|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 2009/2006)
8 Ιουνίου, 2007
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά.
Γ. Κορφιώτη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, στις 7/8/1998, καταδικάστηκε από το Κακουργιοδικείο Λεμεσού, στην Ποινική Υπόθεση Αρ. 14145/97, σε φυλάκιση 18 χρόνων και, στις 19/7/2005, στην Υπόθεση Αρ. 15227/03, σε φυλάκιση τεσσάρων χρόνων. Η έκτιση της τετραετούς φυλάκισης θα αρχίσει μετά την έκτιση της ποινής των 18 χρόνων. Με την προσφυγή του, ζητά από το Δικαστήριο:-
(α) Να ακυρώσει την απόφαση του Διευθυντή των Φυλακών, (ο «Διευθυντής), η οποία του απαγόρευσε και εξακολουθεί να του απαγορεύει επισκέψεις φίλων του.
(β) Να διατάξει όπως οι επισκέψεις αυτές επιτραπούν· και
(γ) Να κηρύξει την απόφαση του Διευθυντή παράνομη, αντίθετη με τις διατάξεις του περί Φυλακών Νόμου του 1996, (Ν. 62(Ι)/96), (όπως τροποποιήθηκε με τους Ν. 12(Ι)/97 και Ν. 96(Ι)/05), και καταχρηστική.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, ο Διευθυντής παρέχει διευθετήσεις για επισκέψεις των κρατουμένων στις φυλακές, την παροχή αδειών και την ανάπτυξη θεσμών ημιελεύθερης διαβίωσης, με σκοπό την προετοιμασία των κρατουμένων για την όσο το δυνατό ομαλή προσαρμογή τους στις συνθήκες της ελεύθερης κοινωνίας.
Σύμφωνα με τον Κ. 116(1) των περί Φυλακών (Γενικοί) Κανονισμών του 1997, (Κ.Δ.Π. 121/97), σε κάθε κρατούμενο μπορεί να επιτραπεί από το Διευθυντή να δέχεται επισκέψεις μελών της οικογένειάς του, συγγενών ή φίλων. Η πιο πάνω πρακτική εφαρμόζεται για όλους τους κρατουμένους, περιλαμβανομένου και του αιτητή.
Τον αιτητή, σε διάφορες ημερομηνίες, επισκέφθηκαν διάφοροι φίλοι του, μεταξύ των οποίων και πρώην κατάδικοι των φυλακών. Σε κάποιο στάδιο, ο Διευθυντής απαγόρευσε στον Πανίκο Αεροπόρο και στους πρώην καταδίκους Μιχάλη Ζαχαρία Μιχαήλ και Γεώργιο Νικολεττή να τον επισκέπτονται και είναι γι' αυτό που παραπονείται ο αιτητής.
Με την ένστασή τους και με τη γραπτή τους αγόρευση, οι καθ' ων η αίτηση προβάλλουν προδικαστικά ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη και, ως εκ τούτου, δεν είναι δεκτική προσβολής δι' αιτήσεως ακυρώσεως, είναι εκπρόθεσμη και, τέλος, ότι η θεραπεία αρ. 2 είναι δικονομικά απαράδεκτη.
Από τον αιτητή, προβάλλονται διάφοροι λόγοι, που, κατά τον ίδιο, συνιστούν λόγους ακυρότητας της απόφασης. Μεταξύ αυτών, προβάλλεται ότι η απαγόρευση είναι παράνομη, αντίθετη προς το Σύνταγμα και προϊόν αλλότριου σκοπού.
Το πρώτο ζήτημα, το οποίο θα πρέπει να εξεταστεί, είναι κατά πόσο η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εκτελεστή.
Στη Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Ltd. (1994) 3 A.A.Δ. 26, το ζήτημα της εκτελεστότητας τέθηκε ως εξής:- (σελ. 31)
«Το κριτήριο για την εκτελεστότητα διοικητικής πράξης ή απόφασης είναι η παραγωγή έννομων αποτελεσμάτων, δηλαδή η γένεση εξ αυτής δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Πράξη είναι εκτελεστή εφόσον επιβάλλει υποχρεώσεις στο διοικούμενο, μη υφιστάμενες πριν την έκδοσή της, η μη εκπλήρωση των οποίων παρέχει το δικαίωμα στη Διοίκηση να επικαλεσθεί τα μέσα του δικαίου για την εκτέλεσή τους. Πράξη εκτέλεσης είναι εκείνη που έχει ως λόγο την εφαρμογή εκτελεστής πράξης. Διοικητικά μέτρα για την εφαρμογή εκτελεστής πράξης συνιστούν πράξη εκτέλεσης που όπως υποδηλώνει ο όρος η πράξη δεν είναι αφ' αυτής γενεσιουργός δικαιωμάτων και υποχρεώσεων αλλά μοχλός για την υλοποίηση της γενέτειρας πράξης ή απόφασης. (Βλ. ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, 1929-1959, σελ. 240, Τσάτσος - Η ΑΙΤΗΣΙΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, σελ. 127 κ.επ., και Στασινόπουλος - ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ, ΣΕΛ. 125).»
Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 236-237 αναφέρονται τα ακόλουθα:-
«Εις προσβολήν δι' αιτήσεως ακυρώσεως δεν υπόκειται οιαδήποτε πράξις απορρέουσα εκ διοικητικού οργάνου, δρώντος ως τοιούτου, αλλά μόνον αι εκτελεσταί πράξεις, τουτέστιν εκείναι δι' ων δηλούται βούλησις διοικητικού οργάνου, αποσκοπούσα εις την παραγωγήν εννόμου αποτελέσματος έναντι των διοικουμένων και συνεπαγομένη την άμεσον εκτέλεσιν αυτής διά της διοικητικής οδού. Το κύριον στοιχείον της εννοίας της εκτελεστής πράξεως είναι η άμεσος παραγωγή εννόμου αποτελέσματος, συνισταμένου εις την δημιουργίαν, τροποποίησιν ή κατάλυσιν νομικής καταστάσεως, ήτοι δικαιωμάτων και υποχρεώσεων διοικητικού χαρακτήρος παρά τοις διοικουμένοις.»
Εξετάζοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, καταλήγω ότι αυτή δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη και, συνεπώς, δεν εμπίπτει στην έννοια του ΄Αρθρου 146.1 του Συντάγματος. Η απαγόρευση των συγκεκριμένων επισκέψεων έγινε από το Διευθυντή, στα πλαίσια εσωτερικών μέτρων λειτουργίας και ασφάλειας των φυλακών. Αποτελεί διοικητικό μέτρο εσωτερικής φύσης. Αποφάσεις που σχετίζονται με τη λειτουργία των φυλακών, περιλαμβανομένων ακόμη και αποφάσεων, που, κατά τινα τρόπο, θα μπορούσε να θεωρηθούν τιμωρητικές - που δεν είναι εδώ η περίπτωση - δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις.
Η προσφυγή απορρίπτεται, ως μη προσβάλλουσα εκτελεστή διοικητική απόφαση.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ