|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 42/2005)
7 Μαίου, 2007
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΘΕΜΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
Γ. Πασιαρδής, για τον Αιτητή.
Α. Μιλτιάδου-Ομήρου, Νομική Λειτουργός, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους καθ' ων η αίτηση.
Γ. Ερωτοκρίτου, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο Ανδρέας Θεμή (αιτητής) προσβάλλει τη νομιμότητα της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (καθ'ης η αίτηση), με την οποίαν έγιναν αποδεκτές οι ιεραρχικές προσφυγές των Ανδρέα Θεοδώρου και Παναγή Χαραλάμπους (τα ενδιαφερόμενα μέρη) και ακυρώθηκε η απόφαση της Αρχής Αδειών για χορήγηση άδειας οδικής χρήσης αστικού ταξί για την αστική τροχαία περιοχή Πάφου στον αιτητή.
(α) Τα γεγονότα.
Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για την χορήγηση άδειας χρήσης αστικού ταξί στην τροχαία περιοχή Πάφου και η Αρχή Αδειών ενέκρινε το αίτημά του. Τα ενδιαφερόμενα μέρη (η αίτηση των οποίων για τη χορήγηση παρόμοιας άδειας είχε απορριφθεί), άσκησαν δύο ιεραρχικές προσφυγές στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων. Η τελευταία, αφού έλαβε όλα τα στοιχεία που είχαν τεθεί ενώπιον της και αφού κατέληξε στο ομόφωνο συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν μετερχόταν τη μεταφορική επιχείρηση "ως κύριο του επάγγελμα και δεν έπεισε ότι πληροί τα κριτήρια για να μετέλθει τούτο από τούδε και στο εξής ως κύριο επάγγελμα γιατί εξακολουθεί να ασκεί το επάγγελμα του σιδερά", αποδέχθηκε τις ιεραρχικές προσφυγές και ακύρωσε την απόφαση της Αρχής Αδειών.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής γιατί η σύνθεση της Αρχής ήταν παράνομη, υπήρξε κακή εφαρμογή του άρθρου 5(α) του Νόμου 9/82, υπήρξε παραβίαση των άρθρων 5 και 10 του Νόμου 158(Ι)/99, υπήρξε παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και καλής πίστης και επιπρόσθετα γιατί η επίδικη απόφαση στερείται επαρκούς αιτιολογίας.
(β) Η σύνθεση της Αναθεωρητικής Αρχής.
Έχει υποβληθεί εκ μέρους του αιτητή ότι η σύνθεση της Αναθεωρητικής Αρχής δεν ήταν νόμιμη επειδή διαφοροποιήθηκε αναιτιολόγητα στην πορεία της διαδικασίας. Πιο συγκεκριμένα, όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδρίας της Αναθεωρητικής Αρχής που έγινε στις 11/6/2003, ήταν παρόντες ο πρόεδρος Α. Μισός και τα μέλη Γ. Ιωάννου, Γ. Κυπριανού και Χρ. Παντελή. Με αυτή τη σύνθεση η Αναθεωρητική Αρχή εξέτασε τον αιτητή υποβάλλοντας του αρκετές ερωτήσεις. Κατά τη συνεδρία στην οποία δόθηκε η απόφαση στις 25/10/2004, παρόντες ήταν ο πρόεδρος και τα μέλη Χρ. Παντελή, Γ. Κυπριανού και Λ. Λυσάνδρου. Στην ίδια την προσβαλλόμενη απόφαση αναφέρεται μόνο ο πρόεδρος και τα μέλη Χ. Παντελή και Γ. Κυπριανού. Επομένως προκύπτει μια μεταβολή στη σύνθεση της Αναθεωρητικής Αρχής, αφού το μέλος Γ. Ιωάννου που είχε συμμετάσχει στη συνεδρία της εκδίκασης της ιεραρχικής προσφυγής, απουσίαζε από τη συνεδρία στην οποία εκδόθηκε η απόφαση. Αντί αυτού εμφανίστηκε το μέλος Λ. Λυσάνδρου που δεν συμμετείχε στην πρώτη συνεδρία στην οποία εξετάστηκε η αίτηση και ο αιτητής υποβλήθηκε σε προφορική εξέταση.
Η εισήγηση ότι η σύνθεση της Αναθεωρητικής Αρχής ήταν παράνομη ευσταθεί. Η μεταβολή στη σύνθεση της Αναθεωρητικής Αρχής κατά την πορεία της διαδικασίας, κάτω από τις συνθήκες που έγινε, επηρέασε τη νομιμότητά της. Στα πρακτικά της συνεδρίας της 25/10/2004 δεν αναφέρονται ούτε οι λόγοι της απουσίας του μέλους Γ. Ιωάννου που ήταν παρών στις 11/6/2003 όταν εξετάστηκε η ιεραρχική προσφυγή και ακούστηκε ο αιτητής, ούτε αν είχε προσκληθεί κανονικά, αλλά ούτε και αν το μέλος Λ. Λυσάνδρου, που είχε εμφανιστεί, είχε ενημερωθεί για το περιεχόμενο της συνεδρίας της 11/6/2003.
Οι πιο πάνω διαπιστώσεις παραβιάζουν το άρθρο 22 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν. 158(Ι)/99, που ρυθμίζει το θέμα της σύνθεσης των διοικητικών οργάνων, καθώς και τις καθιερωμένες νομολογιακές αρχές (βλ. ΑΤΗΚ ν. Δημοκρατίας (2004) 3 Α.Α.Δ. 53).
Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει επανειλημμένα τονίσει ότι όταν δεν τηρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις για τη νόμιμη σύνθεση ενός διοικητικού οργάνου, διαφοροποιήσεις στη σύνθεση του οργάνου μπορεί να επιφέρουν την ακύρωση μιας διοικητικής απόφασης (βλ. Πέτρος Αντωνίου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 937/2005 της 7/9/2006, Ανδρέας Σακάτου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 925/2005 της 29/12/2006, Κώστας Τσολάκης ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 1084/2005 της 31/1/2007, Βασίλειος Κυριάκου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 1074/2005 της 31/1/2007, Τάσος Χατζηχρίστου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 826/2005 της 9/2/2007, Γεώργιος Αναστάση ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 329/2005 της 9/2/2007 και Παντελής Παντελή ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 1683/2005 της 27/3/2007).
Έχοντας υπόψη τα γεγονότα τα οποία αναφέρονται στη σύνθεση της καθ'ης η αίτηση, η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με £600 έξοδα σε βάρος της καθ'ης η αίτηση.
Η πιο πάνω κατάληξη καθιστά ως μη αναγκαία την εξέταση των υπόλοιπων λόγων της προσφυγής.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ