|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 2147/2006)
15 Μαΐου, 2007
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 25, 26, 28, 29
ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
SYMEONIDES MERCHANT HOUSE LIMITED,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2006
________________________
Π. Χριστοδουλίδης, για την Αιτήτρια.
΄Ελ. Συμεωνίδου (κα), Νομικός Λειτουργός, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Στις 7/11/2006, καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή, με την οποία οι αιτητές αμφισβητούν τη νομιμότητα της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 21/8/2006, με την οποία τους επιβλήθηκε υποχρέωση άμεσης καταβολής £50.790,00. Η επιβολή του ποσού έγινε σύμφωνα με τις διατάξεις του ΄Αρθρου 5(1) του περί της Εφαρμογής Πράξεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας αναφορικά με τη Θέσπιση Μεταβατικών Μέτρων στον Τομέα των Γεωργικών Προϊόντων λόγω της Προσχώρησης της Δημοκρατίας και ΄Αλλων Χωρών στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση Νόμου του 2005, (Ν. 40(Ι)/2005), (ο «Νόμος»). Αφορούσε πλεονάζουσα ποσότητα εισαγωγής ζάχαρης - (158,022 κιλά) - για την περίοδο 1/5/2003 - 30/4/2004, την οποία οι αιτητές παρέλειψαν να απομακρύνουν από την αγορά, καίτοι κλήθηκαν γραπτώς την 2/8/2005. ΄Οπως αναφέρεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, ο υπολογισμός του οφειλόμενου ποσού έγινε κατά τα διαλαμβανόμενα στο ΄Αρθρο 6, παράγραφο 3, του Κανονισμού (ΕΚ) Αρ. 60/2004, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Κανονισμό (ΕΚ) Αρ. 651/2005.
Με την προσφυγή, καταχωρήθηκε και μονομερής αίτηση για την έκδοση προσωρινού διατάγματος, με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης, με άλλα λόγια, η αναστολή πληρωμής του επιβληθέντος ποσού των £50.790,00. ΄Εκρινα ορθό η αίτηση να επιδοθεί. Η Δημοκρατία καταχώρισε ένσταση και, ακολούθως, οι συνήγοροι ετοίμασαν και καταχώρισαν γραπτές αγορεύσεις.
Προς υποστήριξη της αίτησης, ο Διευθύνων Σύμβουλος των αιτητών, σε ένορκο δήλωσή του, ανέφερε ότι η έκδοση του προσωρινού διατάγματος δικαιολογείται τόσο στη βάση του έκδηλα παράνομου της προσβαλλόμενης απόφασης όσο και στη βάση της ανεπανόρθωτης ζημιάς, την οποία οι αιτητές θα υποστούν με την καταβολή του επιβληθέντος ποσού. Δεν είναι δυνατό, υποστηρίζει, οι καθ' ων η αίτηση, από τη μια, να επικαλούνται και να εφαρμόζουν τον Κανονισμό στη βάση του οποίου επιδιώκουν την καταβολή του ποσού και, από την άλλη, να αμφισβητούν, με αιτήσεις ακυρώσεως ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, την εγκυρότητά του. Σε σχέση με την ανεπανόρθωτη ζημιά που οι αιτητές θα υποστούν, ισχυρίζεται ότι, πέραν των οικονομικών προβλημάτων που αυτοί αντιμετωπίζουν, πρόσφατα έλαβαν ειδοποίηση από συνεργάτιδα εταιρεία του εξωτερικού ότι εταιρεία αξιολόγησης παροχής πίστωσης της Αγγλίας έδωσε αρνητική ένδειξη σε σχέση με το ενδεχόμενο έγκρισης αύξησης της πίστωσης που τους παραχωρείται. Η ένδειξη αυτή τους ώθησε και ζήτησαν από τους λογιστές τους γνωμάτευση, αναφορικά με τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν από το ενδεχόμενο καταβολής του ποσού. Σε συμπληρωματική ένορκο δήλωσή του, επεσύναψε επιστολή των λογιστών τους, σύμφωνα με την οποία:-
«... για να διατηρηθεί η βιωσιμότητα της εταιρείας θα πρέπει άμεσα να λάβετε δραστικά διορθωτικά μέτρα ώστε να μειωθούν τα τραπεζικά υπόλοιπα σας και να μειωθεί η ζημιά της εταιρείας στους ισολογισμούς της.
Εάν δεν ληφθούν αμέσως τα ανωτέρω μέτρα τότε η εξέλιξη των πραγμάτων θα είναι η άμεση διακοπή πίστωσης και τροφοδοσίας της εταιρείας σας από τους προμηθευτές της με συνεπακόλουθο την διακοπή των εργασιών σας, πράγμα το οποίο θα είναι μη αναστρέψιμο μελλοντικά.
΄Εχοντας λάβει υπόψη τα ανωτέρω καθώς επίσης και την απαίτηση του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας & Τουρισμού για άμεση πληρωμή ποσού πέραν των £50.000 θεωρούμε ότι η πληρωμή αυτού του ποσού στο στάδιο που ευρίσκεται η εταιρεία σας τώρα θα την θέσει σε άμεσο κίνδυνο διακοπής πίστωσης από τους προμηθευτές της και διακοπή των εργασιών.»
Οι καθ' ων η αίτηση, με την ένστασή τους, απορρίπτουν όλους τους πιο πάνω ισχυρισμούς των αιτητών.
΄Εχω εξετάσει τις γραπτές αγορεύσεις των συνηγόρων των μερών, ως και όλα όσα επεξηγήθηκαν κατά το στάδιο των αγορεύσεων. Σε συμφωνία με τη συνήγορο των καθ' ων η αίτηση και έχοντας υπόψη ότι ο Κανονισμός, στη βάση του οποίου έχει υπολογισθεί το επιβληθέν ποσό για την πλεονάζουσα ποσότητα ζάχαρης, βρίσκεται σε ισχύ, δε διαπιστώνω την ύπαρξη, από την εφαρμογή του και μόνο, έκδηλης παρανομίας, η οποία, σύμφωνα με τη Λοϊζίδης ν. Υπ. Εξωτερικών (1995) 3 Α.Α.Δ. 233:- (σελ. 240)
«... είναι εκείνη που, αν δεν αναδύεται αυτόματα, ανακύπτει κατόπιν αναλογισμού ως προς τις επιπτώσεις στοιχείων ενυπαρχόντων στο διαθέσιμο υλικό εφόσον βέβαια ό,τι απορρέει παραμένει αντικειμενικά αναντίλεκτο και μη υποκείμενο σε στάθμιση για έκφραση κρίσης.»
Το γεγονός ότι οι καθ' ων η αίτηση έχουν προσβάλει την εγκυρότητα του επίδικου Κανονισμού ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δεν εξουδετερώνει την υποχρέωσή τους να τον εφαρμόσουν. Μέχρις ότου αυτός κηρυχθεί άκυρος, έχουν τέτοια υποχρέωση. Περαιτέρω, η προσβαλλόμενη απόφαση αφορά στην είσπραξη του ποσού, το οποίο προσδιορίστηκε σύμφωνα με την πλεονάζουσα ποσότητα ζάχαρης που καταλογίστηκε στους αιτητές. Σημειώνεται ότι εναντίον της διοικητικής απόφασης που προσδιόρισε την πλεονάζουσα ποσότητα εκκρεμεί άλλη προσφυγή, η υπ' Αρ. 1296/2005. Εκεί δεν έχει εκδοθεί διάταγμα αναστολής εκτέλεσης. Η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση προέκυψε ως αποτέλεσμα εκείνης της απόφασης, η νομιμότητα της οποίας δεν μπορεί, έμμεσα, να ελεγχθεί στα πλαίσια της παρούσας. Κατάληξή μου είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι έκδηλα παράνομη, ώστε να δικαιολογείται το αίτημα.
Ούτε η βάση ότι οι αιτητές θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά ευσταθεί. Η επιστολή των λογιστών τους περιέχει γενικούς και αόριστους ισχυρισμούς, τα δε στοιχεία τα οποία δίδονται από αυτούς είναι περιορισμένα, σε βαθμό που δε δικαιολογούν το αίτημα. Είχαν καθήκον οι αιτητές, εάν επιθυμούσαν να καταδείξουν ότι θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά, να παρουσιάσουν πολλά στοιχεία που τους αφορούν και όχι επιλεκτικά και αόριστα κάποια από αυτά. Η απλή αναφορά ότι το αίτημα για αύξηση των πιστώσεων απορρίφθηκε στη βάση των λογαριασμών του 2004, οι οποίοι παρουσίαζαν απώλειες και μεγάλα χρέη, δεν αρκεί και ούτε καταδεικνύει οικονομική δυσπραγία. Αντίθετα, εκείνο που προκύπτει από την επιστολή ημερομηνίας 28/2/2005 του συνηγόρου τους προς τους καθ' ων η αίτηση, είναι ότι οι ίδιοι ασχολούνται με την εισαγωγή και χονδρική πώληση ζάχαρης και, από το 2004, είναι οι αποκλειστικοί προμηθευτές ζάχαρης σε αριθμό αδελφικών εταιρειών ειδών αρτοποιείου και ζαχαροπλαστικής. Δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς, ενώ, από τη μια, με την πιο πάνω επιστολή προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ανάγκη διατήρησης μεγάλων αποθεμάτων ζάχαρης, από την άλλη, ισχυρίζονται ότι αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Εν πάση περιπτώσει, και αδυναμία να υπάρχει για καταβολή του οφειλόμενου ποσού, αυτό από μόνο του δε θα ήταν λόγος να θεωρηθεί ότι οι ίδιοι θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά.
Το αίτημα απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ