ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Υπόθεση Αρ. 31/2006)

 

4 Σεπτεμβρίου , 2007

 

[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

REZA SHAHINI

AVEZOU BAVANI

Aιτητές

ν.

1.      ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

2.      ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

3.      ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ

Καθ' ων η αίτηση

 

Χρ. Χατζηστερκώτης για τους αιτητές.

Δ. Θεοδώρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.

 

 

Α  Π  Ο  Φ  Α  Σ  Η

 

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.:  Αντικείμενο της προσφυγής είναι η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερομηνίας 25.10.05, με την οποία απορρίφθηκε διοικητική προσφυγή σε σχέση με αίτημα για άσυλο.

 

Αμφισβητήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση η νομιμοποίηση της δεύτερης αιτήτριας, συζύγου του πρώτου.  Το θέμα δεν φαίνεται να έχει πρακτική σημασία αφού, όπως προκύπτει, ούτως ή άλλως, συνολική θα ήταν η αντιμετώπισή τους, ανάλογα με το πώς θα αξιολογούνταν τα στοιχεία όπως αυτά προέκυψαν, κατά βάση, από τους ισχυρισμούς των δυο.  Αυτά αφορούν στους κατ' ισχυρισμόν κινδύνους και των δυο, έστω ενόψει περιστατικών που σχετίζονταν με την ιδιότητα του πρώτου, ως δημοσιογράφου.  Εν πάση περιπτώσει, στην ίδια την ένσταση των καθ' ων η αίτηση γίνεται αναφορά σε αίτηση ασύλου που υπέβαλαν και οι δυο και στην απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων  αναφέρονται και οι δυο ως προσφεύγοντες.  Νομιμοποιείται, λοιπόν, και η δεύτερη αιτήτρια. 

 

Δεν ήταν ο ισχυρισμός των αιτητών πως η δίωξη που φοβούνταν στη χώρα τους, το Ιράν, οφειλόταν σε κάποιας μορφής δική τους, συγκεκριμένη, εμπλοκή σε πολιτικές ή άλλες δραστηριότητες.  Όπως σημειώνουν, ο κίνδυνος που λέγουν ότι αντιμετώπιζαν, συνδεόταν με τη δημοσιογραφική ιδιότητα του πρώτου αιτητή ώστε, όπως το θέτουν και στην αγόρευσή τους, «επίδικο θέμα στην προκείμενη περίπτωση είναι αν ο αιτητης λόγω των ενεργειών του και συγκεκριμένα της ιδιότητας του δημοσιογράφου και της κάλυψης του γεγονότος των διαδηλώσεων, περιστατικό που έχει περιγραφεί πιο πάνω, απέδειξε βάσιμο λόγο δίωξης στη Χώρα του εάν επιστρέψει».

 

Αλλά, και πάλιν, δεν παραπέμπουν οι αιτητές σε κάποιας δημοσιογραφικής φύσης δραστηριότητες, ήδη εκδηλωθείσες που προσέλκυσαν το αρνητικό ενδιαφέρον των Αρχών.  Επικαλούνται  ένα περιστατικό.  Ο πρώτος αιτητής ήταν παρών σε κάποια διαδήλωση στην Τεχεράνη και επειδή πήρε φωτογραφίες και για να αποτραπεί η δημοσίευση άρθρου με τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν ενόψει της επέμβασης της αστυνομίας, συνελήφθη, κρατήθηκε και κτυπήθηκε, για να αφεθεί όμως στη συνέχεια ελεύθερος προκειμένου, εν καιρώ, να παρουσιαστεί σε Δικαστήριο.

 

Οι αιτητές κρίθηκαν αναξιόπιστοι, αντίθετα προς την εισήγησή τους, για λόγους που ευκρινώς προκύπτουν από το κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης.  Αυτοί αφορούσαν σε εξειδικευθείσες αδυναμίες και αντιφάσεις, ως ακολούθως:

·        «Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε δεν έχει διαβατήριο διότι μετά την απόλυση του από το στρατό ταξίδευσε στην Ιαπωνία και παρέμεινε εκεί για δυόμισι χρόνια και ότι όταν επέστρεψε στο Ιράν αυτό είχε λήξει.  Συνεπώς, ο προσφεύγων δεν επιχείρησε να το ανανεώσει για το λόγο ότι θα έπρεπε να δώσει εξηγήσεις στις αρμόδιες αρχές.  Ωστόσο, η σύζυγος του προσφεύγοντα ισχυρίστηκε ότι είχαν τα διαβατήρια τους αλλά τα κατάσχεσαν οι αρχές για να μην τους επιτραπεί να εγκαταλείψουν το Ιράν (ερυθρά 36, 34, 18, 25, χ1).  Ορθά ο λειτουργός κατέγραψε το πιο πάνω ως σημείο αναξιοπιστίας αφού παρατηρείται σοβαρή αντίφαση σχετικά με τα διαβατήρια του προσφεύγοντα και της συζύγου του.

·        Επιπλέον, αν και ο προσφεύγων ισχυρίστηκε δεν έχει διαβατήριο, εντούτοις η σύζυγός του ισχυρίστηκε ότι ένα χρόνο προτού τη συνέντευξη του στην Υπηρεσία Ασύλου πήγε στην Ιρλανδία (ερυθρά 34, 19, 25, χ2).  Όπως και στο προηγούμενο σημείο έτσι και σε αυτό, ο προσφεύγων υπέπεσε σε αντίφαση σχετικά με το διαβατήριο του.  Μέσα από τις δύο αντιφάσεις φαίνεται ότι ο προσφεύγων είχε στην κατοχή του διαβατήριο ανεξάρτητα με τους ισχυρισμούς του.

·        Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι τέθηκε υπό κράτηση για μία μέρα ενώ η σύζυγος του ισχυρίστηκε ότι ο σύζυγος της ήταν υπό κράτηση για 8 μέρες (ερυθρά 36, 45, 28, χ3).  Ορθά ο λειτουργός ασύλου ανέφερε το πιο πάνω σημείο αφού παρουσιάζεται αντίφαση σχετικά με το χρονικό διάστημα που κρατήθηκε ο προσφεύγων μεταξύ των ισχυρισμών των δύο.

·        Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι εγκατέλειψε το Ιράν προτού πάρει την κλήση από τις αρχές να παρουσιαστεί στο δικαστήριο αλλά πληροφορήθηκε το γεγονός από τον πεθερό του που μένει δίπλα από το σπίτι τους.  Ωστόσο, η σύζυγος του προσφεύγοντα ισχυρίστηκε ότι ο προσφεύγων πήρε τέσσερις κλήσεις ενώ ακόμη βρισκόταν στο Ιράν αλλά δεν παρουσιάστηκε στο δικαστήριο γιατί φοβόταν τις συνέπειες (ερυθρά 34, 22, 18, χ4).  Ορθά ο λειτουργός κατέγραψε αυτό το σημείο που παρουσιάζει αντίφαση όσο αφορά τη δίωξη του προσφεύγοντα.

·        Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι εκτός από το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είχε διωχθεί ξανά από τις αρχές.  Ωστόσο, η σύζυγος του προσφεύγοντα ισχυρίστηκε ότι δύο χρόνια προηγουμένως (από την ημέρα της συνέντευξης της στην Υπηρεσία Ασύλου) και ενώ βρισκόταν στο πανεπιστήμιο, κατασχέθηκε η φωτογραφική μηχανή του συζύγου της από τις αρχές (ερυθρά 34, 19, 18, χ5).  Το συγκεκριμένο σημείο δείχνει μία ακόμα αντίφαση μεταξύ των λεγομένων του προσφεύγοντα και της συζύγου του».

 

 

Και ως προς έγγραφο που προσκομίστηκε, το οποίο όμως δεν κρίθηκε ως λόγος για τον οποίο ήταν σκόπιμη η περαιτέρω συνέντευξη, τα ακόλουθα:

 

«Επιπλέον, το αντίγραφο του εντάλματος που αποστάληκε στον προσφεύγοντα για να παρουσιαστεί στο δικαστήριο του Ιράν δημιουργεί ερωτηματικά σχετικά με την γνησιότητα του συγκεκριμένου εγγράφου.  Συγκεκριμένα, στο έγγραφο αναφέρεται ότι ο προσφεύγων πρέπει να παρουσιαστεί στο δικαστήριο στις 06/08/2003 για να απαντήσει στα στοιχεία που αναφέρθησαν στην εφημερίδα Navaye Iran αλλά και για να δώσει απαντήσεις σχετικά με την απόδραση του κατά τη διάρκεια της κράτησης του.  Ωστόσο, ο προσφεύγων ισχυρίστηκε στην συνέντευξη του ότι απουσίαζε από τη χώρα όταν το συγκεκριμένο έγγραφο έφτασε στο σπίτι του ενώ αφού ισχυρίστηκε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του στις 17/08/2003 (ερυθρά 22, 62, 49, χ7).»

 

Οι αιτητές υποστηρίζουν πως τουλάχιστον δικαιούνται στο ευεργέτημα της αμφιβολίας και σχολιάζουν πτυχές της αιτιολογίας που δόθηκε.  Ως προς την κλήση του πρώτου αιτητή σε Δικαστήριο θεωρούν πως παρά τις, όπως το θέτουν, «κάποιες διαφορετικές προσεγγίσεις ή θέσεις» στις καταθέσεις τους, χρειαζόταν περαιτέρω έρευνα.  Ως προς τις αντιφάσεις για το διαβατήριο και το ταξίδι στην Ιρλανδία πως η δεύτερη αιτήτρια δεν ανέφερε πως αυτό έγινε πριν ένα χρόνο αλλά πως νόμιζε ότι έγινε πριν ένα χρόνο.  Ως προς τις μέρες της κατ' ισχυρισμόν κράτησης του πρώτου αιτητή και την αντίφαση που προέκυπτε, πως η σύζυγος δεν είπε οκτώ μέρες αντί μιας που είπε ο αιτητής αλλά «γύρω στις 8 μέρες».   Ως προς την αντίφαση σε σχέση προς την κλήση του πρώτου αιτητή σε Δικαστήριο, χωρίς να την αρνείται, εισηγείται πως το ουσιώδες είναι ότι πήρε την κλήση και όχι «πότε την έχει πάρει».  Και ως προς το κατά πόσο κατασχέθηκε η φωτογραφική του και σε άλλη περίπτωση, πάλιν χωρίς να αρνείται την αντίφαση, πως το ουσιώδες είναι αν πράγματι έχει διωχθεί από τις Αρχές και όχι «αν έχει διωχθεί μια ή δυο ή περισσότερες φορές». 

 

Το κατά πόσο όμως έχει πράγματι διωχθεί είναι ζητούμενο και ο εντοπισμός αδυναμιών και αντιφάσεων, αναφερομένων μάλιστα στα κρίσιμα αυτών των ισχυρισμών, ευλόγως συναρτήθηκε προς την εν γένει αξιοπιστία τους.  Από τον έλεγχό τους προκύπτει πως ευλόγως οδήγησαν σε αρνητικά για την αξιοπιστία τους συμπεράσματα και δεν παρέχεται περιθώριο παρέμβασης.

 

Οι αιτητές θέτουν και θέμα μη περαιτέρω συνέντευξης, ενόψει της διοικητικής προσφυγής, αλλά ούτε επ' αυτού έχουν δίκαιο.  Όπως ορθά υποδεικνύουν οι καθ' ων η αίτηση, με αναφορά στην απόφαση της Ολομέλειας στην Shahadat v. Δημοκρατίας, Προσφυγή 364/05, ημερομηνίας 21.9.06 η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων που έστρεψε την προσοχή της προς αυτό το ενδεχόμενο, κινήθηκε μέσα στα νόμιμα όρια.

 

 Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα.  Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

 

/Μσι.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο