|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
&n bsp; Υπóθεση Αρ. 930/2006
13 Ioυλίου, 2007
[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28, 29 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΚRAM ALHOSIN ALKADOUR,
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ΄ού η αίτηση.
................................
Δ. Ζαβαλλής, για τον αιτητή
Γ. Πετάση (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για το καθού η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά τις εξής θεραπείες:
«(Α) Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της Καθ' ης η αίτηση ημερομηνίας 10.3.2006 της οποίας έλαβε γνώση ο Αιτητής κατά/ή περί την 30.3.2006 με την οποία απέρριψε το αίτημα του Αιτητή για απόκτηση Κυπριακής υπηκοότητας και/ή για επανεξέταση της αίτησης του, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
(Β) Δήλωση και/ή διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η απάντηση και/ή διοικητική πράξη της Καθ' ης η αίτηση που περιέχεται στην επιστολή της ημερομηνίας 10.3.2006, είναι παράνομη, άκυρη και στερείται οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο αιτητής γεννήθηκε στη Συρία το 1960. Αφίχθηκε στην Κύπρο στις 19.1.1984 και του παραχωρήθηκε άδεια προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης μέχρι 1.11.84 με σκοπό τη δημιουργία υπεράκτιας εταιρείας στην Κύπρο. Ακολούθως παραχωρούνταν στον αιτητή άδειες προσωρινής διαμονής και εργασίας μέχρι 26.8.87 ως Διευθυντής της υπεράκτιας εταιρείας «Akram Al Su General Enterprises Ltd" με έδρα τη Λεμεσό.
Μετά τη λήξη της άδειας παραμονής και εργασίας, ο αιτητής αποτάθηκε για άδεια παραμονής ως επισκέπτης και του παραχωρήθηκαν άδειες προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης μέχρι 7.6.02. Στις 25.7.01 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας με πολιτογράφηση. Έκτοτε του παραχωρείτο άδεια προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης μέχρι 30.12.05.
Αφού λήφθηκαν οι απόψεις από τον Έπαρχο Λεμεσού, Αρχηγό της Αστυνομίας και Διοικητή της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών, η αίτηση του αιτητή για πολιτογράφηση υποβλήθηκε στον Υπουργό Εσωτερικών για απόφαση.
Ο Έπαρχος Λεμεσού στην έκθεση του ημερ. 28/10/01 δε σύστησε την αίτηση, παρόλο που, όπως αποφαίνεται, ο αιτητής μιλά σχετικά καλά τα ελληνικά και είναι άτομο με ευγενικούς τρόπους συμπεριφοράς και ευκατάστατος, επειδή δεν είχε ιδιαίτερους δεσμούς με την Κύπρο.
Ο υπεύθυνος της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Λεμεσού στην έκθεση του ημερ. 9.4.02 δε σύστηνε την αίτηση του επειδή, παρόλο που ο αιτητής είναι άτομο καλού χαρακτήρα, μιλά πολύ λίγο την ελληνική γλώσσα, διατηρεί τα ξενόφερτα ήθη και έθιμα και δεν έχει ενταχθεί πλήρως στο κυπριακό κοινωνικό σύνολο. Ο Αρχηγός της Αστυνομίας συμφώνησε με την ανωτέρω εισήγηση και δε σύστησε την αίτηση του.
Ο Διοικητής της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην έκθεση του ημερ. 6.6.02 αναφέρει ότι σύμφωνα με πληροφορίες ο αιτητής είναι άτομο με ύποπτη δραστηριότητα και μη διασταυρωμένη πληροφορία αναφέρει ότι ο λόγος που εγκαταστάθηκε στην Κύπρο είναι ότι πριν έρθει στην Κύπρο για μόνιμη εγκατάσταση, σκότωσε στη Συρία, μαζί με τον αδελφό του, ένα ομοεθνή του. Επίσης είναι φανατικός μουσουλμάνος με μεγάλη δραστηριότητα και φέρεται να είναι μέλος οργάνωσης φανατικών ισλαμιστών. Για τους λόγους αυτούς δεν συνηγορεί στην απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας.
Ο Υπουργός Εσωτερικών στις 24.5.03, έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω και ειδικά τις πληροφορίες της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών, υιοθέτησε την άποψη της Αν. Λειτουργού Μετανάστευσης ημερ. 18/6/03 και απέρριψε την αίτηση του αιτητή για πολιτογράφηση και αποφάσισε επανεξέτασή της σε μεταγενέστερο στάδιο αφού ληφθούν εκ νέου οι απόψεις της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Ο Διοικητής της Kυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών στην νέα έκθεση του ημερ. 26/8/03 αναφέρει ότι οι απόψεις της υπηρεσίας του παραμένουν οι ίδιες, όπως έχουν εκτεθεί στην προηγούμενη έκθεση τους ημερ. 6.6.02. Ακολούθως, ο φάκελος διαβιβάστηκε στο Διοικητή της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης για διερεύνηση των ανωτέρω πληροφοριών μέσω της Interpol.
Ο υπεύθυνος της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Λεμεσού στην έκθεση του ημερ. 16.6.04 αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι διενεργήθηκαν εξετάσεις από το γραφείο του σχετικά με τον αλλοδαπό Famir Canaa Al Molhem από τη Συρία, μετά από πληροφορίες που λήφθηκαν από την Κυπριακή Υπηρεσία Πληροφοριών, ότι αυτός εισπράττει χρήματα από διάφορους ομοεθνείς του που διαμένουν στη Λεμεσό και Λάρνακα και τα μεταφέρει στη Συρία και ότι το 15% αυτών των χρημάτων παραδίδεται στη τρομοκρατική οργάνωση Hizballah και το 5% το λαμβάνει ο ίδιος ως προμήθεια. Ένας από τους συνεργάτες του πιο πάνω αλλοδαπού φέρεται να είναι ο αιτητής, στην κατοχή του οποίου βρέθηκε, μετά από έρευνα που διενήργησε η αστυνομία με δικαστικό ένταλμα, το ποσό των 18,000 δολλαρίων Αμερικής σε μετρητά. Επίσης στο σπίτι του αιτητή που ερευνήθηκε στις 28.2.03 εντοπίστηκε ο ομοεθνής του Huxamdin Hassoun μαζί με τη σύζυγο και τα δύο παιδιά του να διαμένουν παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία για μεγάλο χρονικό διάστημα οι οποίοι απελάθηκαν για τη χώρα τους στις 7.3.03. Η Interpol Δαμασκού σε επιστολή της ημερ. 19.7.04 αναφέρει ότι ο αιτητής δεν βαρύνεται με προηγούμενες ποινικές καταδίκες. Ο υπεύθυνος Κέντρου Ελέγχου Διαβατηρίων Αεροδρομίου Λάρνακας στην έκθεση ημερ. 21/1/05 αναφέρει ότι στις 20.1.05 το ζεύγος Al Kaddour μαζί με τα δύο παιδιά τους αφίχθηκαν στην Κύπρο. Ενημερώθηκε σχετικά το γραφείο της ΥΚΑΝ αεροδρομίου Λάρνακας το οποίο σε συνεργασία με τις τελωνειακές αρχές ερεύνησαν τον αιτητή και τη σύζυγο του, όπου στην κατοχή του αιτητή ανευρέθηκαν αναβολικά χάπια, τα οποία κατασχέθηκαν από το τελωνείο. Εναντίον του αιτητή σχηματίστηκε ποινικός φάκελος σχετικά με τα αδικήματα: (1) Εισαγωγής φαρμακευτικών προϊόντων χωρίς άδεια και (2) κατοχής φαρμακευτικών προϊόντων χωρίς άδεια, ο οποίος τελεί υπό διερεύνηση στο Τμήμα Μικροπαραβάσεων Λάρνακας. Στις 2/2/06 ο Υπουργός Εσωτερικών λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω γεγονότα, υιοθέτησε την άποψη της Διευθύντριας Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 20/12/05και απέρριψε την αίτηση του αιτητή καθότι θεώρησε ότι η προϋπόθεση της παραγράφου (γ) του Τρίτου Πίνακα του περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμου του 2002 (Ν. 141(1)/02) ότι δηλαδή αυτός «είναι καλού χαρακτήρα», δεν ικανοποιείται. Ο αιτητής ενημερώθηκε με σχετική επιστολή ημερ. 10/3/06 για την απόρριψη της αίτησης του για πολιτογράφηση και στις 1/6/06 καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με τη γραπτή του αγόρευση ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η απόφαση της καθής η αίτηση (α) λήφθηκε χωρίς έρευνα και/ή χωρίς τη δέουσα έρευνα, (β) είναι αποτέλεσμα πραγματικής πλάνης και/ή νομικής πλάνης, (γ) είναι αντίθετη προς τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, και (δ) είναι αναιτιολόγητη και/ή μη δεόντως αιτιολογημένη.
Είναι η θέση της καθής η αίτηση ότι η παρούσα προσφυγή δε θα πρέπει να τύχει επιτυχίας καθότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ορθή και νόμιμη, σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος, του περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμου Ν. 141(1)/2002, είναι αποτέλεσμα ορθής ενάσκησης των εξουσιών της, κατ΄εφαρμογή των αρχών του Διοικητικού Δικαίου, ότι λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα, αφού αξιολογήθηκαν όλα τα σχετικά γεγονότα και στοιχεία της υπόθεσης, και τέλος ότι είναι επαρκώς και/ή δεόντως αιτιολογημένη.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Από τους διάφορους λόγους που προώθησε ο αιτητής το θεωρώ σκόπιμο να εξετάσω πρώτα τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας.
Σχετικά με το λόγο αυτό το θεωρώ ορθό να παραθέσω αυτούσια την επιστολή της 10/3/06 με την οποία ο αιτητής πληροφορήθηκε ότι η αίτηση του απορρίφθηκε. Αυτή απευθύνεται στον αιτητή και έχει ως εξής:
«I am directed to refer to your application for the acquisition of the citizenship of Cyprus by naturalization and to inform that your application was examined carefully but it was not found possible to be approved.
2. The Republic of Cyprus, practicing its sovereign rights decided that you do not possess the qualification under sub-paragrafph (C) of section 1 the Third Schedule provided for in Article III of the Civil Registry Laws of 2002-2003."
Σε σχέση με το θέμα της αιτιολογίας των Διοικητικών πράξεων σχετική είναι η απόφαση Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 270 σελ. 273, όπου αναφέρονται τα εξής:
«Αιτιολογία μιας διοικητικής πράξεως αποτελεί την έκθεση των πραγματικών και νομικών λόγων που οδήγησαν τη διοίκηση στην απόφαση της καθώς και παράθεση των κριτηρίων βάσει των οποίων άσκησε η διοίκηση τη διακριτική της ευχέρεια. Η ανάγκη της αιτιολογίας των ατομικών διοικητικών πράξεων απορρέει από την έννοια του κράτους δικαίου. Εκ της φύσεως τους αιτιολογητέες είναι όλες οι πράξεις των οποίων ο έλεγχος είναι αδύνατος ή ατελής χωρίς την αναφορά των λόγων που τις στηρίζουν. Γενικά, αιτιολογία που δεν παρέχει στον δικαστή τα απαραίτητα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία για την διακρίβωση της νομιμότητας της διοικητικής πράξης ή είναι τόσο αόριστη και ασαφής ώστε να καθιστά ανέφικτο τον δικαστικό έλεγχο, δεν είναι νόμιμη και οδηγεί στην ακύρωση της πράξης (βλ. Κυριακίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 298, Δημοκρατία ν. Χατζηγεωργίου (1994) 3 Α.Α.Δ. 574 και Δαγτόγλου, Γενικό Διοικητικό Δίκαιο, 3η έκδοση, 1992, παρα. 636, 646 και 647).
Τότε μόνον είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη η διοικητική πράξη όταν παρέχεται στον ακυρωτικό δικαστή η δυνατότης να αντιληφθή επί τη βάσει ποιών στοιχείων κατέληξε η Διοίκηση στο συμπέρασμα που έγινε δεκτό (Βλ. Ιωάννη Σαρμά, Η Συνταγματική και Διοικητική Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, σελ. 130).
Το κατά πόσο μια διοικητική πράξη είναι αιτιολογημένη ή όχι εξαρτάται από τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά της (βλ. Πισσάς ν. Δημοκρατίας (1974) 3 Α.Α.Δ. 476).
Η αιτιολογία δεν πρέπει να περιορίζεται σε γενικούς χαρακτηρισμούς που μπορούν να εφαρμοσθούν σε κάθε περίπτωση και δεν πρέπει να επαναλαμβάνει τις διατάξεις του Νόμου. Η επανάληψη των γενικών όρων του Νόμου ισοδυναμεί με ανύπαρκτη αιτιολογία. «Καθιστά αναιτιολόγητον την πράξιν αιτιολογία αόριστος καθιστώσα αδύνατον τον δικαστικόν αυτής έλεγχον, μη εκθέτουσα τα γεγονότα, εξ ών εμορφώθη, η κρίσις της Διοικήσεως, ή δυναμένη να εφαρμοσθή εις πάσαν περίπτωσιν» (βλ. Πορίσματα Νομολογίας (πιο πάνω), σελ. 186-87, Πιπερίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 134, 141 και Κυριακίδης (πιο πάνω)).»
Είναι γεγονός ότι υπάρχει νομολογία και συγγράμματα που υποστηρίζουν ότι η αιτιολογία μπορεί να συμπληρώνεται από το περιεχόμενο των φακέλων της διοίκησης. Όμως αυτό τότε μόνο πρέπει να γίνεται «εφόσον ευθέως και αμέσως προκύπτει από το φάκελο χωρίς περαιτέρω διερεύνηση και στάθμιση των στοιχείων του φακέλου». Αυτά υποστηρίζονται, μεταξύ άλλων υποθέσεων και από την απόφαση του Καλλή Δ. στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις 1223/03-1227/03 Χαράλαμπος Πετεινός κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργικού Συμβουλίου, ημερ. 4/6/04 με αναφορά σε σχετικές αυθεντίες μεταξύ των οποίων και στην προαναφερθείσα υπόθεση Φράγκου ν. Δημοκρατίας.
Το θέμα διέπεται και από τα άρθρα 26-28 του προαναφερθέντος Ν. 158(1)/99. Στο άρθρο 28(2) διαλαμβάνεται ρητά ότι δεν αποτελεί επαρκή αιτιολογία η αναφορά σε γενικούς χαρακτηρισμούς που μπορούν να εφαρμοστούν και να ισχύουν για κάθε περίπτωση, ούτε και η απλή αναφορά των γενικών όρων του Νόμου που μπορούν να τύχουν εφαρμογής σε οποιαδήποτε περίπτωση.
Στη δική μας περίπτωση είναι φανερό ότι δεν παρέχεται καμιά αιτιολογία πέραν της απλής παραπομπής στην «Sub-paragraph © of Section 1 the Third Schedule provided for in Article 111 of the Civil Registry Law of 2002-2003". Κρίνω ότι αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής αιτιολογία με την έννοια της προαναφερθείσας νομολογίας και του άρθρου 28 του Ν. 158(1)/99. Η επαρκής αιτιολογία ήταν ιδιαίτερα αναγκαία στην παρούσα υπόθεση, ενόψει του γεγονότος ότι οι καθών η αίτηση παραχώρησαν επανειλημμένες παρατάσεις της προσωρινής του άδειας παραμονής στη Δημοκρατία και λόγω των αντιφατικών απόψεων των διαφόρων Τμημάτων του Κράτους αναφορικά με το αν είναι καλού χαρακτήρα ή όχι. Θεωρώ ότι η περίπτωση δεν είναι τέτοια που να συμπληρώνεται η αιτιολογία από το φάκελο της υπόθεσης. Η παρούσα υπόθεση, ενόψει των γεγονότων της, διαφοροποιείται από τις άλλες υποθέσεις αλλοδαπών που έχουν εκδικαστεί από την Πλήρη Ολομέλεια και έχουν απορριφθεί.
Με σχεδόν πανομοιότυπο λεκτικό απόφασης της διοίκησης ασχολήθηκα στην υπόθ. 719/05 ημερ. 17/4/07 Renad Nurmashin v. Δημοκρατίας, όπου κατάληξα ότι η προσφυγή θα έπρεπε να επιτύχει λόγω έλλειψης δέουσας αιτιολογίας.
Με την απλή παραπομπή στο Νόμο, απλώς φαίνεται ότι ο λόγος για την απόρριψη της αίτησης για πολιτογράφηση είναι ότι δεν ικανοποιείται το κριτήριο του «καλού χαρακτήρα». Όμως δε δόθηκε στον αιτητή καμιά εξήγηση γιατί δεν ικανοποιεί αυτό το κριτήριο. Ήδη ανάφερα ότι σχετικά με το χαρακτήρα του αιτητή υπάρχει κάποια αντιφατικότητα στην όλη διαδικασία. Για παράδειγμα ο Έπαρχος Λεμεσού περιέγραψε τον αιτητή ως «άτομο με ευγενικούς τρόπους συμπεριφοράς». Το ίδιο και ο υπεύθυνος της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Λεμεσού στην πρώτη του έκθεση ημερ. 9/4/02 ανάφερε ότι είναι άτομο καλού χαρακτήρα ενώ σε μεταγενέστερη έκθεση ημερ. 16/6/04 αποφάνθηκε ότι συναναστρέφεται ο αιτητής με άτομα εμπλεκόμενα με την προαναφερθείσα τρομοκρατική οργάνωση. Ο Διευθυντής της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών τόσο σε έκθεση του ημερ. 6/6/02 όσο και σε νέα έκθεση ημερ. 26/8/03 παρουσίασε τον αιτητή ως άτομο με ύποπτη δραστηριότητα. Ενόψει λοιπόν των αντιφατικών αυτών θέσεων αναφορικά με το χαρακτήρα του αιτητή και των διαφορετικών λόγων γιατί αυτός δεν είναι καλού χαρακτήρα, έπρεπε να υπάρχει επαρκής αιτιολογία γιατί δεν ικανοποιεί το κριτήριο αυτό και όχι απλώς παραπομπή στο άρθρο του Νόμου.
Με βάση τα πιο πάνω η προσφυγή επιτυγχάνει με £300 έξοδα υπέρ του αιτητή και εναντίον του καθού η αίτηση. Η απόφαση του καθού η αίτηση ακυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ