ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2006) 4 ΑΑΔ 1031
21 Δεκεμβρίου, 2006
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΡ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΟΥΡΙΔΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 739/2005)
Διοικητική Πράξη ― Εκτελεστή σε αντιδιαστολή προς εσωτερικό διοικητικό μέτρο στερούμενο εκτελεστότητας.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Σχέδια υπηρεσίας ― Το κατά νόμο περιεχόμενό τους ― Το επίδικο σχέδιο υπηρεσίας περιλάμβανε πρόνοιες που το καθιστούσαν ultra vires του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου ― Περιστάσεις και συνέπειες.
Ο αιτητής αξίωσε την ακύρωση της απόφασης, με την οποία η Ε.Δ.Υ. ανέθεσε στα ενδιαφερόμενα μέρη καθήκοντα στην ειδικότητα της παθολογίας και τους τοποθέτησε στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξεως.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Η επίδικη απόφαση της Ε.Δ.Υ. για ανάθεση καθηκόντων, στην ειδικότητα της Παθολογίας, και τοποθέτηση στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στην ειδικότητα της Παθολογίας, των τεσσάρων ενδιαφερομένων μερών, συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη. Και τούτο διότι η απόφαση αυτή δεν λήφθηκε από την αρμόδια Αρχή, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί εσωτερικό διοικητικό μέτρο. Λήφθηκε από την Ε.Δ.Υ., ύστερα από σύσταση του Διευθυντή και επιλογή από την Ε.Δ.Υ. στη βάση υπεροχής, από πλευράς καταλληλότητας, των ενδιαφερομένων μερών, έναντι των ομοιοβάθμων με αυτούς συναδέλφων τους. Ωσάν να επρόκειτο περί προαγωγής σε ανώτερη θέση.
2. Η Σημείωση (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας που έτυχε εφαρμογής εν προκειμένω είναι ultra vires του άρθρου 29(1) του Νόμου 33/1967, όπως και του πανομοιότυπου άρθρου 27(1) του Νόμου 1/1990.
Και τούτο διότι τα Σχέδια Υπηρεσίας των δημόσιων θέσεων, ήτοι των θέσεων στη δημόσια υπηρεσία, μπορούν, σύμφωνα με τα εν λόγω άρθρα, να καθορίζουν μόνο τα γενικά καθήκοντα και τις ευθύνες κάποιας θέσης, όπως και τα προσόντα που απαιτούνται για την κατοχή της. Πρόσθετα, σύμφωνα με τα αντίστοιχα άρθρα 29(2) και 27(3), τα Σχέδια Υπηρεσίας μπορούν να προνοούν ως προϋπόθεση διορισμού ή προαγωγής και την επιτυχία των υποψηφίων σε διαγωνισμό. Τίποτε περισσότερο. Στην προκείμενη περίπτωση, η Σημείωση (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας, όπως ερμηνεύθηκε και εφαρμόστηκε από την Ε.Δ.Υ., επιφορτίζει την Ε.Δ.Υ. με αρμοδιότητα και καθήκον "ανάθεσης" και "τοποθέτησης" Ιατρικών Λειτουργών, 1ης Τάξης, ή ανάλογα με την περίπτωση, που δεν είναι η παρούσα, Ιατρικών Λειτουργών, 2ης Τάξης, σε συγκεκριμένη ειδικότητα της ιατρικής, αφού προηγουμένως κρίνει και επιλέξει, κατά τη διαδικασία της προαγωγής, χωρίς όμως να πρόκειται για προαγωγή, ποιος ή ποιοι είναι οι καταλληλότεροι για μια τέτοια "ανάθεση" και "τοποθέτηση". Επιφόρτιση της Ε.Δ.Υ. με τέτοια αρμοδιότητα και καθήκον δεν μπορεί, υπό το φως των άρθρων 29(1) και 27(1), να προνοείται από Σχέδια Υπηρεσίας. Άλλωστε, οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα της Ε.Δ.Υ. είναι μόνο εκείνα που καθορίζονται στο άρθρο 5 του Νόμου 33/1967 και στο αντίστοιχο άρθρο 5 του Νόμου 1/1990 ή σε οποιονδήποτε άλλο Νόμο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Προσφυγή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Δ. Λυσάνδρου, Νομικός Λειτουργός, για το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με επιστολή του ημερομηνίας 8.7.2002, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας (ο Γενικός Διευθυντής) ζήτησε, μεταξύ άλλων, την πλήρωση δύο κενών μόνιμων θέσεων Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στην ειδικότητα της Παθολογίας. Επειδή η θέση είναι Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η Ε.Δ.Υ.), κατά τη συνεδρία της 31.7.2002, αποφάσισε τη δημοσίευση των δύο θέσεων. Προτού όμως αυτές δημοσιευθούν, η Ε.Δ.Υ., σε συνεδρία της ημερομηνίας 27.9.2002, αφού έλαβε υπόψη επιστολή του Γενικού Διευθυντή, ημερομηνίας 12.9.2002, έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι οι κενές θέσεις Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στην ειδικότητα της Παθολογίας, ήταν συνολικά τέσσερις (δύο από αυτές προορίζονταν για το Τμήμα Πρώτων Βοηθειών). Επειδή δε, με την ίδια επιστολή, ο Γενικός Διευθυντής ενημέρωσε την Ε.Δ.Υ. για τις περιπτώσεις που ετύγχανε εφαρμογής η Σημείωση (3) του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας, στις οποίες περιλαμβανόταν και η ειδικότητα της Παθολογίας, η Ε.Δ.Υ., στην ίδια συνεδρία, αποφάσισε, μεταξύ άλλων, όπως (α) "στις περιπτώσεις που υπηρετούν υπάλληλοι σύμφωνα με την πιο πάνω Σημείωση (3), να ετοιμαστούν τα στοιχεία τους και να κληθεί ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας για να συμβουλεύσει την Επιτροπή για την καταλληλότητά τους, προκειμένου να τους ανατεθούν τα καθήκοντα της θέσης", και (β) ανακληθεί η απόφαση της 31.7.2002 για τη δημοσίευση των δύο θέσεων στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
Στις 24.6.2004 η Αν. Διευθύντρια Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας (η Διευθύντρια) σύστησε, σε συνεδρία της Ε.Δ.Υ., τους Αντωνάκη Κυριάκο, Ηροδότου Μάριο, Τρύφωνος Μιχαήλ και Φιλίππου Μάριο, όλους Ιατρικούς Λειτουργούς, 1ης Τάξης, για να τους ανατεθούν καθήκοντα στην ειδικότητα της Παθολογίας και, αφού αυτή αποχώρησε, η Ε.Δ.Υ. προχώρησε στη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Αφού δε εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο πλήρωσης θέσης, καθώς και τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, και αφού έλαβε επίσης υπόψη τις συστάσεις της Διευθύντριας, έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι οι συστηθέντες υπερείχαν, από πλευράς καταλληλότητος, των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους αναθέσει καθήκοντα στην ειδικότητα της Παθολογίας και τους προσφέρει τοποθέτηση στην μόνιμη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στην ειδικότητα της Παθολογίας, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας. Οι Ηροδότου Μάριος και Φιλίππου Μάριος επιλέγηκαν για τις δύο θέσεις που προορίζονταν για το Τμήμα Πρώτων Βοηθειών. Ακολούθως, αφού οι επιλεγέντες αποδέχθηκαν την προσφορά, η Ε.Δ.Υ. καθόρισε την 1.8.2004 ως ημερομηνία ισχύος της ανάθεσης καθηκόντων και της τοποθέτησής τους στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στην ειδικότητα της Παθολογίας. Στη συνέχεια, οι τοποθετήσεις δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της 10.9.2004.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής Χρίστος Κουρίδης, Ιατρικός Λειτουργός, 1ης Τάξης και αυτός, επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης με την οποία η Ε.Δ.Υ. ανέθεσε καθήκοντα στην ειδικότητα της Παθολογίας στους τέσσερις προαναφερθέντες ομοιόβαθμούς του (ενδιαφερόμενα μέρη) και τους τοποθέτησε στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στην ειδικότητα της Παθολογίας, από 1.8.2004.
Ήγειρα αυτεπάγγελτα στους δικηγόρους των διαδίκων το ερώτημα κατά πόσο η επίδικη απόφαση της Ε.Δ.Υ. για "ανάθεση" καθηκόντων, στην ειδικότητα της Παθολογίας, στα τέσσερα ενδιαφερόμενα μέρη, και η "τοποθέτησή" τους στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στην ειδικότητα της Παθολογίας, συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη ή απλώς εσωτερικό διοικητικό μέτρο. Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε ότι έχουμε εκτελεστή διοικητική πράξη. Σύμφωνα με την εισήγησή του, εφόσον η "ανάθεση" καθηκόντων, στην ειδικότητα της Παθολογίας, στα ενδιαφερόμενα μέρη, και η "τοποθέτησή" τους στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στην ειδικότητα της Παθολογίας, ξεκίνησε με πρόταση της αρμόδιας Αρχής και κατέληξε, μετά από σύγκριση και επιλογή από την Ε.Δ.Υ., ωσάν να επρόκειτο περί προαγωγής, σε προτίμηση των ενδιαφερομένων μερών, υπάρχει εκτελεστή διοικητική πράξη. Την αντίθετη θέση υποστήριξε ο δικηγόρος της Ε.Δ.Υ.. Εφόσον, εισηγήθηκε, δεν μεταβάλλεται η υπηρεσιακή κατάσταση του αιτητή, δεν πρόκειται για πλήρωση νέας θέσης, αλλά, απλώς, έχουμε απλή ανάθεση ειδικών καθηκόντων στα ενδιαφερόμενα μέρη, με ανάλογη τοποθέτησή τους, δεν υπάρχει εκτελεστή διοικητική πράξη, δοθέντος ότι δεν παράγεται οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα εις βάρος του αιτητή.
Έχω την άποψη ότι η επίδικη απόφαση της Ε.Δ.Υ. για ανάθεση καθηκόντων, στην ειδικότητα της Παθολογίας, και τοποθέτηση στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, στην ειδικότητα της Παθολογίας, των τεσσάρων ενδιαφερομένων μερών, συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη. Και τούτο διότι η απόφαση αυτή δεν λήφθηκε από την αρμόδια Αρχή, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί εσωτερικό διοικητικό μέτρο. Λήφθηκε από την Ε.Δ.Υ., ύστερα από σύσταση του Διευθυντή και επιλογή από την Ε.Δ.Υ. στη βάση υπεροχής, από πλευράς καταλληλότητας, των ενδιαφερομένων μερών, έναντι των ομοιοβάθμων με αυτούς συναδέλφων τους. Ωσάν να επρόκειτο περί προαγωγής σε ανώτερη θέση.
Όσον αφορά, τώρα, τους λόγους ακυρώσεως που προβάλλονται, επειδή, μεταξύ άλλων, προβάλλεται και ο λόγος ότι η διαδικασία "ανάθεσης" καθηκόντων, με κριτήρια ως της προαγωγής, "δεν είναι γνωστή στο Νόμο 1/90 και ούτε είναι επιτρεπτό κατά Νόμο να εφαρμόζετο αντίστοιχα ότι προβλέπει η διαδικασία προαγωγής", ήγειρα στους δικηγόρους των διαδίκων το ερώτημα κατά πόσο, με τον προβαλλόμενο λόγο, εγείρεται θέμα ultra vires της Σημείωσης (3) του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας. Ultra vires των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων. Ο δικηγόρος του αιτητή έδωσε καταφατική απάντηση. Όχι, όμως, και ο δικηγόρος της Ε.Δ.Υ.. Ο δεύτερος υποστήριξε ότι "όπως είναι γενικά διατυπωμένο το άρθρο 29 του Νόμου 33/1967, που εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση, εφόσον το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας είναι του 1986, η πρόβλεψη στη Σημείωση (3) για ανάθεση καθηκόντων και τοποθέτηση από την Ε.Δ.Υ. είναι intra vires αυτού του άρθρου". Εν πάση περιπτώσει, πρόσθεσε, "με το να ισχυρίζεται ο αιτητής ότι τα Σχέδια Υπηρεσίας είναι ultra vires επιδοκιμάζει και αποδοκιμάζει παράλληλα, διότι η ουσία της προσφυγής του είναι ότι σε εκείνο έπρεπε να ανατίθενται τα ειδικά καθήκοντα με βάση το Σχέδιο Υπηρεσίας".
Έχω την άποψη ότι η Σημείωση (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης είναι ultra vires του άρθρου 29(1) του Νόμου 33/1967, όπως και του πανομοιότυπου άρθρου 27(1) του Νόμου 1/1990.
Το άρθρο 29(1) του Νόμου 33/1967 έχει ως εξής:
"29.-(1) Τα γενικά καθήκοντα και ευθύναι θέσεώς τινος και τα διά την κατοχήν αυτής απαιτούμενα προσόντα καθορίζονται εις σχέδια υπηρεσίας καταρτιζόμενα υπό του Υπουργικού Συμβουλίου."
Το άρθρο 27(1) του Νόμου 1/1990 έχει ως εξής:
"27.-(1) Τα γενικά καθήκοντα και ευθύνες κάποιας θέσης και τα προσόντα που απαιτούνται για την κατοχή της καθορίζονται στα σχέδια υπηρεσίας που καταρτίζονται από το Υπουργικό Συμβούλιο με κανονισμούς που εγκρίνει η Βουλή σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο εδάφιο (3) του άρθρου 87."
Η Σημείωση (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της 11.7.1986, και που εφαρμόστηκε στην προκείμενη περίπτωση, έχει ως εξής:
"(3) Σε περίπτωση που κενούται θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, με καθήκοντα Ειδικής Ιατρικής και δεν υπάρχουν Ιατρικοί Λειτουργοί, 1ης Τάξης, που κατέχουν την απαιτούμενη ειδικότητα, τότε, και νοουμένου ότι υπηρετούν Ιατρικοί Λειτουργοί, 2ης Τάξης, που κατέχουν την ειδικότητα αυτή και οι οποίοι τοποθετήθηκαν στη θέση αυτή σύμφωνα με την παράγρ. (2) πιο πάνω, ανατίθενται τα καθήκοντα αυτά σε ένα τέτοιο Ιατρικό Λειτουργό, 2ης Τάξης, που κρίνεται ο καταλληλότερος μετά από απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, και αυτός τοποθετείται στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης."
Είναι, κατά την άποψή μου, πρόδηλο ότι η πιο πάνω Σημείωση είναι ultra vires του άρθρου 29(1) του Νόμου 33/1967 και του άρθρου 27(1) του Νόμου 1/1990. Και τούτο διότι τα Σχέδια Υπηρεσίας των δημόσιων θέσεων, ήτοι των θέσεων στη δημόσια υπηρεσία, μπορούν, σύμφωνα με τα εν λόγω άρθρα, να καθορίζουν μόνο τα γενικά καθήκοντα και τις ευθύνες κάποιας θέσης, όπως και τα προσόντα που απαιτούνται για την κατοχή της. Πρόσθετα, σύμφωνα με τα αντίστοιχα άρθρα 29(2) και 27(3), τα Σχέδια Υπηρεσίας μπορούν να προνοούν ως προϋπόθεση διορισμού ή προαγωγής και την επιτυχία των υποψηφίων σε διαγωνισμό. Τίποτε περισσότερο. Στην προκείμενη περίπτωση, η Σημείωση (3) του Σχεδίου Υπηρεσίας, όπως ερμηνεύθηκε και εφαρμόστηκε από την Ε.Δ.Υ., επιφορτίζει την Ε.Δ.Υ. με αρμοδιότητα και καθήκον "ανάθεσης" και "τοποθέτησης" Ιατρικών Λειτουργών, 1ης Τάξης, ή ανάλογα με την περίπτωση, που δεν είναι η παρούσα, Ιατρικών Λειτουργών, 2ης Τάξης, σε συγκεκριμένη ειδικότητα της ιατρικής, αφού προηγουμένως κρίνει και επιλέξει, κατά τη διαδικασία της προαγωγής, χωρίς όμως να πρόκειται για προαγωγή, ποιος ή ποιοι είναι οι καταλληλότεροι για μια τέτοια "ανάθεση" και "τοποθέτηση". Επιφόρτιση της Ε.Δ.Υ. με τέτοια αρμοδιότητα και καθήκον δεν μπορεί, υπό το φως των άρθρων 29(1) και 27(1), πιο πάνω, να προνοείται από Σχέδια Υπηρεσίας. Άλλωστε, οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα της Ε.Δ.Υ. είναι μόνο εκείνα που καθορίζονται στο άρθρο 5 του Νόμου 33/1967 και στο αντίστοιχο άρθρο 5 του Νόμου 1/1990 ή σε οποιονδήποτε άλλο Νόμο.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται ως ληφθείσα στη βάση ultra vires πρόνοιας του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας, ήτοι της Σημείωσης (3), αλλά και ultra vires των κατά Νόμο αρμοδιοτήτων της Ε.Δ.Υ.. Με έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.