ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 576/2005
19 Δεκεμβρίου, 2006
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MIZANUR RAHMAN MOHAMMED (ISLAM UDDIN)
Αιτητής,
- ν. -
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΣΩ
TOY ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ
Καθών η αίτηση.
------------------
Χρ. Χριστούδιας, για τον αιτητή
Λ. Ουστά (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθών η αίτηση
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων (πιο κάτω "οι καθών η αίτηση") ημερ. 22/2/05 με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική του προσφυγή και κατ' επέκταση το αίτημα του για παραχώρηση πολιτικού ασύλου είναι άκυρη και χωρίς οποιοδήποτε νομικό αποτέλεσμα.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο αιτητής είναι υπήκοος της Μπαγκλαντές. Είναι ηλικίας 32 ετών σήμερα. Όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, αφίχθηκε στην Κύπρο το Νοέμβριο του 2003, χωρίς διαβατήριο, μέσω των υπό των Τουρκικών στρατευμάτων ελεγχομένων περιοχών, με σκοπό να ζητήσει πολιτικό άσυλο από τις αρμόδιες αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ήταν ο ισχυρισμός του ότι στη χώρα του διώκεται για τα πολιτικά του φρονήματα και τις πολιτικές του δραστηριότητες με αποτέλεσμα η ζωή του να κινδυνεύει. ΄Ετσι στις 18/11/03 υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο στον Αστυνομικό Σταθμό Πύλης Πάφου, στη Λευκωσία, όπου του πήραν σχετική συνέντευξη και του έδωσαν βεβαίωση ότι είναι αιτητής ασύλου (Asyleum seeker). Στις 9/12/03 του χορηγήθηκε δελτίο εγγραφής αλλοδαπού με αρ. 5472318 όπου φαίνεται να έχει την υπόσταση (status) του επισκέπτη-πρόσφυγα (visitor-refugee). Του δόθηκε επίσης και σχετικό δελτίο από το Επαρχιακό Γραφείο Εργασίας Πάφου με το οποίο του παρείχετο το δικαίωμα να εργάζεται ως εργάτης. Κλήθηκε και παρακάθησε σε συνέντευξη ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου στις 3/12/04 όπου εξήγησε με περισσότερες λεπτομέρειες το πολιτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει στη χώρα του. Η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε το αίτημα του και τον πληροφόρησε με επιστολή της ημερ. 9/8/04 με την οποία του εξηγείτο και το δικαίωμα του να καταχωρήσει διοικητική προσφυγή, πράγμα που έπραξε ο αιτητής στις 25/10/04. Η Αναθεωρητή Αρχή Προσφύγων, χωρίς να τον ακούσει, απέρριψε την προσφυγή του και τον πληροφόρησε σχετικά με επιστολή ημερ. 22/2/05 (την οποία παρέλαβε στις 1/3/05) όπου του εξηγείται και το δικαίωμά του για καταχώρηση προσφυγής στο Ανώτατο Δικαστήριο, με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας υπόθεσης.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με τη γραπτή του αγόρευση ο αιτητής προβάλλει διάφορους νομικούς ισχυρισμούς όπως, (α) μη δέουσα έρευνα από τον αρμόδιο λειτουργό (β) ελαττωματική έκθεση από τον αρμόδιο λειτουργό της Αναθεωρητικής Αρχής (γ) ανάπλαση του φακέλου της Υπηρεσίας Ασύλου από την Αναθεωρητική Αρχή (δ) έλλειψη δέουσας έρευνας από την Αναθεωρητική Αρχή (ε) απόφαση αντίθετη με το νόμο αφού λήφθηκε από ένα μέλος της Αναθεωρητικής Αρχής (στ) πλάνη περί το νόμο και/ή κατάχρηση εξουσίας (ζ) έκδοση απόφασης από ένα μέλος της Αναθεωρητικής Αρχής και μη δεόντως υπογεγραμμένο (η) παράλειψη εξέτασης από την Αναθεωρητική Αρχή του κατά πόσο ο αιτητής πληροί τις προϋποθέσεις για συμπληρωματική προστασία και (θ) έκδοση απόφασης χωρίς να ακουστεί ο αιτητής.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Από εξέταση πρώτα της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου και στη συνέχεια της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής (καθών η αίτηση), φαίνεται ότι η ουσία της απόρριψης του αιτήματος του αιτητή για παραχώρηση πολιτικού ασύλου είναι το ότι δεν έγινε πιστευτός, για τους λόγους που εξηγούνται με λεπτομέρεια στην απόφαση, ότι οι λόγοι που προέβαλε γιατί να εγκαταλείψει τη χώρα του, ευσταθούν. Πρόσφατα η Πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου εξέδωσε αριθμό αποφάσεων σχετικά με το θέμα αυτό, η ουσία των οποίων είναι ότι, από τη στιγμή που οι καθών η αίτηση έχουν ακολουθήσει την προβλεπόμενη από το Σύνταγμα και τους περί Προσφύγων Νόμους του 2000-2004 (Ν. 6(1)/2000 ως έχει τροποποιηθεί) διαδικασία, το δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε θέματα εκτίμησης των γεγονότων (βλ. μεταξύ άλλων Harpreet Singh v. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 481/05 ημερ. 26/6/06, Shahadat v. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 364/05 ημερ. 21/9/06, Batim Bokov v. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 492/05 ημερ. 21/9/06 Abul Kalam Kalam v. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 489/05 ημερ. 21/9/06, Ibrahim Ince v. Δημοκρατίας υποθ. αρ. 352/05 ημερ. 21/9/06, Mehmet Nesin Aydin v. Δημοκρατίας υποθερ. Αρ. 412/05 ημερ. 21/9/06) Όπως διατυπώθηκε σε μια από τις πιο πάνω υποθέσεις (βλ. Ibrahim Ince v. Δημοκρατίας σελ. 4):
«Το δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης για να εξετάσει την ορθότητα της, όπως έχει επανειλημμένως λεχθεί, αλλά υπό κρίση είναι μόνο η νομιμότητα της απόφασης και η διαπίστωση του κατά πόσο το διοικητικό όργανο ενήργησε εντός των πλαισίων της διακριτικής του ευχέρειας.»
Εξετάζοντας τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και στη δική μας περίπτωση, δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε που να επιτρέπει στο δικαστήριο να επέμβει στην κατάληξη της Αναθεωρητικής Αρχής ότι ο αιτητής ήταν αναξιόπιστος. Αναφέρονται οι καθών η αίτηση σε σημαντικές διαφορές στην αναφορά γεγονότων όπως τα προέβαλε ο αιτητής. Διαπιστώθηκαν ψέματα σε διάφορους τομείς, όπως στο χρόνο και τρόπο εισόδου του στη Δημοκρατία και στο όνομα που είχε χρησιμοποιήσει. Ισχυρίστηκε ο αιτητής ότι ήλθε μέσω των κατεχομένων και χωρίς διαβατήριο τον Οκτώβριο του 2003, ενώ μετά διαφάνηκε από σχετικό διαβατήριο που είχε, ότι ήλθε νόμιμα στην Κύπρο στις 14/7/03 μέσω του αεροδρομίου Λάρνακας. Επίσης ο αρμόδιος λειτουργός από σχετική συνέντευξη διαπίστωσε ότι οι γνώσεις του για το κόμμα στο οποίο ισχυρίζεται ότι ανήκει ήσαν γενικές και αόριστες. Έτσι στην έκταση που ο αιτητής κρίθηκε αναξιόπιστος, η απόφαση των καθών κρίνεται ως λογικά εφικτή.
Αναφορικά τώρα με τους λόγους εκείνους με τους οποίους γίνεται ισχυρισμός ότι η απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα και/ή με πλάνη όσον αφορά τα πραγματικά γεγονότα και πάλιν κρίνω ότι δεν ευσταθούν. Από μελέτη της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής και γενικά του υλικού που ήταν ενώπιον της, φαίνεται ότι έγινε ενδελεχής εξέταση και δόθηκαν επαρκείς λόγοι για την κατάληξη της. Κατά τη συνέντευξη στην Υπηρεσία Ασύλου ο αιτητής είχε δωρεάν βοήθεια διερμηνέα. Μεταφραστής ήταν κάποιος συμπατριώτης του ονόματι Kazi Mayn Uddin.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι η απόφαση εκδόθηκε από ένα μόνο μέλος της Αρχής και αυτός δεν ευσταθεί. Τούτο ήταν επιτρεπτό με βάση το σχετικό νόμο, όπως έχει ήδη αποφασιστεί και από την Πλήρη Ολομέλεια (βλ. Batim Bokor v. Δημοκρατίας, Mehmet Nesin Aydin v. Δημοκρατίας και άρθρο 28E(3) και 28E(4) του περί Προσφύγων Νόμου).
Έτερο παράπονο του αιτητή είναι ότι η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων εξέτασε τη διοικητική προσφυγή του χωρίς να ακούσει και τον ίδιο. Μπορώ να πω με ευκολία ότι και αυτό το παράπονο δεν ευσταθεί αφού ο ίδιος ο νόμος επιτρέπει τούτο και το θέμα ήδη εξετάστηκε και αποφασίστηκε από την Πλήρη Ολομέλεια σε μερικές από τις προαναφερθείσες υποθέσεις.
Τέλος είναι και το παράπονο ότι η Αναθεωρητική Αρχή παρέλειψε να εξετάσει αν ο αιτητής πληρούσε τις προϋποθέσεις για συμπληρωματική προστασία. Από εξέταση όμως της σχετικής απόφασης φαίνεται ότι η Αναθεωρητική Αρχή εξέτασε την υπόθεση και από αυτή την σκοπιά (βλ. τελευταία σελίδα της απόφασης). Κατάληξε ότι «ο προσφεύγων δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο ότι θα υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως καθορίζεται στο άρθρο 19(2)» και ότι «ούτε πληροί τις προϋποθέσεις για να του παραχωρηθεί το καθεστώς για ανθρωπιστικούς λόγους όπως προβλέπει το άρθρο 19Α του ίδιου Νόμου.»
Ενόψει όλων των πιο πάνω και λαμβανομένου υπόψη ότι όλοι οι νομικοί λόγοι που εγείρονται από την πλευρά του αιτητή έχουν ήδη απαντηθεί από την προαναφερθείσα, αλλά και άλλη, νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου που δεν το θεωρώ αναγκαίο να παραθέσω, η προσφυγή αυτή δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ