|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 182/2006)
2 Ιουλίου, 2007
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ZAKARIE AHMAD AHMAD,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
Γ.Ζ. Γεωργίου, για τον Αιτητή.
Λ. Λάμπρου-Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της 23/11/2005 της Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης (καθ'ων η αίτηση), με την οποία απορρίφθηκε αίτημά του για παραχώρηση άδειας προσωρινής παραμονής και εργασίας.
(α) Τα γεγονότα.
Ο αιτητής, ο οποίος είναι Σύριος, αφίχθηκε στην Κύπρο στις 11/8/1997 και του παραχωρήθηκε άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας μέχρι τις 10/11/1997 για να απασχολείται ως εργάτης στην εταιρεία STAFO FURNITURE LTD. Στη συνέχεια ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για ανανέωση της άδειάς του, η οποία εγκρίθηκε μέχρι 27/10/2000. Την 1/6/2001 ο αιτητής τέλεσε πολιτικό γάμο με Ελληνοκύπρια και αφού εγκατέλειψε τον εργοδότη του και τη δηλωθείσα διεύθυνση διαμονής του, ζήτησε και έλαβε άδεια παραμονής ως σύζυγος Κυπρίας πολίτιδας. Η άδεια ανανεωνόταν μέχρι 31/1/2005 και σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν από τον αιτητή, αυτός θα εργαζόταν ως αυτοεργοδοτούμενος ελαιοχρωματιστής και θα διέμενε με τη σύζυγό του στα Λατσιά. Στις 16/6/2004 ο αιτητής υπέβαλε αίτημα για πολιτογράφηση ως σύζυγος πολίτιδας της Δημοκρατίας, με βάση το άρθρο 5(2) του περί Πολίτου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νόμου του 1967 (Ν. 43/67, όπως έχει τροποποιηθεί). Μέσα στα πλαίσια της διερεύνησης της αίτησης διαπιστώθηκε ότι ο αιτητής δεν διέμενε με τη σύζυγό του και ότι η συμβίωση τους, που είχε διαρκέσει μόνο τρεις μήνες, τερματίστηκε το Σεπτέμβριο του 2001. Η σύζυγος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι δεχόταν πιέσεις από τον αιτητή να μην προβεί σε αίτηση διαζυγίου και να δηλώνει ότι έμεναν μαζί, διευκολύνοντας με τον τρόπο αυτό το αίτημα πολιτογράφησης του. Τελικά η σύζυγος του αιτητή καταχώρισε αίτηση διαζυγίου στις 17/5/2005, ενώ κατά το ίδιο χρονικό διάστημα ο αιτητής με γραπτά διαβήματα της δικηγορίνας του (ημερομηνίας 11/7/2005 και 20/10/2005) ζητούσε νέα άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας. Στις 23/11/2005 η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης απέρριψε τόσο το αίτημα του αιτητή για την άδεια παραμονής και εργασίας, όσο και το αίτημα για απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας, γιατί ο αιτητής δεν διέμενε κάτω από την ίδια στέγη με τη σύζυγό του και γιατί είχε καταχωρηθεί αίτηση διαζυγίου.
(β) Οι λόγοι της προσφυγής.
Έχει υποβληθεί εκ μέρους του αιτητή ότι η απόφαση απόρριψης του αιτήματος του για άδεια παραμονής και εργασίας είναι άκυρη γιατί,
(1) Είναι αναιτιολόγητη και το αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα και κατάχρησης εξουσίας,
(2) Παραβιάζει ρητές διατάξεις νομοθετικών προνοιών,
(3) Παραβιάζει την αρχή του δεδικασμένου, και γιατί
(4) Παραβιάζει το δικαίωμα ακρόασης.
(i) Έλλειψη αιτιολογίας, πλάνη περί τα πράγματα, κατάχρηση εξουσίας.
Έχει υποβληθεί εκ μέρους του αιτητή ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι αιτιολογημένη και ότι δεν εξετάστηκαν οι προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, ενώ αντίθετα δόθηκε βαρύτητα σε ανυπόστατους και ψευδείς ισχυρισμούς που περιέχονταν σε επιστολή της συζύγου του, η οποία για εκδικητικούς λόγους επεδίωξε την απέλαση του και γιατί ο λόγος απόρριψης του αιτήματος του δεν συνιστά νόμιμη αιτιολογία.
Η εισήγηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί, η προσωρινή άδεια που παραχωρείτο στον αιτητή μετά την τέλεση του γάμου του ήταν αρχικά άδεια επισκέπτη (Visitor) και στη συνέχεια άδεια εργασίας (Employment). Και στις δύο περιπτώσεις υπήρχε όρος ότι ο αιτητής θα διέμενε με τη σύζυγο του στη δηλωθείσα διεύθυνση τους στα Λατσιά. Στην τελευταία άδεια προσωρινής παραμονής που δόθηκε στον αιτητή με ισχύ μέχρι 31/1/2005 περιλαμβανόταν ο όρος ότι,
"Η παρούσα άδεια παραχωρείται για παραμονή του/της κατόχου στην Κύπρο μαζί με τον/την Κύπριο/α σύζυγο του/της και για εργασία όπως πιο πάνω.
This permit is granted to enable the holder to remain in Cyprus with his/her Cypriot husband/wife and to work as above."
Κατά τη διάρκεια της εξέτασης της αίτησης του αιτητή για την απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας διαπιστώθηκε ότι το ζεύγος βρισκόταν σε διάσταση και ότι εκκρεμούσε από τις 17/5/2005 αίτηση διαζυγίου. Μέσα στα πιο πάνω πλαίσια η Διευθύντρια άσκησε το δικαίωμα που της παρέχουν οι πρόνοιες του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105 (όπως τροποποιήθηκε) και των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών του 1972 και απέρριψε το αίτημα του αιτητή για παράταση της παραμονής και εργοδότησης του στην Κύπρο μετά τη λήξη της άδειάς του που ήταν καθορισμένης χρονικής διάρκειας.
Η υποκειμενική εκτίμηση των γεγονότων από τη διοίκηση δεν υπόκειται στον έλεγχο του ακυρωτικού Δικαστηρίου το οποίο επεμβαίνει μόνο όταν κρίνει ότι τα συμπεράσματα της διοίκησης δεν είναι εύλογα ή είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα ή το νόμο, ή ότι η διοίκηση υπερέβη τα όρια της διακριτικής της ευχέρειας (Republic v. Georghiades (1972) 3 C.L.R. 594). Στην παρούσα περίπτωση η απόφαση για άρνηση ανανέωσης της άδειας παραμονής του αιτητή μετά την εκπνοή της ήταν εύλογα επιτρεπτή και βασίστηκε στο νομολογιακά καθιερωμένο δικαίωμα της Δημοκρατίας να ρυθμίζει τα σχετικά με την είσοδο και παραμονή αλλοδαπών στο έδαφός της (Moyo and Another v. Republic (1988) 3 C.L.R. 1203, 1208) που συνιστά έκφραση της κυριαρχίας της.
(ii) Παραβίαση ρητών νομοθετικών διατάξεων.
Η εισήγηση του αιτητή ότι οι καθ'ων η αίτηση παραβίασαν το άρθρο 14 του Κεφ. 105 και τις πρόνοιες της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2003/109/ΕΚ δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το άρθρο 14 του Κεφ. 105 αφορά τα διατάγματα απέλασης και τα πρόσωπα που υπόκεινται σε απέλαση και δεν σχετίζεται με το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής, που είναι η απόφαση για την απόρριψη του αιτήματος του αιτητή για παραχώρηση άδειας προσωρινής παραμονής και εργασίας. Οι πρόνοιες της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες δεν ενισχύουν τις θέσεις του αιτητή, γιατί αφενός ο αιτητής δεν είχε υποβάλει αίτημα για τη χορήγηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος, ούτως ώστε να εξεταζόταν η συνδρομή των αναγκαίων προϋποθέσεων και αφετέρου, κατά το χρόνο υποβολής του αιτήματος του αιτητή (11/7/2005) δεν ετύγχανε εφαρμογής η Οδηγία 2003/109/ΕΚ, αφού δεν είχε ενσωματωθεί στην κυπριακή νομοθεσία ούτε είχε παρέλθει η προθεσμία των δύο χρόνων για την εφαρμογή της. (Βλ. σχετικά Vera Joudine κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 55/06, της 28/7/2006). Σημειώνεται ότι η πιο πάνω Οδηγία ενσωματώθηκε στον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο, Κεφ. 105, με το Νόμο 8(Ι)/2007 που δημοσιεύτηκε στις 14/2/2007.
(iii) Παράβαση της αρχής του δεδικασμένου.
Έχει υποβληθεί εκ μέρους του αιτητή ότι οι καθ'ων η αίτηση κακώς δεν έλαβαν υπόψη την απόφαση στην υπόθεση Neboisa Micovic v. Δημοκρατίας (Προσφυγή 1012/2005, της 18/11/2005), η οποία αποτελούσε δεσμευτικό δεδικασμένο για τη διοίκηση. Η εισήγηση είναι ανεδαφική. Ανεξάρτητα από το ότι τα γεγονότα στην πιο πάνω υπόθεση είναι τελείως διαφορετικά από την παρούσα (αφού σε εκείνη την υπόθεση ο αιτητής διέμενε για χρόνια στην Κύπρο με τη σύζυγο του και είχαν δύο παιδιά που φοιτούσαν σε δημοτικό σχολείο και μιλούσαν άπταιστα την ελληνική γλώσσα), στην παρούσα περίπτωση δεν μπορεί να εφαρμοστεί η αρχή του δεδικασμένου. Η εφαρμογή του δεδικασμένου προϋποθέτει μεταξύ άλλων ταύτιση διαδίκων και ταύτιση των επίδικων θεμάτων (βλ. Παπαδόπουλος ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης (1998) 3 Α.Α.Δ. 608). Έπεται ότι η απουσία των πιο πάνω στοιχείων καθιστά την εισήγηση ανεδαφική.
(iv) Παραβίαση του δικαιώματος ακρόασης και των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης.
Εκ μέρους του αιτητή ο οποίος ισχυρίζεται παραβίαση του δικαιώματος να ακουστεί, παρατέθηκε ένα μακροσκελέστατο απόσπασμα πέντε σελίδων από την υπόθεση Γιαγκόπουλου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (Προσφυγή 432/97 της 22/12/98), χωρίς καμιά εξειδίκευση ή αναφορά ως προς το συσχετισμό των γεγονότων της πιο πάνω υπόθεσης με την παρούσα. Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω σημειώνεται ότι ο διοικητικός φάκελος περιέχει αρκετές επιστολές που είχαν ανταλλαγεί εκ μέρους του αιτητή και των καθ'ων η αίτηση, στις οποίες διαφαίνεται ότι ο αιτητής είχε την ευκαιρία και στην πραγματικότητα προώθησε τις θέσεις του αναφορικά με το αίτημα του και τις σχέσεις του με τη σύζυγό του. Επιπρόσθετα σημειώνεται ότι η άρνηση χορήγησης προσωρινής άδειας παραμονής δεν αποτελεί ούτε τιμωρία, ούτε πειθαρχική κύρωση ώστε να προκύπτει η ανάγκη να ακουστεί ο αιτητής (βλ. Παπακόκκινου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 510). Από το σύνολο των πιο πάνω στοιχείων δεν προκύπτει οποιαδήποτε παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με £500 έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ