|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 4 ΑΑΔ 244
10 Μαρτίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
NETVISION LIMITED,
Αιτήτρια,
v.
1. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1210/2004)
Έννομο Συμφέρον ― Προσφοροδότη, του οποίου η προσφορά απερρίφθη, να προσβάλει τον αποκλεισμό του, παρόλο που η σχετική απόφαση ανακλήθηκε πριν από την καταχώριση της προσφυγής.
Προσφυγή βάσει του Αρθρου 146 του Συντάγματος ― Αποζημιώσεις βάσει της παραγράφου 6 του Αρθρου 146 ― Αποκλεισμός προσφοροδότη σε διαδικασία προσφορών ακολουθούμενος από ανάκληση της σχετικής απόφασης και ακύρωση του διαγωνισμού ― Κατά πόσο εγχωρεί διεκδίκηση των δαπανών συμμετοχής στο διαγωνισμό, χωρίς να προσβληθεί η ακύρωσή του και κατά πόσο μπορεί να ενεργοποιηθεί η αναθεωρητική δικαιοδοσία σε σχέση με τα έξοδα ιεραρχικής προσφυγής ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών, η οποία καταργήθηκε λόγω της ανάκλησης.
Η αιτήτρια εταιρεία αποκλείσθηκε από διαδικασία προσφορών των καθ' ων η αίτηση αρ. 1 και προσέβαλε τον αποκλεισμό της με ιεραρχική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών. Πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας της ιεραρχικής προσφυγής η απόφαση αποκλεισμού ανακλήθηκε και ο διαγωνισμός ακυρώθηκε με αποτέλεσμα να τερματισθεί ως άνευ αντικειμένου και η ιεραρχική προσφυγή. Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε τόσο τον ανακληθέντα αποκλεισμό της όσο και την κατάργηση της διαδικασίας της ιεραρχικής προσφυγής, επικαλούμενη ζημιογόνο κατάλοιπο που όφειλε να αποκατασταθεί.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ετέθη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, ευθύς εξαρχής το κατά πόσο οι αιτητές διατηρούσαν έννομο συμφέρον να προσβάλουν την απόφαση του Συμβουλίου για αποκλεισμό τους δεδομένου ότι η απόφαση ανακλήθηκε πριν από την καταχώριση της προσφυγής. Και το κατά πόσο, με δεδομένο ότι οι αιτητές δεν προσέβαλαν την ακύρωση του διαγωνισμού, τους παρεχόταν η δυνατότητα να διεκδικήσουν τη δαπάνη που προέκυψε από τη συμμετοχή τους.
Το ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση για τον αποκλεισμό των αιτητών ανακλήθηκε εξ ολοκλήρου και κατέστη άκυρη εξ υπαρχής, σήμαινε ότι οι αιτητές επανήλθαν ως υποψήφιοι στο διαγωνισμό. Έτσι, η δαπάνη στην οποία είχαν υποβληθεί σε σχέση με την ετοιμασία και υποβολή της προσφοράς απέκτησε και πάλι νόημα. Το ότι την ανάκληση της απόφασης αποκλεισμού τη διαδέχθηκε αμέσως η ακύρωση του διαγωνισμού δεν μεταβάλλει αυτή την ταξινόμηση της περίπτωσης. Το παράπονο λοιπόν των αιτητών ως προς την εν λόγω δαπάνη, δεν θα μπορούσε να συνδεθεί παρά μόνο με την ακύρωση του διαγωνισμού. Όμως η ακύρωση του διαγωνισμού δεν έχει προσβληθεί.
2. Απομένει το άλλο μέρος της δαπάνης στην οποία αναφέρονται οι αιτητές, ήτοι τα τέλη για την καταχώριση της διοικητικής προσφυγής και τα δικηγορικά έξοδα στη διαδικασία ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών. Πρόκειται για δαπάνη που προέκυψε από την απόφαση του Συμβουλίου να τους αποκλείσει. Είναι προφανές πως η ανάκληση εκείνης της απόφασης καθιστά δεδομένη την υπαιτιότητα της διοίκησης αναφορικά με τις περιστάσεις που είχαν ως αποτέλεσμα τη διοικητική προσφυγή και τη δημιουργία της δαπάνης. Ως προς αυτή λοιπόν την πτυχή δεν υπάρχει ο,τιδήποτε που χρειάζεται να γίνει στον τομέα της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας. Το κατά πόσο αυτή η δαπάνη μπορεί ή όχι να διεκδικηθεί με βάση το Άρθρο 146.6 του Συντάγματος, είναι θέμα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Επαρχιακού Δικαστηρίου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Α. Αδαμίδης, για την Αιτήτρια.
Ι. Τσιντίδου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
NIKOΛAOY, Δ.: Το Τμήμα Υπηρεσιών Πληροφορικής του Υπουργείου Οικονομικών ζήτησε προσφορές «για την προμήθεια και εγκατάσταση ολοκληρωμένης λύσης βασισμένης σε έτοιμο πακέτο για τις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας (Προσφορά Αρ. ΤΥΠ 004/2003)». Στις 9 Μαΐου, 2003, οι αιτητές υπέβαλαν προσφορά η οποία απορρίφθηκε με απόφαση, ημερ. 6 Οκτωβρίου, 2004, επειδή δεν εξασφαλιζόταν το αναγκαίο ποσοστό βαθμολογίας που απαιτούσαν οι όροι. Το Συμβούλιο Προσφορών του Υπουργείου Οικονομικών γνωστοποίησε το αποτέλεσμα με επιστολή την οποία οι αιτητές παρέλαβαν στις 18 Οκτωβρίου, 2004.
Η απόφαση προσεβλήθη με την Ιεραρχική Προσφυγή Αρ. 36/04, την οποία οι αιτητές κατέθεσαν την 1 Νοεμβρίου, 2004. Στις 14 Δεκεμβρίου, 2004, εκκρεμούσης της ιεραρχικής προσφυγής, το Συμβούλιο αποφάσισε την ανάκληση της απόφασης και την ακύρωση του διαγωνισμού. Αυτή η εξέλιξη κοινοποιήθηκε στους αιτητές με την ακόλουθη επιστολή, ημερ. 16 Δεκεμβρίου, 2004:
«Δημόσιος διαγωνισμός προσφορών για την προμήθεια και εγκατάσταση ενός ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος για τις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας Αρ. Προσφοράς ΤΥΠ004/2003
Έχω οδηγίες να αναφερθώ στο πιο πάνω θέμα και να σας πληροφορήσω ότι, το Συμβούλιο Προσφορών του Υπουργείου Οικονομικών (Συμβούλιο) σε συνεδρία του στις 14/12/2004 αποφάσισε:
α) την ανάκληση της απόφασης που λήφθηκε σε προηγούμενη του συνεδρία ημερ. 06/10/2004 (ταυτάριθμη επιστολή ημερ. 7/10/2004) και
β) την ακύρωση του διαγωνισμού.
Ο λόγος για τη λήψη της απόφασης αυτής οφείλεται στο γεγονός ότι μετά την απόφαση που λήφθηκε στις 6/10/2004 περιήλθε σε γνώση του Συμβουλίου ότι κατά τη διάρκεια της εξέτασης του θέματος από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών διαφάνηκε ότι, χωρίς υπαιτιότητα του Συμβουλίου, τόσο η ad hoc τεχνική επιτροπή όσο και το Συμβούλιο δεν ήταν συγκροτημένο με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο σύμφωνα με τους Κανονισμούς (Κ.Δ.Π. 71/2004).
Το γεγονός ότι η προσφορά προκηρύχθηκε με το σύστημα των δύο φακέλων καθιστά αδύνατη την επανεξέταση της από τα αρμόδια συλλογικά όργανα με την σωστή σύνθεση. Ως εκ τούτου, για σκοπούς διαφάνειας, ίσης μεταχείρισης και χρηστής διοίκησης αποφασίστηκε η ακύρωση του διαγωνισμού.»
Κατ' ακολουθίαν, στις 17 Δεκεμβρίου 2004, ημερομηνία κατά την οποία η ιεραρχική προσφυγή ήταν ορισμένη για συνέχιση της ακρόασης, η Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών θεώρησε ότι η ενώπιον της διαδικασία κατέστη άνευ αντικειμένου και ως εκ τούτου την τερμάτισε.
H παρούσα προσφυγή καταχωρίστηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2004, μεταγενέστερα δηλαδή της ανάκλησης. Oι αιτητές ζητούν:
«Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η Πράξη ή Απόφαση του Καθ' ου η Αίτηση 1 ημερομηνίας 06/10/2004 που κοινοποιήθηκε στον Αιτούντα στις 18/10/2004 με την οποία η προσφορά του Αιτούντα δεν επιλέγηκε ή αποκλείσθηκε από τον διαγωνισμό με αριθμό προσφοράς Τ.Υ.Π. 004/2003 ή και με την οποία επιλέγηκε η προσφορά άλλου (και η οποία, αφού προσβλήθηκε από τον Αιτούντα με την Ιεραρχική Προσφυγή Αρ. 36/2004 ενώπιον των Καθ' ων η Αίτηση 2, ανακλήθηκε από τους Καθ' ων η Αίτηση 1), είναι άκυρη και παράνομη και στερείται οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η Πράξη ή Απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση 2, ημερομηνίας 17/12/2004 ή άλλης ημερομηνίας ότι η Ιεραρχική Προσφυγή Αρ. 36/2004 που ο Αιτών καταχώρησε εναντίον της απόφασης των Καθ' ων η Αίτηση 1 (ως υπό Α πιο πάνω), καθίσταται, μετά την ανάκληση της αναφερόμενης απόφασης των Καθ' ων η Αίτηση 1, χωρίς αντικείμενο ή και ότι η ενώπιόν τους διαδικασία καταργείται ή και παραμερίζεται ή και ότι δεν επιλαμβάνονται πλέον του ζητήματος ή και ότι ο Αιτών δεν δύναται να αναλάβει τα καταβληθέντα για την καταχώρηση της Ιεραρχικής Προσφυγής τέλη ή και άλλως, είναι άκυρη και παράνομη και στερείται οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.»
Οι αιτητές προβάλλουν ότι η απόφαση του Συμβουλίου να αποκλεισθούν ήταν ακυρωτέα για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων και η παράνομη σύνθεση ή συγκρότηση. Εισηγούνται ότι διατηρούσαν έννομο συμφέρον να καταχωρίσουν αίτηση ακύρωσης σε σχέση με την απόφαση αποκλεισμού παρά την εν συνεχεία ανάκληση εκείνης της απόφασης, αφού η συμμετοχή τους στο διαγωνισμό σήμαινε δαπάνη σε σχέση με την οποία επιθυμούν να διεκδικήσουν αποζημιώσεις στο Επαρχιακό Δικαστήριο, με βάση το Άρθρο 146.6 του Συντάγματος. Προσθέτουν σχετικά πως μια τέτοια δυνατότητα προϋποθέτει την έκδοση δικαστικής ακυρωτικής απόφασης και ότι, επομένως, εσφαλμένα η Αναθεωρητική Αρχή θεώρησε τη διαδικασία ως άνευ αντικειμένου. Εξειδικεύουν το ζημιογόνο γι' αυτούς κατάλοιπο ως εξής:
«Ο Αιτών σε σχέση με τη διαδικασία προσφορών, που απέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση των Καθ' ων 1, ή και στην προσβαλλόμενη απόφαση των Καθ' ων 2, υποβλήθηκε σε σημαντικές δαπάνες που αφορούν την ετοιμασία και την υποβολή της προσφοράς τους, τα τέλη καταχώρησης της Ιεραρχικής Προσφυγής, ανερχόμενα σε £2.000 (που δεν επιστρέφονται), και την αμοιβή των δικηγόρων σε σχέση με και κατά τη διαδικασία ενώπιον της ΑΑΠ. Όλες οι αναφερόμενες δαπάνες ανάγονται στην περίοδο μέχρι την ανάκληση της προσβαλλόμενης πράξης ή απόφασης των Καθ' ων 1 και ο Αιτών προτίθεται να αξιώσει δικαστικώς αποζημίωση ή άλλη θεραπεία.»
Έθεσα αυτεπαγγέλτως, ευθύς εξαρχής το κατά πόσο οι αιτητές διατηρούσαν έννομο συμφέρον να προσβάλουν την απόφαση του Συμβουλίου για αποκλεισμό τους δεδομένου ότι η απόφαση ανακλήθηκε πριν από την καταχώριση της προσφυγής. Εν συνεχεία έθεσα και το κατά πόσο, με δεδομένο ότι οι αιτητές δεν προσέβαλαν την ακύρωση του διαγωνισμού, τους παρεχόταν η δυνατότητα να διεκδικήσουν τη δαπάνη που προέκυψε από τη συμμετοχή τους. Οι διάδικοι αγόρευσαν επί του προδικαστικού θέματος και επεφύλαξα την απόφαση.
Το ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση για τον αποκλεισμό των αιτητών ανακλήθηκε εξ ολοκλήρου και κατέστη άκυρη εξ υπαρχής, σήμαινε ότι οι αιτητές επανήλθαν ως υποψήφιοι στο διαγωνισμό. Επομένως, με την εν λόγω εξέλιξη δεν είχαν πια λόγο να παραπονούνται σε σχέση με ο,τιδήποτε το οποίο αφορούσε τον ίδιο το διαγωνισμό. Θα συνυπολογιζόταν ξανά και η δική τους υποβληθείσα προσφορά σε διαδικασία που θα επαναλαμβανόταν με νόμιμη, αυτή τη φορά, συγκρότηση των οργάνων. Έτσι, η δαπάνη στην οποία είχαν υποβληθεί σε σχέση με την ετοιμασία και υποβολή της προσφοράς απέκτησε και πάλι νόημα. Το ότι την ανάκληση της απόφασης αποκλεισμού τη διαδέχθηκε αμέσως η ακύρωση του διαγωνισμού δεν μεταβάλλει αυτή την ταξινόμηση της περίπτωσης. Το παράπονο λοιπόν των αιτητών ως προς την εν λόγω δαπάνη δεν θα μπορούσε να συνδεθεί παρά μόνο με την ακύρωση του διαγωνισμού. Όμως η ακύρωση του διαγωνισμού δεν έχει προσβληθεί.
Απομένει το άλλο μέρος της δαπάνης στην οποία αναφέρονται οι αιτητές, ήτοι τα τέλη για την καταχώριση της διοικητικής προσφυγής και τα δικηγορικά έξοδα στη διαδικασία ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών. Πρόκειται για δαπάνη που προέκυψε από την απόφαση του Συμβουλίου να τους αποκλείσει. Είναι νομίζω προφανές πως η ανάκληση εκείνης της απόφασης καθιστά δεδομένη την υπαιτιότητα της διοίκησης αναφορικά με τις περιστάσεις που είχαν ως αποτέλεσμα τη διοικητική προσφυγή και τη δημιουργία της δαπάνης. Το ποια ήταν η πλημμέλεια - ή οι πλημμέλειες - στην ανακληθείσα απόφαση του Συμβουλίου δεν χρειάζεται εν προκειμένω να προσδιοριστεί δικαστικώς αφού, αν δεν μεσολαβούσε η ακύρωση του διαγωνισμού, η περίπτωση θα έπρεπε εν πάση περιπτώσει να εξεταζόταν από το Συμβούλιο εξ υπαρχής. Ως προς αυτή λοιπόν την πτυχή δεν υπάρχει ο,τιδήποτε που χρειάζεται να γίνει στον τομέα της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας. Επομένως θα ήταν άτοπη εδώ η πιθανολόγηση ζημιογόνου κατάλοιπου με αναφορά στο είδος της δαπάνης. Το κατά πόσο αυτή η δαπάνη μπορεί ή όχι να διεκδικηθεί με βάση το Άρθρο 146.6 του Συντάγματος, είναι θέμα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Επαρχιακού Δικαστηρίου.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως μη παραδεκτή. Έξοδα υπέρ της Δημοκρατίας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.