ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
&n bsp; Υπóθεση Αρ. 1636/2005
19 Μαρτίου, 2007
[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 6, 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜD ABUL HOSSAIN
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ MEΣΩ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Καθ΄ ων η αίτηση.
................................
Χρ. Πατσαλίδης, για τον αιτητή
Ε. Παπαγεωργίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων (πιο κάτω οι καθών η αίτηση) που περιέχεται σε επιστολή ημερ. 7/11/05 με την οποία απορρίφθηκε ιεραρχική του προσφυγή κατά της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία είχε απορρίψει αίτηση του για πολιτικό άσυλο.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο αιτητής, 26 περίπου ετών, κατάγεται από την Μπαγκλαντες και ήρθε στην Κύπρο στις 11/7/02 ως φοιτητής. Στις 11/3/04 υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο. Ισχυρίστηκε ότι εγκατέλειψε τη χώρα του από τις 10/7/02 για το λόγο ότι ήταν ενεργό μέλος του κόμματος Baglandesh Student League (που όπως εξήγησε αργότερα είναι το Awami League) και ότι έχει πολλές κατηγορίες εναντίον του με αποτέλεσμα η ζωή του να βρίσκεται σε κίνδυνο. Η Υπηρεσία Ασύλου κάλεσε τον αιτητή σε συνέντευξη στις 8/10/04 ζητώντας του να προσκομίσει όλα τα σχετικά έγραφα που υποστήριζαν το αίτημα του. Δόθηκε επίσης στον αιτητή και έγγραφο (Παράρτημα 4 στην ένσταση) αναφορικά με τη διαδικασία, τόσο στη μητρική όσο και την αγγλική γλώσσα, το οποίο μπορούσε να συμβουλευτεί προτού ξεκινήσει η συνέντευξη. Η σχετική συνέντευξη έλαβε χώρα στις 8/10/04 και στη συνέχεια ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε την εισήγηση του ημερ. 12/11/04 προς τον προϊστάμενο της υπηρεσίας ασύλου ο οποίος στις 13/12/04 αποφάσισε την απόρριψη του αιτήματος του αιτητή. Ο τελευταίος ειδοποιήθηκε σχετικά με επιστολή της Υπηρεσίας Ασύλου ημερ. 28/12/04 και ακολούθησε διοικητική προσφυγή στις 4/2/05. Το θέμα εξετάστηκε από λειτουργό των καθών η αίτηση ο οποίος ετοίμασε σχετική έκθεση ημερ. 4/11/05 προς τους καθών η αίτηση οι οποίοι, αφού μελέτησαν την εν λόγω έκθεση, εξέδωσαν απόφαση με την οποία απέρριψαν την ιεραρχική προσφυγή. Η απόφαση μαζί με την απορριπτική επιστολή αποστάληκαν στον αιτητή με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Παρόλο ότι στην ίδια την αίτηση (προσφυγή) παρατίθεται μεγάλος αριθμός λόγων ακύρωσης, με τη γραπτή του αγόρευση ο αιτητής προώθησε τους εξής νομικούς ισχυρισμούς: (α) παράλειψη δέουσας έρευνας, (β) πλάνη περί τα πράγματα και (γ) παράβαση του άρθρου 45 του Ν. 158(1)/99. Πιο συγκεκριμένα προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι δεν εξηγήθηκαν στον αιτητή τα δικαιώματα του όπως προβλέπονται από το άρθρο 11 (5) των περί Προσφύγων Νόμων του 2000-2004, δηλαδή για το δικαίωμα του να καλέσει δικηγόρο ή νομικό σύμβουλο για να τον βοηθήσει κατά τη διάρκεια της όλης διαδικασίας, ή για να επικοινωνεί με τον εκπρόσωπο της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες ή με άλλο οργανισμό. Όσον αφορά τον ισχυρισμό περί λήψης της απόφασης υπό καθεστώς πλάνης ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή ισχυρίζεται ότι οι καθών παρέλειψαν να λάβουν υπόψη ουσιώδη πραγματικά γεγονότα ότι δηλαδή ο αιτητής δεν πληροφορήθηκε τα δικαιώματα που του παρέχει ο σχετικός νόμος.
Από πλευράς των καθών η αίτηση προβάλλεται η θέση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε νομότυπα και ότι τα όσα με γενικότητες προβάλλει η πλευρά του αιτητή δεν είναι αρκετά για να αποδείξουν την υπόθεση του.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις. Δέχομαι τα όσα εισηγείται η πλευρά των καθών η αίτηση, ότι δηλαδή οι ισχυρισμοί του αιτητή, όπως προβάλλονται στην αγόρευσή του, είναι γενικοί και αόριστοι και επομένως δεν μπορούν να αποσείσουν το βάρος απόδειξης που έχει ο αιτητής για επιτυχία της προσφυγής του. Η θέση αυτή, ότι δηλαδή γενικοί και αόριστοι ισχυρισμοί δεν είναι αρκετοί για να αποσείσουν το βάρος που έχει ένας αιτητής σε προσφυγή, υποστηρίζεται και από νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλ. μεταξύ άλλων Δημοκρατία ν. Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 196, Ζίζυρου κα. ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 631 και Μούστρας κα ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 70).
Από εξέταση πρώτα της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου και στη συνέχεια της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής (καθών η αίτηση), φαίνεται ότι η ουσία της απόρριψης του αιτήματος του αιτητή για παραχώρηση πολιτικού ασύλου είναι το ότι δεν έγινε πιστευτός, για τους λόγους που εξηγούνται με λεπτομέρεια στην απόφαση, ότι οι λόγοι που προέβαλε γιατί να εγκαταλείψει τη χώρα του ευσταθούν. Πρόσφατα η Πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου εξέδωσε αριθμό αποφάσεων σχετικά με το θέμα αυτό, η ουσία των οποίων είναι ότι, από τη στιγμή που οι καθών η αίτηση έχουν ακολουθήσει την προβλεπόμενη από το Σύνταγμα και τους περί Προσφύγων Νόμους του 2000-2004 (Ν. 6(1)/2000 ως έχει τροποποιηθεί), διαδικασία, το δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε θέματα εκτίμησης των γεγονότων (βλ. μεταξύ άλλων Harpreet Singh v. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 481/05 ημερ. 26/6/06, Shahadat v. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 364/05 ημερ. 21/9/06, Batim Bokov v. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 492/05 ημερ. 21/9/06 Abul Kalam Kalam v. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 489/05 ημερ. 21/9/06, Ibrahim Ince v. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 352/05 ημερ. 21/9/06, Mehmet Nesin Aydin v. Δημοκρατίας υποθερ. Αρ. 412/05 ημερ. 21/9/06) Όπως διατυπώθηκε σε μια από τις πιο πάνω υποθέσεις (βλ. Ibrahim Ince v. Δημοκρατίας σελ. 4):
«Το δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης για να εξετάσει την ορθότητα της, όπως έχει επανειλημμένως λεχθεί, αλλά υπό κρίση είναι μόνο η νομιμότητα της απόφασης και η διαπίστωση του κατά πόσο το διοικητικό όργανο ενήργησε εντός των πλαισίων της διακριτικής του ευχέρειας.»
Εξετάζοντας τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και στη δική μας περίπτωση, δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε που να επιτρέπει στο δικαστήριο να επέμβει στην κατάληξη της Αναθεωρητικής Αρχής ότι ο αιτητής ήταν αναξιόπιστος.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι η Υπηρεσία Ασύλου και κατ' επέκταση οι καθών η αίτηση δεν συμμορφώθηκαν προς το άρθρο 11(5) των περί Προσφύγων Νόμων, και πάλιν δεν ευσταθεί. Απαντάται και αυτός ο ισχυρισμός με την απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στην υπόθεση Shavan Kapampour ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 66/05, ημερ. 21/9/2006, που επικαλέστηκαν οι καθών η αίτηση. Πουθενά στους νομικούς λόγους ή τα γεγονότα της αίτησης προβάλλεται ρητά ο εν λόγω ισχυρισμός, ότι δηλαδή οι καθών η αίτηση δεν εξήγησαν στον αιτητή τα δικαιώματα του περί δικηγόρου κ.λ.π.
Αναφορικά τώρα με τους λόγους εκείνους με τους οποίους γίνεται ισχυρισμός ότι η απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα και/ή με πλάνη όσον αφορά τα πραγματικά γεγονότα και πάλιν κρίνω ότι δεν ευσταθούν. Έχουν συνδεθεί με την κατ' ισχυρισμό παραβίαση του άρθρου 11 του νόμου. Από μελέτη της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής και γενικά του υλικού που ήταν ενώπιον της, φαίνεται ότι έγινε ενδελεχής εξέταση και δόθηκαν επαρκείς λόγοι για την κατάληξη της. Κατά τη συνέντευξη στην Υπηρεσία Ασύλου ο αιτητής είχε δωρεάν βοήθεια διερμηνέα. Η συνέντευξη κράτησε 40 λεπτά. Δεν υπάρχει θεσμοθετημένος ελάχιστος χρόνος για μια συνέντευξη τον οποίο να έχουν παραβεί οι καθών η αίτηση. Αυτή εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης και στην παρούσα φαίνεται να ήταν ικανοποιητική.
Ενόψει όλων των πιο πάνω και λαμβανομένου υπόψη ότι όλοι οι νομικοί λόγοι που αναφέρονται στην αγόρευση του αιτητή έχουν ήδη απαντηθεί από την προαναφερθείσα, αλλά και άλλη, νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου που δεν το θεωρώ αναγκαίο να παραθέσω, η προσφυγή αυτή δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα εναντίον του αιτητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ