|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 305
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1590/2005)
21 Μαΐου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΚΥΠΡΟΥΛΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Γ. ΝΙΚΟΛΑ
2. ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ
3. ΑΡΧΗ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Αιτητών,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Κ. Χατζηϊωάννου, για τους Αιτητές.
Π. Πολυβίου, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές 1 και 2 είναι ιδιοκτήτες οικοδομής στην Παλλουριώτισσα. Οι αιτητές 3 είναι οργανισμός δημοσίου δικαίου που παρέχει τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες στην Κύπρο.
Οι αιτητές υπέβαλαν αίτηση για άδεια οικοδομής που αφορούσε προσθήκη σταθμού βάσης εμβαδού μέχρι 5 τ.μ. και ύψους μέχρι 3 τ.μ. περίπου και κεραία αναμετάδοσης κινητής τηλεφωνίας της ΑΤΗΚ στην οροφή της οικοδομής των αιτητριών 1 και 2.
Η σχετική πολεοδομική άδεια είχε ήδη εξασφαλιστεί. Το Δημοτικό Συμβούλιο των καθ΄ ων η αίτηση, ύστερα από ομόφωνη εισήγηση της Τεχνικής Επιτροπής, αποφάσισε στη συνεδρία του ημερ. 22.9.2005 όπως απορρίψει την αίτηση για άδεια οικοδομής. Εναντίον της πιο πάνω απόφασης στρέφεται και η παρούσα προσφυγή.
Οι καθ΄ ων η αίτηση υπέβαλαν στο στάδιο των διευκρινίσεων προδικαστική ένσταση ότι οι αιτητές 3 στερούνται εννόμου συμφέροντος, την οποία όμως δεν θέλησαν να αναπτύξουν περαιτέρω.
Η ένσταση δεν ευσταθεί. Ασφαλώς και οι αιτητές 3 έχουν έννομο συμφέρον, αφού επηρεάζονται άμεσα από την απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση. Αν, όπως παρατηρεί και ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών, δεν δοθεί η άδεια, οι αιτητές δεν θα είναι σε θέση να λειτουργήσουν το σταθμό, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται από την απόφαση.
Παρ΄όλον ότι η υποβληθείσα αίτηση για άδεια οικοδομής δεν υποβλήθηκε από τους αιτητές 3, είναι σαφές ότι το συμφέρον τους προσβλήθηκε ευθέως από την επίδικη απόφαση (βλέπε Ioannou & Paraskevaides Ltd v. Δημοκρατίας, Α.Ε. 3757, ημερ. 16.6.2006).
Οι αιτητές υπέβαλαν ότι στην ουσία δεν χρειάζεται άδεια οικοδομής για τη συγκεκριμένη κατασκευή εν όψει του νομικού καθεστώτος των αιτητών 3 οι οποίοι εξαιρούνται της υποχρέωσης εξασφάλισης άδειας οικοδομής με βάση το άρθρο 25 του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ.96. Και αυτό γιατί οι αιτητές 3 θεωρούνται ότι είναι όργανο ή αρχή στη Δημοκρατία εντός της εννοίας του ΄Αρθρου 139 του Συντάγματος.
Το ερώτημα έχει απαντηθεί ήδη στην υπόθεση Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ν. Δήμου Αγλαντζιάς, Ποιν. Εφ. 51/06, ημερ. 28.6.2006, όπου κρίθηκε ότι το γεγονός ότι η ΑΤΗΚ είναι αρχή ή όργανο εν τη Δημοκρατία δεν τους καθιστά και τμήμα της κυβέρνησης, εντός της εννοίας των άρθρων 2 του Κεφ. 1 και 25 του Κεφ. 96. Εξ άλλου, όπως παρατηρείται στην ίδια απόφαση, δεν έχει καν σημασία αν οι εφεσείοντες είναι τμήμα της κυβέρνησης της Δημοκρατίας ή όχι, γιατί μετά τη θέσπιση του περί Ρυθμίσεως Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομικών Υπηρεσιών Νόμου του 2002, Ν.19(Ι)/2002, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον περί Ρυθμίσεως Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομικών Υπηρεσιών Νόμο του 2004, Ν.112(Ι)/2004, απαιτείται, ούτως ή άλλως, όπως η ΑΤΗΚ είχε ζητήσει άδεια οικοδομής.
Συνεπώς οι αιτητές 3 είχαν υποχρέωση να εξασφαλίσουν άδεια οικοδομής, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν τον υποσταθμό και την κεραία κινητής τηλεφωνίας τους. Όμως, εν πάση περιπτώσει, είναι εντελώς άνευ σημασίας αν οι αιτητές 3 χρειάζονται ή όχι την άδεια οικοδομής. Οι ίδιοι θέλησαν να αποταθούν προς εξασφάλιση της άδειας και όταν το αίτημά τους απορρίφθηκε, προσέφυγαν στο δικαστήριο. Συνεπώς το πιο πάνω επιχείρημα δεν έχει οποιανδήποτε βαρύτητα.
Η αίτηση για έκδοση άδειας οικοδομής αφορά εγκατάσταση υποσταθμού και κεραίας κινητής τηλεφωνίας της ΑΤΗΚ, στην οροφή υφιστάμενης οικοδομής. Ο υποσταθμός αποτελείται από προκατασκευασμένο δωμάτιο στην οροφή του πρώτου ορόφου και είναι κατασκευασμένο από μεταλλικό σκελετό, γαλβανισμένη λαμαρίνα και υαλοβάμβακα. Η κεραία είναι ύψους 6 μ. και επίσης θα τοποθετηθεί στην οροφή του τρίτου ορόφου.
Για την πιο πάνω προτεινόμενη κατασκευή είχε εκδοθεί από την πολεοδομική αρχή πολεοδομική άδεια με βάση τις διατάξεις του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Γενικού Διατάγματος Ανάπτυξης του 2003, Κ.Δ.Π. 859/03.
Όπως επισημαίνεται και στην υπόθεση Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ν. Δήμου Αγλαντζιάς, ανωτέρω, η έκδοση άδειας οικοδομής απαιτείται από το άρθρο 3 του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96 και όχι από τον περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμο, επί τη βάσει του οποίου εκδόθηκε το διάταγμα Κ.Δ.Π. 859/03, το οποίο εξαιρεί κάποιες κατηγορίες ανάπτυξης από την υποχρέωση να ζητήσουν πολεοδομική άδεια, αλλά όχι και άδεια οικοδομής.
Λόγω της ύπαρξης πολεοδομικής άδειας, οι αιτητές ισχυρίζονται ότι ο Δήμος υπερέβη τις εξουσίες του απορρίπτοντας την αίτησή τους για άδεια οικοδομής, λαμβάνοντας ουσιαστικά υπ΄ όψιν εξωγενείς παράγοντες, όπως το περιβάλλον, τη χωροθέτηση ανάπτυξης και τα παράπονα περιοίκων. Σύμφωνα με την άποψή τους η έκδοση άδειας οικοδομής βάσει του Κεφ.96, εφ΄ όσον υπάρχει πολεοδομική άδεια είναι απλά μια μηχανική διεργασία. Η άδεια απλώς εκδίδεται με ορισμένους όρους, οι οποίοι δεν μπορούν να έχουν σχέση με θέματα περιβάλλοντος ή άλλες οικοδομές. Υποστηρίζουν ότι από τη στιγμή που εκδίδεται πολεοδομική άδεια τεκμαίρεται ότι η προτεινόμενη ανάπτυξη συνάδει με το περιβάλλον και είναι κατάλληλη για την περιοχή. Η άδεια οικοδομής, σύμφωνα πάντα με τους αιτητές, αφορά μόνο τη στατική μελέτη και την ασφάλεια της οικοδομής. Προς ενίσχυση του επιχειρήματός τους επισημαίνουν ότι στο άρθρο 85 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972, Ν.90/72, όπως τροποποιήθηκε, σε περίπτωση σύγκρουσης του Νόμου με το Κεφ. 96 υπερισχύουν οι διατάξεις του Ν. 90/72.
Ούτε αυτό το επιχείρημα είναι βάσιμο. Η παρούσα περίπτωση εμπίπτει στο άρθρο 3 (β) του Κεφ. 96, σύμφωνα με το οποίο δεν ανεγείρεται ή επιτρέπεται η ανέγερση οικοδομής ή μετατροπή, προσθήκη ή επισκευή σε οποιαδήποτε υφιστάμενη οικοδομή πριν εξασφαλιστεί προηγουμένως από την αρμόδια αρχή σχετική άδεια. Και καμιά άδεια δεν χορηγείται δυνάμει του άρθρου 3, εκτός αν η αρμόδια αρχή ικανοποιηθεί ότι η εργασία που προβλέπεται είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του Νόμου και των εκάστοτε εν ισχύϊ κανονισμών.
Είναι σαφές από τα πιο πάνω άρθρα ότι για να εκδοθεί άδεια οικοδομής θα πρέπει να εφαρμοστεί το Κεφ.96 και οι σχετικοί κανονισμοί. Σύμφωνα με το άρθρο 8 (1) (β) πριν τη χορήγηση άδειας λαμβάνεται υπ΄ όψιν η διατήρηση του ομοιόμορφου ή κατάλληλου χαρακτήρα και ρυθμού των οικοδομών που ανεγέρθηκαν ή που θα ανεγερθούν στην περιοχή, ενώ τα σχέδια θα πρέπει να διασφαλίζουν κατάλληλες συνθήκες υγείας και ασφάλειας αναφορικά με την οικοδομή στην οποία αφορούν (άρθρο 8 (1) (α)).
Συνεπώς, αρμοδίως ο Δημοτικός Μηχανικός, η Ειδική Επιτροπή Διατήρησης και η Τεχνική Επιτροπή έκριναν ότι δεν έπρεπε να εγκριθεί η προτεινόμενη ανάπτυξη γιατί δεν εντάσσεται σωστά και επηρεάζει αρνητικά τόσο το χαρακτήρα της οικοδομής, όσο και της περιοχής.
Όπως τονίστηκε και στην υπόθεση Α/φοι Α&Α Κωνσταντίνου Λτδ ν. Δήμου Γεροσκήπου κ.α., Υποθ. Αρ. 387/96, ημερ. 3.6.1997, η πολεοδομική άδεια και η άδεια οικοδομής αποτελούν δύο χωριστές αυτοτελείς διοικητικές πράξεις που εκδίδονται η κάθε μια από διαφορετικό διοικητικό όργανο. Η μεν πολεοδομική άδεια βασίζεται στον περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμο του 1972 (άρθρο 90), ενώ η άδεια οικοδομής στον περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμο, Κεφ. 96. Οι σκοποί των δύο νόμων, όπως αντίστοιχα και των δύο αδειών, είναι διαφορετικοί. Η θέση ότι η αρμόδια αρχή για την έκδοση άδειας οικοδομής ουσιαστικά έχει δέσμια αρμοδιότητα και η μόνη της λειτουργία είναι η επικύρωση και η πλήρης συμμόρφωση με την εκδοθείσα πολεοδομική άδεια, στερείται βάσης. Είναι αλήθεια ότι σε περίπτωση σύγκρουσης των δύο νόμων επικρατούν οι διατάξεις του Νόμου 90/72, η διάταξη όμως αυτή δεν παρέχει οποιαδήποτε ιδιαίτερη ισχύ στην πολεοδομική άδεια έναντι της άδειας οικοδομής.
Η άσκηση της αρμοδιότητας της αρμόδιας αρχής για την έκδοση άδειας οικοδομής δεν συνιστά δέσμια αρμοδιότητα. Αντίθετα είναι αντικείμενο διακριτικής ευχέρειας. Σύμφωνα με το άρθρο 4(1) του Κεφ.96, η χορήγηση της άδειας οικοδομής είναι δυνατή μόνο όταν η αρμόδια αρχή ικανοποιηθεί ότι η προβλεπόμενη εργασία εν σχέσει προς την οποία ζητείται η άδεια, είναι σύμφωνη προς τις διατάξεις του Κεφ. 96 και των εκάστοτε εν ισχύι σχετικών κανονισμών. Η διατύπωση του άρθρου 4 δεικνύει ακριβώς ότι η άσκηση της αρμοδιότητας της αρμόδιας αρχής για την έκδοση αδειών οικοδομής δεν συνιστά δέσμια αρμοδιότητα, αλλά αντίθετα είναι αντικείμενο διακριτικής ευχέρειας.
Από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι οι καθ΄ ων η αίτηση εκδίδοντας την επίδικη απόφαση άσκησαν τη διακριτική τους ευχέρεια, ενεργώντας κατά τον πιο εύστοχο κατά τη γνώμη τους για το δημόσιο συμφέρον, τρόπο.
Οι αιτητές υποστηρίζουν τέλος ότι παράνομα οι καθ΄ ων η αίτηση και υπό πλάνη εξέτασαν την αίτηση για άδεια οικοδομής σε σχέση με την κεραία και όχι με τον οικίσκο. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Όλα τα όργανα που ενεπλάκησαν στην εξέταση του θέματος, όπως ο Δημοτικός Μηχανικός, η Τεχνική Επιτροπή και το Δημοτικό Συμβούλιο Λευκωσίας αναφέρονται στη ζητούμενη άδεια οικοδομής για εγκατάσταση υποσταθμού και κεραίας κινητής τηλεφωνίας ΑΤΗΚ. Ακόμα και στην έκθεση της Ειδικής Επιτροπής Διατήρησης όπου φαίνεται να δίδεται κάποια περισσότερη σημασία στην κεραία κινητής τηλεφωνίας, σαφώς αναφέρεται ότι το θέμα αφορά αίτηση άδειας οικοδομής για εγκατάσταση υποσταθμού και κεραίας.
Εν πάση περιπτώσει το τι αποτελεί 'οικοδομή' σύμφωνα με το άρθρο 2 του Νόμου, αναπτύχθηκε στην απόφαση Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ν. Δήμου Αγλαντζιάς, ανωτέρω, όπου κρίθηκε ότι σε παρόμοια κατασκευή με την παρούσα, το υπό ανέγερση δωμάτιο περιέκλειε και οριοθετούσε χώρο και ασφαλώς βρισκόταν εντός της εννοίας του άρθρου 2.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με £600 έξοδα εναντίον των αιτητών.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ