|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 404
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 998/2005
26 Ioυνίου, 2007
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΑΝΤΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ/Η
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΡΙΣΕΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - - -
Σ. Oικονομίδης, για τον αιτητή
Κ. Σταυρινός, για τους καθ΄ων η αίτηση.
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή ο αιτητής ζητά τα πιο κάτω:
«1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του Καθ΄ου η αίτηση Υπουργού Άμυνας να κυρώσει την κρίση ως παραμένων στον ίδιο βαθμό, που ο Αιτητής έτυχε από το Συμβούλιο Κρίσεων Υπαξιωματικών κατά τις ετήσιες κρίσεις Υπαξιωματικών έτους 2005, που γνωστοποιήθηκε στον Αιτητή με διαταγή του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς ημερ. 28.7.2005, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη οποιασδήποτε έννομης συνέπειας.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Καθ΄ου η αίτηση Συμβουλίου Κρίσεων Υπαξιωματικών, που γνωστοποιήθηκε στον Αιτητή με διαταγή του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς ημερ. 28.7.2005, με την οποία έκρινε τον Αιτητή, κατά τις ετήσιες κρίσεις Υπαξιωματικών έτους 2005, ως παραμένοντα στον ίδιο βαθμό, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη οποιασδήποτε έννομης συνέπειας.»
Εκτελεστή απόφαση δυνάμενη να προσβληθεί με προσφυγή είναι η απόφαση του Υπουργού Άμυνας με την οποία κυρώθηκε η απόφαση του Συμβουλίου Κρίσεων Υπαξιωματικών με την οποία ο αιτητής κρίθηκε ως παραμένων στον ίδιο βαθμό. Είναι η τελική απόφαση της σύνθετης διοικητικής ενέργειας που περιέχει την κρίση του Συμβουλίου.
Λόγοι ακύρωσης που αφορούν την κρίση του Συμβουλίου εξετάζονται στο πλαίσιο της προσφυγής. Δεν μπορεί όμως αυτή να προσβάλλεται αυτοτελώς με τη δεύτερη θεραπεία της αίτησης ακυρώσεως. Ενσωματώνεται στην τελική απόφαση και συμπροσβάλλεται με αυτή. Είναι με αυτή τη βάση που θα εξετάσω και θα αποφασίσω την προσφυγή.
Ο αιτητής είναι Υπαξιωματικός Μηχανικός του Στρατού Ξηράς του Στρατού της Δημοκρατίας και έχει το βαθμό του Επιλοχία.
Το έτος 2005 πληρούσε τις προβλεπόμενες από τις σχετικές διατάξεις των περί Υπαξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 (ΚΔΠ 91/90). Συμπεριλήφθηκε στη σχετική διαταγή του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς με την οποία γνωστοποιήθηκαν τα ονόματα των Υπαξιωματικών που δικαιούνταν να κριθούν από το Συμβούλιο Κρίσεων Υπαξιωματικών για το έτος 2005.
Το Συμβούλιο Κρίσεων, με σχετική απόφασή του που λήφθηκε κατά τη συνεδρία του στις 13.6.2005, έκρινε τον αιτητή ως παραμένοντα στον ίδιο βαθμό κατά πλειοψηφία.
« Επχίας (ΜΧ) Σάντη Ανδρέας του Σάββα (ΑΜ: 4096)
Παραμένων στον ίδιο βαθμό, κατά πλειοψηφία
(τέσσερα μέλη τον έκριναν παραμένοντα στον ίδιο βαθμό και ένα μέλος προακτέο κατ΄αρχαιότητα)
Τα τέσσερα (4) μέλη του Συμβουλίου κατέληξαν στην παραπάνω απόφαση, αφού έλαβαν πολύ σοβαρά υπόψη τη φύση και σοβαρότητα των τεσσάρων (4) πειθαρχικών παραπτωμάτων με τα οποία βαρύνεται και για τα οποία του έχουν επιβληθεί διάφορες πειθαρχικές ποινές και ιδιαίτερα την 10ήμερη φυλάκιση που του επιβλήθηκε την 10.3.98, διότι κατείχε παράνομα εκρηκτικές ύλες και από τα οποία συνάγεται ότι ο εν λόγω Υπξκός δεν επιδεικνύει τον απαιτούμενο ζήλο και ενδιαφέρον για την υπηρεσία, αλλ΄ούτε και την απαιτούμενη επιμέλεια και τυπικότητα στην εκτέλεση των καθηκόντων του, παρουσιάζει πολλαπλά προβλήματα υγείας, δεν διακρίνονται στον χαρακτήρα του η συνέπεια και αξιοπιστία και δεν διακατέχεται από αίσθημα δικαιοσύνης, παρουσιάζει αρκετές αδυναμίες τόσο στα διοικητικά όσο και στα ηγετικά προσόντα, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας και συνεργασίας με τους προϊσταμένους και υφισταμένους του, δεν είναι μεθοδικός και παραγωγικός στην εργασία του, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη και χρειάζεται συνεχή επίβλεψη και έχει μειωμένο αίσθημα ευθύνης. Η πλειοψηφία του Συμβουλίου έλαβε επίσης πολύ σοβαρά υπόψη τις χαμηλές βαθμολογίες που έχει στον κατεχόμενο βαθμό και συγκεκριμένα στην Έκθεση Ικανότητας από 28.8.02 μέχρι 31.12.02 στην οποία έχει βαθμολογηθεί με έξι (6, μέτρια) στα επιμέρους ουσιαστικά προσόντα 1α (γενική κατάσταση υγείας), 1β (παράστημα), 1γ (αντοχή σε παρατεταμένη καταβολή προσπαθειών) και 1δ (αντοχή σε κακουχίες και στερήσεις). Στην έκθεση Ικανότητας από 1.1.03 μέχρι 31.12.03 στην οποία έχει βαθμολογηθεί με πέντε (5, μέτρια) στο επιμέρους ουσιαστικό προσόν 1α (γενική κατάσταση υγείας) καθώς και τα σχόλια που αναγράφονται σε αυτή στα οποία ο αξιολογών αναφέρει ότι «πρόκειται για Υπξκό που αντιμετωπίζει σημαντικό πρόβλημα υγείας και με απόφαση του ιατροσυμβουλίου απολαμβάνει ιδιαίτερης μεταχείρισης. Απέχει από όλες τις δραστηριότητες της Μονάδας που απαιτούν σωματική καταπόνηση, η όλη συμπεριφορά του δεικνύει ότι αυτός εκμεταλλεύεται την κατάσταση του, μεταξύ των συναδέλφων του έχει διαμορφωθεί αρνητική εικόνα». Στην Έκθεση Ικανότητας από 1.1.04 μέχρι 18.8.04 στην οποία έχει βαθμολογηθεί με πέντε (5) στα επιμέρους ουσιαστικά προσόντα 1α (γενική κατάσταση υγείας), 7α (ακριβής εκτέλεση των διατασσομένων) και 7β (τήρηση του νόμου και της τάξης) καθώς και με τρία (3 απαράδεκτος) στα επιμέρους ουσιαστικά προσόντα 4α (τιμιότητα), 4β (ειλικρίνεια), 4γ (ευσυνειδησία), 4στ (ευθύτητα), 4η (συνέπεια και αξιοπιστία), 6α (αίσθημα ευθύνης) και 6γ (ανάληψη ευθυνών) καθώς και τα σχόλια που αναγράφονται σε αυτή στα οποία ο αξιολογών αναφέρει ότι «πρόκειται για Υπξκο με μειωμένη αίσθηση της ευθύνης. Όλες του οι ενέργειες αποσκοπούν στην εξαπάτηση της Μονάδας για ίδιο όφελος, αποτελεί για όλους τους συναδέλφους του το αρνητικό παράδειγμα, ενώ ταυτόχρονα αισθάνονται ότι αυτοί αδικούνται από την συμπεριφορά του εν λόγω Υπξκού, η προσφορά του στην Μονάδα είναι μηδενική, κάθε προσπάθεια προσέγγισης του απέβη μάταιη, ενώ ουδέποτε αισθάνεσαι σίγουρος πότε και κατά πόσο αυτός ψεύδεται ή σου αναφέρει πραγματικά προβλήματα».
Το άλλο Μέλος του Συμβουλίου διαφώνησε με την απόφαση της πλειοψηφίας και τον έκρινε προακτέο κατ΄αρχαιότητα.»
Ο δικηγόρος του αιτητή πρόβαλε ότι η απόφαση του Συμβουλίου πάσχει όσο αφορά την αιτιολογία.
Ανέφερε ότι το Συμβούλιο έλαβε υπόψη τα τέσσερα πειθαρχικά παραπτώματα του αιτητή και ιδιαίτερα αυτό της παράνομης κατοχής εκρηκτικών υλών για το οποίο του επιβλήθηκε στις 10.3.98 πειθαρχική ποινή 10ήμερης φυλάκισης.
Είναι η θέση του πως λανθασμένα το Συμβούλιο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι από τα πειθαρχικά παραπτώματα «συνάγεται ότι ο εν λόγω Υπξκός δεν επιδεικνύει τον απαιτούμενο ζήλο και ενδιαφέρον για την υπηρεσία, αλλ΄ούτε και την απαιτούμενη επιμέλεια και τυπικότητα στην εκτέλεση των καθηκόντων του, παρουσιάζει πολλαπλά προβλήματα υγείας, δεν διακρίνονται στο χαρακτήρα του η συνέπεια και αξιοπιστία και δεν διακατέχεται από αίσθημα δικαιοσύνης, παρουσιάζει αρκετές αδυναμίες τόσο στα διοικητικά όσο και στα ηγετικά προσόντα, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας και συνεργασίας με τους προϊσταμένους και υφισταμένους του, δεν είναι μεθοδικός και παραγωγικός στην εργασία του, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη και χρειάζεται συνεχή επίβλεψη και έχει μειωμένο αίσθημα ευθύνης.»
Μελέτησα τις εκθέσεις ικανότητας του αιτητή στον κατεχόμενο βαθμό. Διαπίστωσα με πολλή έκπληξη ότι υπάρχει ποικιλία βαθμολογιών στα στοιχεία στα οποία αναφέρθηκε το Συμβούλιο. Ο αιτητής έχει βαθμολογηθεί στις εκθέσεις που υπάρχουν στο φάκελο, από το 2000 και μετά, με όλες τις διαβαθμίσεις της κλίμακας βαθμολογίας των ουσιαστικών προσόντων.
Αξιοσημείωτο είναι ότι στην έκθεση ικανότητας από 1.1.00 μέχρι 13.9.00, που υπάρχει στο φάκελο μετά την επιβολή της πειθαρχικής ποινής της 10.3.98, δεν επηρεάστηκε από τη φύση του αδικήματος η βαθμολογία του στα σχετικά στοιχεία. Αντίθετα ήταν σε ψηλά επίπεδα.
Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι η πειθαρχική ποινή της 10.3.98 δεν εμπόδισε την εξέλιξή του στον κατεχόμενο βαθμό.
Με αυτά τα δεδομένα έλειπε από την απόφαση επαρκής αιτιολογία για τη βαρύτητα που δόθηκε στα πειθαρχικά παραπτώματα.
Πρόβαλε στη συνέχεια ο δικηγόρος του αιτητή ότι το Συμβούλιο έλαβε υπόψη τα δυσμενή σχόλια σε βάρος του αιτητή στις εκθέσεις ικανότητας. Υποστήριξε ότι τα σχόλια αυτά δεν αποτελούν ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως, αλλά περιορίζονται στην αιτιολόγηση της αριθμητικής βαθμολογίας.
Από τη μελέτη αυτών, διαπίστωσα ότι καλύπτονται από την παράγραφο 1 του Εντύπου «Σωματικά προσόντα», παράγραφο 4 «Χαρακτήρας», παράγραφο 5 «Αφοσίωση στο καθήκον και παράγραφο 6 «Υπευθυνότητα».
Στην υπόθεση Κονιζίδου ν. Κυπριακή Δημοκρατία, Αρ. 731/2002, ημερομηνίας 4.6.03, όπου προβλήθηκε ο ίδιος ισχυρισμός, λέχθηκε:
«Εφόσον, σύμφωνα με το σχετικό Έντυπο, τα σχόλια πρέπει να αναφέρονται σε αδυναμίες και ελαττώματα «που δεν αναφέρονται στο Έντυπο αυτό» και εφόσον, όπως έχει αποδειχθεί τα επίδικα σχόλια αφορούν σε ελαττώματα που έχουν βαθμολογηθεί στο έντυπο, θεωρώ ότι τα σχόλια εκείνα είναι εξωγενή και άσχετα. Ως τέτοια δεν έπρεπε να τους είχε αποδοθεί οποιαδήποτε βαρύτητα. Η απόδοση βαρύτητας σε εξωγενή και άσχετα στοιχεία οδηγεί σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης. Η τελευταία ακυρώνεται και γι΄αυτό το λόγο (βλ. Tzavelas and Ansother v. Republic (1975) 3 C.L.R. 490, Nicolaou v. Republic (1967) 3 C.L.R. 308 και Christou v. Republic (1969) 3 C.L.R. 134)."
Δεν αγνοώ τις εκθέσεις ικανότητας της περιόδου 28.8.2002 μέχρι 31.12.2002, 1.1.2003 μέχρι 31.12.2003 και 1.1.2004 μέχρι 18.8.2004, όπου η βαθμολογία του αιτητή ήταν χαμηλή σε ορισμένα στοιχεία και στις οποίες αναφέρθηκε το Συμβούλιο.
Έχοντας υπόψη όμως τις αναφερθείσες διαπιστώσεις μου, κρίνω ότι λείπει από την προσβαλλόμενη απόφαση επαρκής αιτιολογία στο μέτρο που δόθηκε βαρύτητα στα πειθαρχικά παραπτώματα και στα σχόλια των εκθέσεων ικανότητας, στοιχεία που αποτέλεσαν στήριγμα για την κρίση του Συμβουλίου.
H προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται £750 έξοδα υπέρ του αιτητή.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.