ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 889/2005)
16 Φεβρουαρίου, 2007
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MONIR KHAN,
Αιτητής,
ν.
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ' ης η αίτηση.
Λ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για της Καθ' ης η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής, ο οποίος κατάγεται από την Μπαγκλαντές, εισήλθε νόμιμα στη Δημοκρατία ως φοιτητής στις 20/2/2003 και εννέα μήνες αργότερα, στις 1/12/2003 υπέβαλε αίτημα για την παροχή ασύλου, ισχυριζόμενος ότι ως μέλος του Κομμουνιστικού κόμματος της χώρας του είχε υποστεί βασανιστήρια από το κόμμα που βρισκόταν στην εξουσία. Στην προσωπική συνέντευξη που επακολούθησε ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου ο αιτητής ανέφερε ότι δεν μπορούσε να εξηγήσει γιατί στην αίτηση του (που συμπλήρωσε ένα άλλο πρόσωπο) ο αιτητής αναφέρεται με άλλο όνομα. Ο αιτητής ανέφερε ότι τον απειλούσαν μέλη του πολιτικού κόμματος Bangladesh National Party και Awami League και ότι τον απήγαγαν δύο φορές και τον κτύπησαν. Αν και δήλωσε ότι ήταν ο ηγέτης του κομμουνιστικού κινήματος στο κολέγιο που φοιτούσε, εντούτοις δεν μπορούσε να αναφέρει πώς ονομάζεται ο οργανισμός νεολαίας του Κομμουνιστικού κόμματος, τι είναι ο Κομμουνισμός και η Μαρξιστική θεωρία, πόσες θέσεις κατέλαβε το Κομμουνιστικό κόμμα στις βουλευτικές εκλογές του 1986 και ποιες ήταν οι αρχές και οι δεσμεύσεις του κόμματος. Η τελευταία φορά που τον απήγαγαν ήταν το 2001 και ο ίδιος εγκατέλειψε τη χώρα του το 2003.
Η Υπηρεσία Ασύλου έκρινε ότι ο αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει ότι ήταν πρόσφυγας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000-2004 και απέρριψε το αίτημά του.
Ο αιτητής καταχώρισε διοικητική προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης και η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων υιοθετώντας την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου απέρριψε τη διοικητική προσφυγή.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η πιο πάνω απόφαση είναι άκυρη γιατί,
(i) Λήφθηκε από ένα μόνο μέλος της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, αντί της ολομέλειας,
(ii) Δεν κλήθηκε να συμμετάσχει στη διαδικασία ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων και έτσι στερήθηκε του δικαιώματος ακρόασης και γιατί,
(iii) Η Αναθεωρητική Αρχή δεν περιορίστηκε στα επίδικα θέματα της διοικητικής προσφυγής, αλλά επεκτάθηκε σε άσχετα ζητήματα για τα οποία δεν είχε εκφράσει την άποψή του ο αιτητής.
(i) Η απόφαση λήφθηκε από ένα μόνο μέλος της Αρχής.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση πάσχει, αφού λήφθηκε από ένα μόνο μέλος αντί της ολομέλειας, κατά παράβαση του άρθρου 28Ζ(4) του Νόμου 6(Ι)/2000-2004. Η εισήγηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το ίδιο θέμα τέθηκε και απορρίφθηκε σε πληθώρα υποθέσεων από το Ανώτατο Δικαστήριο. (Βλ. Harpeet Singh v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 481/2005 της 26/6/2006 και Nurun Nabi ν. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Προσφυγή Αρ. 797/2005 της 26/6/2006). Στην υπόθεση Reza Ghasemi v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Προσφυγή Αρ. 358/2005 της 26/6/2006, η πλήρης Ολομέλεια υπέδειξε ότι σύμφωνα με το άρθρο 28Ε του Νόμου, κάθε μέλος της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων μπορεί να ασκεί τις σχετικές αρμοδιότητες από μόνο του και ότι η ολομέλεια της Αναθεωρητικής Αρχής επιλαμβάνεται των διοικητικών προσφυγών μόνο στις συγκεκριμένες περιπτώσεις του εδαφίου (4).
Στην παρούσα υπόθεση, η διοικητική προσφυγή δεν ενέπιπτε στις προσδιοριζόμενες περιπτώσεις του εδαφίου (4) και γι' αυτό ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η επίδικη απόφαση είναι παράνομη γιατί εκδόθηκε από μόνο ένα μέλος της Αναθεωρητικής Αρχής δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
(ii) Ο αιτητής δεν κλήθηκε να συμμετάσχει στη διαδικασία ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων.
Ο αιτητής εισηγείται ότι δεν κλήθηκε να λάβει μέρος στην εξέταση του αιτήματος του από το δευτεροβάθμιο όργανο, με συνέπεια να παραβιαστεί το δικαίωμα ακρόασής του. Η εισήγηση αυτή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Όπως τονίστηκε από την πλήρη Ολομέλεια στην Harpeet Singh (πιο πάνω) και στην Reza Ghasemi (πιο πάνω) οι απορρέουσες από το άρθρο 28Ζ εξουσίες της Αναθεωρητικής Αρχής και κυρίως η κλήση του αιτητή σε προσωπική συνέντευξη έχουν δυνητικό χαρακτήρα. Στην παρούσα περίπτωση η Αναθεωρητική Αρχή δεν έκρινε σκόπιμο να καλέσει σε συνέντευξη τον αιτητή, ο οποίος είχε τη δυνατότητα να υποβάλει τις παραστάσεις του μέσα στα πλαίσια της διοικητικής προσφυγής του.
(iii) Η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων επεκτάθηκε σε άσχετα ζητήματα για τα οποία ο αιτητής δεν εξέφρασε τις απόψεις του.
Είναι ορθό ότι η Αναθεωρητική Αρχή εκτός από τις προϋποθέσεις αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα, εξέτασε και το ερώτημα κατά πόσο συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναγνώρισης του καθεστώτος προσωρινής διαμονής του αιτητή για ανθρωπιστικούς λόγους, ένα θέμα που δεν εξετάστηκε από την Υπηρεσία Ασύλου. Η ενέργεια αυτή είναι ορθή και εναρμονισμένη με τη νομολογία. Όπως λέχθηκε από την πλήρη Ολομέλεια στην Mehmet Nesin Aydin v. Κυπριακής Δημοκρατίας (Προσφυγή Αρ. 412/2005, της 21/9/2006) σε σχέση με την εμβέλεια της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής, η αυτεπάγγελτη ανάληψη πρωτοβουλίας από την Αναθεωρητική Αρχή για την εξέταση της συνδρομής των προϋποθέσεων αναγνώρισης του καθεστώτος προσωρινής παραμονής στην Κύπρο για ανθρωπιστικούς λόγους, του άρθρου 19(Α) είναι ορθή, ακόμα και όταν δεν ασχολήθηκε προς τούτο η Υπηρεσία Ασύλου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ