ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                                                    (Υπόθεση Αρ. 1028/2005)

26 Ιουνίου, 2007

 

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

D. & E. NATIOTIS LTD,

                                    Αιτητές,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,

                                    Καθ΄ ων η αίτηση.

- - - - - -

Α. Παφίτης, για τους Αιτητές.

Ε. Παπαγεωργίου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

- - - - - -

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.:  Στις 10/05/05 αφίχθηκαν από τη Βραζιλία στο λιμάνι Λεμεσού 1770 ζεύγη υφασμάτινων υποδημάτων (shoes sneakers) της δασμολογικής κλάσης 6404199000. Παραλήπτες των υποδημάτων ήταν οι αιτητές οι οποίοι εμπορεύονται, εισάγουν και πωλούν αθλητικά ενδύματα και υποδήματα. Η Amathus Aegeas Ltd ήταν οι εκτελωνιστές που κατέθεσαν τη διασάφηση εκ μέρους των αιτητών.

 

Ο τελωνισμός των εμπορευμάτων δεν έγινε διότι, μετά την εξέταση τους από το Τμήμα Τελωνείων, δημιουργήθηκαν υποψίες ως προς τη γνησιότητα τους και ενδεχόμενη παραβίαση του εμπορικού σήματος «CONVERSE». Οι καθ' ων η αίτηση, ακολούθησαν εν προκειμένω τη διαδικασία που προβλέπει ο «Κανονισμός (ΕΚ) του Συμβουλίου της Ευρώπης αρ. 1383/2003» («ο Κανονισμός»). Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Κανονισμού, αν οι τελωνειακές αρχές, έχουν βάσιμες υπόνοιες ότι εμπορεύματα παραβιάζουν δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας, δύνανται να αναστείλουν τη χορήγηση άδειας παραλαβής ή να προβούν στη δέσμευση τους για διάστημα τριών εργάσιμων ημερών από την παραλαβή της κοινοποίησης από τον δικαιούχο και από το διασαφηστή ή το  κάτοχο των εμπορευμάτων, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στο δικαιούχο σήματος να υποβάλει αίτηση παρέμβασης σύμφωνα με το άρθρο 5 του Κανονισμού. Έτσι, στις 13/5/05 αποστάληκαν η σχετική ειδοποίηση κατακράτησης εμπορευμάτων στην εδώ εκπρόσωπο του εμπορικού σήματος Converse, κα Χρύσα Ψαρά, δικηγόρο, και δείγματα των εμπορευμάτων προς επιβεβαίωση της φύσης τους.

 

Η κα Ψαρά δήλωσε  προς Ανώτερο Τελωνειακό Λειτουργό  ότι, κατά τη γνώμη της, «οποιαδήποτε εμπορεύματα ταυτόσημα με το δείγμα θα πρέπει να θεωρηθούν ότι παραβιάζουν δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας» και πιο συγκεκριμένα το διεθνές εμπορικό σήμα   «CONVERSE» της εταιρείας CONVERSE INC. Επίσης στις 18/5/05 κατατέθηκε εμπρόθεσμα εκ μέρους της Converse Inc (στο εξής δικαιούχος), εθνική αίτηση παρέμβασης των τελωνειακών αρχών σύμφωνα με το άρθρο 5 του Κανονισμού. Την αίτηση συνόδευαν το πιστοποιητικό εγγραφής του εμπορικού σήματος  «CONVERSE» στο γραφείο του Εφόρου Εμπορικών Σημάτων  και γραπτή δήλωση της αντιπροέδρου της δικαιούχου  Lawra W. Kelley, που επισήμαινε ότι κατά τη γνώμη της, που σχημάτισε από τις φωτογραφίες των παπουτσιών που έλαβε από τους δικηγόρους τους στην Κύπρο, τα παπούτσια που βρίσκονταν στο λιμάνι Λεμεσού δεν ήταν τα νόμιμα Converse και ότι θα έπρεπε να κατασχεθούν. Η αίτηση για παρέμβαση, εγκρίθηκε την 1/6/05 οπότε, σύμφωνα με το άρθρο 9, οι καθ' ων η αίτηση προχώρησαν στη δέσμευση των εμπορευμάτων των αιτητών  και στην αναστολή χορήγησης της άδειας παραλαβής τους.

 

Στις 15/6/05 η Converse Inc κίνησε αγωγή εναντίον των αιτητών στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας για αθέμιτο ανταγωνισμό και έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων. Οι καθ' ων η αίτηση, θεωρώντας ότι κινήθηκε η διαδικασία του άρθρου 13* του Κανονισμού, κράτησαν υπό τη φύλαξη τους τα εμπορεύματα μέχρι την τελική εκδίκαση της αγωγής.

 

Με την παρούσα προσφυγή, οι αιτητές ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:

 

«Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή απόφαση του Καθ΄ ου η Αίτηση, με την οποία  προχώρησε σε αναστολή εκτελωνισμού και/ή σε δέσμευση εμπορευμάτων και συγκεκριμένα 1770 υφασμάτινων υποδημάτων μάρκας CONVERSE ιδιοκτησίας των αιτητών που είχαν εισαχθεί στο νέο λιμάνι Λεμεσού κατά ή περί τις 20/05/05 η οποία πράξη εκδόθηκε σε χρόνο άγνωστο στους αιτητές και/ή για την οποία έλαβαν μερική γνώση οι αιτητές γύρω στις 20/06/06 και/ή η συνεχιζόμενη άρνηση του και/ή παράλειψη του να επιτρέψει την εκτελώνιση και/ή παραλαβή των εμπορευμάτων αυτών από τους Αιτητές είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εσφαλμένη και/ή χωρίς οποιοδήποτε νομικό αποτέλεσμα.»

 

 

Η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή πράξη είναι η τελική απόφαση αναστολής εκτελωνισμού και/ή δέσμευσης των προϊόντων. Προδήλως, η έκδοση της ερείδεται στο άρθρο 9* του Κανονισμού και συνεπώς δεν μπορεί να λήφθηκε πριν από την απόφαση με την οποία εγκρίθηκε η αίτηση του δικαιούχου για παρέμβαση, δηλαδή της εγκριτικής απόφασης του Τελωνείου ημερ. 1/6/05. Επειδή μάλιστα δεν ετίθετο θέμα διαβίβασης της απόφασης με την οποία εγκρίθηκε η πιο πάνω αίτηση  σε άλλο τελωνείο και ελλείψει οποιουδήποτε γραπτού υπομνήματος ή ειδοποίησης σχετικά με τη λήψη της επίδικης απόφασης, θεωρώ ότι η τελευταία, λήφθηκε ταυτόχρονα με την αποδοχή της αίτησης παρέμβασης.

 

Οι καθ' ων η αίτηση ήγειραν προδικαστικές ενστάσεις, (α) ότι η προσβαλλόμενη πράξη στερείται εκτελεστότητας ως προπαρασκευαστική και (β) ότι η προσφυγή καταχωρήθηκε εκπρόθεσμα, με αναφορά σε πράξη κατακράτησης ή δέσμευσης ημερ. 20.5.05 για σκοπούς της πρώτης ένστασης και σε δέσμευση εμπορευμάτων ημερ. 13.5.05  για σκοπούς της δεύτερης. Εκτός του ότι οι πιο πάνω αναφορές είναι λανθασμένες και αντιφατικές, φανερώνουν τη σύγχυση των καθ' ων η αίτηση ως προς τη ταυτότητα της επίδικης απόφασης. Οποιεσδήποτε ενέργειες των καθ' ων η αίτηση πριν από την 1/6/05, που αφορούσαν στην αναβολή του εκτελωνισμού των εμπορευμάτων και προσωρινής κατακράτησης τους στο λιμάνι Λεμεσού, δεν είναι παρά  προπαρασκευαστικές και /ή ενδιάμεσες ενέργειες που ενσωματώθηκαν στην τελική επίδικη απόφαση της δέσμευσης και αναστολής εκτελωνισμού. Η προσβαλλόμενη λοιπόν απόφαση λήφθηκε κατά την  άσκηση δημόσιας εξουσίας με βάση το Κανονισμό (άρθρο 9) και την ισχύουσα εθνική νομοθεσία Ν. 31(1)/02 (άρθρο 11) και παρήγαγε άμεσα, δυσμενείς έννομες συνέπειες για τα συμφέροντα των αιτητών, οι οποίοι, ως κάτοχοι των εμπορευμάτων, στερήθηκαν την κατοχή τους επ' αόριστο. Συνεπώς η προσβαλλόμενη πράξη είναι εκτελεστή και διαφοροποιείται από τη κατακράτηση ή κατάσχεση εμπορευμάτων πριν τη δικαστική κήρυξη σε δήμευση, λόγω διάπραξης αδικημάτων κατ' επίκληση του περί Τελωνείων και Φόρων Κατανάλωσης Νόμου, η οποία κρίθηκε από τη νομολογία ως μη εκτελεστή. Συνεπώς η Ανδρέας Αριστοτέλους κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ  δεν σχετίζεται με την παρούσα υπόθεση.

 

Ούτε όμως η δεύτερη προδικαστική ένσταση για το εκπρόθεσμο της προσφυγής ευσταθεί. Είναι η εκδοχή των αιτητών ότι έλαβαν μερική γνώση της απόφασης προφορικά γύρω στις 20/6/05 (εκ παραδρομής στο πρακτικό της προσφυγής ετέθη 20/6/06), δηλαδή μετά την καταχώρηση της αγωγής του δικαιούχου εναντίον τους,  οπότε η καταχώρηση της προσφυγής στις 5/9/05 είναι εμπρόθεσμη. Οι καθ' ων η αίτηση αντιθέτως υποστηρίζουν ότι ο κ. Χανιώτης εκ μέρους των αιτητών ενημερώθηκε για τη δέσμευση των προϊόντων στις 13/5/05 ενώ για τις ενέργειες του Τελωνείου γενικά, ήταν ενήμερος και ο κ. Παναγιώτου εκ μέρους της Amathus Aegeas Ltd αλλά,  παρά τις τηλεφωνικές ειδοποιήσεις του αρμόδιου τελωνειακού λειτουργού μετά την κατάθεση της αγωγής αρ. 4844/05, δεν προσερχόταν στο Τελωνείο Λεμεσού να παραλάβει το έντυπο κατακράτησης εμπορευμάτων το οποίο τελικά επιδόθηκε σε υπάλληλο της Amathus Aegeas Ltd στις 7.9.05.

 

Πράγματι το παράρτημα 8 της ένστασης που συντάχθηκε 3 μήνες μετά την λήψη της επίδικης απόφασης (ημερ. 1/6/05), είναι η μόνη  κοινοποίηση της επίδικης απόφασης προς τους αιτητές η οποία εν πάση περιπτώσει δεν αποδεικνύει ότι οι αιτητές έλαβαν πλήρη γνώση.Η όποια τυχόν προηγούμενη τηλεφωνική ενημέρωση των αιτητών, αφενός δεν αφορούσε στην προσβαλλόμενη απόφαση και αφετέρου δεν συνιστούσε έγκυρη γνωστοποίηση των πράξεων των καθ' ων η αίτηση. Η γενική υποχρέωση της διοίκησης για έγκαιρη κοινοποίηση των πράξεων της επιτείνεται στην παρούσα υπόθεση, από τις πρόνοιες του άρθρου 11 του Ν.31(1)/02 (επιβάλλει στο Τελωνείο να ενημερώνει γραπτώς τον εισαγωγέα και τον διασαφηστή για την αναστολή του τελωνισμού) καθώς και του άρθρου 9 παρ.2 (που επιβάλλει στην αρμόδια τελωνειακή υπηρεσία να ενημερώνει τον κάτοχο ή τον διασαφηστή για την πραγματική ποσότητα και τη φύση των εμπορευμάτων που δεσμεύονται). Οι καθ' ων η αίτηση δεν έπραξαν ο,τιδήποτε και με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία δεν επιτρέπεται η συναγωγή τεκμηρίου γνώσης των αιτητών από χρόνο που να καθιστά την αίτηση εκπρόθεσμη.

 

 Εξάλλου σε περίπτωση αμφιβολιών κατά πόσο η προσβαλλόμενη απόφαση περιήλθε σε πλήρη γνώση του αιτητή έγκαιρα, η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου αποκλίνει υπέρ του εμπροθέσμου της προσφυγής.  (Βλ. Θ. Τσάτσου  «Η Αίτηση Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας» σελ.80-81, έκδοση 3^η, Αλ. Γεωργίου ν. Δήμου Λάρνακας (αρ.1) (1998) 3 ΑΑΔ 197).

 

Οι αιτητές προβάλλουν στην πολυσέλιδη αγόρευση τους ότι η απόφαση είναι αναιτιολόγητη, δεν τηρήθηκε ο ουσιώδης τύπος για την έκδοση της και δεν έγινε η δέουσα έρευνα. Οι αιτητές αναφέρουν επίσης συγκεκριμένες ενέργειες και παραλείψεις των καθ' ων η αίτηση,  οι οποίες, όπως υποστηρίζουν, καθιστούν τη διαδικασία που ακολουθήθηκε παράνομη και καταχρηστική της εξουσίας τους.

 

Οι λόγοι ακυρώσεως κατά το πλείστον ευσταθούν. Οι καθ' ων δήλωσαν στο στάδιο των διευκρινήσεων ότι δεν υπάρχει διοικητικός φάκελος να κατατεθεί. Ωστόσο, από τα υφιστάμενα έγγραφα της ένστασης,  δεν μπορεί να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για τους λόγους που οδήγησαν στη λήψη της επίδικης απόφασης, Η αιτιολογία που παρατίθεται σε αυτά δεν είναι η δέουσα ενώ το θέμα της αιτιολογίας, συμπλέκεται και με την έλλειψη δέουσας έρευνας στα διάφορα στάδια λήψης της απόφασης. Πιο συγκεκριμένα:

 

Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Κανονισμού, η εξουσία αναστολής χορήγησης της εκτελώνισης για τρεις μέρες πριν να κατατεθεί η αίτηση του δικαιούχου, ενεργοποιείται μόνο  όταν οι τελωνειακές αρχές έχουν «βάσιμες υπόνοιες». Στην προκειμένη περίπτωση, οι καθ' ων κατακράτησαν τα εμπορεύματα των αιτητών  μέχρι την υποβολή της αίτησης παρέμβασης από το δικαιούχο διότι, όπως υποστηρίζουν, κατά τη φυσική εξέταση τους δημιουργήθηκαν υποψίες αναφορικά με τη γνησιότητα τους. Δεν έχει τεθεί ενώπιον μου οποιοδήποτε στοιχείο για τους λόγους που προκάλεσαν αυτές τις υποψίες, ούτε μπορεί να ελεγχθεί αν αυτές ήταν βάσιμες και μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν εκ πρώτης όψεως παραβίαση του εμπορικού σήματος Converse.

 

Το παράρτημα 4 της ένστασης, το οποίο αποτέλεσε, όπως ισχυρίζονται οι καθ' ων η αίτηση, την επιβεβαίωση του δικαιούχου για την παραβίαση, θα έπρεπε να περιέχει «Λεπτομέρειες για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τους λόγους που αυτά παραβιάζονται». Αυτό αναφέρει μόνο το συμπέρασμα της παραβίασης του διεθνούς σήματος Converse χωρίς να δηλώνονται οι λόγοι.

 

Ούτε με την κατάθεση της αίτησης παρέμβασης φαίνεται να φωτίζονται τα στοιχεία που έλαβαν υπόψη οι καθ' ων και πώς αυτά αξιολογήθηκαν. Το άρθρο 5, παρ. 5, απαριθμεί ως  υποχρεωτικά στοιχεία  που πρέπει να περιέχει η αίτηση παρέμβασης προκειμένου να εξεταστεί:

 

«i)   τεχνική περιγραφή, επακριβή και λεπτομερή, των εμπορευμάτων^.

 

ii)    επακριβείς πληροφορίες σχετικά με τον τύπο ή το σύστημα της απάτης, εφόσον ο  δικαιούχος τα γνωρίζει^.

 

iii)   τα στοιχεία του προσώπου που έχει οριστεί από τον δικαιούχο για την επικοινωνία.

 

Η αίτηση παρέμβασης πρέπει επίσης να περιέχει τη δήλωση που επιτάσσει το άρθρο 6 στον αιτούντα, καθώς και δικαιολογητικό που αποδεικνύει ότι ο αιτών είναι δικαιούχος δικαιώματος για τα συγκεκριμένα εμπορεύματα.»

 

 

Σύμφωνα με το άρθρο 5  του Νόμου, η αίτηση θα πρέπει να αναφέρει  και τα στοιχεία που καταδεικνύουν ότι το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας έχει παραβιαστεί, πλήρη περιγραφή των εμπορευμάτων αναφορικά με τέτοιο δικαίωμα, τόπο κατασκευής των γνήσιων εμπορευμάτων και στοιχεία ταυτότητας του κατασκευαστή. Από την αίτηση που ενέκρινε το τελωνείο (παρ.5 στην ένσταση) λείπουν πολλά από τα πιο πάνω στοιχεία που θα μπορούσαν να φωτίσουν τους λόγους έγκρισης της. (βλ. παραγράφους 8, 9, 11 του παραρτήματος 5). Ούτε η επισυνημμένη δήλωση της αντιπροέδρου της Converse Inc προσθέτει στην αιτιολογία. (παράρτημα 7).

 

Το άρθρο 11 του Ν.31(1)/2002 προνοεί :

 

«11.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος Νόμου, το Τμήμα Τελωνείων, με την αποδοχή της αίτησης παρέμβασης και μετά από συνεννόηση, όπου κρίνεται απαραίτητο με τον αιτητή, αναστέλλει τον τελωνισμό και προβαίνει σε δέσμευση των εμπορευμάτων, αφού εκ πρώτης όψεως, ικανοποιηθεί ότι εμπορεύματα, που αναφέρονται στην αίτηση, παραβιάζουν δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.»

 

 

Δεν είναι γνωστό στο Δικαστήριο, δεδομένης της απουσίας οποιωνδήποτε τεχνικών λεπτομερειών από την αίτηση του δικαιούχου, τι έλαβε υπόψη  το Τμήμα Τελωνείων προκειμένου να ικανοποιηθεί εκ πρώτης όψεως για την παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας και να δεσμεύσει τα εμπορεύματα.

 

Ούτε η κοινοποίηση ημερ. 7/9/05 με την οποία ενημερώθηκαν γραπτώς οι αιτητές για την επίδικη απόφαση, προσφέρει αιτιολογικό έρεισμα αφού το μόνο που αναφέρει είναι ότι τα εμπορεύματα κατακρατούνται μέχρι να διερευνηθεί τυχόν παραβίαση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και παραπέμπει στις σχετικές νομοθετικές πρόνοιες χωρίς άλλη εξήγηση. Ωστόσο η αόριστη και γενική επανάληψη του Νόμου δεν αποτελεί νόμιμη αιτιολογία.

 

Διαπιστώνω επίσης και ορισμένες πλημμέλειες/παραλείψεις  κατά τη  διαδικασία, κάποιες από τις οποίες συνεπάγονται παραβίαση ουσιώδους τύπου και πλήττουν το κύρος της επίδικης απόφασης:

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν έλαβε γραπτή μορφή ούτε κοινοποιήθηκε στους αιτητές παρά τις επιτακτικές πρόνοιες του άρθρου 9 παρ. 2 του Κανονισμού και το άρθρο 11(3) του Νόμου.

 

Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 4 του Κανονισμού, η αναστολή χορήγησης άδειας παραλαβής των εμπορευμάτων που έγινε αρχικά για τρεις εργάσιμες ημέρες κοινοποιείται εκτός από τον δικαιούχο και στο κάτοχο των εμπορευμάτων, πράγμα που δεν έγινε.

 

Ενώ η αίτηση για παρέμβαση ήταν ελλιπής και δεν περιείχε όλα τα υποχρεωτικά στοιχεία του άρθρου 5 του Κανονισμού, οι καθ' ων η αίτηση την ενέκριναν την 1/6/05. Η αίτηση δεν περιείχε δήλωση ευθύνης και δέσμευσης του δικαιούχου όπως αναλάβει τα έξοδα που προέκυπταν από τη διατήρηση των εμπορευμάτων υπό τελωνειακό έλεγχο. (άρθρο 6) Το άρθρο 8 παρείχε τη διακριτική ευχέρεια στους καθ' ων η αίτηση σε τέτοια περίπτωση να μην την εξετάσουν.

 

Το άρθρο 13 του Κανονισμού που παρατέθηκε πιο πάνω θέτει προθεσμία εντός της οποίας θα πρέπει να ληφθούν δικαστικά μέτρα από το δικαιούχο. Δεν προκύπτει πότε και πώς το Τελωνείο ενημερώθηκε για το ότι κινήθηκε δικαστική διαδικασία εκ μέρους του δικαιούχου, διότι η αγωγή, καταχωρήθηκε στις 15/6/05 χωρίς να φαίνεται ότι επιδόθηκε στους αιτητές ή ότι κοινοποιήθηκε στο Τελωνείο. Σημειώνεται ότι η προθεσμία των 10 ημερών καθώς και οποιαδήποτε παράταση, ισχύει ως προς το πότε αποδεικνύεται στο Τελωνείο ότι οι ενδιαφερόμενοι έχουν προσφύγει στην αρμόδια δικαστική αρχή και όχι ως προς το πότε καταχωρήθηκε η αγωγή, όπως πεπλανημένα υποστηρίζεται στην ένσταση.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του Νόμου καθώς και το άρθρο 8 του κανονισμού, η έγκριση της αίτησης παρέμβασης των τελωνειακών αρχών ισχύει για ένα έτος  και η περίοδος παρέμβασης δύνανται να παραταθεί κατά ένα ακόμη έτος, κατόπιν γραπτής αίτησης του δικαιούχου. Στο μέρος 14 της αίτησης παρέμβασης αμέσως μετά την έγκριση της την 1/6/05, αναφέρεται, προφανώς εκ παραδρομής, ότι η αίτηση ισχύει μέχρι τις 31/05/05 (αντί 31/05/06). Οι καθ' ων η αίτηση, παρέλειψαν να ενημερώσουν  τους αιτητές για  τη διάρκεια παρέμβασης του Τελωνείου και κατ' επέκταση τη διάρκεια ισχύος της επίδικης απόφασης. Ωστόσο, στην επιστολή ημερ. 18/10/05 δηλαδή μετά την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής, οι καθ' ων η αίτηση  απαντούν στους αιτητές ότι η αποδέσμευση ή όχι των εμπορευμάτων θα εξαρτηθεί ανάλογα με τη δικαστική απόφαση που θα εκδοθεί στην αγωγή αρ. 4844/05 του Ε.Δ. Λευκωσίας, προεξοφλώντας ότι το διάστημα παρέμβασης θα παρατείνετο πέραν του ενός έτους. Αίτηση παράτασης εκ μέρους του δικαιούχου δεν φαίνεται να έγινε, ούτε  εκδόθηκαν οποιαδήποτε παρεμπίπτοντα διατάγματα που θα δικαιολογούσαν την παράλειψη εκτελώνισης και τη δέσμευση τους πέραν του ενός έτους. Συνεπώς η συνεχιζόμενη παράλειψη εκτελώνισης και παραλαβής των εμπορευμάτων από τους αιτητές καθώς και η δέσμευση τους από την 1/6/05 και πέραν του ενός έτους δεν φαίνεται να έχει νομική κάλυψη.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει με £700 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.    

 

 

                                                                                           Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

ΣΦ.