|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 313/2006
21 Αυγούστου, 2007
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
KΥΡΙΑΚΟΣ ΣΟΛΩΜΗ,
Αιτητής,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθής η αίτηση.
------------------
Ι. Νικολάου, για τον αιτητή
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την καθής η αίτηση
Καμιά εμφάνιση, για το ενδιαφερόμενο μέρος
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά:
«Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη και/ή απόφαση της καθ' ης η Αίτηση, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 9.12.05 αρ. γνωστοποίησης 8425 και με την οποία προήχθη στη μόνιμη θέση Ανώτερου Γεωλογικού Λειτουργού, Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης, από τις 15/11/05, αντί του Αιτητή, το Ενδιαφερόμενο Μέρος Κώστας Κωνσταντίνου, είναι εξ' υπαρχής άκυρη και/ή στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, με επιστολή του ημερ. 4/8/05 ζήτησε από την καθής η αίτηση να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για την πλήρωση μιας κενής μόνιμης θέσης Ανώτερου Γεωλογικού Λειτουργού, Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης, η οποία δημιουργήθηκε με το Συμπληρωματικό Προϋπολογισμό, Νόμος αρ. (1) του 2005. Επειδή σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας η θέση Ανώτερου Γεωλογικού Λειτουργού, Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης, είναι θέση προαγωγής, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (πιο κάτω η Επιτροπή) στη συνεδρία της με ημερομηνία 26.8.05 αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος πλήρωσης των πιο πάνω κενών θέσεων σε ημερομηνία που θα οριζόταν αργότερα και στη συνεδρία να κληθεί να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης.
Η Επιτροπή επιλήφθηκε του θέματος πλήρωσης της θέσης στη συνεδρία της με ημερ. 2/11/05 στην οποία παρέστη και ο Διευθυντής Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης. Η Επιτροπή άκουσε τη σύσταση του Διευθυντή και στη συνέχεια, αφού αυτός αποχώρησε από τη συνεδρία, προέβη σε αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Η Επιτροπή, αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τη σύσταση του Διευθυντή, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει των άλλων υποψηφίων με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) και αποφάσισε να του προσφέρει προαγωγή στη μόνιμη θέση Ανώτερου Γεωλογικού Λειτουργού, Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης. Το ενδιαφερόμενο μέρος (Ε/Μ) αποδέχτηκε την προσφορά που του έγινε και η Επιτροπή καθόρισε τις 15.11.05 ως ημερομηνία έναρξης ισχύος της προαγωγής του στην εν λόγω θέση.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο αιτητής, με τη γραπτή του αγόρευση, προωθεί τους εξής νομικούς λόγους: (α) ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων, ότι είναι αναιτιολόγητη, παράνομη και άκυρη και (β) ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. είναι αναιτιολόγητη, πεπλανημένη και εσφαλμένη.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Αναπτύσσοντας τους πιο πάνω λόγους ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, μεταξύ άλλων, παραπονείται ότι ενώ ο αιτητής είναι αδελφός αγνοουμένου και για το σκοπό αυτό εφοδίασε την Επιτροπή με σχετικό πιστοποιητικό, παράνομα η Επιτροπή δεν το έλαβε υπόψη παραβαίνοντας έτσι τις πρόνοιες του περί Παροχής Ίσων Ευκαιριών για την Επαγγελματική Αποκατάσταση των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμου του 2004 (Ν 87(Ι)/2004).
Εξέτασα το σχετικό πρακτικό της Επιτροπής. Βρίσκω ότι ο ισχυρισμός της πλευράς του αιτητή ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι ο αιτητής είναι αδελφός αγνοούμενου, δεν ευσταθεί. Φαίνεται ότι έλαβε το γεγονός αυτό υπόψη αλλά έκρινε ότι ο αιτητής δεν ήταν «περίπου ισοδύναμος» με το Ε/Μ Κωνσταντίνου, αφού υστερεί τόσο σε αξία όσο και σε προσόντα. Εν πάση όμως περιπτώσει και αν ακόμα η Επιτροπή πρόσφερε τη θέση στον αιτητή βασιζόμενη στις πρόνοιες του προαναφερθέντος Νόμου 87(Ι)/2004, η προαγωγή του, σε περίπτωση προσφυγής, θα ακυρώνετο αφού οι πρόνοιες του εν λόγω νόμου κρίθηκαν αντισυνταγματικές από την Πλήρη Ολομέλεια (Βλ. Χαράλαμπος Κιττής κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 56/06, ημερ. 8.12.06).
Η Επιτροπή έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε σε αξία και προσόντα. Απλώς ο αιτητής είχε ένα χρόνο αρχαιότητα στην τελευταία θέση. Αρχίζοντας από το θέμα της αξίας, από τις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις προκύπτει με σαφήνεια ότι ο αιτητής υστερούσε του ενδιαφερομένου μέρους. Αν πάρουμε μόνον τα πέντε τελευταία έτη, στα οποία πρέπει να δίνεται περισσότερη βαρύτητα, βλέπουμε ότι ο αιτητής συγκεντρώνει 36 «Εξαίρετος», ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος 40. Αν επεκτείνουμε τη σύγκριση στα τελευταία 10 χρόνια (όπως κάμνει ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή στην αγόρευση του) και πάλι έχουμε υπεροχή του Ε/Μ αφού έχει 78 «Εξαίρετος» ενώ ο αιτητής έχει 71.
Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων, δεν ευσταθεί. Ούτε ο ισχυρισμός ότι η σύσταση είναι αναιτιολόγητη ευσταθεί. Ο Διευθυντής προχωρεί και δίνει λεπτομερή αιτιολογία γιατί θεωρεί το Ε/Μ καλύτερο σε αξία αλλά και προσόντα. Περαιτέρω αναφέρει ρητά ότι δίνει έμφαση στα τελευταία 5 χρόνια. Επομένως ο ισχυρισμός της πλευράς του αιτητή ότι δεν έχει διευκρινίσει ο Διευθυντής σε ποια χρόνια έδωσε βαρύτητα καθώς και οι σχετικές αυθεντίες που επικαλείται (βλ. σελ. 7 και 8 της αγόρευσης του), δεν βοηθούν την υπόθεση του. Από τη στιγμή που η σύσταση του Διευθυντή συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων, το γεγονός ότι ζήτησε τις απόψεις και των προϊσταμένων τμημάτων που υπηρετούσαν οι υποψήφιοι υπ΄ αρ. 2, 3 και 4 (ο αρ. 2 ήταν ο αιτητής και ο αρ. 4 το Ε/Μ) δεν επηρεάζει αρνητικά τη σύσταση του. Άλλωστε ο Διευθυντής χαρακτήρισε και τους δύο, όπως και την υποψήφια Μαρία Ευθυμίου, ως «εξαίρετους επιστήμονες».
Αναφορικά με τα προσόντα, εξέτασα τα όσα ανέφερε ο Διευθυντής για αιτιολόγηση της σύστασης του καθώς και τα όσα η Επιτροπή έλαβε υπόψη κατά τη λήψη της δικής της απόφασης, αλλά δεν βρήκα οτιδήποτε που να επιτρέπει στο Δικαστήριο τούτο να επέμβει. Το μόνο κριτήριο στο οποίο υπερτερούσε ο αιτητής ήταν η αρχαιότητα του κατά ένα έτος στην τελευταία θέση, η έκταση όμως της οποίας ήταν τέτοια που μπορούσε να παρακαμφθεί αφού το Ε/Μ υπερτερούσε στα άλλα δύο κριτήρια. Ασχολήθηκε και με αυτό το θέμα η Επιτροπή, ώστε να μην μπορεί να ευσταθεί ισχυρισμός ότι η Επιτροπή αγνόησε ή δεν ασχολήθηκε με την υπεροχή του αιτητή στο θέμα αρχαιότητας.
Με όσα εξήγησα πιο πάνω, προκύπτει ότι και το παράπονο ότι η απόφαση της Επιτροπής είναι πεπλανημένη και αναιτιολόγητη, δεν ευσταθεί. Με τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης ήταν επιτρεπτό στην Επιτροπή να προβεί στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης παρά την μικρή αρχαιότητα του αιτητή.
Στην εξέταση της όλης υπόθεσης έλαβα υπόψη και τα όσα αποφασίστηκαν στην υπόθεση Μιλτιάδους κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 (Γ) Α.Α.Δ., 1318, στη σελ. 1336, όπου λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Η υπόθεση αυτή θα κριθεί με βάση τις αρχές που έχουν καθιερωθεί από το Δικαστήριο τούτο:
1. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή.
2. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για προαγωγή ή διορισμό με την κρίση του αρμοδίου οργάνου.
(Βλ., μεταξύ άλλων, Alexandros Christou and Others and the Republic (Public Service Commission) 4 R.S.C.C. 1, σελ. 6, Charalambos Georghiades and Another n. Republic (Public Service Commission) (1970) 3 C.L.R. 257, στη σελ. 268, Odysseas Georghiou v. Repuplic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 74, σελ. 82, Piperi and Others v. Republic (ανωτέρω), Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852).
Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, εκτός εάν αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψηφίου που διορίστηκε ή προάχθηκε (Niki Michael (No. 1) v. Republic (Public Service Commission) (1975) 3 C.L.R. 136, Evgeniou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 239, HadjiIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041).»
Με βάση όλα τα πιο πάνω και εφόσον ο αιτητής δεν έχει αποδείξει έκδηλη υπεροχή (και θα έλεγα ούτε απλή υπεροχή) έναντι του Ε/Μ, κρίνω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή και μέσα στα πλαίσια της διακριτικής ευχέρειας της Επιτροπής.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ της καθ΄ ης η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.
/ΕΑΠ.