ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

Υπόθεση αρ. 1673/2005

 

20 Νοεμβρίου  2006

 

[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΜEDOCHEMIE LTD.,

Αιτητές

 

-         ν. -

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ

Καθών η αίτηση

............................

 

Κ. Κακουλλή (κα), για τους αιτητές

Λ. Χριστοδουλίδου-Ζαννέτου (κα),Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθών η αίτηση

Αλ. Ταλιαδώρος για Ε. Χρυστοδομίδου, για ενδιαφερόμενο μέρος Warner-Lambert Company

-----------------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ:  Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης των καθών η αίτηση ημερ. 4/6/04 με την οποία ενέγραψαν στο Μητρώο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας το Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας με αρ. CY2357 στο όνομα του προαναφερομένου ενδιαφερομένου μέρους, της οποίας απόφασης οι αιτητές ισχυρίζονται ότι έλαβαν γνώση στις 15/10/05.

 

Οι καθών η αίτηση καταχώρησαν Ένσταση στην οποία εγείρουν προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη.  Η πλευρά του ε.μ καταχώρησαν ξεχωριστή Ένσταση και ήγειρε την ίδια προδικαστική ένσταση και επιπρόσθετα ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη για το λόγο ότι οι αιτητές προτού καταχωρήσουν την προσφυγή όφειλαν να είχαν υποβάλει ένσταση στο Ευρωπαϊκό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας σύμφωνα με τα άρθρα 98-102 της Σύμβασης για την Χορήγηση Ευρωπαϊκών Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας που η Κύπρος κύρωσε με το νομο 26(ΙΙΙ)/97 και γενικά ότι παρέλειψαν να εξαντλήσουν άλλα νόμιμα μέτρα. 

 

Με αίτημα της πλευράς του ε.μ., με το οποίο συμφώνησαν όλοι οι συνήγοροι, διατάχθηκε όπως ακουστούν πρώτα οι προδικαστικές ενστάσεις.  Για το σκοπό αυτό καταχωρήθηκαν σχετικές γραπτές αγορεύσεις.

 

Προτού εξετάσω το εγειρόμενο θέμα θα παραθέσω έστω και σε συντομία τα γεγονότα της υπόθεσης τα οποία έχουν ως εξής:

 

Στις 6/3/2003 καταχωρήθηκε στο Γραφείο του Εφορου Εταιρειών και Επισήμου Παραλήπτη αίτηση και πληρώθηκαν τα σχετικά τέλη για την εγγραφή του Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας με αριθμό ΕP 0 409 281 στην Κύπρο, ως Εθνικό Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας, στο όνομα της Warner-Lambert Company από ΗΠΑ (ε.μ.).  Η αίτηση κατατέθηκε από το δικηγορικό γραφείο Δρ. Κ. Χρυσοστομίδη και Σία, σαν πληρεξούσιος αντιπρόσωπος των αιτητών και καταχωρήθηκε στον κατάλογο των αιτήσεων που εκκρεμούσαν για εξέταση με τον αριθμό CY 03/00021.  Με βάση τις πρόνοιες του περί Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας Νόμου 16(1)/98 και ειδικά με βάση το άρθρο 80(4) ο Έφορος αποδέκτηκε την αίτηση και προχώρησε στην έκδοση Πιστοποιητικού Εγγραφής Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας με αριθμό CY2357.  Η δημοσίευση της έκδοσης του Διπλώματος έγινε στο Παράρτημα Πέμπτο, Μέρος ΙΙ της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας αρ. 3867, ημερομηνίας 4 Ιουνίου 2004.

 

Ο ισχυρισμός των αιτητών είναι ότι παρόλο που η σχετική δημοσίευση έγινε στην προαναφερθείσα επίσημη εφημερίδα ημερ. 4/6/04, οι ίδιοι δεν ήσαν σε θέση να δουν ότι τους επηρεάζει η έγκριση της αίτησης του ε.μ. για το λόγο ότι από την εν λόγω εφημερίδα της Δημοκρατίας έλειπαν σελίδες.  Δέχονται ότι στη σελ. 923 της εν λόγω εφημερίδας αναφερόταν ότι «οι πιο κάτω εγγραφές έχουν καταχωρηθεί στο Μητρώο Εθνικών και Ευρωπαϊκων Διπλωματων Ευρεσιτεχνίας» χωρίς όμως, όπως ισχυρίζονται, να ακολουθεί αναφορά σε οποιεσδήποτε εγγραφές αφού η επόμενη σελίδα ήταν η 979.  Πολύ αργότερα, τον Οκτώβρη του 2005 και μετά από έρευνα των νομικών τους συμβούλων στο Γραφείο του Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη ανακάλυψαν τη σελ. 942 της εν λόγω εφημερίδας που αφορά το επίδικο προνόμιο.  Επομένως η προθεσμία δεν άρχισε στις 4/6/04 αλλά στις 26/10/05.  Για το λάθος αυτό (απουσία σελίδων από την Επίσημη Εφημερίδα) το δικαστήριο μπορεί, σύμφωνα με τους αιτητές, να λάβει δικαστική γνώση.

 

Η θέση των καθών η αίτηση και ιδιαίτερα του ε.μ., όπως προκύπτει από τη δική τους αγόρευση είναι ότι πήραν την εν λόγω επίσημη εφημερίδα της 4/6/04 μέσα στον Ιούνιο του 2004 και δεν έλειπαν σελίδες, όπως ισχυρίζονται οι αιτητές. 

 

Προτού αποφανθώ επί του θέματος προτιμώ να παραθέσω αυτούσιο το ουσιαστικό μέρος της σελ. 923 της εν λόγω επίσημης εφημερίδας διότι με βάση τα όσα εκεί αναφέρονται στηρίζω και την τελική απόφαση μου επί του θέματος.  Αναφέρονται εκεί τα ακόλουθα:

 

«                                          ΜΕΡΟΣ  ΙΙ

 

                        Β.  ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ

 

            Ο ΠΕΡΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΩΝ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ ΝΟΜΟΣ 16(1)/98

                                ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

 

Γνωστοποιείται ότι οι κάτω εγγραφές έχουν καταχωρηθεί στα Μητρώα Εθνικών και Ευρωπαϊκών Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας σύμφωνα με τις πρόνοιες του πιο πάνω Νόμου και σύμφωνα με τη Σύμβαση για χορήγηση Ευρωπαϊκών Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας Ν.26(ΙΙΙ)/97.

 

Ενστάσεις, σχετικά με τις καταχωρήσεις στα Μητρώα, μπορούν να καταχωρηθούν στο Αρμόδιο Δικαστήριο, από οποιοδήποτε πρόσωπο.

 

Τα Μητρώα Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας είναι ανοικτά για επιθεώρηση από το κοινό καθημερινά μεταξύ των ωρών 09:00 π.μ. και 01:00μ.μ.  Οποιοσδήποτε μπορεί να ζητήσει αντίγραφα των καταχωρηθέντων εγγράφων με τον τύπο Π.1, από το Τμήμα Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη, Γωνία Λεωφ. Μακαρίου Γ΄και Καρπενησίου, Πολυκ. «ΞΕΝΙΟΣ», Λευκωσία, κατόπιν πληρωμής των καθορισμένων τελών.»

 

Η αναφορά σχετικά με την εγγραφή του τίτλου εφεύρεσης του ε.μ. φαίνεται στη σελ. 942 με ημερομηνία εγγραφής επίσης την 4/6/04 και με αρκετές άλλες λεπτομέρειες που δεν είναι της παρούσας. 

 

Η δημοσίευση της εγγραφής επιβάλλεται με βάση τον περί Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας Νόμο του 1998 (Ν. 16(1)/98).

 

Το θέμα αυτό της προθεσμίας των 75 ημερών που θέτει το άρθρο 146.3 του Συντάγματος είναι τόσο σημαντικό που το δικαστήριο έχει εξουσία να εγείρει τούτο και αυτεπάγγελτα.  Το ίδιο το άρθρο 146.3 προβαίνει σε διαχωρισμό μεταξύ πράξεων ή αποφάσεων που δημοσιεύονται οπότε η προθεσμία αρχίζει από την ημερομηνία της δημοσίευσης και αυτών που δεν δημοσιεύονται (καθώς και την περίπτωση παράλειψης) οπότε η προθεσμία αρχίζει από την ημερομηνία που ο αιτητής λαμβάνει γνώση της απόφασης και/ή παράλειψης, ανάλογα με την περίπτωση.  Υπάρχει αρκετή νομολογία επί του θέματος.  Αρκούμαι να αναφερθώ στην υπόθεση L´Union Nationale (Tourism and Sea Resort) Ltd. V. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λεμεσού-Αμαθούντος (1998) 3 Α.Α.Δ. 513 όπου ο Καλλής Δ ανάφερε τα εξής:

 

«Το πρώτο ζήτημα που προκύπτει για εξέταση είναι κατά πόσο οι εφεσίβλητοι μπορούσαν να εγείρουν στο στάδιο της έφεσης την πιο πάνω προδικαστική ένσταση για το εκπρόθεσμο των προσφυγών ενόψει της έγερσης της και εγκατάλειψης της κατά το στάδιο της ακρόασης των προσφυγών από το πρωτόδικο δικαστήριο.

 

Έχει νομολογηθεί ότι οι σχετικές με την προθεσμία επιταγές του άρθρου 146.3 του Συντάγματος είναι επιτακτικές και πρέπει να τυγχάνουν εφαρμογής προς το δημόσιο συμφέρον.  Το ζήτημα της προθεσμίας μπορεί να εγερθεί αυτεπάγγελτα από το ίδιο το δικαστήριο έστω και αν δεν εγερθεί από τους διαδίκους (Βλ. Holy See of Kitium v. Municipal Council of Limassol, 1 R.S.C.C. 15, Moran v. Republic, 1 R.S.C.C. 10, Marcoullides v. Republic, 4 R.S.C.C. 7, Megalemou v. Republic (1968) 3 C.L.R. 581, Protopapas v. Republic (1967) 3 C.L.R. 41, Mourtouvanis v. Republic (1966) 3 C.L.R. 108, Varnava v. Republic (1968) 3 C.L.R. 566, Pappous v. Republic (1966) 3 C.L.R. 77, Miliotis v. Republic (1969) 3 C.L.R. 597).  Aκολουθεί πως οι εφεσίβλητοι μπορούσαν να εγείρουν την προδικαστική ένσταση.»

 

Στρεφόμενος στα γεγονότα της δικής μας υπόθεσης προσέχω ότι δεν υπάρχει διαφωνία μεταξύ των διαδίκων ότι η προθεσμία των 75 ημερών αρχίζει από την ημερομηνία δημοσίευσης της εγγραφής, στην επίσημη εφημερίδα.  Η διαφορά έγκειται, όπως ήδη ανάφερα, στο ότι οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η εν λόγω εφημερίδα, όπως κυκλοφόρησε, ήταν ελλιπής. 

 

Είμαι της άποψης ότι οι αιτητές όφειλαν να φέρουν μαρτυρία και μάλιστα από το αρμόδιο κυβερνητικό τμήμα ότι, για κάποιο λόγο, η συγκεκριμένη έκδοση της επίσημης εφημερίδας της Δημοκρατίας κυκλοφόρησε ελλιπώς.  Διαφωνώ ότι είναι περίπτωση που το δικαστήριο μπορεί να λάβει δικαστική γνώση.  Ότι δηλαδή κυκλοφόρησε η εφημερίδα αλλά ελλιπώς.  Πότε μπορεί το δικαστήριο να λάβει δικαστική γνώση ενός γεγονότος έχει εξεταστεί σε αριθμό αποφάσεων του Ανωτατου Δικαστηρίου (βλ. μεταξύ άλλων Koumi v. Kortari (1983) 1 C.L.R. 856, δικαστική γνώση γεγονότων του 1964, Tsimon Ltd. v.Republic  (1980) 3 C.L.R. 321 και Pavlides Ltd. v. Republic (1989) 3 C.L.R. 545 δικαστική γνώση των γεγονότων του 1974 και Νεοκλέους ν. Γενικού Εισαγγελέα (1993) 1 Α.Α.Δ. 352).  Δεν υπάρχει οτιδήποτε στη δική μας περίπτωση που να επιτρέπει στο δικαστήριο να λάβει δικαστική γνώση ότι κυκλοφόρησε ελλιπώς η επίσημη εφημερίδα.  Αντίθετα, αν υπήρχε τέτοια εξουσία, το δικαστήριο θα λάμβανε δικαστική γνώση ότι κυκλοφόρησε το πλήρες κείμενο αυτής.  Όμως δεν είναι θέμα δικαστικής γνώσης.  Απλώς τεκμαίρεται ότι η εφημερίδα κυκλοφόρησε κανονικά εκτός αν αποδεικνύετο το αντίθετο και το βάρος στην παρούσα περίπτωση ήταν στους αιτητές, πράγμα που απέτυχαν να πράξουν.  Από τη στιγμή που δέχονται έστω και την κυκλοφορία της πρώτης σελίδας, δηλαδή της 923, με την οποία άρχιζε η σχετική δημοσίευση, τότε αν η επίσημη εφημερίδα που είδαν ήταν ημιτελής, όφειλαν να φροντίσουν και να πάρουν το πλήρες κείμενο.  Από τη σελ. 923 φαίνεται ότι είχε γίνει εγγραφή διπλωματων ευρεσιτεχνίας. 

 

Ενόψει όλων των πιο πάνω καταλήγω ότι η προσφυγή θα έπρεπε να καταχωρηθεί μέσα σε 75 ημέρες από της δημοσίευσης της εγγραφής στην επίσημη εφημερίδα, δηλαδή τις 4/6/04.  Η καταχώρησή της, όπως έγινε, είναι σαφώς εκπρόθεσμη, και η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί γιαυτό το λόγο.  Επομένως δεν το θεωρώ αναγκαίο να εξετάσω και το δεύτερο προδικαστικό λόγο που ήγειρε η πλευρά του ε.μ.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθών η αίτηση και ε.μ.

                                                                                    Μ. Φωτίου, Δ.

 

/ΚΑς

 

 

 

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο