ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1448/2005)

 

11 Σεπτεμβρίου, 2007

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

TASNI ENVIRO LTD , 

Αιτητές,

v.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ,

Καθ' ων η αίτηση.

____________________

 

Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.

Ε. Γαβριήλ (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους  Καθ' ων η αίτηση.

________________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.:   Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 25.09.2003, με την οποία κατόπιν επανεξέτασης, μετά από την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με αρ. 622/2000, ημερομηνίας 7.7.2003, κατακυρώθηκαν οι προσφορές L203 και Ρ303, σχετικά με την προμήθεια και 5ετή συντήρηση μετεωρολογικού εξοπλισμού για τα αεροδρόμια Λάρνακας και Πάφου, στην εταιρεία Caramondani Bros Ltd.

 

Με την Προσφυγή αρ. 622/00, προσβάλλετο η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 2.3.00 να κατακυρώσει τις πιο πάνω αναφερόμενες προσφορές στην εταιρεία Caramondani Bros Ltd.

 

Το Ανώτατο Δικαστήριο με την απόφαση του ημερομηνίας 7.7.2003 ακύρωσε την πιο πάνω απόφαση, λόγω κακής σύνθεσης του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών και συγκεκριμένα, λόγω του ότι απουσίαζε από τη συνεδρία ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού ή αντιπρόσωπος του σύμφωνα με το άρθρο 11(1)(γ) του Νόμου, και δεν προέκυπτε εάν αυτός προσκλήθηκε για τη συγκεκριμένη συνεδρία και για κάποιο λόγο αυτός απουσίαζε. Για αυτό και μόνο τον λόγο η τότε προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώθηκε και το Δικαστήριο δεν προχώρησε στην εξέταση οποιουδήποτε άλλου νομικού ισχυρισμού.

Στις 25.9.2003, οι καθ' ων η αίτηση, συμμορφούμενοι με την ακυρωτική απόφαση, προέβησαν σε επανεξέταση κατακυρώνοντας εκ νέου τις προσφορές L203 και Ρ303, στην εταιρεία Caramondani Bros Ltd. Oι αιτητές με την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής επιδιώκουν συγκεκριμένα:

 

«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε στους αιτητές στις 17.10.2005 (παράρτημα Α) και με την οποίαν ο καθ' ου, κατόπιν επανεξέτασης μετά την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην αρ. Προσφυγή 622/00 ημερ 7.7.2003, κατακύρωσε, στις 25.9.2003 τις προσφορές L203 και Ρ303 σχετικά με την προμήθεια και 5ετή συντήρηση μετεωρολογικού εξοπλισμού για τα αεροδρόμια Λάρνακας και Πάφου στην εταιρεία Caramondani Bros Ltd αντί και/ή στη θέση των αιτητών, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»

 

 

Προβάλλεται από τους Αιτητές ο ισχυρισμός ότι δεν ήταν δυνατή η επανεξέταση κατά το χρόνο που αυτή διενεργήθηκε, αφού αυτή έγινε χωρίς να υπάρχει δυνατότητα να δοθεί στους τελευταίους η προσφορά εφόσον το έργο είχε ήδη εκτελεστεί. Προβάλλεται περαιτέρω ο ισχυρισμός ότι ο λόγος για τον οποίο έγινε η επανεξέταση, ήταν για να καταστήσει άνευ αντικειμένου την Αγωγή 8764/04, με την οποία οι αιτητές ζητούσαν αποζημιώσεις βάσει του άρθρου 146.6. του Συντάγματος. Οι Αιτητές προβάλλουν επίσης τον ισχυρισμό ότι οι καθ' ων η αίτηση ενήργησαν κατά τρόπο αντίθετο προς την αρχή της καλής πίστης, καθότι, σύμφωνα πάντα με τους ισχυρισμούς τους , εφόσον δεν υπήρχε δυνατότητα επανεξέτασης, οι καθ' ων η αίτηση όφειλαν να ικανοποιήσουν το αίτημα των Αιτητών για καταβολή αποζημιώσεων, σύμφωνα με το Άρθρο 146.6 του Συντάγματος.

 

Από την άλλη η Δημοκρατία αντιτείνει ότι έπειτα από την ακυρωτική απόφαση στην Προσφυγή 622/00 και με γνώμονα τη Νομολογία, η Διοίκηση είχε υποχρέωση να συμμορφωθεί με την ακυρωτική απόφαση και να επανεξετάσει το ζήτημα, έστω και αν το έργο είχε ήδη εκτελεστεί.

 

Θεωρώ σωστή την τοποθέτηση των καθ΄ ων η αίτηση επί του προκείμενου. Εφόσον η ακύρωση είχε συντελεστεί λόγω κακής σύνθεσης του Διοικητικού Συμβουλίου, το Συμβούλιο επανεξέτασε το θέμα δεόντως συγκροτημένο προς συμμόρφωση με το ακυρωτικό αποτέλεσμα της Προσφυγής 622/00 .

 

Η επίκληση από τους αιτητές της εκ των πραγμάτων αδυναμίας  για αποκατάσταση σε περίπτωση που κατά την επανεξέταση κατακυρωνόταν η προσφορά προς τους ίδιους τους αιτητές , δεν συνιστά βάσιμο λόγο ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Τούτο γιατί παράλειψη της διοίκησης για άρση κάθε πτυχής της ακυρωθείσας από το Δικαστήριο απόφασης και παράλειψη λήψης των κατάλληλων μέτρων προς συμμόρφωση με την ακυρωτική απόφαση, αντιμετωπίζεται με νέο αναθεωρητικό έλεγχο.

 

Στην Προσφυγή αρ. 949/05, Caramondani Bros Public Co Ltd κ.ά. ν. Δήμου Λεμεσού, ημερομηνίας 7.9.2006, στην οποία και με παρέπεμψαν οι καθ΄ ων η αίτηση λέχθηκαν τα ακόλουθα σχετικά:

 

«Η διοίκηση έχει την υποχρέωση να συμμορφωθεί προς τα κριθέντα από την ακυρωτική απόφαση και να μην επαναλάβει τη νομική πλημμέλεια της ακυρωθείσας πράξης, προβαίνουσα στην έκδοση νέας σε αντικατάσταση της ακυρωθείσας (Βασιλείου ν. Δημοκρατίας  (1999) 3 Α.Α.Δ. 511). Το ακυρωτικό δεδικασμένο καλύπτει μόνο τα κριθέντα από το δικαστήριο σημεία δικαίου, δηλαδή, το λόγο για τον οποίο η πράξη ακυρώθηκε και τον οποίο η διοίκηση δεν μπορεί να επαναλάβει κατά την ενέργεια της δεύτερης πράξης (Nικολαίδης  ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 127/2001, ημερ. 19.9.2002. Δέστε ακόμα Ιωσηφίδης  κ.α. ν. Δαβερώνα κ.α. (2002) 3 Α.Α.Δ. 141).»

 

 

Επομένως οι ισχυρισμοί των Αιτητών ότι οι καθ' ων η αίτηση έσπευσαν να επανεξετάσουν το ζήτημα προκειμένου να αποφύγουν την αστική ευθύνη, είναι αβάσιμοι, εφόσον η υποχρέωση επανεξέτασης απέρρεε από την ακυρωτική απόφαση .

 

Οι αιτητές ισχυρίζονται περαιτέρω ότι η εταιρεία SOFREAVΙΑ η οποία ήταν σύμβουλος του Κράτους για το συγκεκριμένο έργο για το οποίο και προκηρύχθηκαν οι συγκεκριμένες προσφορές, προκειμένου να προβεί στην αξιολόγηση των προσφορών που υπεβλήθησαν, είχε άμεση σχέση/συνεργασία ή οικονομικά συμφέροντα με την εταιρεία DEGREANE ELECTRONIQUE . Eίναι η θέση τους ότι η εταιρεία SOFREAVΙΑ δεν μπορούσε να αξιολογήσει τις προσφορές λόγω της ιδιάζουσας σχέσης που είχε με τη γαλλική εταιρεία DEGREANE ELECTRONIQUE που υπέβαλε προσφορά μέσω της ενδιαφερόμενης εταιρείας Caramondani Bros.

 

Κάνουν αναφορά στην επιστολή του Αν. Γενικού Διευθυντή Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, ημερ. 27.7.99, προς στο Γενικό Λογιστή στην οποία επισημαίνεται ότι:

 

«Οι δύο γαλλικές εταιρείες ανήκουν σε ένα σύνδεσμο Γαλλικών Εταιρειών (Association) με την ονομασία PROMOTEO, σκοπός του οποίου είναι να προάγει προϊόντα Γαλλικής Τεχνολογίας και Εξοπλισμού.»

 

 

Είναι επομένως προφανές καθώς διατείνονται ότι η Sofreavia είχε κάθε λόγο, μέσω της καλύτερης αξιολόγησης της προσφοράς του επιτυχόντα προσφοροδότη, να επιτύχει τον πιο πάνω σκοπό, ήτοι να βοηθήσει άλλη γαλλική εταιρεία η οποία μάλιστα ανήκει στην ίδια οκταμελή οικογένεια εταιρειών που αποτελούν τον προαναφερόμενο σύνδεσμο και συνάμα να προωθήσει τη Γαλλική Τεχνολογία και Εξοπλισμό.

 

 

Από την άλλη πλευρά οι καθ΄ ων η αίτηση αντιτείνουν ότι το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών, προχώρησε σε διερεύνηση του θέματος. Μάλιστα  με επιστολή προς τον Πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Παρίσι, ημερομηνίας 7.02.00 ζητήθηκε η διερεύνηση των καταγγελιών, μέσω οποιωνδήποτε πηγών κρίνονταν κατάλληλες. Ο Πρέσβης με σχετική επιστολή του πληροφόρησε το Συμβούλιο ότι σύμφωνα με την έρευνα η οποία διεξήχθη, δεν ανευρέθηκε οποιαδήποτε ένδειξη για σχέση οικονομικής φύσεως μεταξύ των εταιρειών SOFREAVΙΑ και DEGREANE. Από στοιχεία τα οποία έδωσε η κα. Anne-Marie Desfoux του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Παρισιού, προκύπτει ότι οι δύο εταιρείες δεν είχαν κανένα μεταξύ τους οικονομικό δεσμό. Υποβάλλουν συναφώς ότι, εφόσον με βάση τα επίσημα έγγραφα του Γαλλικού Επιμελητηρίου δεν προέκυπτε και/ή δεν είχε τεκμηριωθεί η ύπαρξη εμπορικής σχέσης μεταξύ των δύο εταιρειών, το Κεντρικό Συμβούλιο δεν είχε υποχρέωση να προβεί σε οποιανδήποτε περαιτέρω έρευνα. Από τη στιγμή που έχει καταδειχτεί ότι δεν υφίσταται τέτοιος δεσμός, δεν είχε υποχρέωση να προχωρήσει σε περαιτέρω εξέταση του ζητήματος. Εξάλλου ο τρόπος, η μέθοδος και η έκταση της έρευνας, εναπόκειται στο ίδιο το διοικητικό όργανο.

 

Αποτελεί αδιαμφισβήτητο στοιχείο ότι και οι δύο εταιρείες ανήκουν στον ίδιο σύνδεσμο Γαλλικών Εταιρειών (Association) με την ονομασία PROMOTEO, σκοπός του οποίου είναι να προάγει προϊόντα Γαλλικής Τεχνολογίας και Εξοπλισμού.

 

Επομένως, κατά την κρίση μου, περαιτέρω αναζήτηση οποιασδήποτε άλλης σύνδεσης δεν ήταν απαραίτητη αφού η σύνδεση αυτή ήταν αρκετή από μόνη της για να θέσει υπό αμφισβήτηση την αμεροληψία της Sofreavia στην αξιολόγηση των προσφορών.

 

Το κριτήριο για τη διαπίστωση των προϋποθέσεων της αμεροληψίας είναι αντικειμενικό και το μέτρο, οι αντιδράσεις του μέσου συνετού πολίτη.

 

Στην προκείμενη περίπτωση υπήρξαν  καταγγελίες όχι μόνο από τους αιτητές αλλά και από τις άλλες εταιρείες που υπέβαλαν προσφορά και οι οποίες διαμαρτυρήθηκαν γραπτώς για τον ρόλο της SOFREAVIA. (Δέστε Τεκμήριο 32 στην Ένσταση σελ. 5-6 όπου αναφέρονται ονομαστικά οι εταιρείες που διαμαρτυρήθηκαν).

 

Επίσης στις 20.12.99 οι αιτητές με επιστολή τους προς το Γενικό Εισαγγελέα επισύναψαν φωτοτυπία εμπορικού φυλλαδίου που κυκλοφορεί στην αγορά, όπου φαίνεται ότι η εταιρεία SOFREVIA που είναι οι σύμβουλοι του έργου συνεργάζονται με την εταιρεία DEGREANE.

 

Επίσης ο Γενικός Λογιστής, που ενεργούσε ως Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, εξέφρασε  με επιστολή του ημερ. 21.7.99,στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, τα εξής:

 

«Από την πιο πάνω επιστολή φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι η εταιρεία Sofreavia που είναι σύμβουλοι μας πάνω σε θέματα αερολιμένων, έχουν άμεση σχέση με την προσφορά για τον εν λόγω εξοπλισμό».

 

 

Σημειώνω επίσης ότι ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων με επιστολή του ημερομηνίας 21.7.99 ανέφερε στο Γενικό Λογιστή, ανάμεσα σε άλλα τα εξής:

 

«.................................................................................................................................................................................................................... ............................................

 

3. Όπως διαπιστώθηκε, η πρώτη προσφορά για την οποία οι προδιαγραφές συντάχθηκαν από την Sofreavia και η πρώτη αξιολόγηση που έγινε από την ίδια εταιρεία αφορούσε μετεωρολογικό εξοπλισμό ενώ η δεύτερη πιο πάνω προσφορά για την οποία οι προδιαγραφές και η αξιολόγηση έγιναν από την ΑΤΗΚ αφορούσε συμβουλευτικές υπηρεσίες. Επιτυχόν προσφοροδότης στην δεύτερη πιο πάνω προσφορά ήταν η Sofreavia.

 

...............................................................

 

 5. Η Telectronics με επιστολή της ημερομηνίας 7.7.99 σαν αντιπρόσωπος των δύο εταιρειών υποστήριξε ότι η Sofreavia είχε καποιας μορφής συνεργασίας με τη γαλλική εταιρεία Degreane Meteorologie  σε ένα σύνδεσμο εννέα γαλλικών εταιρειών με την επωνυμία Promoteo

 

6. Toν πιο πάνω ισχυρισμό έθεσα υπόψη της Sofreavia με επιστολή μου 8.7.99 ζητώντας τους να διευκρινίσουν την ακριβή σχέση.

 

 

7. Η Sofreavia στην απάντησή της με ημερομηνία 13.7.99 αναφέρει ότι η μόνη σχέση της με τις υπόλοιπες οκτώ γαλλικές εταιρείες είναι η έκδοση κοινού καταλόγου και η συμμετοχή σε κοινές εκθέσεις. Ωστόσο πιστεύεται ότι οι πιο πάνω δραστηριότητες δείχνουν κάποιας μορφής συνεργασία και δεν μπορούν αν αποκλείσουν το θέμα της αλληλοβοήθειας από την μια εταιρεία προς την άλλη, έστω και αν τυπικά ή νομικά να μην μπορεί να τεκμηριωθεί αλληλεξάρτηση».

 

Σε συνάρτηση με τα πιο πάνω κρίνω, υπό τις περιστάσεις ότι η έρευνα που διεξάχθηκε με σκοπό την εξακρίβωση της πραγματικής σχέσης μεταξύ των δύο εταιρειών είναι ανεπαρκής  . Έστω και αν τεκμηριώθηκε ότι οι δύο εταιρείες δεν έχουν άμεση οικονομική ή νομική σχέση , παραμένει αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι οι δύο εταιρείες ανήκουν στον ίδιο σύνδεσμο, σκοπός του οποίου είναι να προάγει προϊόντα Γαλλικής Τεχνολογίας και Εξοπλισμού. Αυτή λοιπόν η αδιαμφισβήτητη σύνδεση μεταξύ των δύο εταιρειών κατά την κρίση μου είναι αρκετή για να θέσει υπό αμφισβήτηση την αμεροληψία της Sofreavia στην αξιολόγηση των προσφορών και να οδηγήσει στην ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης.

 

Σύμφωνα με τα άρθρα 42(1) και (2) του Ν. 158(Ι )/99:

 

«(1) Κάθε διοικητικό όργανο που μετέχει στην παραγωγή διοικητικής πράξης πρέπει να παρέχει τα εχέγγυα αμερόληπτης κρίσης.

 

(2) Δε μετέχει στην παραγωγή διοικητικής πράξης πρόσωπο που έχει ιδιάζουσα σχέση ή συγγενικό δεσμό εξ' αίματος ή εξ' αγχιστείας μέχρι και του τέταρτου βαθμού ή βρίσκεται σε οξεία έχθρα με το άτομο που αφορά η εξεταζόμενη υπόθεση ή που έχει συμφέρον στην έκβαση της.»   (Δικές μου οι υπογραμμίσεις)

 

Στην Προσφυγή αρ 815/2003, Netcom Limited ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών ημερ. 11/4/06, στην οποία με παρέπεμψαν οι αιτητές, λέχθηκαν τα ακόλουθα σχετικά:

 

«...... Εκείνο που έχει σημασία εδώ είναι το κατά πόσο η συμμετοχή του εν λόγω μέλους του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών αντίκειται στην αρχή της αμεροληψίας βλ. άρθρο 42 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, (Ν. 158(1)/99) όπως επίσης και τις υποθέσεις Kallouris ν. Republic (1964) C.L.R. 313 και Δημοκρατία ν. Σολωμού (1998) 3 Α.Α.Δ. 769. Το κριτήριο είναι αντικειμενικό και δεν εξαρτάται από το πώς λειτούργησε το μέλος. Πρόβλημα υπάρχει ακόμα και όπου ο διοικούμενος δεν επηρεάστηκε από τη συμμετοχή αυτού του μέλους. Διαφωτίζει το ακόλουθο απόσπασμα από τα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο επιδοκιμάστηκε από την Ολομέλεια στη Σολωμού (ανωτέρω):

 

'Η συμμετοχή κατά τα άνω κωλυομένου μέλους επάγεται ακυρότητα και αν έτι η εκδοθείσα πράξις του συλλ. οργάνου δεν εξηρτήθη εκ της ψήφου του μέλους τούτου: 1187 (50) ως και αν έτι η δοθείσα υπό τούτου ψήφος δεν ήτο δυσμενής δια τον διοικούμενον όστις προβάλλει τον λόγον εξαιρέσεως 351 (56)'.

 

Είναι προφανές ότι ο κ. Ευριπίδου δεν περιοριζόταν στα καθήκοντα υπεύθυνου αποθήκης. Σε ορισμένες, τουλάχιστον, περιπτώσεις εμφανιζόταν και ως υπεύθυνος πωλήσεων. Υπό αυτή την ιδιότητα έδινε, με τη συγκατάθεση της εταιρείας του, επαγγελματικές κάρτες ώστε, όπως εξήγησε ο Γενικός Διευθυντής της εταιρείας, να του 'προσδίδεται κύρος και αρμοδιότητα' ανεξάρτητα από το ότι τον κύριο έλεγχο μιας εταιρείας έχει το διοικητικό συμβούλιο. Σχετικά είναι και τα όσα ανάφερε ο Κωνσταντινίδης, Δ., στην lακωβίδης ν. Ε.Δ.Υ. (1997) 3 Α.Α.Δ. 28, ότι δηλαδή «σημασία εν προκειμένω για την άσκηση δικαστικού ελέγχου δεν έχει ο προσδιορισμός των γεγονότων και η εν τέλει επίπτωση τους αλλά η δυναμική τους».

 

 

Περαιτέρω οι αιτητές υποδεικνύουν ότι η Τεχνική Επιτροπή στην επιστολή της ημερ. 18.8.99 (τεκμ. 18) προς το Γενικό Λογιστή δηλώνει ότι συμφωνεί να κατακυρωθεί η προσφορά στην ενδιαφερόμενη εταιρεία για το συμβόλαιο L203 κάνοντας αναφορά στις συνεδρίες της ημερ. 17.8.99, 29.6.99 και 27.7.99 και σε «διευκρινίσεις» που ζητήθηκαν από Συμβούλους Μηχανικούς και κατασκευαστές. Επισημαίνεται óμως ότι ούτε με την Ένσταση αλλά ούτε με την αγόρευση της Δημοκρατίας παρουσιάστηκαν τα πρακτικά των συνεδριάσεων 29.6.99 και 27.7.99 .

Πρόσθετα, αναφέρει ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών ότι η Τεχνική Επιτροπή στις 12.10.99 ασχολήθηκε με το συμβόλαιο Ρ.303 και εισηγήθηκε την κατακύρωση της προσφοράς στην ενδιαφερόμενη εταιρεία.  Παρατηρεί όμως, ότι απουσιάζει από τα έγγραφα της ένστασης το πλήρες πρακτικό της συνεδρίας εκείνης, που έχει σημασία όχι μόνο ως προς το θέμα άσκησης δικαστικού ελέγχου σε σχέση με τη νόμιμη σύνθεση της Επιτροπής αλλά επίσης και για το λόγο ότι κατά τη συνεδρία εκείνη προκύπτει (από το τεκμήριο 25) ότι η Επιτροπή συζήτησε και μελέτησε διευκρινίσεις που έδωσε η ενδιαφερόμενη εταιρεία σχετικά με αποκλίσεις της προσφοράς της.  Επομένως δεν μπορεί να ελεγχθεί τι μελετήθηκε και τι συζητήθηκε ενώπιον της  τεχνικής Επιτροπής ως υποβληθείσες διευκρινίσεις ούτε ποιες ήταν επακριβώς οι αποκλίσεις στην προσφορά της ενδιαφερόμενης εταιρείας.

 

Είναι ορθός ο ισχυρισμός του ευπαιδεύτου συνηγόρου των αιτητών ότι ,σύμφωνα με το άρθρο 24(1) του Ν. 158(Ι)/99 και σύμφωνα επίσης  με τους Κ.7 και 10 των περί της Σύναψης Συμβάσεων (Προμήθειες, Έργα και Υπηρεσίες) (Γενικών) Κανονισμών του 2004 (Κ.Δ.Π. 71/04) που αναφέρονται ειδικά σε διαδικασίες προσφορών, πρέπει να τηρούνται λεπτομερή πρακτικά των συλλογικών οργάνων και να διατυπώνονται με σαφήνεια οι αποφάσεις που λαμβάνονται.

 

Στην εξεταζόμενη περίπτωση, το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών είχε συμφωνήσει με τις εισηγήσεις της Τεχνικής Επιτροπής για κατακύρωση της προσφοράς στην ενδιαφερόμενη εταιρεία.

Η τήρηση επομένως πρακτικών που περιέχουν τις θέσεις της Τεχνικής Επιτροπής ήταν απαραίτητη.

 

Έχει επανειλημμένα λεχθεί ότι η παράλειψη της Διοίκησης να καταθέσει το φάκελο και τα στοιχεία που συνθέτουν την απόφαση, έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια την ακύρωση της πράξης. Όχι μόνο όταν ελλείπουν τα στοιχεία, αλλά και όταν υπάρχει αβεβαιότητα για το πλαίσιο και τις συνθήκες λήψης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης, η ακύρωση είναι αναπόφευκτη.

 

Συνακόλουθα κρίνω ότι και η παράλειψη να καταγραφούν στα πρακτικά της συνεδρίασης του κεντρικού συμβουλίου προσφορών ημερ 25.9.2003 (ημερομηνία λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης) τα συγκεκριμένα σχόλια, οι εισηγήσεις και οι διευκρινίσεις των μελών τόσο της Επιτροπής Αξιολόγησης όσο και της Τεχνικής Επιτροπής αναφορικά με τις αποκλίσεις της προσφοράς της ενδιαφερομένης εταιρείας, αποστερεί το Δικαστήριο από τη δυνατότητα και από την ευκαιρία να κρίνει κατά πόσο οι συγκεκριμένες αποκλίσεις της προσφοράς της ενδιαφερομένης εταιρείας ήταν επουσιώδεις ή όχι  και κατ΄ επέκταση κατά πόσο ήταν ορθή και δικαιολογημένη η κατακύρωση της προσφοράς στην ενδιαφερόμενη εταιρεία.

 

 

 

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα υπέρ των αιτητών. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

 

 

 

 

 

                                                                   Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

                                                                                    Δ.

 

 

 

 

 

/ΕΑΠ.                                                                    

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο