Ltd. v. Δημοκρατίας κ.ά. (1990) 3 Α.Α.Δ. 546 και Caramondani Ltd. v. Δημοκρατίας κ.ά. (1991) 4 Α.Α.Δ. 4003).
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ