ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπóθεση Αρ. 773/2004)

 

14 Νοεμβρίου, 2006

 

[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΑΡΙΣΤΟΝΙΚΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,

 

Αιτήτρια,

 

ν. 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1.      ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

2.      ΕΠΑΡΧΙΑΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ,

3.      ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,

 

Καθ' ων η αίτηση.

 

Αναστάση για Γ. Κουκούνη, για την Αιτήτρια.

 

Μ. Παμπαλλή, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η αίτηση.

 

Α.Σ. Αγγελίδης και Δ. Αριστείδου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η Αριστονίκη Νικολάου (αιτήτρια) προσβάλλει την εγκυρότητα της άδειας οικοδομής αρ. 30549 της 3/8/1998, η οποία εκδόθηκε από την Επαρχιακή Διοίκηση Λεμεσού και το Κοινοτικό Συμβούλιο Παρεκκλησιάς (καθ'ων η αίτηση) στις 3/8/1998 προς όφελος της εταιρείας SWEPCO CONSTRUCTIONS LTD (ενδιαφερόμενο μέρος) για προσθηκομετατροπές σε υφιστάμενες πολυκατοικίες στο χωριό Παρεκκλησιά στη Λεμεσό.

 

 

 

 

(α) Τα γεγονότα.

Η αιτήτρια, η οποία ήταν ιδιοκτήτρια δύο τεμαχίων γης στο χωριό Παρεκκλησιά, συμφώνησε εγγράφως στις 19/6/1989 να πωλήσει τα πιο πάνω τεμάχια στο ενδιαφερόμενο μέρος και ως μέρος του τιμήματος συμφωνήθηκε η εκ μέρους του ενδιαφερόμενου μέρους παραχώρηση ενός διαμερίσματος και ενός καταστήματος στις οικοδομές οι οποίες θα ανεγείρονταν στα πιο πάνω τεμάχια.

 

Μετά την υπογραφή του πωλητηρίου εγγράφου η αιτήτρια παρέλαβε κατοχή του διαμερίσματος και του καταστήματος στις 3/8/98. Το ενδιαφερόμενο μέρος εξασφάλισε προς όφελος της αιτήτριας άδεια αλλαγής χρήσης του καταστήματος σε εστιατόριο και σνακ-μπαρ και για σειρά χρόνων η αιτήτρια ενοικίαζε το πιο πάνω ακίνητο ως εστιατόριο. Εξασφάλισε επίσης κατόπιν σχετικού αιτήματος του ιδίου και των υπολοίπων ιδιοκτητών την προσβαλλόμενη άδεια οικοδομής αρ. 30549 για προσθηκομετατροπές στις πολυκατοικίες των πιο πάνω τεμαχίων 103 και 104, υπό τον όρο της τήρησης των προβλεπόμενων στην προηγηθείσα πολεοδομική άδεια αρ. ΛΕΜ/0941/93 που είχε εκδοθεί στις 9/8/95. Στις 4/3/99 το ενδιαφερόμενο μέρος υπέβαλε αίτηση για τον οριζόντιο διαχωρισμό των οικοδομών που είχαν ανεγερθεί σε 33 μέρη και κοινόχρηστους χώρους. Η άδεια διαίρεσης εκδόθηκε στις 18/7/2000 και στις 10/8/2001 εκδόθηκε το πιστοποιητικό έγκρισης του διαχωρισμού.

 

Τον Ιανουάριο του 2001 η αιτήτρια υπέβαλε γραπτό παράπονο στην Επαρχιακή Διοίκηση Λεμεσού καταγγέλλοντας ως παράνομη επέκταση προσθηκομετατροπές σε διπλανό εστιατόριο, οι οποίες παρεμπόδιζαν τη θέα του δικού της εστιατορίου προς τη θάλασσα. Η Επαρχιακή Διοίκηση Λεμεσού ενημέρωσε την αιτήτρια ότι κατόπιν εξέτασης του παραπόνου της, οι ιδιοκτήτες του διπλανού εστιατορίου είχαν κληθεί να άρουν την παρανομία, είτε κατεδαφίζοντας την παράνομη προσθήκη είτε εξασφαλίζοντας την αναγκαία άδεια.

 

Στις 24/7/2003 η αιτήτρια καταχώρισε την παρούσα προσφυγή με την οποία αμφισβητεί την εγκυρότητα της άδειας οικοδομής με την οποία εξουσιοδοτείτο η διενέργεια προσθηκομετατροπών σε υφιστάμενες οικοδομές.

 

(β) Το εμπρόθεσμο της προσφυγής.

Έχει υποβληθεί από τους ευπαίδευτους συνήγορους των καθ'ων η αίτηση ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη γιατί είναι εκπρόθεσμη, αφού η προσβαλλόμενη άδεια είχε εκδοθεί στις 3/8/1998 και η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 30/7/2004, έξι χρόνια δηλαδή αργότερα.

 

Οι καθ'ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι η αιτήτρια έλαβε γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης όχι στις 26/5/2004, όπως η ίδια ισχυρίζεται, αλλά είτε στις 22/12/2003 (όταν μέσα στα πλαίσια της προσφυγής αρ. 681/2003 είχε καταχωρηθεί η ένσταση των καθ'ων η αίτηση στην οποία γινόταν αναφορά στην άδεια οικοδομής με αρ. 30549 της 3/8/1998, αντίγραφο της οποίας μάλιστα είχε συμπεριληφθεί στα συνημμένα "Παραρτήματα"), είτε στις 15/1/2003 (που είναι η ημερομηνία που αναγράφεται σε επιστολή της Επαρχιακής Διοίκησης Λεμεσού προς την αιτήτρια σχετικά με την καταγγελία της αιτήτριας). Στην ενημερωτική αυτή επιστολή της 15/1/2003 της Επαρχιακής Διοίκησης Λεμεσού, που η ίδια η αιτήτρια επισύναψε στη γραπτή αγόρευσή της, γίνεται μνεία της προσβαλλόμενης άδειας οικοδομής αρ. 30549 και επομένως δεν μπορεί η αιτήτρια να επικαλείται άγνοια του ζητήματος ως τις 26/5/2004. Επιπρόσθετα οι καθ'ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι έστω και αν η αιτήτρια δεν είχε πλήρη γνώση των λεπτομερειών της επίδικης απόφασης πριν από τις 26/5/2004, θα μπορούσε εύκολα να προβεί στα απαραίτητα διαβήματα για να πληροφορηθεί μέσα σε εύλογο χρόνο και εν πάση περιπτώσει στις 13/5/2003 όταν, όπως η ίδια η αιτήτρια παραδέχεται στην αγόρευση της στην προσφυγή 681/2003, είχε επισκεφθεί το γραφείο του Επάρχου Λεμεσού συνοδευόμενη από το δικηγόρο της. Η σχετική παράλειψη της να ζητήσει πληροφορίες για την επίδικη άδεια ενεργοποιεί το νομολογιακό αξίωμα που καθορίζει ότι «όταν μια πράξη είναι εύκολα προσιτή στον ενδιαφερόμενο, η ουχί εντός ευλόγου χρόνου ενέργεια των απαιτουμένων προς λήψη πλήρους γνώσης της πράξης, αποτελεί παράλειψη της οποίας οι συνέπειες εξομοιώνονται προς τη μη εμπρόθεσμο άσκηση της αίτησης ακύρωσης». (Γεωργίου ν. Δήμου Λάρνακας (Αρ. 1) (1998) 3 Α.Α.Δ. 197).

 

Η προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, είναι βάσιμη.

 

Από τα γεγονότα και τα έγγραφα που περιβάλλουν την παρούσα προσφυγή, αλλά και από τη δικογραφία της προσφυγής 681/2003 αποδεικνύεται ότι η αιτήτρια γνώριζε την επίδικη απόφαση πολύ πιο πριν από τις 26/5/2004 ή τουλάχιστον είχε αρκετές ευκαιρίες να διερευνήσει το θέμα, αφού ήταν, όπως ισχυρίζεται, άμεσα ενδιαφερόμενη, για να συλλέξει τις σχετικές πληροφορίες. Ενδεικτικό της γνώσης της, τουλάχιστον από 15/1/2003, είναι η αναφορά που γίνεται στην ίδια τη γραπτή αγόρευση της στην παρούσα προσφυγή στην επιστολή της Επαρχιακής Διοίκησης Λεμεσού ημερομηνίας 15/1/2003. Η επιστολή αυτή η οποία απευθύνεται προς την αιτήτρια, φέρει τον τίτλο "Άδεια Οικοδομής με αρ. 30549 ημερομηνίας                   3 Αυγούστου, 1998, τεμ. 103, 104, Φ/Σχ. LIV/47.W.1. στην Παρεκκλησιά". Είναι προφανές ότι αναφερόταν ρητά στην προσβαλλόμενη απόφαση και η αιτήτρια που κατά την ίδια περίοδο ήταν σε επαφή τόσο με το δικηγόρο της όσο και με το γραφείο του Επάρχου, το οποίο επισκέφθηκε προσωπικά στις 13/5/2003, αναμφίβολα είτε έλαβε τότε γνώση, είτε θα μπορούσε εύκολα να λάβει γνώση της πιο πάνω άδειας οικοδομής, στο διάστημα μεταξύ Ιανουαρίου - Μαϊου 2003. Σημειώνεται ότι στις 13/3/2002 είχε καταχωρηθεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού η υπ' αρ. 1941/02 αγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους εναντίον της αιτήτριας, για παράβαση υποχρεώσεων της αιτήτριας όπως προέκυπταν από ρητούς όρους του πωλητηρίου εγγράφου της 19/6/1989 και από τα έγγραφα που αντάλλαξαν οι διάδικοι μέσα στα πλαίσια της πιο πάνω αγωγής φαίνεται ότι η αιτήτρια γνώριζε πολύ πιο πριν τις 26/5/2004 για την ύπαρξη της άδειας οικοδομής και την ανάπτυξη του ακινήτου. (Βλ. επίσης τη σχετική απόφαση του Νικολάου, Δ,. στην Αριστονίκη Νικολάου ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 49/2004, της 20/9/2006).

 

 

 

 

 

 

(γ) Η ύπαρξη έννομου συμφέροντος.

Έχει επίσης υποβληθεί εκ μέρους των καθ'ων η αίτηση ότι η αιτήτρια στερείται έννομου συμφέροντος γιατί η προσβαλλόμενη απόφαση όχι μόνο δεν επηρεάζει δυσμενώς τα συμφέροντα της αιτήτριας, αλλά αντίθετα με την έκδοση της επίδικης άδειας έχουν διασφαλιστεί τα συμφέροντα της. Έχει νομολογιακά καθιερωθεί ότι μια από τις προϋποθέσεις νομιμοποίησης του έννομου συμφέροντος είναι η ύπαρξη βλάβης η οποία είναι αποτέλεσμα της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. Στην παρούσα περίπτωση η αιτήτρια απέτυχε να αποδείξει την ύπαρξη του στοιχείου της βλάβης.

 

Επιπρόσθετα θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της προσβαλλόμενης απόφασης και της ισχυριζόμενης βλάβης των συμφερόντων της αιτήτριας, αφού η συγκεκριμένη ανάπτυξη είχε εξουσιοδοτηθεί από την πολεοδομική άδεια ΛΕΜ/0941/93, η οποία δεν έχει αμφισβητηθεί και έτσι παραμένει νομικά ισχυρή. Όπως έχει τονιστεί στην υπόθεση Ζαντής ν. Επάρχου Λευκωσίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4841,

 

"Η πολεοδομική άδεια αποτελεί το θεμέλιο, την προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης για την παροχή άδειας οικοδομής. Χωρίς το θεμέλιο αυτό δεν παρέχεται εξουσία στην αρμόδια, βάσει του            Κεφ. 96, αρχή να εξετάσει τη δυνατότητα παροχής άδειας οικοδομής. Ο κάτοχος πολεοδομικής άδειας ο οποίος απευθύνεται για άδεια οικοδομής, δεσμεύεται εκ προοιμίου από αυτή εφόσον αυτό τούτο το δικαίωμα του για ανάπτυξη στοιχειοθετείται από τους όρους της. Η άδεια οικοδομής ορθά χαρακτηρίζεται ως άδεια για την εκτέλεση των εγκριθέντων με την πολεοδομική άδεια έργων. Η εξουσία της αρμόδιας αρχής περιορίζεται ουσιαστικά στον καθορισμό των όρων της εκτέλεσης."

 

 

 

Συνακόλουθα η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.

 

 

                                                       Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο