|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
&n bsp; Υπóθεση Αρ.648/2006
21 Αυγούστου, 2007
[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΑΝΔΡΕΑΣ Κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
2. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗΣ
3. ΗΛΙΚΚΟΣ ΧΑΒΑΤΖΙΑΣ
4. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΗΛΙΑΤΟΣ
5. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΛΕΝΤΗΣ
6. ΣΤΕΛΙΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
7. ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΦΩΤΙΟΥ
8. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΑΛΗΣ
9. ΜΑΡΙΑ ΣΑΒΒΑ
Αιτητές
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
2. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗΣ
ΜΗΤΡΩΟΥ ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Καθ΄ών η αίτηση.
................................
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές
Λ. Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθών η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την εξής θεραπεία, που παραθέτω αυτούσια:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη και/ή σιωπηρή άρνηση των καθών η αίτηση, ξεχωριστά και/ή συλλογικά, να μη προχωρήσουν σε εφαρμογή κατ' ίση μεταχείριση και στις περιπτώσεις των αιτητών, που είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Αντιστασιακών, σε προαγωγή επ' ανδραγαθία κατά το Νόμο 24(1)/01, όπως έγινε σε άλλους ήδη αντιστασιακούς είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος και ότι κάθε τι που παραλήφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Όλοι οι αιτητές είναι μέλη της Αστυνομικής Δύναμης Κύπρου εκτός ορισμένων που έχουν ήδη αφυπηρετήσει. Με τη ψήφιση του περί Καθιέρωσης της 15ης Ιουλίου 1974 ως ημέρας Μνήμης και Τιμής των Πεσόντων και Αγωνισθέντων για τη Δημοκρατία Νόμου του 2000 (Ν. 24(1)/2001) που προνοεί για την αναγνώριση και καθιέρωση της 15ης Ιουλίου, 1974, ημέρα κατά την οποία εκδηλώθηκε το πραξικόπημα για την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως μέρα καταδίκης του πραξικοπήματος και ως μέρα μνήμης και τιμής προς όσους έπεσαν αγωνιζόμενοι εναντίον του πραξικοπήματος, καθιδρύθηκε Επιτροπή Καταρτισμού και Τήρηση Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης. Μεταξύ των προνοιών της προαναφερόμενης νομοθεσίας και συγκεκριμένα στο άρθρο 12(1) και (2) προβλέπεται ότι στους μαχητές της αντίστασης που είναι καταχωρημένοι στο Μητρώο, απονέμονται ηθικές αμοιβές από την Κυπριακή Πολιτεία ύστερα από εισήγηση της Επιτροπής. Οι ηθικές αμοιβές που δύναται να απονεμηθούν στους μαχητές της αντίστασης μπορεί ανάμεσα σ' άλλα να είναι: (α) Μετάλλια ή διπλώματα ή και τα δύο, (β) Μεταθανάτιες προαγωγές σε πεσόντες δημοσίους υπαλλήλους ή αστυνομικούς ή υπαλλήλους Ημικρατικών Οργανισμών, (γ) προαγωγές επ' ανδραγαθία.
Ο Αρχηγός Αστυνομίας έχοντας υπόψη τον πιο πάνω νόμο, τη γνωμοδότηση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ημερ. 22/6/04, την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 16/11/04 να εγκρίνει σύμφωνα με το άρθρο 12 του Ν. 24(1)/01, τις εισηγήσεις της Επιτροπής Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης με αρ. 61.174, τις πρόνοιες του περί Προϋπολογισμού Νόμου αρ. 41(ΙΙ)/04 και την επιστολή του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως ημερ. 21/1/05 με θέμα «την Απονομή Ηθικών Αμοιβών στους Μαχητές» και αποδεχόμενος την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ως οργάνου της Επιτροπής, προχώρησε στην υλοποίηση της απόφασης με επ' ανδραγαθία προαγωγή μαχητών της αντίστασης οι οποίοι καταγράφονται στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και είναι μέλη της Αστυνομίας Κύπρου. Οι αιτητές δεν συμπεριλαμβάνονταν στην πιο πάνω απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και ούτε θα μπορούσαν εξάλλου καθότι πρόταση για επ' ανδραγαθία προαγωγή τους υπεβλήθη σε μεταγενέστερο χρόνο.
Όλοι οι αιτητές υπέβαλαν αιτήσεις στην Επιτροπή Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης ως αρμόδια Επιτροπή εξέτασης των εν λόγω αιτήσεων και καταχώρησης του ονόματος τους στο σχετικό Μητρώο. Η Επιτροπή σε συνεδρίες σε διάφορες ημερομηνίες αφού προέβη σε εξέταση των εν λόγω αιτήσεων, αποφάσισε αφενός να εγγράψει τους αιτητές στο σχετικό μητρώο ως Μαχητές της Αντίστασης και αφετέρου την πρόταση τους για προαγωγή επ' ανδραγαθία.
Όσον αφορά τον αιτητή 3 Ηλίκκο Χαβάτζια, η Επιτροπή ενέγραψε αυτόν στο σχετικό Μητρώο ως Μαχητή της Αντίστασης αλλά δεν υπέβαλε πρόταση για επ' ανδραγαθία προαγωγή του καθότι η αντιστασιακή του δράση δεν μπορούσε να στοιχειοθετήσει πρόταση της Επιτροπής. Προς τούτο ο εν λόγω αιτητής ενημερώθηκε με επιστολή της Επιτροπής ημερ. 1/7/05 απόφαση την οποία ουδέποτε προσέβαλε στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Με την καταχωρηθείσα Ένσταση οι καθών η αίτηση ήγειραν προδικαστικές ενστάσεις ως ακολούθως:
(α) ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε παράλειψη και/ή άρνηση των καθών η αίτηση να μην προχωρήσουν σε εφαρμογή του Ν. 24(1)/01 και στην περίπτωση των αιτητών καθότι για τα πρόσωπα τους έχει υποβληθεί από την Επιτροπή Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης, σχετική πρόταση προς το Υπουργικό Συμβούλιο για επ' ανδραγαθία προαγωγή,
(β) ότι η παρούσα προσφυγή είναι πρόωρη και
(γ) ότι ο αιτητής αρ. 3 Ηλίκκος Χαβάτζιας δε νομιμοποιείται στην έγερση της παρούσας προσφυγής καθότι δεν έχει προταθεί από την Επιτροπή Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης για επ' ανδραγαθία προαγωγή. Η οποιαδήποτε τυχόν προσφυγή του αιτητή θα έπρεπε να στρέφεται μόνο εναντίον της Επιτροπής με διαφορετικό βέβαια αιτητικό, κάτι που δεν έπραξε εντός της τασσόμενης από το άρθρο 146.3 του Συντάγματος προθεσμίας ή καθόλου.
Σημειώνω επίσης ότι οι αιτητές αρ. 2 Νικόλαος Μαυρογένης, αρ. 8 Ανδρέας Κουάλης και αρ. 9 Μαρία Σάββα απέσυραν την προσφυγή τους και έχει απορριφθεί από το δικαστήριο στις 31/10/06 χωρίς οιαδήποτε διαταγή για έξοδα. Συνεχίζει λοιπόν η προσφυγή για τους αιτητές 1, 3, 4, 5, 6 και 7.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με τη γραπτή αγόρευση των αιτητών ουσιαστικά προβάλλεται ότι, παρά το γεγονός ότι οι αιτητές έχουν εγγραφεί στο σχετικό Μητρώο ως Μαχητές της Αντίστασης ή Αντιστασιακοί με την έννοια του όρου αυτού που δίνεται από το άρθρο 2 του σχετικού Νόμου και παρά το ότι η Επιτροπή έχει συστήσει αυτούς για προαγωγή επ' ανδραγαθία, οι καθών η αίτηση παράνομα και με άνιση μεταχείριση παράλειψαν να το πράξουν. Τέτοια παράλειψη, αποτελεί σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορό τους, παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας και δυσμενή μεταχείριση των αιτητών σε σύγκριση με άλλα πρόσωπα που έτυχαν προαγωγής για τους ίδιους λόγους.
Προτού εξετάσω τον πιο πάνω λόγο θα πρέπει πρώτα να εξετάσω τις εγερθείσες από τους καθών η αίτηση προδικαστικές ενστάσεις.
Αρχίζοντας από την ένσταση που αφορά τον αιτητή αρ. 3 Ηλίκκο Χαβάτζια, συμφωνώ με τη θέση της ευπαιδεύτου δικηγόρου των καθών η αίτηση, ότι εφόσον αυτός δεν έχει προσβάλει την απόφαση της Επιτροπής να μην το συστήσει και εφόσον σύμφωνα με τις πρόνοιες του σχετικού Νόμου (βλ. άρθρο 12) αναγκαία προϋπόθεση για να προαχθεί κάποιος με βάση τις πρόνοιες του νόμου αυτού, είναι να υπάρχει η εισήγηση της Επιτροπής, αυτός δεν έχει έννομο συμφέρον να προωθεί αυτή την προσφυγή. Επομένως η προσφυγή του αιτητή αρ. 3 απορρίπτεται.
Αναφορικά με τους υπόλοιπους αιτητές (αρ. 1, 4, 5, 6 και 7) έτερη προδικαστική ένσταση είναι ότι δεν υπάρχει εκτελεστή διοικητική πράξη αφού από τη σχετική νομοθετική πρόνοια δεν προκύπτει οφειλόμενη ενέργεια. Το θέμα διέπεται από το άρθρο 12 του Νόμου που έχει ως εξής:
«12(1) Στους μαχητές της αντίστασης που είναι καταχωρισμένοι στο Μητρώο απονέμονται ηθικές αμοιβές από την Κυπριακή Πολιτεία ύστερα από εισήγηση της Επιτροπής.
(2) Ηθικές αμοιβές που δύνανται να απονεμηθούν στους μαχητές της αντίστασης μπορεί ανάμεσα σ' άλλα να είναι -
(α) Μετάλλια ή διπλώματα ή και τα δύο,
(β) μεταθανάτιες προαγωγές σε πεσόντες δημόσιους υπαλλήλους ή αστυνομικούς ή υπαλλήλους Ημικρατικών Οργανισμών,
(γ) προαγωγές επ' ανδραγαθία.»
Σχετικά με το θέμα αυτό, κατά πόσο δηλαδή υπάρχει παράλειψη με την έννοια του άρθρου 146.1 του Συντάγματος, υπάρχει αρκετή νομολογία (βλ. μεταξύ άλλων, Hassan Mustafa v. Republic 1 R.S.C.C. 44, Costeas v. Repubblic (1983) 3 C.L.R. 115sel. 123, Mavrommatis & Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1006 sel. 1023 kai Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 165, 197). Σε μερικές από τις εν λόγω αποφάσεις γίνεται αναφορά στα ελληνικά συγγράμματα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1920-1959) σελ. 243 και Μ. Στασινόπουλος, «Δίκαιο Διοικητικών Διαφορών» Εκδ. 1964, σελ. 195).
Στην προαναφερθείσα υπόθεση Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας, σελ. 167 διαβάζουμε τα ακόλουθα:
«Το επίδικο θέμα, όπως στοιχειοθετείται στην προσφυγή, συνίσταται στην παράλειψη εκπλήρωσης καθήκοντος το οποίο επιβάλλει ο νόμος. Παραλείψεις της Διοίκησης είναι εκτελεστές και μπορεί να αποτελέσουν το αντικείμενο αναθεώρησης μόνο εφόσον η λήψη θετικής ενέργειας επιβάλλεται από το νόμο (βλ. μεταξύ άλλων Mustafa Humza Uludag v. Republic 5 R.S.C.C. 131, Police Association and Others v. Republic (1972) 3 C.L.R. 1. The Cyprus Tannery Ltd. V. the Republic (1980) 3 C.L.R. 405 και Ekaterini Colocassidou Costea v. Republic (1983) 3 C.L.R. 115).
Όπου ο νόμος παρέχει εξουσία για διοικητική ενέργεια και αφήνει την άσκησή της στη διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης, η παράλειψη του αρμόδιου οργάνου να προβεί στη λήψη απόφασης δεν είναι εκτελεστή. Η έκδοση απόφασης ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του οργάνου και ό,τι μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αναθεώρησης είναι η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας και απόφαση η οποία συναρτάται με αυτή.»
Το πιο πάνω απόσπασμα τυγχάνει πλήρους εφαρμογής στα γεγονότα της δικής μας υπόθεσης. Εφόσον με βάση το σχετικό Νόμο το Υπουργικό Συμβούλιο (το οποίο ενεργεί εκ μέρους της Κυπριακής Πολιτείας) έχει διακριτική ευχέρεια αν θα απονέμει μια από τις ηθικές αμοιβές που προβλέπονται (η «προαγωγή επ' ανδραγαθία» είναι μια από αυτές και όχι η μόνη), κρίνω ότι δεν έχουμε περίπτωση που το Υπουργικό Συμβούλιο να παρέλειψε να ασκήσει εξουσία με την έννοια του άρθρου 146.1 του Συντάγματος.
Με βάση τα πιο πάνω η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί και για τους υπόλοιπους αιτητές, δηλαδή τους 1, 3, 4, 5, 6 και 7. Για τους αιτητές 2, 8 και 9 έχει ήδη απορριφθεί χωρίς έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών 1, 3, 4, 5, 6 και 7.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς