ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Shahadat ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2006) 3 ΑΑΔ 573
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 1675/05
28 Μαρτίου, 2007
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
HAGUE ANAMUL,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ/Η ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - - -
X. Γαβριηλίδης, για τον αιτητή
Λ. Χατζηαθανασίου (κα), για τους καθ΄ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής κατάγεται από την Μπαγκλαντές και εισήλθε νόμιμα ως φοιτητής στην Κυπριακή Δημοκρατία στις 8.3.01. Στις 12.2.04 υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο και η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτησή του στις 14.12.04. Η απόφαση ήταν γραμμένη στα Αγγλικά (επιστολή), ενώ η αιτιολόγησή της ήταν γραμμένη στα Ελληνικά. Ο αιτητής υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή, η οποία και απορρίφθηκε στις 18.10.05. Με την παρούσα προσφυγή του επιζητεί την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης.
Γενικά και αόριστα ο αιτητής πρόβαλε ως λόγους ακυρότητας την έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, την κατάχρηση και/ή υπέρβαση εξουσίας, την αντίθεση της απόφασης προς το Σύνταγμα και τη νομοθεσία, την ύπαρξη πραγματικής πλάνης, πάσχουσα διαδικασία και τέλος, το γεγονός ότι ήταν γραμμένη στην Ελληνική γλώσσα, που δεν είναι κατανοητή στον αιτητή.
Σύμφωνα με τις θέσεις του αιτητή, αυτός ήταν μέλος του Awami League και είχε ενοχοποιηθεί και κατατέθηκαν δύο υποθέσεις εναντίον του, η μία για φόνο και η άλλη για κατοχή όπλων.
Παρόλο ότι η γενικότητα και η αοριστία των νομικών σημείων, επί των οποίων εδράζεται η προσφυγή, είναι τέτοια που να μην στοιχειοθετεί πλήρεις και έγκυρου λόγους ακυρότητας, προχώρησα και εξέτασα τα θέματα που εγείρονται, αφού αυτά επεξηγούνται στη γραπτή αγόρευση του αιτητή.
Η εισήγησή του ότι το γεγονός πως η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων βασίστηκε στην κρίση της Υπηρεσίας Ασύλου χωρίς να προβεί σε ανεξάρτητη έρευνα, δεν μπορεί να ευσταθήσει. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων εξέτασε και ενέκρινε τις αιτιολογημένες θέσεις της Υπηρεσίας Ασύλου και τις υιοθέτησε. Η έρευνα αυτή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που υπάρχουν στο διοικητικό φάκελο, ήταν ενδελεχής και εξαντλητική και εδόθη πλήρης αιτιολογία για τα συμπεράσματα. Το ότι δεν κλήθηκε ο αιτητής σε προσωπική συνέντευξη, ήταν εντός της διακριτικής ευχέρειας της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων. Όπως έχει αποφασισθεί από την Πλήρη Ολομέλειας στην Harpreet Singh v. Δημοκτρατίας, Υπ. Αρ. 481/05, ημερ. 26.6.06, η Αναθεωρητική Αρχή δεν έχει υποχρέωση να καλεί τους αιτητές σε προσωπική συνέντευξη.
Αναφορικά με το παράπονο του αιτητή σχετικά με την παρατήρηση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων αναφορικά με το χρόνο που παρήλθε από την άφιξή του στη Δημοκρατία μέχρι την υποβολή της αίτησης, δηλαδή την πάροδο 4 περίπου χρόνων, κρίνω πως ήταν γεγονός θεμιτό να εξετασθεί σε συνάρτηση με το αίτημα και την αξιοπιστία του αιτητή. Περαιτέρω, καταλήγω ότι η επίδικη απόφαση ήταν πλήρως αιτιολογημένη.
Όσον αφορά τη θέση του αιτητή ότι το αιτιολογικό της απόφασης ήταν στην Ελληνική γλώσσα, που δεν είναι κατανοητή στον αιτητή, με αποτέλεσμα να καθίσταται παράνομη η διαδικασία, υπάρχει σωρεία αποφάσεων της Ολομέλειας του Ανώτατου Δικαστηρίου, στις οποίες τονίστηκε ότι δεν προκύπτει είτε από το Σύνταγμα, ή από τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου, οποιαδήποτε υποχρέωση έκδοσης ή μετάφρασης των σχετικών αποφάσεων στην γλώσσα του αλλοδαπού. (Δέστε Singh v. Δημοκτρατίας (πιο πάνω), Alhamiyan v. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 509/2005 της 21.9.2006, Murat v. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 508/2005 της 21.9.2006 και Shahadat v. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 364/2005 της 21.9.2006).
Επισημαίνω, τέλος, πως η εξουσία του Δικαστηρίου περιορίζεται στην κρίση του, που αφορά την νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης κατ΄εφαρμογή των αρχών του διοικητικού δικαίου. Το Δικαστήριο δεν προβαίνει σε επανεκτίμηση των γεγονότων, ούτε και υποκαθιστά την κρίση του αρμόδιου οργάνου με τη δική του. (Δέστε, μεταξύ άλλων, Latif v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Υπ. Αρ. 549/05, ημερ. 21.9.06).
Η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα εναντίον του αιτητή.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.