|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 540/2005
28 Μαρτίου, 2007
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
MD JONY,
Αιτητής,
ν.
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - - -
Ε. Μηλιδώνη (κα) για Λ. Κληρίδη, για τον αιτητή
Α. Χριστοφόρου , για τους καθ΄ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι υπήκοος της Μπαγκλαντές και έφθασε νομίμως στην Κύπρο στις 21.3.2003 ως φοιτητής. Στις 11.5.04 υπέβαλε αίτημα στην Αρχή Ασύλου για να αναγνωρισθεί ως πολιτικός πρόσφυγας, αίτημα το οποίο μετά από συνέντευξη και διερεύνηση, απορρίφθηκε.
Ο αιτητής υπέβαλε διοικητική ιεραρχική προσφυγή, η οποία και τελικά απορρίφθηκε. Προσέφυγε δε εναντίον της απορριπτικής αυτής απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ζητώντας την ακύρωσή της.
Με την προσφυγή του, όπως φαίνεται και στη γραπτή του αγόρευση, προβάλλει τέσσερα νομικά σημεία. Το πρώτο, είναι ότι η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής εξεδόθη από ένα μόνο μέλος της Επιτροπής αντί από την Ολομέλεια της. Το δεύτερο σημείο είναι ότι η απόφαση εξεδόθη χωρίς να κληθεί ο αιτητής να λάβει μέρος στην ιεραρχική προσφυγή. Το τρίτο νομικό σημείο είναι ότι ο αιτητής στερήθηκε «του δικαιώματος που προνοείται από το άρθρο 28Ζ της κειμένης νομοθεσίας». Το τέταρτο και τελευταίο νομικό σημείο είναι ότι, η απόφαση που ελήφθη από ένα μόνο μέλος της Αναθεωρητικής Αρχής, αντί να αναφέρεται και ουσιαστικά να περιορίζεται στα επίδικα θέματα της προηγούμενης απόφασης της διοικητικής προσφυγής του αιτητή, επεκτάθηκε σε θέματα άσχετα, στα οποία ουδέποτε εδόθη η ευκαιρία στον αιτητή να εκφράσει τις απόψεις του.
Παρατηρώ ότι, σε σωρεία αποφάσεων που έχουν εγερθεί από τον ίδιο δικηγόρο ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου, οι προσφυγές έχουν βασισθεί στους ίδιους νομικούς λόγους και οι λόγοι αυτοί έχουν ήδη εξετασθεί επανειλημμένως και απορριφθεί. (Δέστε Isah v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Υπ. Αρ. 1409/05, ημερ. 12.2.07, Hossain v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Υπ. Αρ. 1008/05, ημερ. 14.2.07 και Khan v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Υπ. Αρ. 889/05, ημερ. 16.2.07).
Αναφορικά με τους τρεις πρώτους νομικούς λόγους που ανέφερα πιο πάνω, έχει ήδη δοθεί η απάντηση από την Πλήρη Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου, όπως αναφέρεται και στην Khan (πιο πάνω), με βάση την οποία οι ισχυρισμοί του αιτητή θα πρέπει να απορριφθούν.
(Δέστε, μεταξύ άλλων, Harpreet Singh v. Δημοκρατίας, υποθ. Αρ. 481/05 ημερ. 26.6.06, Shahadat v. Δημοκρατίας υποθ. Αρ. 364/05 ημερ. 21.9.06, Batim Bokov v. Δημοκρατίας, υποθ. Αρ. 492/05 ημερ. 21.9.06, Abul Kalam Kalam v. Δημοκρατίας υποθ. Αρ. 489/05 ημερ. 21.9.06, Ibrahim Ince v. Δημοκρατίας υποθ. Αρ. 352/05 ημερ. 21.9.06, Mehmet Nesin Aydin v. Δημοκρατίας υποθ. Αρ. 412/05 ημερ. 21.9.06).
Επίσης, κρίνω πως η θέση ότι η Αρχή επεκτάθηκε στην εξέταση θεμάτων που δεν ήταν επιτρεπτή, δεν ευσταθεί. Ήταν καθήκον των καθ΄ων η αίτηση να εξετάσουν όλα τα σχετικά γεγονότα και στοιχεία που υπήρχαν στο φάκελο της Διοίκησης για να καταλήξουν στην ορθή απόφαση και αυτό ήταν που έπραξαν, προβαίνοντας στην αναγκαία και δέουσα έρευνα.
Το Δικαστήριο, όπως διατυπώθηκε και στην Ince v. Δημοκρατίας (πιο πάνω), δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης για να εξετάσει την ορθότητά της, αλλά κρίνει μόνο τη νομιμότητά της και κατά πόσο η απόφαση του διοικητικού οργάνου βρίσκεται εντός των πλαισίων της διοικητικής του ευχέρειας.
Κρίνω ότι με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιον της η Αναθεωρητική Αρχή ενήργησε εντός των πλαισίων αυτών και η απόφαση της ήταν πλήρως αιτιολογημένη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα εναντίον του αιτητή.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.