|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΗΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 193/2006)
20 Ιουλίου 2007
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
2. ΜΙΤΣΗ ΣΤΕΛΛΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ,
3. ΤΣΟΥΝΤΑ ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΙΜΟΥ,
Αιτήτριες,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Α.Σ. Αγγελίδης, για τις Αιτήτριες.
Λ. Ουστά, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Σ. Οικονομίδης, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 4 Π. Χ»Νικόλα
και 5 Λ. Σταύρου.
Λ. Γεωργιάδου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 6 Τ. Ασπρόφτα.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Παραθέτω πιο κάτω το ιστορικό της υπόθεσης όπως το συνόψισα στην προσφυγή με αρ. 409/2003, το ακυρωτικό αποτέλεσμα της οποίας οδήγησε σε επανεξέταση και έκδοση της απόφασης που προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή.
Οι αιτήτριες ήταν υποψήφιες, σε διαδικασία η οποία άρχισε κατά το 1992, για την πλήρωση θέσεων μόνιμων Αξιωματικών στο Στρατό της Δημοκρατίας, στο βαθμό Ανθυπολοχαγού. Αποκλείστηκαν διότι Υγειονομική Επιτροπή που εξέτασε τα αποτελέσματα αιματολογικών αναλύσεων τις θεώρησε ακατάλληλες λόγω χαμηλής αιμοσφαιρίνης, η οποία επεξηγήθηκε ως «αναιμία Η Β 11.4» για την 1η, «στίγμα Β Μεσογειακής Αναιμίας Η Β 11.2» για τη 2η και «ετερόζυγος αιμοσφαιρινοπάθεια Η Β 10.7» για την 3η. Προσέβαλαν τον αποκλεισμό τους με την προσφυγή αρ. 402/93 στην οποία εκδόθηκε ακυρωτική απόφαση. Κρίθηκε ότι δεν είχε δοθεί επαρκής αιτιολογία. Ασκήθηκαν εφέσεις που όμως απορρίφθηκαν: βλ. Χρυσοστόμου κ.α. ν. Κωνσταντινίδου κ.α. (1999) 3 Α.Α.Δ. 13.
Ακολούθησε επανεξέταση με το ίδιο όπως και πριν αποτέλεσμα, σε σχέση με το οποίο προστέθηκαν επεξηγήσεις. Οι αιτήτριες προσέβαλαν τον δεύτερο αποκλεισμό τους με την προσφυγή αρ. 807/96. Εκδόθηκε και πάλι ακυρωτική απόφαση, χωρίς όμως πρώτα να εξεταστεί η ένσταση της Δημοκρατίας περί μη νομιμοποίησης των αιτητριών. Ένεκα τούτου η πρωτόδικη απόφαση παραμερίστηκε κατόπιν έφεσης της Δημοκρατίας: βλ. την απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Κωνσταντινίδου κ.ά., (Αρ. 1) (2002) 3 Α.Α.Δ. 220, στην οποία περιγράφεται το μέχρι τότε ιστορικό. Επακόλουθα η Ολομέλεια προέβη η ίδια σε εξέταση της προσφυγής. Έκρινε ότι οι αιτήτριες νομιμοποιούντο στην προσβολή του αποκλεισμού τους ο οποίος εν προκειμένω ήταν άκυρος διότι λάμβανε υπόψη εξωγενές στοιχείο, ήτοι, εμπιστευτική στρατιωτική διαταγή ως προς τα αναγκαία σωματικά προσόντα ενώ, σύμφωνα με τον Καν. 6(2)(3) των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 (Κ.Δ.Π. 90/90), μόνο ο Υπουργός Άμυνας μπορεί να καθορίσει σωματικά προσόντα: βλ. Δημοκρατία ν. Κωνσταντινίδου κ.ά., (Αρ. 2) (2002) 3 Α.Α.Δ. 571. Το πλήρες σκεπτικό της Ολομέλειας βρίσκεται στα ακόλουθα αποσπάσματα της απόφασης που ετοίμασε ο Πικής, Π.:
«Τα περί του στρατού της Δημοκρατίας προβλέπονται στον περί Στρατού της Δημοκρατίας Νόμο του 1990, (Ν. 33/90), (όπως τροποποιήθηκε). Ο Νόμος παρέχει εξουσία στο Υπουργικό Συμβούλιο να καθορίζει με Κανονισμούς σειρά θεμάτων, μεταξύ των οποίων και τα αφορούντα στους διορισμούς στις τάξεις του στρατού της Δημοκρατίας, (Άρθρο 27(1) και (2) του Νόμου). Κατ΄ επίκληση των προνοιών του άρθρου 27 του Νόμου αυτού εκδόθηκαν οι περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμοί του 1990, Κ.Δ.Π. 90/90 οι οποίοι καθορίζουν μεταξύ άλλων και τα αναγκαία προσόντα για τον απ΄ ευθείας διορισμό αξιωματικών στο στρατό της Δημοκρατίας. Ένα από αυτά είναι η κατοχή των σωματικών προσόντων ". που θα καθορίζονται από καιρό σε καιρό με απόφαση του Υπουργού" Κ. 6(2)(ε). Ο Κ. 33(1) των ιδίων Κανονισμών περιλαμβάνει τα σωματικά προσόντα μεταξύ των ουσιαστικών προσόντων αξιωματικού του στρατού.
Όπως έχουμε αναφέρει τα προσόντα αυτά καθορίζονται από τον αρμόδιο Υπουργό με απόφασή του από καιρού εις καιρό. Η δυνατότητα μεταβολής τους δεν είναι τυχαία αλλά απόλυτα σχετική με το αντικείμενο της ρύθμισης, παρέχουσα την ευχέρεια ενσωμάτωσης νέων επιστημονικών γνώσεων στον καθορισμό των σωματικών προσόντων αξιωματικών του στρατού. Ο καθορισμός των προσόντων ανάγεται στη ρυθμιστική εξουσία του Υπουργού. Προφανώς η εξουσία αυτή δεν ασκήθηκε, ούτε η θεώρηση των σωματικών προσόντων έγινε με αναφορά σε προσόντα καθοριζόμενα από τον Υπουργό. Αντί τούτου, οδηγό για τον καθορισμό των σωματικών προσόντων αποτέλεσε η προαναφερθείσα εμπιστευτική διαταγή των στρατιωτικών αρχών, ρύθμιση άγνωστη στο νόμο και αντικείμενη προς τις πρόνοιες του. Παρεισέφρησε τοιουτοτρόπως εξωγενές στοιχείο την κρίση των σωματικών προσόντων των εφεσιβλήτων (αιτητριών) καθιστώντας τη ληφθείσα, για τον αποκλεισμό τους απόφαση, έκνομη. Πιθανολογείται επομένως το έννομο συμφέρον των εφεσιβλήτων να προσβάλουν το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών, το οποίο τους παρέχει λόγο στις αποφάσεις που λήφθηκαν για το διορισμό τους. Οι διορισμοί αυτοί θα ακυρωθούν διανοίγοντας έτσι το πεδίο για τη σύννομη κρίση των σωματικών προσόντων των υποψηφίων.»
Η διοίκηση θεώρησε τότε ότι για να υπάρξει συμμόρφωση με την ακυρωτική απόφαση έπρεπε να καθοριστούν σωματικά προσόντα από τον αρμόδιο Υπουργό, ως προϋπόθεση για τη δεύτερη επανεξέταση. Με απόφαση του, ημερ. 6 Φεβρουαρίου 2003, ο Υπουργός καθόρισε λοιπόν, βάσει του Καν. 6(2)(ε), σωματικά προσόντα. Στον εν λόγω κανονισμό προβλέπεται μεταξύ άλλων ότι:
«6.(2) Ο υποψήφιος για απευθείας διορισμό ως Αξιωματικός πρέπει απαραιτήτως:
................................
(ε) να έχει σωματικά προσόντα που θα καθορίζονται από καιρό σε καιρό με απόφαση του Υπουργού.»
Ο Υπουργός με την απόφαση του έθεσε και αιματολογικά κριτήρια. Σε σχετικό Πίνακα Νοσημάτων, Παθήσεων και Βλαβών, περιλαμβάνονται, κάτω από την επικεφαλίδα «Νόσοι Αίματος και Αιμοποιητικών Οργάνων»:
«151. Αι συγγενείς αιμολυτικαί αναιμίαι, εφ΄ όσον η αιμοσφαιρίνη ευρίσκεται σταθερώς κάτω των 12 γραμμαρίων τοις %.»
Το κατά πόσο αυτές οι καταστάσεις εμπίπτουν στην έννοια «σωματικών προσόντων» δεν εγειρόταν στην εν λόγω προσφυγή και δεν εξετάστηκε. Πάντως τα καθορισθέντα ως σωματικά προσόντα στον υπό αναφορά τομέα αντανακλούσαν, επί της ουσίας, την προτέραν κατάσταση. Γι΄ αυτό, με απόφαση ημερ. 24 Φεβρουαρίου 2003, οι αιτήτριες και πάλι αποκλείστηκαν και επαναδιορίστηκαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Η προσφυγή αρ. 409/2003 προσέβαλε εκείνη την απόφαση. Κρίθηκε ότι κατά την επανεξέταση δεν έπρεπε να λαμβανόταν υπόψη ο εκ των υστέρων καθορισμός σωματικών προσόντων, ο οποίος έγινε με απόφαση του Υπουργού, ημερ. 6 Φεβρουαρίου 2003, γιατί έτσι εισαγόταν ανεπίτρεπτα νέο στοιχείο στο καθεστώς του ουσιώδους χρόνου. Πρόσθεσα τότε και τις ακόλουθες παρατηρήσεις, ελπίζοντας ότι θα μπορούσαν να ήταν χρήσιμες:
«Η πρόνοια στον Καν. 6(2)(ε) είναι, καθώς μου φαίνεται, δυνητική. Ο Υπουργός δύναται να καθορίσει αλλά δεν υποχρεούται. Τα σωματικά προσόντα τίθενται περιοριστικά. Εφόσον καθοριστούν σωματικά προσόντα ο υποψήφιος θα πρέπει "απαραιτήτως" να τα έχει. Όμως ο μη καθορισμός σωματικών προσόντων δεν σημαίνει ότι καθίσταται ανέφικτη η παραγωγή της διοικητικής πράξης διορισμού. Αντιδιαστάλλεται αυτή η περίπτωση με την περίπτωση επιτακτικής πρόνοιας ως προς τα στοιχεία που συνθέτουν συγκεκριμένη διοικητική πράξη, όπως π.χ. στην περίπτωση του άρθρου 33(10) και (11) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90 όπως τροποποιήθηκε): βλ. Δημοκρατία ν. Κοντογιώργη, Α.Ε. 2641, ημερ. 16 Νοεμβρίου 2001. Επίσης αντιδιαστάλλεται η περίπτωση όπου δεν έχει εκδοθεί προβλεπόμενος κανονισμός προς συμπλήρωση κενού το οποίο σκόπιμα ο νομοθέτης άφησε στην κρίση της διοίκησης, όπως π.χ. στην περίπτωση του άρθρου 15(5) του περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμου του 1961, (Ν. 58/61 όπως τροποποιήθηκε): βλ. Δημοκρατία ν. Εταιρείας Κ.Γ. Τύμβιου Λτδ (1994) 3 Α.Α.Δ. 553 και την πιο πρόσφατη Ακίνητα Χρίστος Χατζηκυριάκος Λτδ ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2715, ημερ. 7 Νοεμβρίου 2001. Η επανεξέταση, χωρίς τον καθορισμό σωματικών προσόντων από τον Υπουργό, μόνο με αυτή την αντίκρυση της περίπτωσης είναι νοητή. Αλλιώς η διαδικασία θα καθίστατο ανέφικτη.»
Για τους σκοπούς της τελευταίας επανεξέτασης ο Υπουργός Άμυνας αποφάσισε, στις 9 Ιουνίου 2005, την επανασύσταση της Υγειονομικής Επιτροπής, την οποία προβλέπει ο Καν. 6(2)(στ), «προκειμένου να εξετάσει την καταλληλότητα, για υπηρεσία στον Στρατό των υποψηφίων που διεκδικούσαν διορισμό». Ταυτόχρονα αποφάσισε, μετά από συνεννόηση με τον Υπουργό Υγείας, «όπως ως Υγειονομική Επιτροπή λειτουργήσει η υπάρχουσα Επιτροπή Εξετάσεως Σωματικής Ικανότητας (Ε.Ε.Σ.Ι.) δηλαδή η Επιτροπή που είχε συσταθεί και εξέτασε την καταλληλότητα των υποψηφίων κατά τον ουσιώδη χρόνο». Η Ε.Ε.Σ.Ι., με τριμελή σύνθεση, συνεδρίασε στις 10 Αυγούστου 2005 και ετοίμασε σχετικό πρακτικό το οποίο δόθηκε στην Επιτροπή Επιλογής. Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία του φακέλου με τις Ιατρικές και Εργαστηριακές Εξετάσεις όλων των υποψηφίων, η Ε.Ε.Σ.Ι.
«προέβηκε με βάση τα σωματικά προσόντα που πρέπει να πληροί ένας υποψήφιος, όπως καθορίζονται στην απόφαση του Υπουργού Άμυνας με ημερομηνία 09 Ιουν 05, που αναφέρεται στην υποπαράγραφο (γ) του παρόντος πρακτικού, στην επανεξέταση της καταλληλότητας για υπηρεσία στο Στρατό της Δημοκρατίας των εν λόγω υποψηφίων και πήρε τις αποφάσεις που καταγράφονται στα Παραρτήματα «Α», «Β», «Γ» και «Δ» που επισυνάπτονται στο Πρακτικό.»
Αυτό το αποτέλεσμα ήταν, ας σημειωθεί, πανομοιότυπο με εκείνο της πρώτης απόφασης του 1993, η οποία έκρινε τις αιτήτριες ακατάλληλες για υπηρεσία στο Στρατό και τις απέκλεισε. Εν συνεχεία, κατόπιν γνωμάτευσης της Νομικής Υπηρεσίας, ο Υπουργός Άμυνας αποφάσισε, στις 4 Αυγούστου 2005, την επανασυγκρότηση της Ειδικής Επιτροπής, της προβλεπόμενης από τον Καν. 6(3) προκειμένου να κατατάξει, κατά σειρά καταλληλότητας, τους υποψηφίους για διορισμό. Με επιστολή, ημερ. 26 Αυγούστου 2005, παρέπεμψε σ΄ αυτήν το θέμα με οδηγίες όπως «μετά την ολοκλήρωση της επανεξέτασης της υπόθεσης .. το Πρακτικό ... υποβληθεί στο Υπουργείο Άμυνας». Η Ειδική Επιτροπή συνεδρίασε στις 13 Σεπτεμβρίου 2005 και, αφού έλαβε υπόψη την «απόφαση της επανασυσταθείσης Υγειονομικής Επιτροπής με ημερομηνία 10/8/05, που εξέτασε την καταλληλότητα για υπηρεσία στο Στρατό των εν λόγω υποψηφίων» θεώρησε δεδομένο τον αποκλεισμό των αιτητριών και δεν περιέλαβε ο,τιδήποτε σε σχέση με αυτές στο Πρακτικό της το οποίο απέστειλε στον Υπουργό. Ούτε και η εν συνεχεία Πρόταση του Υπουργείου Άμυνας, ημερ. 27 Σεπτεμβρίου 2005, προς το Υπουργικό Συμβούλιο για διορισμό των ίδιων ενδιαφερομένων προσώπων, περιέλαβε, σε σχέση με τις αιτήτριες, ο,τιδήποτε περαιτέρω επί της ουσίας. Με βάση λοιπόν την Πρόταση το Υπουργικό Συμβούλιο, σε συνεδρία ημερ. 5 Οκτωβρίου 2005, εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση.
Επισφραγίστηκε έτσι η άποψη της Ε.Ε.Σ.Ι, την οποία παρέθεσα και πιο πάνω, ότι «με βάση τα σωματικά προσόντα που πρέπει να πληροί ένας υποψήφιος, όπως καθορίζονται στην απόφαση του Υπουργού Άμυνας με ημερομηνία 09 Ιουν 05», οι αιτήτριες ήταν ακατάλληλες.
Πρόκειται για άποψη εντελώς απαράδεκτη. Σύμφωνα με την τελευταία δικαστική ακυρωτική απόφαση, ημερ. 22 Φεβρουαρίου 2005 στην προσφυγή αρ. 429/2003 η οποία δεν εφεσιβλήθηκε και την οποία η Ε.Ε.Σ.Ι. ανέφερε στο πρακτικό της, ο Υπουργός δεν μπορούσε να καθορίσει σωματικά προσόντα για τους σκοπούς της επανεξέτασης δεδομένου ότι δεν τα είχε καθορίσει από την αρχή. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:
«Με την παρούσα προσφυγή οι αιτήτριες προσβάλλουν την τελευταία απόφαση. Θέτουν ως πρώτο λόγο, πέραν του οποίου δεν θα χρειαστεί να προχωρήσω, ότι κατά την επανεξέταση δεν έπρεπε να λαμβανόταν υπόψη ο εκ των υστέρων καθορισμός σωματικών προσόντων με την απόφαση του Υπουργού, ημερ. 6 Φεβρουαρίου 2003, γιατί έτσι εισαγόταν ανεπίτρεπτα νέο στοιχείο στο καθεστώς του ουσιώδους χρόνου. Πρόκειται για άποψη προδήλως ορθή που δεν επιδέχεται αντίλογο. Στηρίζεται σε πάγια αρχή δικαίου. Η νομολογία επιμένει ότι, όσο είναι δυνατόν, η επανεξέταση κατόπιν δικαστικής ακυρωτικής απόφασης διενεργείται με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς του χρόνου της αρχικής εξέτασης. Ο εκ των υστέρων καθορισμός σωματικών προσόντων δεν μπορεί να επιδράσει αναδρομικά προς αναίρεση της εν λόγω αρχής. Παραβιάστηκε αυτή η αρχή και επομένως η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί.»
Επιπλέον επισημαίνω ότι στην πραγματικότητα, με την αναφερθείσα απόφαση του Υπουργού, ημερ. 9 Ιουνίου 2005 (Αρ. Φακ. 12.2.01.104.2), την οποία η Ε.Ε.Σ.Ι. επικαλέστηκε ως τη βάση για τον αποκλεισμό των αιτητριών, δεν καθορίστηκαν «τα σωματικά προσόντα που πρέπει να πληροί ένας υποψήφιος». Η Ε.Ε.Σ.Ι. τελούσε υπό πλάνη. Παραθέτω ολόκληρο το κείμενο της απόφασης του Υπουργού:
« Απόφαση Υπουργού Άμυνας
Αναφορικά με την επανασύσταση της Υγειονομικής Επιτροπής
για εξέταση της καταλληλότητας, για υπηρεσία στο Στρατό, των
υποψηφίων για απευθείας διορισμό ως αξιωματικών στον Στρατό της
Δημοκρατίας, στις θέσεις που προκηρύκτηκαν με τη
Γνωστοποίηση με αρ. 1879 που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη
Εφημερίδα της Δημοκρατίας με αρ. 2713 και ημερομηνία 5.6.1992
Αφού έλαβα υπόψη:
(α) την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή με αρ. 409/2003, που εκδόθηκε στις 22.2.2005,
(β) τη νομική συμβουλή της Νομικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας, που περιέχεται στην επιστολή της με στοιχεία Γ.Ε./Υποθ./Αριθ.409/03 και με ημερομηνία 17.3.2005, σύμφωνα με την οποία δεν ενδείκνυται η καταχώριση έφεσης επί της εκδοθείσας απόφασης και ότι η επανεξέταση της υπόθεσης θα πρέπει να γίνει υπό το φως των ευρημάτων της εκδοθείσας απόφασης,
(γ) τις διατάξεις του Κανονισμού 6(2)(στ) των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990, και
για σκοπούς συμμόρφωσης προς τα ευρήματα της πιο πάνω απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου και επανεξέτασης της πλήρωσης των θέσεων Αξιωματικών (Ανθυπολοχαγού) που κενώθηκαν λόγω της ακύρωσης του διορισμού των Ενδιαφερομένων Προσώπων στην εν λόγω υπόθεση,
Αποφασίζω,
την επανασύσταση της Υγειονομικής Επιτροπής που προβλέπεται από τις διατάξεις του προαναφερθέντος Κανονισμού, προκειμένου να επανεξετάσει την καταλληλότητα, για υπηρεσία στο Στρατό, των υποψηφίων που διεκδικούσαν διορισμό στις πιο πάνω θέσεις.
2. Ενόψει τούτου και μετά από συνεννόηση με τον Υπουργό Υγείας,
Αποφασίζω,
Όπως ως Υγειονομική Επιτροπή λειτουργήσει η υπάρχουσα Επιτροπή Εξετάσεως Σωματικής Ικανότητας (Ε.Ε.Σ.Ι.), δηλαδή η Επιτροπή που είχε συσταθεί και εξέτασε την καταλληλότητα των υποψηφίων κατά τον ουσιώδη χρόνο.»
Υπενθυμίζω εξ άλλου ότι τα σωματικά προσόντα τα οποία απαιτούντο κατά τον χρόνο της δημοσίευσης των θέσεων ήταν μόνο εκείνα τα οποία, όπως εξήγησε η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας, «περιέχονταν στο ειδικό πληροφοριακό έντυπο που συνόδευε κάθε έντυπο αίτησης, που οι ενδιαφερόμενοι μπορούσαν να προμηθευτούν από το Υπουργείο Άμυνας ή τα κατά τόπους Στρατολογικά Γραφεία». Παραθέτω το σχετικό με τα σωματικά προσόντα μέρος του εν λόγω εντύπου:
«στ. Να έχουν τα σωματικά προσόντα που έχουν καθοριστεί με απόφαση του Υπουργού Άμυνας και τα οποία είναι:
Άνδρες
.................................
Γυναίκες
(1) Ανάστημα: Όχι μικρότερα από 1.65 μέτρα.
(2) Βάρος : Το ανάστημα σε εκατοστά πλην 100 πλην 7% του υπόλοιπου
συν 2 κιλά. Αυτό είναι το ανώτατο βάρος.
Τα σωματικά προσόντα των υποψηφίων θα ελεγχθούν προτού υποστούν την αθλητική δοκιμασία και όσοι δεν τα πληρούν θα αποκλειστούν από την περαιτέρω διαδικασία.»
Η προσφυγή επιτυγχάνει με £800 έξοδα εναντίον της Δημοκρατίας. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ