ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

       

                                      &n bsp;                          Υπóθεση  Αρ. 840/2006

 

 

21 Φεβρουαρίου, 2007

 

[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ENZELI SIHMAS KAYA,

                                    Αιτητής

 

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ/Η ΜΕΣΩ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

                                    Καθ΄ών η αίτηση.

................................

 

Γ. Γεωργαλλής , για τον αιτητή

M. Πασιαρδή (κα), Δικηγόρος  της Δημοκρατίας, για την καθών η αίτηση.

 

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ:   Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων (καθών η αίτηση) ημερ. 22/3/06 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική προσφυγή του εναντίον της Υπηρεσίας Ασύλου που είχε απορρίψει αίτημά του για πολιτικό άσυλο.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Σύμφωνα με τον ισχυρισμό του ο αιτητής είναι Τούρκος Κουρδικής καταγωγής και ήλθε παράνομα στην Κύπρο στις 3/6/03.  Στις 13/6/03 υπέβαλε αίτηση ασύλου στην Υπηρεσία Ασύλου η οποία, με επιστολή της ημερ. 8/9/03 κάλεσε τον αιτητή για συνέντευξη στις 9/10/03 κατά την οποία έπρεπε να προσκομίσει και όλα τα στοιχεία προς υποστήριξη της αίτησης του.  Τελικά η συνέντευξη έγινε στις 28/11/03 από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, ο οποίος στη συνέχεια (8/1/04) ετοίμασε σχετική εισήγηση προς τον προϊστάμενο της εν λόγω Υπηρεσίας.  Ο τελευταίος στις 11/3/04 αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης και πληροφόρησε τον αιτητή με επιστολή ημερ. 12/7/04.  Ο αιτητής στις 30/9/04 καταχώρησε διοικητική προσφυγή, εκπροσωπούμενος από δικηγόρο.  Αρμόδιος λειτουργός της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων ετοίμασε σχετική έκθεση ημερ. 20/3/06 προς την Αναθεωρητική Αρχή η οποία αφού μελέτησε την όλη υπόθεση, στις 22/3/06 απέρριψε την διοικητική προσφυγή.  Ο αιτητής ειδοποιήθηκε σχετικα με επιστολή ημερ. 29/3/06 που του επιδόθηκε μαζί με την απόφαση στις 31/3/06 με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Από τη γραπτή αγόρευση του αιτητή φαίνεται να επικαλείται και προωθεί τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης:

(α)  ότι δε διεξήχθηκε οποιαδήποτε έρευνα πριν τη λήψη της απόφασης αλλά απλώς υιοθετήθηκε η έκθεση του Λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου και/ή της ίδιας της Υπηρεσίας Ασύλου.

(β) Παραβιάστηκαν οι αρχές της φυσικής δικαιοσύνης και οι πρόνοιες του άρθρου 16Α των περί Προσφύγων Νόμων.

(γ) Βασίσθηκαν οι καθών η αίτηση σε πεπλανημένα κριτήρια και η απόφαση στερείται αιτιολογίας.

 

Από πλευράς των καθών η αίτηση προβάλλεται η θέση ότι εκτός από γενικούς ισχυρισμούς, ο αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει οποιοδήποτε από τους λόγους ακύρωσης.

 

Εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις.  Δέχομαι τα όσα εισηγείται η πλευρά των καθών η αίτηση, ότι δηλαδή οι ισχυρισμοί του αιτητή, όπως προβάλλονται στη σύντομη αγόρευσή του, είναι γενικοί και αόριστοι και επομένως δεν μπορούν να αποσείσουν το βάρος απόδειξης που έχει ο αιτητής για επιτυχία της προσφυγής του.  Η θέση αυτή, ότι δηλαδή γενικοί και αόριστοι ισχυρισμοί περί αυθαιρεσίας ή δυσμενούς μεταχείρισης κλπ., δεν είναι αρκετοί για να αποσείσουν το βάρος που έχει ένας αιτητής σε προσφυγή, υποστηρίζεται και από νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλ. μεταξύ άλλων Δημοκρατία ν. Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 196, Ζίζυρου κα. ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 631 και Μούστρας κα ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 70). 

 

Από εξέταση πρώτα της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου και στη συνέχεια της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής (καθών η αίτηση), φαίνεται ότι η ουσία της απόρριψης του αιτήματος του αιτητή για παραχώρηση πολιτικού ασύλου είναι το ότι δεν έγινε πιστευτός, για τους λόγους που εξηγούνται με λεπτομέρεια στην απόφαση, ότι οι λόγοι που προέβαλε γιατί να εγκαταλείψει τη χώρα του ευσταθούν.  Πρόσφατα η Πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου εξέδωσε αριθμό αποφάσεων σχετικά με το θέμα αυτό, η ουσία των οποίων είναι ότι, από τη στιγμή που οι καθών η αίτηση έχουν ακολουθήσει την προβλεπόμενη από το Σύνταγμα και τους περί Προσφύγων Νόμους του 2000-2004 (Ν. 6(1)/2000 ως έχει τροποποιηθεί) διαδικασία, το δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε θέματα εκτίμησης των γεγονότων (βλ. μεταξύ άλλων Harpreet Singh v. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 481/05 ημερ. 26/6/06, Shahadat v. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 364/05 ημερ. 21/9/06, Batim Bokov v. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 492/05 ημερ. 21/9/06 Abul Kalam Kalam v. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 489/05 ημερ. 21/9/06, Ibrahim Ince v. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 352/05 ημερ. 21/9/06, Mehmet Nesin Aydin v. Δημοκρατίας υποθερ. Αρ. 412/05 ημερ. 21/9/06)  Όπως διατυπώθηκε σε μια από τις πιο πάνω υποθέσεις (βλ. Ibrahim Ince v. Δημοκρατίας σελ. 4):

 

«Το δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης για να εξετάσει την ορθότητα της, όπως έχει επανειλημμένως λεχθεί, αλλά υπό κρίση είναι μόνο η νομιμότητα της απόφασης και η διαπίστωση του κατά πόσο το διοικητικό όργανο ενήργησε εντός των πλαισίων της διακριτικής του ευχέρειας.»

 

Εξετάζοντας τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και στη δική μας περίπτωση, δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε που να επιτρέπει στο δικαστήριο να επέμβει στην κατάληξη πρώτα της Υπηρεσίας Ασύλου και κατ' επέκταση της Αναθεωρητικής Αρχής.

 

Αναφορικά τώρα με τους λόγους εκείνους με τους οποίους γίνεται ισχυρισμός ότι η απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα και/ή με πλάνη όσον αφορά τα πραγματικά γεγονότα και πάλιν κρίνω ότι δεν ευσταθούν.  Από μελέτη της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής και γενικά του υλικού που ήταν ενώπιον της, φαίνεται ότι έγινε ενδελεχής εξέταση και δόθηκαν επαρκείς λόγοι για την κατάληξη της.  Κατά τη συνέντευξη στην Υπηρεσία Ασύλου ο αιτητής είχε δωρεάν βοήθεια διερμηνέα.  Η συνέντευξη κράτησε 2 ώρες.  Δεν υπάρχει θεσμοθετημένος ελάχιστος χρόνος για μια συνέντευξη τον οποίο να έχουν παραβεί οι καθών η αίτηση.  Αυτή εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης και στην παρούσα φαίνεται να ήταν ικανοποιητική.

 

Έτερο παράπονο του αιτητή είναι ότι η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων εξέτασε τη διοικητική προσφυγή του χωρίς να ακούσει και τον ίδιο.  Μπορώ να πω με ευκολία ότι και αυτό το παράπονο δεν ευσταθεί αφού ο ίδιος ο νόμος επιτρέπει τούτο και το θέμα ήδη εξετάστηκε και αποφασίστηκε από την Πλήρη Ολομέλεια σε μερικές από τις προαναφερθείσες υποθέσεις.  Σχετική είναι και η δική μου απόφαση στην υπόθεση 175/2006 ημερ. 22/11/06, Bablu Bablu v. Δημοκρατίας.

 

Ενόψει όλων των πιο πάνω και λαμβανομένου υπόψη ότι όλοι οι νομικοί λόγοι που αναφέρονται στην αγόρευση του αιτητή έχουν ήδη απαντηθεί από την προαναφερθείσα, αλλά και άλλη, νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου που δεν το θεωρώ αναγκαίο να παραθέσω, η προσφυγή αυτή δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα εναντίον του αιτητή.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.

 

 

                                                                        Μ. Φωτίου, Δ.

 

/ΚΑΣ

 

 

 

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο