ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ                    

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

       

                                      &n bsp;                          Υπóθεση  Αρ. 1560/2005

 

 

28 Σεπτεμβρίου, 2007

 

[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΕΛΕΝΗ ΠΑΡΟΥΤΗ,

                                    Αιτήτρια

 

ν.

 

 ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ KAI/H ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

                                    Καθ΄ών  η αίτηση

.............................

Μ. Καλλιγέρου (κα), για την αιτήτρια

Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄ για τους καθών η αίτηση.

Καμιά εμφάνιση, για τα ενδιαφερόμενα μέρη

 

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ:   Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (πιο κάτω οι «καθών η αίτηση») ημερ. 30/9/05 με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη 1. Μιχαήλ Παρέλλης και 2. Ζαχαρίας Ζαχαριάδης προάχθηκαν στη μόνιμη θέση Πρώτου Διοικητικού Λειτουργού, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, αναδρομικά από την 1/8/03 μετά από επανεξέταση της υπόθεσης ένεκα προηγηθείσας ακυρωτικής απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Με προηγούμενη απόφασή της η Ε.Δ.Υ. είχε προάξει στην ίδια με την επίδικη θέση, τους (1) Ζαχαρία Ζαχαριάδη και (2) Μιχαήλ Παρέλλη.  Η αιτήτρια προσέβαλε την προαγωγή τους με την προσφυγή αρ. 884/03 και το Ανώτατο Δικαστήριο στις 13/6/03 αποδέκτηκε την προσφυγή και ακύρωσε την προαγωγή τους.

 

Σε σχετική συνεδρία της ημερ. 11/3/05 η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να ειδοποιηθούν γραπτώς τα εν λόγω πρόσωπα ότι επανέρχονται στη θέση που κατείχαν πριν την προαγωγή τους.  Σε άλλη συνεδρία της ημερ. 3/8/05, αφού έλαβε υπόψη ότι ύστερα από σχετική τροποποίηση της νομοθεσίας που καθιστά πλέον επιτακτική την πρόσκληση των υποψηφίων σε προφορική εξέταση, αποφάσισε στα πλαίσια επανεξέτασης της υπόθεσης, να καλέσει σε προφορική εξέταση τους υποψήφιους εκείνους που είχαν προσέλθει σε προφορική εξέταση και κατά την αρχική εξέταση του θέματος.  Η νέα προφορική εξέταση έλαβε χώρα στις 5/9/05.  Μετά το πέρας της εξέτασης, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών, ο οποίος κλήθηκε να παραστεί λόγω κωλύματος του Διευθυντή Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων και σύστησε για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα μέρη.  Λόγω έλλειψης χρόνου, η συνεδρία αναβλήθηκε για συνέχιση σε νέα ημερομηνία.  Έτσι στις 7/9/05 η Ε.Δ.Υ. συνέχισε με την εξέταση του θέματος και αποφάσισε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη ήσαν τα πιο κατάλληλα πρόσωπα για προαγωγή και τους προήγαγε με αναδρομική ισχύ από την 1/8/03.  Οι προαγωγές αυτές δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερ. 30/9/05, αρ. γνωστοποίησης 6894, με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Παρά το ότι στην ίδια την αίτηση διατυπώνονται κάπου 14 λόγοι ακύρωσης, με την γραπτή της αγόρευση (αρχική και απαντητική) η αιτήτρια προώθησε ουσιαστικά τους εξής λόγους:

(α)  Έλλειψη έρευνας και αιτιολογίας ως προς την πλήρωση του προσόντος 3(2) του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης, από το ενδιαφερόμενο μέρος Ζαχαρία Ζαχαριάδη και παράβαση του δικαστικού δεδικασμένου.

 

(β)  Παραγνώριση του πλεονεκτήματος της αιτήτριας χωρίς ειδική αιτιολογία/παράβαση δεδικασμένου.

(γ)  Παραγνώριση των πρόσθετων ακαδημαϊκών προσόντων της αιτήτριας, των απόλυτα σχετικών με τα καθήκοντα της θέσης/παράβαση δεδικασμένου.

(δ)  Παράνομα δεν ξεκίνησε η επανεξέταση με νέα έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, δεδομένης της ακυρωτικής απόφασης για έλλειψη δέουσας έρευνας ως προς την πλήρωση του προσόντος 3(2) του σχεδίου υπηρεσίας από τον Ζαχαρία Ζαχαριάδη καθώς και την πλάνη ως προς την αρχαιότητα του ιδίου, και την απόφαση για έλλειψη δέουσας έρευνας ως προς τη σχετικότητα των πρόσθετων προσόντων που κατείχε η αιτήτρια με τα καθήκοντα της θέσης.

(ε)  Εφαρμογή του Ν. 105(1)/05 πεπλανημένη ως προς το εφαρμοστέο νομοθετικό καθεστώς στη συγκεκριμένη διαδικασία επανεξέτασης.

(στ)  Έκδηλη υπεροχή της αιτήτριας έναντι και των δύο ενδιαφερομένων μερών, η οποία παραγνωρίστηκε.

(ζ)  Παράνομη και καταχρηστική η αιτιολογία της απόφασης της Ε.Δ.Υ.

 

Από πλευράς των καθών η αίτηση προβάλλεται η θέση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθόλα νόμιμη και ορθή και ότι η αιτήτρια απέτυχε, όπως είχε το βάρος, να αποδείξει έκδηλη υπεροχή.

 

Τα ενδιαφερόμενα μέρη, παρόλο που έλαβαν γνώση της προσφυγής, δεν έλαβαν μέρος στη διαδικασία.

 

ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ

Ενόψει του ότι η ευπαίδευτη συνήγορος της αιτήτριας σε αρκετούς από τους νομικούς λόγους επαναλαμβάνει και τον ισχυρισμό ότι έχει παραβιαστεί το δεδικασμένο της προσφυγής αρ. 884/2003, το θεωρώ ορθό να εξετάσω πρώτα το τι ακριβώς αποφασίστηκε στην εν λόγω προσφυγή.  (Bλ. Βραχίμης Χατζηχάννας και Ελένη Παρούτη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, συνεκδικασθείσες υποθ. Αρ. 825/03, 884/03 ημερ. 9/3/05, Μ.Μ. Νικολάτος Δ.).:

 

Mελέτησα την εν λόγω απόφαση και έχω προσέξει ότι η ουσία της, ήταν ως εξής:  Πρώτον, ότι δεν δόθηκε οποιαδήποτε εξήγηση από τη Συμβουλευτική Επιτροπή για την κατάληξη της ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Ζαχαριάδης ικανοποιούσε την απαίτηση για δεκαετή ευδόκιμη διοικητική πείρα και εφόσον η διαπίστωση αυτή δε φαινόταν αναντίλεκτα από το φάκελο, αυτή δεν μπορούσε να γίνει δεκτή από το δικαστήριο.  Η υποχρέωση λοιπόν που είχαν οι καθών η αίτηση κατά την επανεξέταση όσον αφορά το ε.μ. Ζαχαριάδη ήταν, νοουμένου ότι κατάληγαν ξανά ότι αυτός ικανοποιούσε την προαναφερθείσα απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας, να εξηγήσουν γιατί.

 

Δεύτερη διαπίστωση του δικαστηρίου ήταν ότι η αιτήτρια υπερέχει σε αρχαιότητα κατά τρία σχεδόν χρόνια του ε.μ. Ζαχαριάδη αφού αυτή κατείχε τη θέση Ανώτερου Διοικητικού Λειτουργού Κλ. Α13 από τις 15/12/07 και ότι επιπρόσθετα κατέχει τόσο το πλεονέκτημα όσο και την προτίμηση του Σχεδίου Υπηρεσίας.  Επομένως η διαπίστωση των καθών (Ε.Δ.Υ) ότι ο Ζαχαριάδης υπερείχε ουσιωδώς σε αρχαιότητα φανερώνει πλάνη περί τα πράγματα που μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως ουσιώδης τη στιγμή που είχαν διαπιστώσει ότι ο Ζαχαριάδης δε διαθέτει ούτε την προτίμηση, ούτε το πλεονέκτημα της παραγράφου 3(β) του σχεδίου υπηρεσίας.

 

Αναφορικά με το ε.μ. Παρέλλη, η ουσία της απόφασης του δικαστηρίου είναι ότι η Ε.Δ.Υ. δεν αιτιολόγησε ειδικά την απόφαση της να παραγνωρίσει τα πρόσθετα προσόντα της αιτήριας, που ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης αλλά απλώς δεν απαιτούνταν από το σχέδιο υπηρεσίας, ενώ ο Παρέλλης δεν κατείχε τέτοιο προσόν.  Περιορίστηκε απλώς να αναφέρει ότι το ε.μ. Παρέλλη είχε καλύτερη απόδοση στην προφορική εξέταση ενώπιον της Συμβουλευτικής και ενώπιον της Ε.Δ.Υ., κάτι που δεν ήταν αρκετό.

 

Με βάση τα πιο πανω θα πρέπει να εξετάσω το κατά πόσο η Ε.Δ.Υ. έχει συμμορφωθεί με τα όσα αποφασίστηκαν στην προσφ. Αρ. 884/03 ή έχει ενεργήσει (κατά την επανεξέταση) αντίθετα με αυτά.

 

Καταρχήν κρίνω ότι επιβάλλεται να εξετάσω πρώτα τον ισχυρισμό ότι εσφαλμένα εφάρμοσε η Ε.Δ.Υ. την πρόνοια του Ν. 105(1)/2005 και διέταξε τη διεξαγωγή νέας συνέντευξης ενώπιον της.  Εξετάζοντας τις πρόνοιες του εν λόγω νόμου (βλ. τον περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Τροποποιητικό) (Αρ. 3) Νόμο του 2005 (Ν. 105(1)/2005), καταλήγω ότι ορθά η Ε.Δ.Υ. εφάρμοσε το νόμο αυτό, αφού υπάρχει ρητή πρόνοια ότι οι πρόνοιες του άρθρου 34(8) εφαρμόζονται και για διαδικασίες πλήρωσης θέσεων που κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του Νόμου βρίσκονται σε εξέλιξη, καθώς και για διαδικασίες επανεξέτασης μετά από ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.  Εδώ η απόφαση αρ. 884/03 εκδόθηκε στις 9/3/05, ο Νόμος 105(1)/05 τέθηκε σε ισχύ στις 29/7/05 ενώ ακόμα το θέμα πλήρωσης της θέσης ήταν σε εξέλιξη.  Επομένως ορθά λήφθηκαν υπόψη οι διατακτικής μορφής πρόνοιες του προαναφερθέντος Νόμου.  Το σκεπτικό της Ε.Δ.Υ. φαίνεται στο πρακτικό της συνεδρίας της ημερ. 3/8/05.  Έτσι έγινε η προφορική εξέταση στις 5/9/05 και η τελική απόφαση λήφθηκε στις 7/9/05.

 

Παραθέτω κατωτέρω κάποια αποσπάσματα από την τελική απόφαση της Ε.Δ.Υ. από τα οποία φαίνεται το πώς ενήργησε κατά την επανεξέταση.  Αφού κατάληξε ότι τα ε.μ. Ζαχαριάδης και Παρέλλης «υπερέχουν γενικά όλων των άλλων υποψηφίων», δικαιολόγησε την εν λόγω επιλογή της, μεταξύ άλλων, με τα ακόλουθα:

 

«Ο Ζαχαριάδης Ζαχαρίας έχει αξιολογηθεί ως Παρα πολύ καλός από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, δηλαδή στο ίδιο ή/και σε υψηλότερο από τους μη επιλεγέντες επίπεδο, και ως Εξαίρετος κατά την ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση, δηλαδή σε υψηλότερο από τους μη επιλεγέντες επίπεδο.  Επίσης, ο Ζαχαριάδης διαθέτει τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή.  Συγκρινόμενος με τους μη επιλεγέντες ανθυποψηφίους του, ο επιλεγείς ουδενός υστερεί ή/και υπερέχει σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των τελευταίων πέντε προ του ουσιώδους χρόνου ετών.  Η Επιτροπή δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι ο επιλεγείς δεν διαθέτει ούτε την προτίμηση ούτε το πλεονέκτημα του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας, όμως, λαμβάνοντας υπόψη ότι, συγκρινόμενος με τους μη επιλεγέντες που κατέχουν τόσο το πλεονέκτημα όσο και την προτίμηση, υπερέχει ή δεν υστερεί όσον αφορά στην αξιολόγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, υπερέχει στην αξιολόγηση κατά την ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση, δεν υστερεί σε αξία, και, επιπλέον, διαθέτει τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, και δεδομένου του επιπέδου της θέσης, η οποία είναι Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής και ψηλά στην ιεραρχία, έκρινε ότι ο επιλεγείς είναι καταλληλότερος για την υπό πλήρωση θέση.

 

Όσον αφορά την αρχαιότητα, ο επιλεγείς υστερεί σε αρχαιότητα στην παρούσα θέση από τους μη επιλεγέντες Σώσειλο Ανδρέα, Παρούτη Ελένη, Κουφτερού Αφροδίτη και Χατζηχάννα Βραχίμη, ο οποίος όμως υστερεί ουσιαστικά σε αξία, ενώ οι υπόλοιποι δεν υπερέχουν, στο στοιχείο όμως της αρχαιότητας η Επιτροπή έδωσε περιορισμένη σημασία, λόγω του επιπέδου της θέσης.

 

Ο Παρέλλης Μιχαήλ έχει αξιολογηθεί ως Εξαίρετος από τη Συμβουλευτική Επιτροπή και ως Εξαίρετος από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κατά την ενώπιον της προφορική εξέταση, σε υψηλότερο δηλαδή επίπεδο αξιολόγησης και στις δυο περιπτώσεις σε σύγκριση με τους λοιπούς υποψηφίους.  Διαθέτει, όπως και ορισμένοι από τους μη επιλεγέντες, την προτίμηση της παραγράφου 3(2) του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας.  Διαθέτει, επίσης τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή.  Συγκρινόμενος με τους μη επιλεγέντες υποψηφίους ουδενός υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των πέντε τελευταίων προ του ουσιώδους χρόνου ετών.  Όσον αφορά στην αρχαιότητα, ο επιλεγείς υστερεί στην παρούσα θέση από το Σώσειλο Ανδρέα, την Παρούτη Ελένη και την Κουφτερού Αφροδίτη.  Η Επιτροπή έλαβε υπόψη την πιο πάνω διαφορά σε αρχαιότητα, αλλά, δεδομένου ότι πρόκειται για θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, την πιο υψηλή στην ιεραρχία του Γενικού Διοικητικού προσωπικού, έδωσε στο γεγονός αυτό περιορισμένη σημασία και αποφάσισε ότι η διαφορά αυτή δεν μπορεί να ανατρέψει τη γενική υπεροχή του επιλεγέντος, όπως αναλυτικά παρατίθεται πιο πάνω.  Τέλος, η Επιτροπή παρατηρεί ότι ο επιλεγείς δεν διαθέτει το πλεονέκτημα, ενώ ορισμένοι που δεν έχουν επιλεγεί το διαθέτουν.  Ωστόσο, η Επιτροπή έκρινε ότι η κατοχή του πλεονεκτήματος δεν είναι αρκετή για να ανατρέψει την κρίση της ότι ο επιλεγείς είναι καταλληλότερος, όπως αυτό προκύπτει από μια συνεκτίμηση όλων των ουσιωδών στοιχείων κρίσης, συμπεριλαμβανομένης της υψηλότερης απόδοσης του τόσο από τη Συμβουλευτική Επιτροπή όσο και κατά την ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση και της υπέρ του σύστασης του Γενικού Διευθυντή.

 

Η Επιτροπή κατέληξε στην απόφασή της για επιλογή των Ζαχαριάδη και Παρέλλη, καθοδηγούμενη και από σχετική νομολογία του Ανωτάτου Δικαστήρίου»

(Παραθέτει σχετική νομολογία με αποφάσεις)

 

Συνεχιζει η Ε.Δ.Υ. και αναφέρει ότι σύμφωνα με την ίδια νομολογία, η αρχαιότητα σε θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής και ιδιαίτερα σε θέσεις ψηλά στην ιεραρχία, έχει περιορισμένη σημασία και ότι το καθήκον της είναι η επιλογή του καλύτερου υποψηφίου.  (Παραθέτει τις αποφάσεις Πανταζή ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 47, 53 και Πούρος κα ν. Χατζηστεφάνου κα (2001) 3 (Α) Α.Α.Δ. 374).

 

Συνέχισε η Ε.Δ.Υ. ως ακολούθως:

 

«Περαιτέρω, η Επιτροπή, επιλέγοντας τους πιο πάνω, δεν παρέλειψε επίσης να λάβει υπόψη, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, ότι ορισμένοι υποψήφιοι που δεν επιλέγηκαν διαθέτουν το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, ενώ οι επιλεγέντες δεν το διαθέτουν.  Συγκρινόμενοι όμως με αυτούς, κρίνονται ως υπέρτεροι, γιατί αξιολογήθηκαν ως εξαίρετοι στην ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση κα, επιπλέον διαθέτουν την υπέρ τους σύσταση του Γενικού Διευθυντή.  Ως εκ τούτου, η Επιτροπή έκρινε ότι η κατοχή του πλεονεκτήματος ή/και της προτίμησης δεν μπορεί να υπερακοντίσει τη γενική υπεροχή των επιλεγέντων.  Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κατέληξε στην πιο πάνω απόφασή της, καθοδηγούμενη και από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστήρίου» (παραθέτει αυθεντίες)

 

............................

 

Η κατοχή πλεονεκτήματος δεν καθορίζει αφ' εαυτής και εκ των προτέρων τον καταλληλότερο υποψήφιο.  (παραθέτει αυθεντίες)

 

.............................

 

Είναι προφανές ότι στην προκείμενη περίπτωση η προφορική συνέντευξη υπήρξε παράγων καταλυτικός του αποτελέσματος.  Καθώς είναι αυτονόητο, η διεξαγωγή συνέντευξης, όπου ο νόμος το επιτρέπει, δεν γίνεται επί ματαίω.  Ωστόσο, για να υπερνικηθεί το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ως αντικειμενικό και αξιόπιστο κριτήριο επιλογής, χρειάζεται ισχυρό αντιστάθμισμα.  Εδώ, παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά στην αξιολογική διαβάθμιση της απόδοσης των διαδίκων.  Το ενδιαφερόμενο μέρος στις προφορικές εξέτάσεις ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής και ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας αξιολογήθηκε «σχεδόν εξαίρετος» και «εξαίρετος», αντίστοιχα, ο δε αιτητής «σχεδόν παρα πολύ καλός» και «πολύ καλός» αντίστοιχα.

 

Τέλος επιλέγοντας τους πιο πάνω, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι ορισμένοι υποψήφιοι που δεν επιλέγηκαν διαθέτουν Μεταπτυχιακό δίπλωμα, ενώ αυτοί δε διαθέτουν, όμως τα εν λόγω προσόντα δεν απαιτούνται, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης και, επιπλέον, οι εν λόγω υποψήφιοι υστέρησαν κατά πολύ στην ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας προφορική εξέταση σε σύγκριση με τους επιλεγέντες.  Εν πάση όμως περιπτώσει, η Επιτροπή απέδωσε στα προσόντα αυτά την ανάλογη βαρύτητα.»

 

 

Ένα από τα παράπονα της αιτήτριας είναι ότι και πάλιν η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν έδωσε οποιαδήποτε εξήγηση γιατί το ε.μ.Ζαχαριάδης ικανοποιεί την απαίτηση της παραγράφου 3(2) του σχεδίου υπηρεσίας για «δεκαετή τουλάχιστον ευδόκιμη πείρα εκτέλεσης διοικητικών καθηκόντων σε υπεύθυνη θέση ..» κ.λ.π..  Είναι η άποψη μου ότι το παράπονο αυτό της αιτήτριας ευσταθεί.  Έχω προσέξει ότι στη νέα της απόφαση (κατά την επανεξέταση) η Ε.Δ.Υ. δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα αυτό.  Δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε στα πρακτικά της Ε.Δ.Υ. που να δείχνει ότι διερεύνησε τώρα το θέμα και να εξηγεί γιατί θεωρεί το ε.μ. Ζαχαριάδη ότι ικανοποιεί την πιο πάνω απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας.  Απλώς υιοθέτησε ξανά την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής που το δικαστήριο στην υπόθεση 884/03 έκρινε ότι ήταν νομικά εσφαλμένη, χωρίς δηλαδή αιτιολογία.  Ενόψει δε του ευρήματος του δικαστηρίου στην εν λόγω υπόθεση ότι (α) η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν έδωσε οποιαδήποτε εξήγηση για την κατάληξη της ότι το ε.μ. Ζαχαριάδης ικανοποιούσε το σχέδιο υπηρεσίας και (β) ότι η κατάληξη αυτή δε φαινόταν από τον προσωπικό φάκελο, καταλήγω ότι η Ε.Δ.Υ. δε συμμορφώθηκε με το δεδικασμένο της εν λόγω υπόθεσης σ' αυτό το σημείο.  Επομένως η απόφαση για προαγωγή του ε.μ. Ζαχαριάδη πάσχει και υπόκειται σε ακύρωση.

 

Αναφορικά τώρα με τις υποχρεώσεις της Ε.Δ.Υ. όπως προκύπτουν από την ακυρωτική απόφαση με αναφορά στο ε.μ. Παρέλλη, από μελέτη της νέας απόφασης της Ε.Δ.Υ. βρίσκω ότι αυτή λήφθηκε μέσα στα πλαίσια της πρωτόδικης απόφασης.  Έδωσε τώρα η Ε.Δ.Υ. επαρκή και πειστική αιτιολογία γιατί παραγνώρισε το πλεονέκτημα της αιτήτριας (που δεν είχε το ε.μ.) αναφέροντας ότι δεν το αγνόησε τελείως αλλά απέδωσε στα προσόντα αυτά την ανάλογη βαρύτητα.  Βέβαια η Ε.Δ.Υ. δεν έκανε ρητή αναφορά στα προσόντα της αιτήτριας αλλά αναφέρθηκε γενικά σε ορισμένους «υποψηφίους που δεν επιλέγηκαν».  Παρόλο που θα ήταν καλύτερα αν έκανε ονομαστική αναφορά, εντούτοις κρίνω ότι εξεταζόμενη η απόφαση στην ολότητα της, προκύπτει ότι λήφθηκαν υπόψη και τα πρόσθετα προσόντα της αιτήτριας.  Δικαιολόγησε η Ε.Δ.Υ. την απόφαση της με το γεγονός ότι (α) το ε.μ. Παρέλλη είχε καλύτερη απόδοση στην προφορική εξέταση από την αιτήτρια (β) είχε τη σύσταση του Διευθυντή και (γ) ότι εφόσον επρόκειτο για θέση ψηλά στην ιεραρχία η διακριτική της ευχέρεια ήταν τέτοια που μπορούσε να επιλέξει το ε.μ. έστω και αν η αιτήτρια είχε κάποια αρχαιότητα (10 μήνες) και τα εν λόγω πρόσθετα προσόντα.  Σύμφωνα με τη νομολογία, είναι δυνατή η παραγνώριση του πλεονεκτήματος, νοουμένου ότι παρέχεται πειστική ειδική αιτιολογία.  (Βλ. μεταξύ άλλων Γερμανού κα ν. Δημοκρατίας κα (2005) 3 Α.Α.Δ. 93 με αναφορά σε προηγούμενες αποφάσεις).

 

Άλλος λόγος ακύρωσης που αφορά και τα δύο ε.μ. είναι ο ισχυρισμός ότι η αιτήτρια έχει έκδηλη, έναντι τους, υπεροχή.  Εξέτασα τους λόγους, που επικαλείται η αιτήτρια στην αγόρευση της, αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω.  Απλά οι φάκελοι δείχνουν ότι η αιτήτρια και τα ε.μ. είναι περίπου ισάξια.   Από τη στιγμή  που η Ε.Δ.Υ. επέλεξε τα ε.μ., η αιτήτρια όφειλε να αποδείξει                   ότι έχει έκδηλη υπεροχή και όχι απλή υπεροχή.  Όμως οι καθών η αίτηση και τα  ε.μ. δεν έχουν αυτό το βάρος, δηλαδή, να δείξουν ότι υπερέχουν έκδηλα της αιτήτριας. 

 

Με βάση τα πιο πάνω καταλήγω ότι η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς ως ακολούθως:

Η προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Ζαχαρία Ζαχαριάδη ακυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Μιχαήλ Παρέλλη επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.

 

Οι καθών η αίτηση να καταβάλουν το ½ των εξόδων της αιτήτριας.

 

                                                                               Μ. Φωτίου, Δ.

/ΚΑς


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο