ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2009) 4 ΑΑΔ 81
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1061/2006)
19 Ιανουαρίου, 2007
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. Παύλος Ευαγγελίδης,
2. Ανθή Λοϊζου Παύλου,
3. Μάρω Κούνδουρου,
4. Αυγούστα Πιερίδη,
5. Αθηνά Καλογήρου,
6. Ανθή Παναγιώτου,
7. Γιώργος Φούντας,
8. Παναγιώτης Χαπέσιης,
9. Ανδρέας Νεοκλέους,
10. Ανδρέας Αριστοδήμου,
11. Κωνσταντίνα Αντωνιάδη,
12. Θέκλα Κίττου,
13. Γιώργος Στυλιανού,
14. Λεωνίδας Σαρρής,
Αιτητές,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ' ου η αίτηση.
Αίτηση ημερομηνίας 19/6/2006
Χρ. Χριστοφόρου, για τους Αιτητές.
Π. Πολυβίου με Μ. Αντωνίου, για τον Καθ'ου η αίτηση.
Α. Παναγιώτου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση επιζητείται η αναστολή της εκτέλεσης μιας πολεοδομικής και μιας άδειας οικοδομής που είχαν εκδοθεί αναφορικά με τη ρύθμιση πρόσβασης και στάθμευσης σε δύο οικοδομικά συγκροτήματα στο κέντρο της Λευκωσίας.
(α) Τα γεγονότα.
Οι δεκατέσσερις αιτητές είναι ένοικοι και/ή κύριοι μονάδων στο συγκρότημα "Μέγαρο Ελευθερία", το οποίο βρίσκεται στη Λεωφόρο Ομήρου στη Λευκωσία. Το "Μέγαρο Ελευθερία" αποτελείται από δύο ξεχωριστά οικοδομικά συγκροτήματα, το Α, στο ισόγειο του οποίου βρίσκονται διάφορα καταστήματα με πέντε ορόφους πάνω από τα καταστήματα και το συγκρότημα Β, στο ισόγειο του οποίου βρίσκονται τα γνωστά καταστήματα Τσαούση, με τέσσερις ορόφους πάνω από τα καταστήματα. Μεταξύ των δύο συγκροτημάτων υπάρχει κοινόχρηστος κενός χώρος, με είσοδο και έξοδο στη Λεωφόρο Ομήρου και συγκεκριμένος υπόγειος χώρος στάθμευσης για 23 οχήματα. Οι χώροι στάθμευσης ανήκουν αποκλειστικά στους ιδιοκτήτες των μονάδων. Επειδή αρκετοί άγνωστοι και άλλοι ενδιαφερόμενοι στάθμευαν τα οχήματα τους κατά τρόπο που παρεμπόδιζε τη στάθμευση των δικαιούχων και απέκλειαν την είσοδο σε ορισμένα καταστήματα του συγκροτήματος και στον υπόγειο χώρο στάθμευσης, συγκλήθηκε στις 18/5/2005 Γενική Συνέλευση και λήφθηκαν ορισμένες αποφάσεις ως προς τη ρύθμιση της χρήσης των χώρων στάθμευσης και κυκλοφορίας των οχημάτων. Πρέπει να σημειωθεί ότι η νομιμότητα της πιο πάνω Γενικής Συνέλευσης αμφισβητείται από τους αιτητές. Η Γενική Συνέλευση έλαβε συγκεκριμένες αποφάσεις ως προς τους χώρους πρόσβασης και στάθμευσης και εξουσιοδότησε τη Διαχειριστική Επιτροπή όπως προωθήσει την κατάθεση των σχετικών αιτήσεων για την έκδοση αδειών στις αρμόδιες αρχές. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω εκδόθηκε στις 21/12/2005 η υπ' αρ. 4628- ΠΑ 236/05 Πολεοδομική Άδεια στην Americanos College Ltd και άλλοι και την 1/2/2006 η υπ' αρ. 5230 άδεια οικοδομής στην εταιρεία Americanos College Ltd. και σύμφωνα με το περιεχόμενο των δύο πιο πάνω αδειών έγιναν τα κατάλληλα κατασκευαστικά έργα και τοποθετήθηκαν πάσσαλοι για τον έλεγχο της διακίνησης οχημάτων.
Με την παρούσα μονομερή αίτηση οι 14 αιτητές ζητούν,
(Α) Την αναστολή της ισχύος της πολεοδομικής άδειας 4628 - ΠΑ 236/05,
(Β) Την αναστολή της ισχύος της άδειας οικοδομής 5230, και
(Γ) Την επαναφορά των κοινόχρηστων χώρων στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την έκδοση της άδειας οικοδομής, με την αφαίρεση των πασσάλων και των άλλων κιγκλιδωμάτων που έχουν τοποθετηθεί.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η έκδοση της πολεοδομικής άδειας και της άδειας οικοδομής είναι παράνομη, γιατί υπήρξε παραβίαση του άρθρου 5 της Γενικής Συμφωνίας του Οικοδομικού Συγκροτήματος και γιατί η απάντηση του Δήμου Λευκωσίας στην επιστολή των αιτητών με την οποία είχε αμφισβητηθεί η νομιμότητα της πολεοδομικής άδειας και της άδειας οικοδομής, αποστάληκε η μεν πρώτη στην Americanos College Ltd και άλλοι, η δε δεύτερη στην Americanos College Ltd. αντί στη Διαχειριστική Επιτροπή του συγκροτήματος. Επιπρόσθετα υποβλήθηκε ότι υπάρχει ουσιώδης διαφορά μεταξύ των όρων για τις οικοδομικές εργασίες μεταξύ της πολεοδομικής άδειας και της άδειας οικοδομής, ότι η λήψη των σχετικών αποφάσεων βασίστηκε στις υπογραφές του 75% μόνο των ιδιοκτητών των μονάδων του συγκροτήματος και ότι για την έκδοση των δύο προσβαλλόμενων πράξεων λήφθηκαν υπόψη οι πρόνοιες του Νόμου 6(Ι)/93 του περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας Νόμου, που δεν τυγχάνουν εφαρμογής για έκδοση των σχετικών αδειών αφού απαιτείται προς τούτο η υπογραφή όλων των ιδιοκτητών.
Λόγω της σοβαρότητας των θεμάτων δόθηκαν οδηγίες από το Δικαστήριο όπως η μονομερής αίτηση επιδοθεί στα ενδιαφερόμενα μέρη και έτσι ενστάσεις έχουν καταχωρηθεί τόσο από το Δήμο Λευκωσίας όσο και από την εταιρεία Americanos College Ltd. Περιληπτικά μπορεί να λεχθεί ότι τόσο ο Δήμος Λευκωσίας όσο και η εταιρεία Americanos College Ltd. ενίστανται στην έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων γιατί μεταξύ άλλων οι αιτητές δεν έχουν αποδείξει το στοιχείο της έκδηλης παρανομίας, γιατί εγείρονται σοβαρά θέματα ουσίας τα οποία δεν μπορούν να εξεταστούν μέσα στα πλαίσια της παρούσας αίτησης, γιατί οι υπό κρίση προσβαλλόμενες πράξεις έχουν ήδη εκτελεστεί και δεν μπορεί μέσα στα πλαίσια της παρούσας αίτησης να εκδοθούν προστακτικά διατάγματα κατεδάφισης και επιπρόσθετα γιατί δεν έχει αποδειχθεί ότι οι αιτητές υφίστανται οποιαδήποτε ή/και ανεπανόρθωτη ζημιά.
(β) Η νομική πλευρά.
Ο σκοπός της έκδοσης ενός προσωρινού διατάγματος είναι η διατήρηση της κατάστασης που υπήρχε πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης και η αναστολή της απόφασης μέχρι νεώτερης απόφασης του Δικαστηρίου. Το προσωρινό αυτό μέτρο το οποίο συνιστά μια δραστική θεραπεία πρέπει να εξετάζεται με προσοχή, γιατί το Ανώτατο Δικαστήριο μέσα στα πλαίσια της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας δεν ενδείκνυται να παρεμβαίνει σε μια διοικητική απόφαση προτού ολοκληρωθεί η έρευνα του για την εγκυρότητα της προσβαλλόμενης πράξης.
Προτού εκδοθεί ένα προσωρινό διάταγμα ο αιτητής θα πρέπει να αποδείξει
(i) Έκδηλη παρανομία της προσβαλλόμενης πράξης ή
(ii) Σοβαρή πιθανότητα να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά αν το διάταγμα δεν εκδοθεί, εφόσον δεν δημιουργούνται ανυπέρβλητα εμπόδια στη διοίκηση.
(i) Έκδηλη παρανομία.
Η παρανομία πρέπει να προβάλλει από μόνη της ως "έκδηλη, διαβόητη και σκανδαλώδης" (βλ. Economides v. Republic (1982) 3 C.L.R. 837). Όπως έχει αναφερθεί στην υπόθεση Λοïζíδη ν. Υπουργού Εξωτερικών (1995) 3 Α.Α.Δ. 233, η έκδηλη παρανομία καθορίζεται ως,
"εκείνη που, αν δεν αναδύεται αυτόματα, ανακύπτει κατόπιν αναλογισμού ως προς τις επιπτώσεις στοιχείων ενυπαρχόντων στο διαθέσιμο υλικό εφόσον βέβαια ό,τι απορρέει παραμένει αντικειμενικά αναντίλεκτο και μη υποκείμενο σε στάθμιση για έκφραση κρίσης."
Όπως έχει τονιστεί από το Δικαστή Αρτέμη στην υπόθεση Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας και Επιτροπής Προστασίας του Ανταγωνισμού (Προσφυγή αρ. 322/03 της 16/5/2003),
"Η παρανομία πρέπει να είναι έκδηλη, δηλαδή να είναι αυταπόδεικτη και οφθαλμοφανής, χωρίς να χρειάζεται διερεύνηση αντιφατικών γεγονότων. Έτσι η ύπαρξη συγκρουόμενων γεγονότων εξουδετερώνει το αυταπόδεικτο της παρανομίας."
Μέσα στα πλαίσια της εξέτασης της έκδηλης παρανομίας στην υπόθεση Κροκίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1857, τονίστηκε ότι το Δικαστήριο στο προκαταρκτικό στάδιο της εξέτασης μιας αίτησης δεν πρέπει να υπεισέρχεται στην εξέταση της ουσίας της διαφοράς, αφού σε μια τέτοια περίπτωση η εκδίκαση της ουσίας της διαφοράς θα καταντούσε μια μάταιη προσπάθεια.
Από τα στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί δεν έχω ικανοποιηθεί ότι οι αιτητές απέδειξαν την ύπαρξη έκδηλης παρανομίας. Υπάρχει μια αναφορά στην ένορκη δήλωση της αιτήτριας Θέκλας Κίττου ότι οι άδειες εκδόθηκαν κατόπιν απόφασης που λήφθηκε μόνο από το 75% των ιδιοκτητών (που παραβιάζεται έτσι το άρθρο 5 της Γενικής Συμφωνίας του Οικοδομικού Συγκροτήματος της Μαρκίδης και Καλόγηρος (Κτηματική) Λτδ. και ότι υπήρξε λανθασμένη εφαρμογή των προνοιών του Νόμου 6(Ι)/)93 (αφού δεν υπέγραψε το 100% των ιδιοκτητών για την έκδοση των σχετικών αδειών). Οι πιο πάνω ισχυρισμοί έχουν αντικρουστεί τόσο από το Δήμο Λευκωσίας όσο και από την εταιρεία Americanos College Ltd, που υποστηρίζουν επιπρόσθετα ότι το ζήτημα είναι σοβαρό και ότι θα πρέπει να εξεταστεί μέσα στα πλαίσια της ουσίας της προσφυγής. Οι αιτητές είχαν την υποχρέωση να προβάλουν στοιχεία τα οποία θα απεδείκνυαν την ύπαρξη έκδηλης παρανομίας. Οι αναφορές στα σχετικά άρθρα της Γενικής Συμφωνίας του Οικοδομικού Συγκροτήματος και στην ισχυριζόμενη αόριστη παράνομη εφαρμογή των προνοιών του 6(Ι)/93, δεν αποδεικνύουν την ύπαρξη έκδηλης παρανομίας. Αντίθετα τα στοιχεία που έχουν προβληθεί υποδεικνύουν ότι οι ισχυριζόμενες παρανομίες είναι αμφισβητούμενες και ότι η σοβαρότητα των ισχυρισμών πρέπει να εκτιμηθεί μέσα στα πλαίσια της εξέτασης της ουσίας της προσφυγής.
(ii) Σοβαρή πιθανότητα πρόκλησης ανεπανόρθωτης ζημιάς.
Ο άλλος λόγος που επιτρέπει την έκδοση ενός προσωρινού διατάγματος είναι η σοβαρή πιθανότητα πρόκλησης ανεπανόρθωτης ζημιάς στον αιτητή αν δεν εκδοθεί το διάταγμα. Προς τούτο ο αιτητής πρέπει να παρουσιάσει μαρτυρία για την απόδειξη ανεπανόρθωτης ζημιάς που δεν μπορεί να αποκατασταθεί με οποιαδήποτε από τις θεραπείες που μπορούν να παραχωρηθούν με την ακύρωση της συγκεκριμένης διοικητικής πράξης.
Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Frangos and others v. Republic (1982) 3 C.L.R. 53,
"Irreparable damage encompasses damage of a kind that is irretrievable by subsequent legal or administrative action, such as the destruction of the res and irreversible physical deterioration."
Η ερμηνεία του όρου "ανεπανόρθωτη" έχει μεγάλες προεκτάσεις. Όπως έχει τονιστεί στην υπόθεση Μαρκουλίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1989) 3 Α.Α.Δ. 3413,
"Χρηματική ζημία δεν είναι ανεπανόρθωτη ή δυσεπανόρθωτη ζημία. Η ζημία που δυνατό να θέσει σε κίνδυνο εμπορική επιχείρηση, ή την ικανότητα συντήρησης του αιτητή, ή αιφνίδια αποστέρηση των μέσων βιοπορισμού του ιδίου και της οικογένειας του μπορεί να χαρακτηρισθεί, σε μερικές περιπτώσεις, ως ανεπανόρθωτη."
Το βάρος της ανεπανόρθωτης ζημιάς το έχει ο αιτητής. Προς τούτο τα στοιχεία της ανεπανόρθωτης ζημιάς πρέπει να συμπεριληφθούν ειδικά και καθαρά μέσα στην αίτηση. Όπως έχει σημειωθεί στην υπόθεση Sofocleous v. The Republic (1971) 3 C.LR. 345,
".. it is a well established principle of administrative law that the damage alleged to result from the imminent execution of the administrative act complained of must be specified in the application in a concrete way. Vague allegations about it are not capable of its proper appreciation and for this reason alone the application for a provisional order can be dismissed. This principle has been accepted in a number of decisions of the Committee of Stays of the Greek Council of State and I need only mention one, namely, E.A. 13."
Αναφορικά με το βάρος που είχαν οι αιτητές να αποδείξουν ότι θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά εκτός αν εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα, σημειώνω τους ισχυρισμούς τους οι οποίοι περιέχονται στην παράγραφο 19 της ένορκης δήλωσης της αιτήτριας Θέκλας Κίττου ότι, "έχομε υποστεί ανεπανόρθωτη οικονομική ζημιά και κινδυνεύομε με κλείσιμο των καταστημάτων μας και υπάρχει σοβαρή πιθανότητα προς τούτο και η οποία ζημιά μας δεν μπορεί να αποκατασταθεί αν δεν εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα καθ' ότι ως έχει διαμορφωθεί τώρα η υπόστεγη δίοδος (στοά) χρησιμοποιείται μόνο από την εταιρεία AMERICANOS COLLEGE LTD. ως προαύλιο της σχολής και οι σχετικές άδειες παραχωρήθησαν για εξυπηρέτηση του εν λόγω κολεγίου και όχι για το συμφέρον των ιδιοκτητών και/ή των κυρίων μονάδων ως γίνεται αναφορά εις τα ως άνω τεκμήρια που έχω επισυνάψει". Η πιο πάνω αναφορά δεν ικανοποιεί τις προϋποθέσεις για την απόδειξη του ενδεχόμενου πρόκλησης ανεπανόρθωτης ζημιάς σε περίπτωση μη έκδοσης των διαταγμάτων. Η απλή αναφορά σε δυσκολίες που μπορεί να εμφανιστούν χωρίς την τεκμηρίωση των συγκεκριμένων εκείνων ζημιών που δυνατό να προκύψουν, δεν ικανοποιεί τις προϋποθέσεις για την έκδοση των διαταγμάτων.
Επιπρόσθετα σημειώνω ότι η θεραπεία (Γ) που ζητείται για την αφαίρεση των πασσάλων και κιγκλιδωμάτων τα οποία είχαν ήδη τοποθετηθεί πριν από την καταχώριση της παρούσας αίτησης, δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο εξέτασης στο παρόν στάδιο και το Δικαστήριο δεν μπορεί να προβεί στην έκδοση τέτοιου προστακτικού διατάγματος, αφού, όπως έχει ήδη τονιστεί, ο σκοπός ενός ενδιάμεσου διατάγματος είναι η διατήρηση της κατάστασης που υπήρχε πριν από την έκδοση της επίδικης απόφασης και η αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης μέχρι νεώτερης διαταγής του Δικαστηρίου.
Η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα σε βάρος των αιτητών.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ